Μπορείτε να Ελέγξετε το Πεπρωμένο Σας;

ΕΙΝΑΙ άραγε ο τελικός μας προορισμός προαποφασισμένος; Μήπως οι επιλογές που κάνουμε στη ζωή κάθε άλλο παρά επηρεάζουν το μέλλον μας;

Ας υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος είναι κύριος της μοίρας του. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα μπορούσε κάποιος να έχει προοριστεί προκειμένου να εκτελέσει συγκεκριμένο έργο ή να κατέχει συγκεκριμένη θέση; Και πώς θα μπορούσε ο Θεός να επιτελέσει το θέλημά του για τη γη αν οι άνθρωποι είχαν την ελευθερία να διαμορφώνουν μόνοι τους το πεπρωμένο τους; Η Γραφή παρέχει ικανοποιητικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.

Προκαθορισμός και Ελεύθερη Βούληση—Συμβιβάζονται;

Σκεφτείτε πώς μας έπλασε ο Ιεχωβά Θεός. «Κατά την εικόνα του Θεού . . . δημιούργησε [τον άνθρωπο]· αρσενικό και θηλυκό τούς δημιούργησε», δηλώνει η Γραφή. (Γένεση 1:27) Όντας πλασμένοι κατά την ομοίωση του Θεού, έχουμε την ικανότητα να αντανακλούμε τις ιδιότητές του, όπως την αγάπη, τη δικαιοσύνη, τη σοφία και τη δύναμη. Ο Θεός μάς έχει δώσει επίσης το δώρο της ελεύθερης βούλησης, ή αλλιώς της ελευθερίας επιλογής. Αυτό μας καθιστά μοναδικούς ανάμεσα στα επίγεια δημιουργήματά του. Μπορούμε να επιλέξουμε αν θα ακολουθούμε την ηθική καθοδήγηση του Θεού ή όχι. Γι’ αυτό, ο προφήτης Μωυσής μπορούσε να πει: «Βάζω μάρτυρες εναντίον σας σήμερα τους ουρανούς και τη γη ότι έθεσα μπροστά σου τη ζωή και το θάνατο, την ευλογία και την κατάρα· και πρέπει να διαλέξεις τη ζωή για να παραμείνεις ζωντανός,  εσύ και οι απόγονοί σου, με το να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου, με το να ακούς τη φωνή του και με το να προσκολλάσαι σε αυτόν».—Δευτερονόμιο 30:19, 20.

Το δώρο της ελευθερίας επιλογής, όμως, δεν σημαίνει απόλυτη ελευθερία. Δεν μας απαλλάσσει από τους φυσικούς και ηθικούς νόμους που θέσπισε ο Θεός για τη σταθερότητα και την τάξη του σύμπαντος. Αυτοί οι νόμοι τέθηκαν για το καλό μας, και κάθε παραβίασή τους θα μπορούσε να επιφέρει σοβαρές συνέπειες. Σκεφτείτε απλώς τι θα συνέβαινε αν επιλέγαμε να αγνοήσουμε το νόμο της βαρύτητας και πηδούσαμε από την οροφή ενός ψηλού κτιρίου!—Γαλάτες 6:7.

Η ελευθερία επιλογής μάς δεσμεύει επίσης με έναν περιορισμό τον οποίο δεν έχουν τα πλάσματα που στερούνται τέτοιας ελευθερίας. Ο συγγραφέας Κόρλις Λάμοντ διερωτάται: «Πώς θα μπορούσαμε να αποδώσουμε ηθική ευθύνη στους ανθρώπους και να τους τιμωρήσουμε για αδικοπραγία, αν δεχτούμε . . . ότι οι επιλογές και οι πράξεις τους είναι προκαθορισμένες;» Βεβαίως δεν θα μπορούσαμε. Τα καθοδηγούμενα από ένστικτο ζώα δεν μπορούν να θεωρηθούν ηθικώς υπεύθυνα για ό,τι κάνουν, ούτε τα κομπιούτερ είναι υπόλογα για τις λειτουργίες που είναι προγραμματισμένα να εκτελούν. Η ελευθερία επιλογής, επομένως, θέτει πάνω μας μια βαριά ευθύνη και μας καθιστά υπόλογους για τις πράξεις μας.

