ΤΙ ΑΝΑΜΕΝΕΙ ο Ιεχωβά από όσους θέλουν να τον λατρεύουν με αποδεκτό τρόπο; Μήπως απαιτεί τελειότητα, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον για εμάς τους ατελείς να τον ευαρεστούμε; Ή αναμένει μόνο όσα έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε; Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα είναι ζωτικές αν θέλουμε να βρίσκουμε χαρά υπηρετώντας τον Θεό. Ας εξετάσουμε πώς συνόψισε ο προφήτης Μιχαίας τις απαιτήσεις του Θεού.​—Διαβάστε Μιχαίας 6:8.

«Αυτός σου είπε . . . τι είναι καλό». Δεν χρειάζεται να υποθέτουμε τι αναμένει ο Θεός από εμάς. Εκείνος έχει εκθέσει ξεκάθαρα τις απαιτήσεις του στην Αγία Γραφή. Οτιδήποτε μας ζητάει «είναι καλό». Δεν μπορεί να ισχύει κάτι διαφορετικό. «Ο Θεός είναι αγάπη», άρα θέλει το καλύτερο για εμάς. (1 Ιωάννη 4:8· 5:3) Εφαρμόζοντας τις απαιτήσεις του δεν ευαρεστούμε μόνο εκείνον αλλά ωφελούμε και τον εαυτό μας.​—Δευτερονόμιο 10:12, 13.

«Τι σου ζητάει ο Ιεχωβά σε ανταπόδοση;» Έχει ο Θεός το δικαίωμα να μας ζητάει κάτι σε ανταπόδοση; Και βέβαια! Του οφείλουμε υπακοή επειδή είναι η Πηγή και ο Συντηρητής της ζωής. (Ψαλμός 36:9) Τι μας ζητάει, λοιπόν, σε ανταπόδοση; Ο Μιχαίας συνοψίζει τις απαιτήσεις του Θεού σε τρεις φράσεις. Οι δύο πρώτες αφορούν κυρίως τις επαφές μας με τους συνανθρώπους μας, ενώ η τρίτη τη σχέση μας με τον Θεό.

«Να ασκείς δικαιοσύνη». Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «δικαιοσύνη», σύμφωνα με κάποιο σύγγραμμα, «περιλαμβάνει τις σχέσεις μέσα στην κοινωνία που διέπονται από το ορθό και το δίκαιο». Ο Θεός μάς ζητάει να φερόμαστε στους άλλους ανάλογα με το τι είναι ορθό και δίκαιο σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια. Ασκούμε δικαιοσύνη αν είμαστε απροσωπόληπτοι, ευθείς και έντιμοι στις επαφές μας με τους άλλους. (Λευιτικό 19:15· Ησαΐας 1:17· Εβραίους 13:18) Όταν ενεργούμε δίκαια προς τους άλλους, ίσως υποκινηθούν και αυτοί να ενεργήσουν δίκαια προς εμάς σε ανταπόδοση.​—Ματθαίος 7:12.

«Να αγαπάς τη στοργική καλοσύνη». Ο Θεός δεν μας ζητάει απλώς να εκδηλώνουμε στοργική καλοσύνη αλλά και να την αγαπάμε. Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «καλοσύνη» (χάσεδ) μπορεί επίσης να αποδοθεί «στοργική καλοσύνη» ή «όσια αγάπη». Κάποιος Βιβλικός λόγιος αναφέρει: «Η έννοια της λέξης [χάσεδ] δεν αποδίδεται επαρκώς με την αγάπη, το έλεος και την καλοσύνη. Δεν πρόκειται για μία από αυτές τις αρετές, αλλά για όλες μαζί». Αν αγαπάμε τη στοργική καλοσύνη, δεν θα διστάζουμε να την εκδηλώνουμε. Θα χαιρόμαστε να βοηθάμε όσους έχουν ανάγκη. Ως αποτέλεσμα, θα γευόμαστε την ευτυχία που προέρχεται από το να δίνουμε.​—Πράξεις 20:35.

«Να είσαι μετριόφρων καθώς περπατάς με τον Θεό σου». Στη Γραφή, το ρήμα «περπατώ» σημαίνει «ακολουθώ συγκεκριμένη πορεία ενέργειας». Περπατάμε με τον Θεό αν ακολουθούμε την πορεία ζωής που έχει εκθέσει στη Γραφή. Χρειάζεται “να είμαστε μετριόφρονες” καθώς επιδιώκουμε μια τέτοια πορεία. Πώς το καταφέρνουμε αυτό; Όταν είμαστε μετριόφρονες ενώπιον του Θεού, αξιολογούμε ρεαλιστικά τη θέση μας ενώπιόν του και αναγνωρίζουμε τους περιορισμούς μας. Επομένως, «το να περπατάμε με μετριοφροσύνη» σημαίνει ότι έχουμε ρεαλιστική άποψη του τι απαιτεί εκείνος και του τι μπορούμε να δώσουμε εμείς.

Ευτυχώς, ο Ιεχωβά δεν απαιτεί ποτέ περισσότερα από όσα μπορούμε να δώσουμε. Είναι ευχαριστημένος όταν καταβάλλουμε τις καλύτερες προσπάθειες για να τον υπηρετούμε. (Κολοσσαείς 3:23) Κατανοεί τους περιορισμούς μας. (Ψαλμός 103:14) Όταν μαθαίνουμε και εμείς να τους αποδεχόμαστε, δείχνοντας έτσι την απαιτούμενη μετριοφροσύνη, βρίσκουμε χαρά καθώς περπατάμε με εκείνον. Σας προτρέπουμε να μάθετε πώς μπορείτε να αρχίσετε να περπατάτε με τον Θεό. Αυτή η πορεία φέρνει πλούσιες ευλογίες από εκείνον.​—Παροιμίες 10:22.