1, 2. Πώς βλέπει ο Ιεχωβά τους υπηρέτες του στη γη;

ΟΤΑΝ οι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους να παίζουν, πολλές φορές εντυπωσιάζονται από τις έμφυτες ικανότητές τους. Το έχετε διαπιστώσει και εσείς αυτό; Ένα παιδί ίσως φαίνεται να έχει ιδιαίτερη ευκινησία ή κλίση στα αθλήματα, ενώ το αδελφάκι του φαίνεται να τα πηγαίνει καλύτερα στα επιτραπέζια παιχνίδια, στις τέχνες ή στις κατασκευές. Όποια και αν είναι τα χαρίσματα των παιδιών τους, οι γονείς χαίρονται να ανακαλύπτουν τις δυνατότητές τους.

² Παρόμοια, και ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται πολύ για τα επίγεια παιδιά του. Βλέπει τους σύγχρονους υπηρέτες του ως «τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών». (Αγγ. 2:7) Είναι επιθυμητοί, ή αλλιώς πολύτιμοι, κυρίως λόγω της πίστης και της αφοσίωσής τους. Ίσως όμως έχετε παρατηρήσει ανάμεσα στους ομοπίστους μας σήμερα και μια μεγάλη ποικιλία ταλέντων. Μερικοί είναι εξαιρετικοί ομιλητές, ενώ άλλοι διαπρέπουν σε οργανωτικά ζητήματα. Πολλές αδελφές έχουν έφεση στις ξένες γλώσσες και τις χρησιμοποιούν στη διακονία, ενώ άλλες διακρίνονται για την προθυμία τους να στηρίζουν όσους χρειάζονται ενθάρρυνση ή να φροντίζουν τους αρρώστους. (Ρωμ. 16:1, 12) Δεν είμαστε ευγνώμονες για όλους αυτούς τους Χριστιανούς που έχουμε στις εκκλησίες μας;

3. Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

 ³ Ωστόσο, μερικοί συγχριστιανοί μας, όπως κάποιοι νεαροί ή νεοβαφτισμένοι αδελφοί, ίσως δεν έχουν βρει ακόμα τη θέση τους στην εκκλησία. Πώς μπορούμε να τους βοηθήσουμε να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους; Γιατί πρέπει να αναζητούμε το καλό που έχουν μέσα τους, όπως κάνει και ο ίδιος ο Ιεχωβά;

4, 5. Πώς δείχνει η αφήγηση των εδαφίων Κριτές 6:11-16 ότι ο Ιεχωβά διακρίνει τις δυνατότητες των υπηρετών του;

⁴ Αρκετές Γραφικές αφηγήσεις δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο Ιεχωβά βλέπει, όχι μόνο το καλό στους υπηρέτες του, αλλά και τις δυνατότητές τους. Για παράδειγμα, όταν ο Γεδεών επιλέχθηκε για να απελευθερώσει το λαό του Θεού από την καταδυνάστευση των Μαδιανιτών, πρέπει να έμεινε έκπληκτος από το χαιρετισμό του αγγέλου: «Ο Ιεχωβά είναι μαζί σου, γενναίε, κραταιέ». Προφανώς, εκείνον τον καιρό ο Γεδεών ένιωθε κάθε άλλο παρά “κραταιός”. Δεν έκρυψε τις αμφιβολίες του ούτε το πόσο ασήμαντο θεωρούσε τον εαυτό του. Αλλά όπως έδειξε η συζήτηση που ακολούθησε, ο Ιεχωβά είχε σίγουρα πολύ πιο θετική άποψη για τον υπηρέτη του από ό,τι ο ίδιος ο Γεδεών για τον εαυτό του.—Διαβάστε Κριτές 6:11-16.

⁵ Ο Ιεχωβά εμπιστεύτηκε στον Γεδεών την αποστολή να ελευθερώσει τον Ισραήλ επειδή είχε παρατηρήσει τις ικανότητές του. Κατ’ αρχάς, ο άγγελος του Ιεχωβά είχε προσέξει ότι αλώνιζε το σιτάρι με όλη του τη δύναμη. Αλλά υπήρχε και κάτι άλλο που τράβηξε την προσοχή του. Στους Βιβλικούς χρόνους, οι γεωργοί συνήθως αλώνιζαν σε ανοιχτό χώρο για να εκμεταλλευτούν τον άνεμο, ο οποίος παρέσυρε το άχυρο. Ωστόσο, ο Γεδεών έκανε κάτι ασυνήθιστο—αλώνιζε κρυφά το σιτάρι μέσα σε ένα πατητήρι για να μην ανακαλύψουν οι Μαδιανίτες τη λιγοστή σοδειά του. Τι έξυπνη κίνηση! Αναμφίβολα, στα μάτια του Ιεχωβά, ο Γεδεών δεν ήταν απλώς ένας αγρότης που φύλαγε τα νώτα του—ήταν ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος. Ναι, ο Ιεχωβά διέκρινε τις δυνατότητές του και συνεργάστηκε μαζί του.

