1. Davut nasıl bir durumdaydı?

 DAVUT canını kurtarmak için kaçıyordu. İsrail Kralı Saul onun peşindeydi ve onu öldürmek istiyordu. Yiyeceği kalmayan Davut, Nob şehrine geldi ve oradaki kâhinden beş somun ekmek istedi (1. Sam. 21:1, 3). Daha sonra o ve adamları bir mağaraya sığındılar (1. Sam. 22:1). Peki Davut bu duruma nasıl düşmüştü?

2. Saul hangi hataları yaptı? (1. Samuel 23:16, 17).

² Davut savaşlarda zaferler kazanıyordu ve insanlar onu çok seviyordu. Bu yüzden Saul’un içini kıskançlık bürüdü. Ayrıca Saul, itaatsizliği nedeniyle Yehova’nın onu kral olarak reddettiğini ve kendisinin yerine Davut’u seçtiğini biliyordu (1. Samuel 23:16, 17’yi okuyun). Ama Saul hâlâ kraldı ve güçlü ordusuyla Davut’un peşine düştü. Acaba bunu yaparken, Yehova’nın Davut’u kral yapmasını engelleyeceğini düşünmüş olabilir mi? (İşa. 55:11). Kutsal Kitap bunu söylemiyor. Ama bildiğimiz bir şey var ki Saul Yehova’yı karşısına almıştı ve Yehova’yla savaşanlar asla kazanamaz.

3. Davut içinde bulunduğu koşullara rağmen nasıl bir tutuma sahipti?

³ Davut alçakgönüllü biriydi. İsrail’in kralı olmayı o istemedi; Yehova onu bu göreve tayin etti (1. Sam. 16:1, 12, 13). Bunun üzerine Saul, Davut’u baş düşmanı olarak görmeye başladı. Ancak Davut, hayatı tehlikede olmasına rağmen Yehova’yı suçlamadı. Ayrıca fazla yiyeceği  yoktu ve bir mağaraya sığınmıştı; fakat bundan ötürü şikâyet etmedi. Tersine, tema ayetindeki ‘Yehova’ya yönelenler hiçbir nimetten yoksun kalmaz’ sözlerini içeren ilahiyi muhtemelen o mağarada besteledi (Mezm. 34:10).

4. Bu makalede hangi soruların cevaplarını göreceğiz? Bunları bilmek neden önemli?

⁴ Bugün birçok kardeşimiz temel ihtiyaçlarını karşılamakta zorlanıyor. * Özellikle pandemi döneminde siz de maddi zorluklar yaşamış olabilirsiniz. “Büyük sıkıntı” yaklaştıkça daha büyük zorluklarla karşılaşacağız (Mat. 24:21). Dolayısıyla şu dört sorunun cevabını bilmemiz çok önemli: Davut hangi anlamda ‘hiçbir nimetten yoksun kalmadı’? Elimizdekilerle yetinmeyi neden öğrenmeliyiz? Yehova’nın ihtiyaçlarımızla ilgileneceğine neden güvenebiliriz? Ve gelecek için şimdiden nasıl hazırlık yapabiliriz?

5-6. Davut’un ‘Yehova’ya yönelenler hiçbir nimetten yoksun kalmaz’ sözlerini anlamamıza Mezmur 23:1-6 nasıl yardım eder?

⁵ Davut, ‘Yehova’ya yönelenler hiçbir nimetten yoksun kalmaz’ derken ne demek istiyordu? O, 23. Mezmur’u yazarken de benzer ifadeler kullandı. Bu nedenle bu mezmuru incelemek onun sözlerini daha iyi anlamamıza yardım eder (Mezmur 23:1-6’yı okuyun). Bu mezmurun girişinde Davut şöyle diyor: “Yehova çobanımdır, benim eksiğim olmaz.” Sonrasında ise, Yehova’yı çobanı olarak kabul ettiği için ruhen hangi nimetleri tattığını anlatıyor. Yehova onu ‘doğruluk yollarında güdüyordu.’ Hem iyi, hem zor zamanlarında hep yanındaydı. Yehova’nın kendisini ‘yeşil çayırlarda yatırdığını’ söylese de hayatında sıkıntılar yaşayacağının farkındaydı. Hatta bazen kendisini “ölüm gölgesi vadisinde” yürüyormuş gibi hissetti ve hayatı  boyunca birçok düşmanı oldu. Fakat Yehova’yı çobanı olarak gördüğü için Davut “Kötülükten korkmam” dedi.

