Уц деп черге Иеговага ынак Иов дээр кижи чурттап чораан. Ол улуг өг-бүлелиг болгаш бай кижи чораан. Ол эки кижи ядыыларга, дулгуяктарга, өскүстерге дузалажып турган. Ол дээрге ооң чуртталгазынга кандыг-даа бергелер турбаан дээни ол бе?

Эрлик Иовту кичээнгейлиг хайгаарап турган. А Иов ону билбес турган. Иегова Эрликке мынча дээн: «Көр даан, мээң бараалгакчым Иовту. Черде ол ышкаш кижи чок. Ол мени кезээде дыңнап база шын алдынып чоруур». Эрлик удурланып: «Сен камгалап, йөрээп турар бооруңга, ол сени дыңнап турар. Сен аңаа хөй черни, мал-маганны берген сен. Ооң бар бүгү чүүлүн аппаар болзуңза, ол сеңээ бараалгавайн баар» — дээн. «Иовту шенеп болур сен. Чүгле ону өлүрбе» — деп, Иегова харыылаан. Чүге Иегова Иовту шенээр кылдыр Эрликке чөпшээрээн? Иов дүжүп бербес деп, Иегова бүзүреп турган.

Эрлик Иовче хөй айыыл-халаптарны чорудуп-ла турган. Баштай Шева чурттуг үптекчилер Иовтуң элчигеннерин, өске-даа мал-маганын оорлап аппарган. Оон от Иовтуң шупту хойларын узуткап каапкан. Соонда халдейлер ооң тевелерин оорлапкаш, ону кадарып турган чалчаларын өлүрүп каапкан. А эң коргунчуг чүүл, Иовтуң шупту ажы-төлү чок апарган, чүге дээрге оларның чыглып алгаш олурган бажыңы буступ калган. Иовтуң сагыш-сеткили аажок ыстап-саргып турган-даа болза, ол Иеговага дөмей-ле ынак турган.

Эрлик Иовтуң оон-даа артык хинчектенирин күзеп турган. Соонда  Иовтуң бүгү мага-бодунга оюлганнар тыптып келген. Аңаа дыка аарышкылыг болган. Бо бүгү хай-халап ооң-биле чүге болуп турарын ол билбейн тургаш-даа, Иеговага бараалгап турган. Бурган ол бүгүнү көрүп, Иовтуң аңаа шынчы болганы дээш өөрүп турган.

Ынчан Эрлик Иовче үш кижини чоргузупкан. Олар аңаа: «Сен багай чүүл кылыпкаш, ону чажырып тур боор сен. Ынчангаш Бурган сени кезедип турар!» — дээн. Иов: «Мен багай чүнү-даа кылбаан мен!» — деп удурланган. Ооң соонда Иов хай-халавынга Иегованы буруулуг деп бодап база аңаа Бурган чөптүг эвес хамаарылгалыг деп чугаалаан.

Ол чугааны Элиуй дээр аныяк эр кичээнгейлиг дыңнап олурган. Оон ол чугааланып үнген: «Силер шын эвес чугаалап тур силер. Иегованың кайы хире өндүр бедиин сагыштаалап безин шыдавас бис. Ол кымга-даа хора чедирбес. Ол шупту чүүлдү көрүп, бергелерге таварышкан улуска дузалап турар».

Оон Иегова Иов-биле чугаалажып эгелээн. Ол аңаа мынча дээн: «Черни, дээрни чаяап турумда, каяа турдуң? Чүге мени чөптүг эвес деп турарың ол? Сен бо бүгүнүң чүге болуп турарын билбес сен». Иов буруузун миннип: «Мен шын эвес болдум. Мооң мурнунда чүгле сээң дугайыңда дыңнап турган болзумза, ам сени билир мен. Сээң шыдавазың чүве чок. Сөстерим дээш мени өршээп көр» — дээн.

Ол шупту болуушкуннарның соонда Иегова Иовту катап кадык кылып, аңаа ооң мурнунда турганындан артык хөйнү берген. Иов аас-кежиктиг үр чурттаан. Иегова Иовту, аңаа чеже-даа берге турган болза, дыңнангыр болганы дээш шаңнаан. А сен Иов ышкаш болуксап тур сен бе? Бергелер турза-даа, Иеговага шынчы боор сен бе?