6, 7. (α) Πώς διέφερε η άποψη του Ιεχωβά για τον προφήτη Αμώς από την άποψη μερικών Ισραηλιτών; (β) Τι δείχνει ότι ο Αμώς δεν ήταν αμαθής;

⁶ Ένα άλλο παράδειγμα είναι η περίπτωση του προφήτη Αμώς. Ο Ιεχωβά διέκρινε τις δυνατότητες αυτού του υπηρέτη του, έστω και αν σε πολλούς ο Αμώς ίσως φαινόταν ασήμαντος ή απλοϊκός. Όπως περιέγραψε ο ίδιος τον εαυτό του, έβοσκε πρόβατα και χάραζε καρπούς από συκομουριές—που θεωρούνταν τροφή για τους φτωχούς. Όταν ο Ιεχωβά τον διόρισε να καταδικάσει το ειδωλολατρικό δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ, κάποιοι Ισραηλίτες ίσως τον θεώρησαν κακή επιλογή.—Διαβάστε Αμώς 7:14, 15.

⁷ Ο Αμώς προερχόταν από ένα απομακρυσμένο χωριό, αλλά αυτά που γνώριζε για τα έθιμα και τους κυβερνήτες της εποχής του αποδείκνυαν ότι δεν ήταν αδαής. Πιθανώς ήταν καλά εξοικειωμένος με τις συνθήκες στον Ισραήλ και ίσως γνώριζε πολλά πράγματα για τα γειτονικά έθνη λόγω των επαφών του με περιοδεύοντες εμπόρους. (Αμώς 1:6, 9, 11, 13· 2:8· 6:4-6) Μερικοί Βιβλικοί λόγιοι σήμερα λένε ότι ο Αμώς είχε συγγραφικό ταλέντο. Εκτός του ότι διάλεξε απλές και δυνατές λέξεις, χρησιμοποίησε με ευστοχία παραλληλισμούς και λογοπαίγνια. Μάλιστα, η δυναμική απάντησή του στον διεφθαρμένο ιερέα Αμαζία επιβεβαίωσε ότι ο Ιεχωβά είχε διαλέξει το σωστό άτομο και αξιοποιούσε τις πολύτιμες ικανότητές του που ίσως δεν ήταν ευδιάκριτες με την πρώτη ματιά.—Αμώς 7:12, 13, 16, 17.

8. (α) Ποια διαβεβαίωση έδωσε ο Ιεχωβά στον Δαβίδ; (β) Πώς μπορεί να ενθαρρύνει το εδάφιο Ψαλμός 32:8 εκείνους που ίσως δεν έχουν αυτοπεποίθηση ή ιδιαίτερες ικανότητες;

⁸ Ναι, ο Ιεχωβά παρατηρεί τις δυνατότητες του κάθε υπηρέτη του. Διαβεβαίωσε τον Βασιλιά Δαβίδ ότι θα τον καθοδηγούσε συνεχώς, έχοντας “το μάτι του στραμμένο πάνω του”. (Διαβάστε Ψαλμός 32:8) Διακρίνετε γιατί πρέπει να μας ενθαρρύνει αυτό; Ακόμα και αν δεν διαθέτουμε αυτοπεποίθηση, ο Ιεχωβά μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τα όρια που νομίζουμε ότι έχουμε και  να πετύχουμε στόχους που δεν είχαμε καν φανταστεί. Όπως κάποιος εκπαιδευτής αναρρίχησης παρατηρεί προσεκτικά έναν αρχάριο για να τον βοηθήσει να πιαστεί από τα καλύτερα σημεία, ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να μας καθοδηγεί καθώς προοδεύουμε πνευματικά. Μπορεί όμως να χρησιμοποιήσει και τους αδελφούς μας για να μας βοηθήσει να αξιοποιήσουμε πλήρως τις δυνατότητές μας. Πώς το κάνει αυτό;

9. Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε την προτροπή του Παύλου να “δίνουμε προσοχή” στα ζητήματα των άλλων;