Πόσο άστοργος και άδικος θα ήταν ο Ιεχωβά Θεός εάν, προτού γεννηθούμε, προκαθόριζε την πορεία που θα ακολουθούσαμε και κατόπιν μας θεωρούσε υπεύθυνους για τις πράξεις μας! Δεν το κάνει αυτό επειδή «ο Θεός είναι αγάπη» και «όλες οι οδοί του είναι δικαιοσύνη». (1 Ιωάννη 4:8· Δευτερονόμιο 32:4) Εφόσον μας έδωσε ελευθερία επιλογής, δεν καθόρισε παράλληλα “προ χρόνων αιωνίων ποιον θα έσωζε και ποιον θα καταδίκαζε”, όπως ισχυρίζονται οι οπαδοί του προκαθορισμού. Η ελευθερία επιλογής αποκλείει τον προκαθορισμό.

Η Γραφή δείχνει καθαρά ότι οι δικές μας επιλογές επηρεάζουν τον τελικό μας προορισμό. Για παράδειγμα, ο Θεός κάνει έκκληση στα άτομα που αδικοπραγούν, λέγοντας: “Επιστρέψτε, παρακαλώ, ο καθένας από την κακή οδό του και από την κακία των ενεργειών σας . . . ώστε να μην προξενήσω συμφορά σε εσάς”. (Ιερεμίας 25:5, 6) Αυτή η έκκληση θα ήταν ανώφελη αν ο Θεός είχε ήδη καθορίσει το πεπρωμένο του κάθε ατόμου. Επιπρόσθετα, ο Λόγος του Θεού δηλώνει: «Μετανοήστε, λοιπόν, και μεταστραφείτε για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, ώστε να έρθουν καιροί αναζωογόνησης από το πρόσωπο του Ιεχωβά». (Πράξεις 3:19) Γιατί να ζητήσει ο Θεός από τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να μεταστραφούν αν γνώριζε εκ των προτέρων ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα απολύτως για να αλλάξουν το πεπρωμένο τους;

Οι Γραφές αναφέρονται σε μερικά άτομα τα οποία έχουν προσκληθεί από τον Θεό να βασιλέψουν στον ουρανό με τον Ιησού Χριστό.  (Ματθαίος 22:14· Λουκάς 12:32) Ωστόσο, η Αγία Γραφή αναφέρει ότι θα χάσουν αυτό το προνόμιο αν δεν υπομείνουν έως το τέλος. (Αποκάλυψη 2:10) Γιατί να τους απευθύνει καν αυτή την πρόσκληση ο Θεός αν είχε ήδη αποφασίσει ότι δεν θα ήταν εκλεγμένοι; Εξετάστε επίσης τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους ομοπίστους του: «Αν αμαρτάνουμε εκούσια, αφού πρώτα έχουμε λάβει την ακριβή γνώση της αλήθειας, δεν απομένει πια θυσία για αμαρτίες». (Εβραίους 10:26) Αυτή η προειδοποίηση δεν θα είχε αξία αν ο Θεός είχε προορίσει το πεπρωμένο τους. Δεν έχει, όμως, προορίσει ο Θεός μερικά τουλάχιστον άτομα για να κυβερνήσουν μαζί με τον Ιησού Χριστό;

Προορισμένοι—Ως Άτομα ή ως Ομάδα;

«[Ο Θεός] μάς έχει ευλογήσει με κάθε πνευματική ευλογία στους ουράνιους τόπους σε ενότητα με τον Χριστό», έγραψε ο απόστολος Παύλος, «ακριβώς όπως μας εξέλεξε σε ενότητα με αυτόν πριν από τη θεμελίωση του κόσμου . . . Διότι μας προόρισε για υιοθεσία διαμέσου του Ιησού Χριστού για τον εαυτό του». (Εφεσίους 1:3-5) Τι έχει προορίσει ο Θεός, και τι σημαίνει το ότι κάποιοι έχουν επιλεχθεί «πριν από τη θεμελίωση του κόσμου»;

Η περικοπή αυτή αναφέρει ότι ο Θεός έχει εκλέξει μερικούς απογόνους του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ, για να κυβερνήσουν μαζί με τον Χριστό στους ουρανούς. (Ρωμαίους 8:14-17, 28-30· Αποκάλυψη 5:9, 10) Ωστόσο, το να υποθέσει κάποιος πως ο Ιεχωβά Θεός προόρισε συγκεκριμένα άτομα για να λάβουν αυτό το προνόμιο χιλιάδες χρόνια προτού γεννηθούν αντιτίθεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι προικισμένοι με ελευθερία επιλογής. Ο Θεός προόρισε μια ομάδα, ή μια τάξη ανθρώπων, και όχι τα άτομα ξεχωριστά.

Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα: Υποθέστε ότι κάποια κυβέρνηση αποφασίζει να ιδρύσει έναν οργανισμό. Προκαθορίζει τις λειτουργίες του οργανισμού, τις αρμοδιότητές του και το μέγεθός του. Ο οργανισμός τίθεται τελικά σε λειτουργία κάποιο διάστημα μετά την εξαγγελία του, και τα μέλη του εκδίδουν μια ανακοίνωση που αναφέρει: «Η κυβέρνηση καθόρισε πριν από μερικά χρόνια ποια θα ήταν η αποστολή μας. Τώρα ξεκινάμε την εργασία που μας ανατέθηκε». Θα συμπεραίνατε ότι η κυβέρνηση πρέπει να είχε προκαθορίσει μερικά χρόνια νωρίτερα ποιο θα ήταν το κάθε μέλος του οργανισμού; Σίγουρα όχι. Παρόμοια, ο Ιεχωβά προκαθόρισε ότι θα ίδρυε έναν ιδιαίτερο “οργανισμό” για να εξαλείψει τις συνέπειες της αμαρτίας του Αδάμ. Προόρισε την τάξη των ανθρώπων που θα υπηρετούσαν σε αυτόν τον “οργανισμό”—αλλά όχι τα άτομα ξεχωριστά. Αυτοί θα εκλέγονταν αργότερα, οι δε επιλογές που θα έκαναν στη ζωή θα επηρέαζαν το αν θα ήταν επιδοκιμασμένοι ή όχι τελικά.

Ποιον κόσμο είχε κατά νου ο απόστολος Παύλος όταν είπε: «[Ο Θεός] μάς εξέλεξε σε ενότητα με αυτόν πριν από τη θεμελίωση του κόσμου»; Ο κόσμος που αναφέρεται ο Παύλος εδώ δεν είναι ο κόσμος τον οποίο ξεκίνησε ο Θεός όταν δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα. Εκείνος ο κόσμος ήταν “πολύ καλός”—εντελώς απαλλαγμένος από την αμαρτία και τη διαφθορά. (Γένεση 1:31) Δεν χρειαζόταν «απελευθέρωση» από την αμαρτία.—Εφεσίους 1:7.

Ο συγκεκριμένος κόσμος που εννοούσε ο Παύλος είναι αυτός που ήρθε σε ύπαρξη μετά το στασιασμό του Αδάμ και της Εύας στην Εδέμ—ένας κόσμος πολύ διαφορετικός από εκείνον που είχε αρχικά υπόψη του ο Θεός. Επρόκειτο για τον κόσμο που άρχισε να υφίσταται όταν ήρθαν σε ύπαρξη τα παιδιά του Αδάμ και της Εύας. Ο κόσμος αυτός αποτελούνταν από ανθρώπους αποξενωμένους από τον Θεό και υποδουλωμένους στην αμαρτία και στη διαφθορά. Ήταν ένας κόσμος ανθρώπων στους οποίους, ανόμοια με τους εκούσιους αμαρτωλούς Αδάμ και Εύα, μπορούσε να παρασχεθεί απολύτρωση.—Ρωμαίους 5:12· 8:18-21.

Ο Ιεχωβά Θεός ήταν σε θέση να χειριστεί αυτοστιγμεί την κατάσταση που προξένησε ο στασιασμός στην Εδέμ. Μόλις ανέκυψε η ανάγκη, προόρισε έναν ιδιαίτερο “οργανισμό”—τη Μεσσιανική Βασιλεία στα χέρια του Ιησού Χριστού—τον οποίο θα χρησιμοποιούσε για την απολύτρωση της ανθρωπότητας από την Αδαμιαία αμαρτία. (Ματθαίος 6:10) Ο Θεός το έκανε αυτό «πριν από τη θεμελίωση του κόσμου» της ανθρωπότητας στην οποία μπορούσε να παρασχεθεί απολύτρωση, δηλαδή, προτού τεκνοποιήσουν οι στασιαστές Αδάμ και Εύα.

