Ziet u meer dan uw ogen zien?

AUTOMOBILISTEN kunnen bij een onoverzichtelijke bocht doorgaans niet zien of er iets aankomt. Maar met de hulp van een in de bocht geplaatste spiegel kan naderend verkeer opgemerkt en een ongeluk voorkomen worden. Zo ook kunnen mensen een onzichtbare Schepper feitelijk niet zien. Is er een manier om erachter te komen dat Hij bestaat?

Een schrijver uit de eerste eeuw vermeldde hoe we kunnen waarnemen wat we niet kunnen zien. Hij schreef: „[Gods] onzichtbare hoedanigheden worden van de schepping der wereld af duidelijk gezien, omdat ze worden waargenomen door middel van de dingen die gemaakt zijn, ja, zijn eeuwige kracht en Godheid, zodat zij niet te verontschuldigen zijn.” — Romeinen 1:20.

Denk daar eens over na. Ziet u intelligentie weerspiegeld in dingen om ons heen waarvan het scheppen het menselijk vermogen te boven gaat? Helpen zulke dingen u met „uw geestesoog” te zien dat er iemand bestaat die groter is dan de mens? Laten wij enkele voorbeelden beschouwen. — Efeziërs 1:18, Het Nieuwe Testament in de vertaling van prof. dr. A. M. Brouwer.

Leren van de schepping

Bent u wel eens diep onder de indruk geweest van de pracht van een schitterende sterrenhemel op een maanloze avond en hebt u daarin het bewijs voor een Grote Maker gezien? „De hemelen maken de heerlijkheid van God bekend; en het uitspansel vertelt van het werk van zijn handen”, zei een waarnemer uit de oudheid vol enthousiasme. „Wanneer ik uw hemel zie, het werk van uw vingers, de maan en de sterren die gij hebt bereid,” overpeinsde deze man, „wat is dan de sterfelijke mens dat gij aan hem denkt, en de zoon van de aardse mens dat gij voor hem zorgt?” — Psalm 8:3, 4; 19:1.

 Het is heel vanzelfsprekend dat wij diep onder de indruk zijn van scheppingen die te schitterend zijn om door mensen nagebootst te worden. Een beroemde dichtregel luidt: „Alleen God kan een boom maken.” Nog veel grootser evenwel is de schepping van een baby, die plaatsvindt zonder dat bij dat groeiproces ouders aanwijzingen kunnen geven. Wanneer sperma van de vader zich verenigt met een eitje van de moeder, worden er in het DNA van de nieuwgevormde cel snel ’bouwtekeningen’ vervaardigd voor het voortbrengen van een kind. „Indien ze werden uitgeschreven”, zo zegt men, zouden de instructies in het DNA „duizend boeken van 600 pagina’s vullen”.

Dat is nog maar het begin. De oorspronkelijke cel splitst zich, zodat er twee cellen ontstaan, dan vier, dan acht, enzovoort. Na ongeveer 270 dagen wordt er een baby geboren die bestaat uit miljarden levende cellen van meer dan 200 soorten. En dan te bedenken dat de oorspronkelijke cel de informatie bevatte voor de vervaardiging van alle verschillende soorten cellen, en dat op precies de juiste tijd! Voelt u zich ertoe bewogen onze Schepper te loven? Let eens op de lof die de psalmist uitte toen hij schreef: „Gij zijt het die mijn nieren hebt voortgebracht; gij hebt mij afgeschermd gehouden in de buik van mijn moeder. Ik zal u prijzen omdat ik op een vrees inboezemende wijze wonderbaar ben gemaakt.” — Psalm 139:13-16.

Zij die een studie van deze „wonderen” hebben gemaakt, voelen ontzag. Dr. James H. Hutton, ex-voorzitter van de medische genootschappen van Chicago en de staat Illinois, zei dat hij versteld stond van het „magische vermogen [van de genen en chromosomen] om aan erna komende cellen de gegevens over te dragen die ze gereproduceerd willen zien. Het is beslist schitterend dat onze wetenschappelijk onderzoekers erin geslaagd zijn die dingen te ontdekken. Maar het lijdt geen twijfel dat een Goddelijke Intelligentie deze fenomenen zo geprogrammeerd heeft.”

Dr. Hutton vervolgde: „In mijn eigen subspecialisme, de endocrinologie, draagt de studie van de endocriene functies en de aandoeningen van deze klieren bij tot de overtuiging dat een Goddelijke Macht verantwoordelijk moet zijn voor de wonderbare complexiteit en werking van deze onontbeerlijke structuren.” Hij concludeerde: „Het aanschouwen van deze wonderen lijkt mij een dwingende reden om te geloven dat een alvermogende en alwetende macht dit heelal heeft ontworpen, het in beweging heeft gezet en het bestuurt.”

Na deze opmerkingen gemaakt te hebben vroeg dr. Hutton: „Is Hij een persoonlijke God aan wie de val van geen mus ontgaat?” Zijn antwoord luidde: „Toch twijfel ik daaraan. En ik geloof ook niet dat Hij bijzondere aandacht besteedt aan mijn betrekkelijk onbelangrijke dagelijkse komen en gaan.”

Waarom erkennen velen dat er intelligentie spreekt uit de „wonderen” der schepping maar zetten ze vraagtekens bij het bestaan van een persoonlijke God die zich om de mensheid bekommert?

Bekommert God zich werkelijk om ons?

Velen redeneren dat als er een God was, hij niet zou toelaten dat mensen zo lijden. Een nogal eens gehoorde vraag is: „Waar was God toen wij hem nodig hadden?” Een overlevende van de moord op miljoenen door de nazi’s in de Tweede Wereldoorlog was zo verbitterd door het lijden dat hij gezien had dat hij zei: „Als u aan mijn hart kon likken, zou het u vergiftigen.”

Voor velen is het dus een dilemma. Zoals de eerdergenoemde waarnemer uit de oudheid opmerkte, zijn de bewijzen voor een Schepper duidelijk als wij de wonderbare orde en het ontwerp van de dingen beschouwen. Maar als Hij een God is die zich om ons bekommert, hoe kan Hij dan zulk verschrikkelijk lijden toelaten? Willen wij God goed begrijpen en aanbidden, dan moeten wij die belangrijke vraag bevredigend beantwoord krijgen. Waar kunnen wij het antwoord vinden?

We nodigen u uit een exemplaar van de brochure Bekommert God zich werkelijk om ons? te bestellen. Op bladzijde 32 van deze Ontwaakt! leest u hoe u dat kunt doen. We denken dat een zorgvuldige beschouwing van de onderdelen „Waarom God lijden heeft toegelaten” en „Waartoe heeft opstand geleid?”, u een bevredigend antwoord zal verschaffen.

[Illustraties op blz. 10]

Ziet u in deze dingen bewijzen voor een Schepper?