⁹ Ο Παύλος παρότρυνε όλους τους Χριστιανούς να “δίνουν προσοχή” στα ζητήματα των ομοπίστων τους. (Διαβάστε Φιλιππησίους 2:3, 4) Μια εφαρμογή αυτής της συμβουλής είναι το να παρατηρούμε τα χαρίσματα των άλλων και να τους παρέχουμε την ανάλογη αναγνώριση. Πώς νιώθουμε όταν κάποιος δείχνει ενδιαφέρον για την πρόοδο που έχουμε κάνει; Συνήθως, αυτό μας υποκινεί να προοδεύσουμε ακόμη περισσότερο, φέρνοντας στην επιφάνεια τον καλύτερο εαυτό μας. Παρόμοια, όταν αναγνωρίζουμε την αξία των ομοπίστων μας, τους δίνουμε φτερά και τους βοηθάμε να αναπτυχθούν πνευματικά.

10. Ποιοι μπορεί να χρειάζονται ιδιαίτερα την προσοχή μας;

¹⁰ Ποιοι μπορεί να χρειάζονται περισσότερο την προσοχή μας; Φυσικά, όλοι μας χρειαζόμαστε ειδική προσοχή κατά καιρούς. Ωστόσο, οι νεαροί ή οι νεοβαφτισμένοι αδελφοί έχουν ιδιαίτερη ανάγκη να νιώθουν ότι τους περιλαμβάνουμε στις δραστηριότητες της εκκλησίας. Έτσι θα μπορέσουν να καταλάβουν ότι έχουν όντως θέση ανάμεσά μας. Από την άλλη πλευρά, αν δεν τους προσφέρουμε την αναγνώριση που αξίζουν, αυτό θα μπορούσε να καταπνίξει μέσα τους την επιθυμία να επιδιώξουν περισσότερες ευθύνες, κάτι που ο Λόγος του Θεού τούς παροτρύνει να κάνουν.—1 Τιμ. 3:1.

11. (α) Πώς βοήθησε κάποιος πρεσβύτερος έναν νεαρό να ξεπεράσει την ντροπαλότητά του; (β) Τι σας διδάσκει η εμπειρία του Ζουλιάν;

¹¹ Ο Λουντοβίκ, ένας πρεσβύτερος που ωφελήθηκε από αυτό το ενδιαφέρον όταν ήταν νεότερος, λέει: «Όταν δείχνω ειλικρινές ενδιαφέρον για έναν αδελφό, προοδεύει πιο γρήγορα». Ο Λουντοβίκ μάς λέει τι έγινε με τον Ζουλιάν, έναν ντροπαλό νεαρό: «Επειδή ο Ζουλιάν προσπαθούσε μερικές φορές να κάνει αισθητή την παρουσία του με κάπως αδέξιο τρόπο, η συμπεριφορά του δεν ήταν φυσιολογική. Αλλά μπορούσα να διακρίνω ότι είχε πολύ καλή καρδιά και ότι ήθελε πραγματικά να βοηθάει τους αδελφούς στην εκκλησία. Αντί λοιπόν να αρχίσω να αμφισβητώ τα κίνητρά του, επικεντρώθηκα στα καλά του σημεία, προσπαθώντας να τον ενθαρρύνω». Με τον καιρό, ο Ζουλιάν απέκτησε τα προσόντα να γίνει διακονικός υπηρέτης, και τώρα είναι τακτικός σκαπανέας.

12. Ποια πολύτιμη ιδιότητα είναι απαραίτητη για να βοηθήσουμε κάποιον να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές του; Δώστε παράδειγμα.

¹² Είναι ευνόητο ότι, για να βοηθήσουμε τους άλλους να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους, πρέπει να είμαστε διορατικοί. Όπως φάνηκε από την εμπειρία του Ζουλιάν, ίσως χρειάζεται να κοιτάξουμε πέρα από τα αδύνατα σημεία ενός ατόμου για να διακρίνουμε τις καλές του ιδιότητες και ικανότητες που θα μπορούσε να αναπτύξει ακόμα περισσότερο. Κάπως έτσι έβλεπε και ο Ιησούς τον απόστολο Πέτρο. Αν και μερικές φορές ο Πέτρος φαινόταν ασταθής, ο Ιησούς διέκρινε ότι στο μέλλον θα γινόταν σταθερός σαν βράχος.—Ιωάν. 1:42.