⁶ Görüyoruz ki, Davut ‘Yehova’ya yönelenler hiçbir nimetten yoksun kalmaz’ derken, böyle kişilerin ruhi açıdan hiçbir nimetten yoksun kalmayacağını kastediyordu. Davut bu sözlerin doğruluğunu kendi hayatında gördü. O, Yehova’ya yakın kalmak için ihtiyacı olan her şeye sahipti. Onun mutluluğu maddi şeylere bağlı değildi. Yehova’nın ona verdikleriyle yetinmeyi biliyordu. Yehova onu destekliyordu ve koruyordu. Davut için en önemli şeyler bunlardı.

7. Luka 21:20-24’e göre Yahudiye’de yaşayan Hıristiyanlar hangi zor durumla karşılaştı?

⁷ Davut’un sözlerinden maddi şeylerle ilgili dengeli bir bakış açısına sahip olmanın ne kadar önemli olduğunu görüyoruz. Tabii ki maddi şeylere sahip olmak yanlış değil. Ancak sahip olduklarımız hayatımızın odak noktası haline gelmemeli. Bu, birinci yüzyılda Yahudiye’de yaşayan İsa’nın takipçileri için çok önemliydi (Luka 21:20-24’ü okuyun). İsa onlara ‘Ordugâh kurmuş orduların Yeruşalim’i kuşattığını gördüğünüzde dağlara kaçın’ dedi. Bu şekilde hayatlarını kurtaracaklardı. Ancak bunun bir bedeli vardı; sahip oldukları maddi şeyleri geride bırakmalıydılar. Yıllar önce onlar hakkında Gözcü Kulesi dergisinde şu sözler yer aldı: “Topraklarını ve evlerini terk ettiler, hatta evlerindeki mallarını bile toplamadılar. Yehova’nın korumasına ve desteğine güvenerek, O’na sunulan tapınmayı, önemli gibi görünebilen her şeyden önde tuttular.”

8. Birinci yüzyılda Yahudiye’de yaşayan Hıristiyanlardan ne öğreniyoruz?

⁸ Birinci yüzyılda Yahudiye’de yaşayan Hıristiyanlardan ne öğreniyoruz? Bahsettiğimiz Gözcü Kulesi şöyle diyor: “Maddi şeylere bakış açımızla ilgili önümüzde bazı denemeler olabilir. Bizim için en önemli şey bunlar mı, yoksa Tanrı’nın tarafında yer alan herkes için gerçekleşecek kurtuluş mu? Evet, kaçışımız bazı zorluklar ve mahrumiyetler içerebilir. Birinci yüzyılda Yahudiye’den . . . . kaçan iman kardeşlerimiz gibi, ne gerekiyorsa yapmaya hazır olmalıyız.” *

9. Pavlus’un İbranilere verdiği öğüt bizi nasıl güçlendiriyor?

⁹ Neredeyse tüm maddi şeylerini geride bırakmak ve bilmedikleri bir yerde yeni bir hayata başlamak bu Hıristiyanlar için kim bilir ne kadar zordu. Yehova’nın onların temel ihtiyaçlarını karşılayacağına güvenmeleri gerekiyordu. Pavlus’un, Yeruşalim’in kuşatılmasından beş yıl önce yazdığı sözler onların bu güveni geliştirmesine yardım etmiş olmalı. Pavlus İbranilere şöyle bir öğüt verdi: “Elinizdekilerle yetinerek para sevgisinden uzak bir yaşam sürün. Çünkü Tanrı şöyle diyor: ‘Seni asla yüzüstü bırakmam, seni asla terk etmem.’ Böylece biz de tam bir cesaretle şöyle diyebiliyoruz: ‘Bana yardım eden Yehova’dır, ben korkmam. İnsan bana ne yapabilir?’” (İbr. 13:5, 6). Yeruşalim’in kuşatılmasından önce Pavlus’un bu öğüdünü uygulayan kişiler için, yeni yaşamlarında daha az şeyle yetinmek şüphesiz daha kolay olmuştur. Yehova’nın onların temel ihtiyaçlarını karşılayacağına güveniyorlardı.  Pavlus’un sözleri bizim de aynı güvene sahip olmamıza yardım ediyor.

