Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Co warto wiedzieć o padaczce

Co warto wiedzieć o padaczce

ZNAJOMY nagle upada na ziemię i traci przytomność. Jego ciało wypręża się, a głowa i kończyny zaczynają drgać. Jeśli wiesz, że ma padaczkę, możesz mu udzielić skutecznej pomocy. Poznajmy kilka ważnych faktów na temat tej choroby, wokół której krąży sporo przesądów.

Czym jest padaczka (epilepsja)? To zespół objawów zaburzonej czynności mózgu. Cechuje się krótkimi napadami, które zwykle trwają do pięciu minut. Sytuacja opisana na wstępie dotyczy tak zwanego napadu dużego (grand mal).

Co wywołuje napady padaczkowe? Zdaniem naukowców są one skutkiem nieprawidłowych wyładowań bioelektrycznych w komórkach nerwowych mózgu. Przyczyna tych wyładowań jak dotąd pozostaje niejasna.

Jak mam się zachować, gdy jestem świadkiem napadu padaczkowego? „Świadkowie powinni obserwować chorego aż do ustąpienia objawów i nie interweniować, a jedynie upewnić się, że nie dozna on obrażeń fizycznych i że może oddychać” — podaje The Encyclopedia of the Brain and Brain Disorders. „Pogotowie ratunkowe należy wezwać wtedy, jeśli napad trwa dłużej niż pięć minut, jeśli zaraz po jednym napadzie zaczyna się drugi albo gdy kilka minut po ataku chory nie odzyskuje przytomności”.

Jak mogę pomóc? Podłóż choremu pod głowę coś miękkiego i usuń przedmioty, o które mógłby się skaleczyć. Kiedy drgawki ustaną, ułóż go na boku, jak to przedstawiono na załączonych ilustracjach.

Co robić, gdy chory się ocknie? Przede wszystkim zapewnij go, że jest bezpieczny. Potem pomóż mu wstać i podprowadź gdzieś, gdzie będzie mógł odpocząć. Po napadzie większość chorych odczuwa senność i jest zdezorientowana. Inni szybko dochodzą do siebie i mogą kontynuować to, co robili przed atakiem.

Czy wszystkim napadom padaczkowym towarzyszą drgawki? Nie. Istnieją tak zwane napady małe (petit mal), podczas których chorzy tracą świadomość, ale przy tym nie upadają. Taki atak zwykle trwa krótko i nie następują po nim żadne objawy ponapadowe. W pewnych rodzajach napadów padaczkowych, trwających nieco dłużej,  chorzy nagle zaczynają zachowywać się nietypowo, na przykład chodzić w kółko po pokoju czy szarpać ubranie. Mogą potem odczuwać zawroty głowy.

Jak wygląda życie osoby cierpiącej na padaczkę? To zrozumiałe, że wielu chorych żyje w ciągłym lęku przed kolejnym atakiem. Aby uniknąć zażenowania, niektórzy stronią od ludzi.

Jak mogę wspierać chorego? Zachęcaj go, żeby nie tłumił w sobie uczuć. Bądź dobrym słuchaczem. Spytaj, co powinieneś zrobić, gdy dostanie ataku. Jeżeli nie może prowadzić samochodu, zaoferuj, że w razie potrzeby gdzieś go podwieziesz lub pomożesz mu w załatwieniu jakichś spraw.

Czy można zmniejszyć liczbę napadów albo im zapobiec? Ponieważ takie czynniki jak stres i brak snu zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia ataku, zdaniem specjalistów chorzy powinni dobrze się wysypiać i dla odprężenia regularnie zażywać ruchu. Skuteczne mogą też być leki.