13, 14. (α) Πώς έδειξε ο Βαρνάβας διορατικότητα στην περίπτωση του νεαρού Μάρκου; (β) Όπως ο Μάρκος, πώς ωφελήθηκε ένας νεαρός αδελφός από τη βοήθεια που έλαβε; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

¹³ Ο Βαρνάβας έδειξε παρόμοια διορατικότητα στην περίπτωση του Ιωάννη, ο οποίος είχε τη ρωμαϊκή επονομασία Μάρκος. (Πράξ. 12:25) Στο πρώτο ιεραποστολικό ταξίδι του Παύλου με τον Βαρνάβα, ο Μάρκος ήταν “υπηρέτης” τους, φροντίζοντας πιθανώς για τις ανάγκες τους. Ωστόσο, όταν έφτασαν  στην Παμφυλία, ξαφνικά τους εγκατέλειψε. Αναγκάστηκαν να ταξιδέψουν προς τα βόρεια μόνοι τους, διασχίζοντας μια περιοχή διαβόητη για τους κακοποιούς που υπήρχαν σε αυτήν. (Πράξ. 13:5, 13) Προφανώς, όμως, ο Βαρνάβας δεν στάθηκε στην αναξιόπιστη συμπεριφορά του Μάρκου και αργότερα, όταν του δόθηκε η ευκαιρία να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του, την άδραξε αμέσως. (Πράξ. 15:37-39) Αυτό βοήθησε εκείνον τον νεαρό να γίνει ώριμος υπηρέτης του Ιεχωβά. Αξίζει να σημειωθεί πως, όταν ο Παύλος ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη, ο Μάρκος βρισκόταν μαζί του, και μάλιστα έστειλε και αυτός χαιρετισμούς στους Χριστιανούς της εκκλησίας των Κολοσσών. Ο δε Παύλος μίλησε ευνοϊκά για αυτόν. (Κολ. 4:10) Φανταστείτε τι ικανοποίηση πρέπει να ένιωσε ο Βαρνάβας όταν ο ίδιος ο Παύλος ζήτησε τη βοήθεια του Μάρκου!—2 Τιμ. 4:11.

¹⁴ Ο Αλεξάντρ, ένας νεοδιορισμένος πρεσβύτερος, θυμάται πώς ωφελήθηκε από τη διορατικότητα ενός αδελφού: «Όταν ήμουν πιο μικρός, δυσκολευόμουν πάρα πολύ να κάνω δημόσια προσευχή. Ένας πρεσβύτερος μου έδειξε πώς να προετοιμάζομαι και να μην αγχώνομαι τόσο πολύ. Αντί να σταματήσει να με χρησιμοποιεί, μου έδινε συχνά ευκαιρίες να προσεύχομαι στις συναθροίσεις για υπηρεσία αγρού. Με τον καιρό, απέκτησα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση».

15. Πώς εξέφρασε ο Παύλος εκτίμηση για τους αδελφούς του;

¹⁵ Όταν παρατηρούμε μια καλή ιδιότητα σε έναν Χριστιανό, του λέμε πόσο πολύ την εκτιμούμε; Στο 16ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Ρωμαίους, ο Παύλος μνημόνευσε 20 και πλέον ομοπίστους του, αναγνωρίζοντας τις καλές τους ιδιότητες που τον έκαναν να τους αγαπάει πολύ. (Ρωμ. 16:3-7, 13) Για παράδειγμα, αναγνώρισε ότι ο Ανδρόνικος και ο Ιουνίας υπηρετούσαν τον Χριστό μεγαλύτερο διάστημα από εκείνον, τονίζοντας έτσι τη Χριστιανική τους εγκαρτέρηση. Μίλησε επίσης θερμά για τη μητέρα του Ρούφου, υποδηλώνοντας πιθανώς ότι στο παρελθόν τού είχε προσφέρει τη στοργική φροντίδα της.

16. Ποιο αποτέλεσμα μπορεί να έχει ο έπαινος που δίνουμε σε κάποιον νεαρό;

¹⁶ Ο γνήσιος έπαινος μπορεί να φέρει υπέροχα αποτελέσματα. Σκεφτείτε την περίπτωση του Ρίκο, ενός αγοριού στη Γαλλία που είχε αποθαρρυνθεί επειδή ο πατέρας του, ο οποίος δεν ήταν αδελφός, δεν τον άφηνε να βαφτιστεί. Ο Ρίκο πίστευε ότι θα έπρεπε να περιμένει μέχρι να ενηλικιωθεί για να υπηρετήσει τον Ιεχωβά πλήρως. Εκτός αυτού, στενοχωριόταν γιατί οι συμμαθητές του τον κορόιδευαν. Ο Φρεντερίκ, ένας πρεσβύτερος που του ζητήθηκε να κάνει μελέτη μαζί του, λέει: «Επαίνεσα τον Ρίκο επειδή όλη αυτή η εναντίωση έδειχνε ότι δεν φοβόταν να μιλάει για την πίστη του». Αυτά τα επαινετικά λόγια έκαναν τον Ρίκο πιο αποφασισμένο να παραμείνει υποδειγματικός και τον βοήθησαν να έρθει πιο κοντά στον πατέρα του. Βαφτίστηκε σε ηλικία 12 χρονών.