10. Pavlus bizimle hangi “sırrını” paylaştı?

¹⁰ Pavlus, Timoteos’a da benzer bir öğüt verdi. Şöyle dedi: “O halde, yiyeceğimiz, giyeceğimiz ve başımızı sokacak bir yerimiz varsa, bunlarla yetineceğiz” (1. Tim. 6:8). Bu öğüt bugün hepimiz için geçerlidir. Peki bu, lezzetli bir yemek yemeyeceğimiz, güzel bir evde oturmayacağımız ya da bazen yeni kıyafetler almayacağımız anlamına mı gelir? Hayır, Pavlus bunu kastetmiyordu. O, sahip olduğumuz maddi şeylerle yetinmemiz gerektiğini söylüyordu (Filip. 4:12). Pavlus elindekilerle yetinmenin “sırrını” öğrenmişti. O bizi de aynısını yapmaya teşvik ediyordu. Çünkü sahip olduğumuz şeyler arasında en değerlisi Yehova’yla olan ilişkimizdir (Hab. 3:17, 18).

11. Musa’nın İsrailoğullarına söylediği sözlerden elimizdekiyle yetinmek hakkında ne öğreniyoruz?

¹¹ İhtiyacımız olan şeyler konusunda bizim görüşümüz ile Yehova’nın görüşü arasında bir fark olabilir. Örneğin, 40 yıl boyunca çölde dolaştıktan sonra Musa’nın İsrailoğullarına ne dediğini düşünün: “Tanrın Yehova elini attığın her işte sana bereket verdi. Sen bu büyük çölde dolaşırken attığın her adımın farkındaydı. Bu kırk yıl boyunca Tanrın Yehova seninleydi. Hiçbir şeyin eksikliğini duymadın” (Tekr. 2:7). Çölde oldukları 40 yıl boyunca Yehova yemeleri  için onlara man sağlamıştı. Mısır’dan çıkarken üzerlerinde olan kıyafetler hâlâ eskimemişti (Tekr. 8:3, 4). Bazıları bunları yeterli bulmamış olabilir. Fakat Musa Yehova’nın ihtiyaç duydukları her şeyi onlara sağladığını söyledi. Bundan şu sonucu çıkarıyoruz: Yehova, bize verdiği en küçük şeylerle bile mutlu olmamızı ve O’na şükretmemizi istiyor. Eğer elimizdekilerle yetinirsek Yehova’nın yüreğini sevindiririz.

12. Davut kendine değil Yehova’ya güvendiğini nasıl gösterdi?

¹² Davut, Yehova’nın vefalı bir Tanrı olduğunu ve Kendisini sevenlerin ihtiyaçlarıyla yakından ilgilendiğini biliyordu. O, 34. Mezmur’u yazdığında hayatı tehlikedeydi. Ama Yehova’ya imanı o kadar güçlüydü ki, sanki ‘Yehova’nın meleğini çevresine ordugâh kurmuş’ gibi gördü (Mezm. 34:7). Davut, yanı başında düşmana karşı her zaman tetikte bekleyen bir asker varmış gibi hissediyordu. Aslında Yehova, Davut’a kral olacağını vaat etmişti ve Davut cesur bir askerdi. Yine de, düşmanlarını yenmek için sapan ya da kılıç kullanma becerilerine güvenmedi (1. Sam. 16:13; 24:12). ‘Yehova’nın meleğinin O’ndan korkanları kurtaracağına’ güvendi. Tabii bugün Yehova’nın bizi mucizevi şekilde korumasını beklemiyoruz. Fakat şunu biliyoruz ki, Yehova’ya güvenen biri asla kalıcı olarak zarar görmez. Ölse bile Yehova onu mutlaka diriltir.

13. Magoglu Gog’un saldırısı sırasında neden savunmasız gibi görüneceğiz? Neden korkmamız gerekmeyecek? (Kapak resmine bakın.)

