មេរៀនទី៦៥
អេសធើរសង្គ្រោះជនរួមជាតិ
អេសធើរគឺជានារីជនជាតិយូដា ដែលរស់នៅក្រុងស៊ូសានស្រុកពើស៊ី។ ជាច្រើនឆ្នាំមុន ក្រុមគ្រួសារនាងត្រូវស្ដេចនេប៊ូក្នេសានិរទេសចេញពីក្រុងយេរូសាឡិម។ បងប្អូនជីដូនមួយរបស់នាងឈ្មោះម៉ាដេកាយ បានចិញ្ចឹមបីបាច់នាង។ គាត់ធ្វើការឲ្យស្ដេចអាហាស៊ូរុសស្រុកពើស៊ី។
ស្ដេចអាហាស៊ូរុសចង់បានអគ្គមហេសីថ្មី។ ដូច្នេះ ពួកអ្នកបម្រើបាននាំនារីដែលស្អាតបំផុតក្នុងស្រុក រួមទាំងអេសធើរដែរ មកក្នុងវិមានស្ដេច។ ក្នុងចំណោមនារីទាំងនោះ ស្ដេចបានជ្រើសរើសអេសធើរធ្វើជាអគ្គមហេសី។ ម៉ាដេកាយប្រាប់អេសធើរកុំឲ្យប្រាប់អ្នកណា ថានាងជាជនជាតិយូដា។
បុរសមានអំណួតម្នាក់ឈ្មោះហាម៉ាន ដែលជាប្រមុខនៃមន្ត្រីទាំងអស់ ចង់ឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាក្រាបគោរពគាត់។ ប៉ុន្តែ ម៉ាដេកាយមិនព្រមធ្វើតាមទេ នេះនាំឲ្យហាម៉ានខឹងយ៉ាងខ្លាំង រហូតដល់ចង់សម្លាប់គាត់។ កាលហាម៉ានដឹងថា ម៉ាដេកាយជាជនជាតិយូដា គាត់ក៏រៀបគម្រោងសម្លាប់ជនជាតិយូដាទាំងអស់ដែលរស់នៅក្នុងស្រុកពើស៊ី។ ហាម៉ានទៅជម្រាបស្ដេចថា៖ ‹ជនជាតិយូដាជាពួកមនុស្សមានគ្រោះថ្នាក់ លោកម្ចាស់គួរកម្ចាត់ពួកគេចោល›។ ស្ដេចអាហាស៊ូរុសបានអនុញ្ញាតឲ្យហាម៉ានចេញច្បាប់ ដោយនិយាយថា៖ ‹ចូរធ្វើតាមចិត្តរបស់អ្នកចុះ›។ ភ្លាមៗ ហាម៉ានបានបង្កើតច្បាប់មួយ ដើម្បីសម្លាប់ជនជាតិយូដាទាំងអស់ នៅថ្ងៃទី១៣ ខែអេដា។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងមើល។
អេសធើរមិនបានដឹងអំពីច្បាប់នោះទេ។ ហេតុនេះ ម៉ាដេកាយផ្ញើច្បាប់ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរទៅឲ្យអេសធើរ ហើយប្រាប់នាងថា៖ ‹ចូរទៅជួបស្ដេច›។ អេសធើរឆ្លើយថា៖ ‹អ្នកណាក៏ដោយដែលទៅជួបស្ដេចដោយគ្មានការអញ្ជើញ អ្នកនោះនឹងត្រូវស្លាប់។ ស្ដេចមិនបានហៅខ្ញុំឲ្យទៅជួបអស់៣០ថ្ងៃហើយ! ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនឹងទៅ។ បើស្ដេចហុចដំបងរាជ្យ នោះខ្ញុំនឹងរស់ បើមិនដូច្នោះទេ នោះខ្ញុំនឹងត្រូវស្លាប់›។
អេសធើរបានទៅទីលានរបស់ស្ដេច។ ពេលស្ដេចឃើញនាង ស្ដេចបានហុចដំបងរាជ្យ។ នាងក៏ចូលទៅជួបស្ដេច ហើយស្ដេចសួរថា៖ «អេសធើរ តើនាងមាន
រឿងអ្វី?»។ នាងឆ្លើយថា៖ ‹ខ្ញុំចង់អញ្ជើញស្ដេចនិងហាម៉ាន មកពិសាភោជនាហារ›។ នៅក្នុងពិធីនោះ អេសធើរបានអញ្ជើញពួកគាត់ឲ្យមកម្ដងទៀតនៅថ្ងៃបន្ទាប់។ នៅក្នុងពិធីលើកទី២ ស្ដេចបានសួរនាងម្ដងទៀតថា៖ «តើនាងចង់បានអ្វី?»។ អេសធើរឆ្លើយថា៖ ‹មានមនុស្សម្នាក់កំពុងព្យាយាមសម្លាប់ខ្ញុំនិងជនរួមជាតិរបស់ខ្ញុំ។ សូមមេត្តាជួយយើងខ្ញុំផង›។ ស្ដេចសួរថា៖ «តើអ្នកណាហ៊ានធ្វើដូច្នេះ?»។ នាងឆ្លើយថា៖ ‹គឺហាម៉ានដ៏អាក្រក់នេះ!›។ ស្ដេចអាហាស៊ូរុសខឹងខ្លាំងណាស់ ក៏បញ្ជាឲ្យគេសម្លាប់ហាម៉ានភ្លាមៗ។យ៉ាងណាក៏ដោយ គ្មានអ្នកណាអាចលុបច្បាប់របស់ហាម៉ានបានទេ សូម្បីតែស្ដេច។ ដូច្នេះ ស្ដេចបានតែងតាំងម៉ាដេកាយជាប្រមុខនៃពួកមន្ត្រី ហើយឲ្យគាត់មានសិទ្ធិចេញច្បាប់ថ្មី។ ម៉ាដេកាយបានចេញច្បាប់ឲ្យជនជាតិយូដាប្រយុទ្ធការពារខ្លួន នៅថ្ងៃដែលមានការវាយប្រហារ។ នៅថ្ងៃទី១៣ ខែអេដា ជនជាតិយូដាបានវាយឈ្នះពួកសត្រូវ។ ចាប់ពីពេលនោះមក ពួកគេធ្វើពិធីជ័យជម្នះនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
«អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវគេនាំទៅឯពួកអភិបាលនិងបណ្ដាស្ដេច ដោយសារអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងអាចធ្វើជាសាក្សីអំពីខ្ញុំនៅចំពោះមុខពួកគេនិងជនជាតិដទៃ»។—ម៉ាថាយ ១០:១៨