17. (α) Πώς μπορούμε να βοηθάμε τους αδελφούς μας να προοδεύουν; (β) Πώς έδειξε κάποιος ιεραπόστολος προσωπικό ενδιαφέρον για τους νεαρούς, και με ποιο αποτέλεσμα;

¹⁷ Κάθε φορά που εκφράζουμε εκτίμηση στους ομοπίστους μας για κάποιον διορισμό που χειρίστηκαν καλά ή για τις αξιέπαινες προσπάθειές τους, τους παρακινούμε να  υπηρετούν τον Ιεχωβά πληρέστερα. Η Σιλβί, * η οποία υπηρετεί στο Μπέθελ της Γαλλίας επί χρόνια, ανέφερε ότι και οι αδελφές μπορούν να δίνουν έπαινο στους αδελφούς. Επισήμανε ότι οι γυναίκες ίσως εκτιμούν λεπτομέρειες ή προσπάθειες που δεν παρατηρούν οι άντρες. Έτσι λοιπόν, «τα ενθαρρυντικά τους λόγια μπορούν να συμπληρώσουν αυτά που θα πουν οι έμπειροι αδελφοί». Και πρόσθεσε: «Θεωρώ τον έπαινο υποχρέωσή μου». (Παρ. 3:27) Ο Ζερόμ, ένας ιεραπόστολος στη Γαλλική Γουιάνα, έχει βοηθήσει πολλούς νεαρούς να αποκτήσουν τα προσόντα για ιεραποστολική υπηρεσία. Ο ίδιος λέει: «Έχω παρατηρήσει πως, όταν επαινώ τους νεαρούς αδελφούς για κάποια καλά τους σημεία στο έργο ή για μια ωραία απάντηση στη συνάθροιση, ενισχύεται η αυτοπεποίθησή τους. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσουν ακόμα περισσότερο τις ικανότητές τους».

18. Γιατί είναι ωφέλιμη η συνεργασία με τους νεαρούς αδελφούς;

¹⁸ Μπορούμε επίσης να υποκινούμε τους αδελφούς μας να κάνουν πνευματική πρόοδο συνεργαζόμενοι μαζί τους. Κάποιος πρεσβύτερος θα μπορούσε να ζητήσει από έναν νεαρό που είναι καλός στους υπολογιστές να τυπώσει μερικές πληροφορίες από τον ιστότοπό μας οι οποίες θα ήταν ενθαρρυντικές για τους ηλικιωμένους που δεν έχουν υπολογιστή. Ή αν έχετε να κάνετε μια εργασία στην Αίθουσα Βασιλείας, γιατί να μην πείτε σε κάποιον νεαρό να σας βοηθήσει; Τέτοιες πρωτοβουλίες θα σας δώσουν την ευκαιρία να παρατηρήσετε τους νεαρούς, να τους δώσετε έπαινο και να δείτε τα αποτελέσματα.—Παρ. 15:23.

19, 20. Γιατί πρέπει να βοηθάμε τους άλλους να προοδεύουν;

¹⁹ Όταν ο Ιεχωβά διόρισε τον Ιησού του Ναυή ηγέτη των Ισραηλιτών, έδωσε επίσης στον Μωυσή την εντολή να τον “ενθαρρύνει” και να τον “ενισχύσει”. (Διαβάστε Δευτερονόμιο 3:28) Στην παγκόσμια εκκλησία μας συρρέουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι. Όλοι οι έμπειροι Χριστιανοί—όχι μόνο οι πρεσβύτεροι—μπορούν να βοηθήσουν τους νεαρούς αδελφούς και τα καινούρια άτομα να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους. Με αυτόν τον τρόπο, όλο και περισσότεροι θα αναλαμβάνουν την ολοχρόνια διακονία και όλο και περισσότεροι θα έχουν «επαρκή προσόντα για να διδάξουν και άλλους».—2 Τιμ. 2:2.

²⁰ Είτε ανήκουμε σε μια εδραιωμένη εκκλησία είτε σε έναν μικρό όμιλο που έχει την προοπτική να γίνει εκκλησία, ας οικοδομούμε για το μέλλον. Για να το πετύχουμε αυτό, ας μιμούμαστε τον Ιεχωβά, ο οποίος αναζητάει πάντα το καλό στους υπηρέτες του.