¹³ Çok yakında bir milletler koalisyonu olan Magoglu Gog, Tanrı’nın toplumuna saldıracak. O dönem geldiğinde Yehova’nın bizi kurtarma gücüne olan güvenimiz sınanacak. Çünkü hayatımız tehlikedeymiş gibi görünecek. Bu sırada Yehova’nın bizi kurtarabileceğine ve mutlaka kurtaracağına tam olarak güvenmemiz gerekecek. Milletlerin gözüne, başlarında çobanı olmayan savunmasız koyunlar gibi görüneceğiz (Hez. 38:10-12). Herhangi bir silahımız ve savaş eğitimimiz olmayacağı için bizi kolay lokma olarak görecekler. Onlar Yehova’ya iman etmedikleri için Tanrı’nın meleklerinin bizi kurtarmak için tetikte beklediğini göremeyecekler. Bu nedenle gökteki ordular bizim için savaştığında büyük bir şaşkınlığa uğrayacaklar. Fakat bu bizim için bir sürpriz olmayacak; çünkü Yehova’nın bizi kurtaracağına güvenimiz tam olacak (Vah. 19:11, 14, 15).

14. Geleceğe hazırlanmak için neler yapabiliriz?

¹⁴ Gelecekte bizi bekleyen zorlu döneme şimdiden nasıl hazırlıklı olabiliriz? Öncelikle maddi şeylerle ilgili dengeli bir bakış açısına sahip olmalıyız. Bir gün bunlardan ayrılmamız gerekeceğini unutmamalıyız. Ayrıca elimizdekilerle yetinmeliyiz ve bize en çok sevinç veren şey Yehova’yla olan ilişkimiz olmalı. Yehova’yı ne kadar iyi tanırsak Magoglu Gog bize saldırdığında O’na o kadar çok güveneceğiz.

15. Geçmişte yaşadığı hangi olaylar Davut’a Yehova’ya güvenmeyi öğretti?

¹⁵ Yaşadığı sınavlarda Davut’a başka neyin yardım ettiğine bakalım. O şunları dedi: “Yehova’nın iyiliğini tadın ve görün; O’na sığınan adam ne mutludur!”  (Mezm. 34:8). Bu sözler Davut’un Yehova’ya neden güvendiğini gösteriyor. Davut her zaman Yehova’ya sığınmıştı ve Yehova onu asla bırakmamıştı. Örneğin gençken dev Golyat’ın karşısına çıkıp cesurca şöyle demişti: “Bugün Yehova seni benim elime verecek” (1. Sam. 17:46). Daha sonra Kral Saul’a hizmet ederken, Saul birçok kez onu öldürmeye çalıştı. Fakat “Yehova Davut’la birlikteydi” (1. Sam. 18:12). Davut geçmişte Yehova’nın desteğini tattığından o sırada yaşadığı sınavlarda da Yehova’ya güvenebileceğini biliyordu.

16. Yehova’nın iyiliğini nasıl tadabiliriz?

¹⁶ Şimdiden Yehova’nın sıkıntılı zamanlarda bize yardım edeceğine ne kadar güvenirsek, gelecekte de bizi kurtaracağına olan güvenimiz o kadar güçlü olur. Yehova’ya güvendiğimizi göstermemiz gereken bazı durumlara bakalım. Diyelim ki, bir büyük ibadete katılmak için patronunuzdan izin istemeniz gerekiyor. Ya da tüm ibadetlere katılmak ve hizmete daha çok vakit ayırmak istediğiniz için çalışma saatleriniz hakkında patronunuzla konuşmanız gerekiyor. Ancak patronunuz isteğinizi kabul etmiyor ve sizi kovuyor. Bu durumda Yehova’nın sizi yüzüstü bırakmayacağına ve temel ihtiyaçlarınızı mutlaka karşılayacağına güvenecek misiniz? (İbr. 13:5). Unutmayın ki Yehova vefalıdır. Krallığa hayatlarında ilk yeri veren birçok kardeşimiz en çok ihtiyaç duydukları anda Yehova’nın yardımını bizzat gördüler.

17. 2022 yılının ayeti nedir? Neden bu ayet seçildi?

¹⁷ Yehova yanımızda olduğu sürece gelecekten korkmamıza hiç gerek yok. Krallığa hayatımızda ilk yeri verirsek Tanrımız bizi asla terk etmeyecek. Yönetim Kurulu bizi önümüzdeki zor günlere şimdiden hazırlamak ve Yehova’nın bizi asla terk etmeyeceğine olan güvenimizi pekiştirmek için 2022 yılının ayeti olarak Mezmur 34:10’u seçti: ‘Yehova’ya yönelenler hiçbir nimetten yoksun kalmaz.’