Οι άνθρωποι χρειάζονται συνήθως κάποιο σχέδιο δράσης προκειμένου να επιτελέσουν κάτι που θέλουν να κάνουν. Ο προκαθορισμός σχετίζεται  με την αντίληψη ότι ο Θεός πρέπει να έχει ένα λεπτομερές σχέδιο για το σύμπαν στο οποίο τα πάντα είναι προαποφασισμένα. «Πολλοί φιλόσοφοι νόμιζαν», γράφει ο Ρόι Γουέδερφορντ, «πως οτιδήποτε δεν συνάδει με την απόλυτη προδιαγραφή του κάθε γεγονότος θα ήταν ασύμβατο με τη Μεγαλοπρέπεια του Θεού». Χρειάζεται στ’ αλήθεια ο Θεός να προδιαγράφει κάθε γεγονός;

Όντας απεριόριστος σε δύναμη και απαράμιλλος σε σοφία, ο Ιεχωβά μπορεί να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε έκτακτο ή απρόβλεπτο περιστατικό που θα μπορούσε να προκύψει καθώς τα πλάσματά του ασκούν την ελεύθερη βούλησή τους. (Ησαΐας 40:25, 26· Ρωμαίους 11:33) Μπορεί να το κάνει αυτό αυτοστιγμεί και δίχως προμελέτη. Ανόμοια με τους ανθρώπους οι οποίοι υπόκεινται σε σφάλματα και έχουν περιορισμένες ικανότητες, ο Παντοδύναμος Θεός δεν χρειάζεται λεπτομερές, στερεότυπο σχέδιο που να καθορίζει εκ των προτέρων το πεπρωμένο του κάθε ατόμου στη γη. (Παροιμίες 19:21) Σε αρκετές μεταφράσεις της Γραφής, το εδάφιο Εφεσίους 3:11 αναφέρεται στον Θεό ως εκείνον που έχει «αιώνιο σκοπό», όχι καθορισμένο σχέδιο.

Πώς Μπορείτε να Επηρεάσετε το Μέλλον Σας

Ο Θεός έχει έναν σκοπό για τη γη, και αυτός ο σκοπός είναι προαποφασισμένος. Το εδάφιο Αποκάλυψη 21:3, 4 δηλώνει: «Δείτε! Η σκηνή του Θεού είναι με τους ανθρώπους, και αυτός θα κατοικεί μαζί τους, και αυτοί θα είναι λαοί του. Και ο ίδιος ο Θεός θα είναι μαζί τους. Και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει». Ναι, αυτή η γη θα γίνει παράδεισος, όπως ακριβώς σκόπευε αρχικά ο Θεός. (Γένεση 1:27, 28) Το ερώτημα είναι: Θα είστε εσείς εκεί; Αυτό εξαρτάται από τις επιλογές που κάνετε τώρα. Ο Ιεχωβά δεν έχει καθορίσει το πεπρωμένο σας.

Η λυτρωτική θυσία του Γιου του Θεού, του Ιησού Χριστού, δίνει τη δυνατότητα σε όποιον ασκεί πίστη σε αυτόν να λάβει αιώνια ζωή. (Ιωάννης 3:16, 17· Πράξεις 10:34, 35) «Αυτός που ασκεί πίστη στον Γιο έχει αιώνια ζωή», λέει η Γραφή. «Αυτός που παρακούει τον Γιο δεν θα δει ζωή». (Ιωάννης 3:36) Μπορείτε να επιλέξετε τη ζωή μαθαίνοντας για τον Θεό, τον Γιο του και το θέλημά Του από τις σελίδες της Γραφής, καθώς και εφαρμόζοντας τα όσα μαθαίνετε. Όποιος ενεργεί σύμφωνα με την αληθινή σοφία που είναι καταγραμμένη στο Λόγο του Θεού έχει τη διαβεβαίωση ότι «θα κατοικεί με ασφάλεια και θα είναι αδιατάρακτος από τον τρόμο της συμφοράς».—Παροιμίες 1:20, 33.

[Εικόνες στη σελίδα 5]

Ανόμοια με τα ζώα, οι άνθρωποι είναι ηθικά υπεύθυνοι για τις πράξεις τους

[Ευχαριστίες]

Αετός: Φωτογραφία: Cortesía de GREFA