Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Czy sobie przypominasz?

Czy sobie przypominasz?

Czy podobały ci się przeczytane ostatnio wydania Strażnicy? Spróbuj więc odpowiedzieć na poniższe pytania:

• W jakich czterech znaczeniach występuje w Chrześcijańskich Pismach Greckich słowo „zbór”?

Po pierwsze, chodzi o całe grono namaszczonych duchem chrześcijan (w niektórych wersetach włączono także Chrystusa). Po drugie, niekiedy „zbór Boga” odnosi się do wszystkich chrześcijan żyjących w danym okresie. Trzecie znaczenie obejmuje wszystkich chrześcijan żyjących na danym obszarze. Po czwarte, słowo to może także się odnosić do chrześcijan tworzących pojedynczy miejscowy zbór (15.4, strony 21-23).

• Kiedy Bóg przestanie powoływać chrześcijan do życia w niebie?

Biblia nie podaje dokładnej odpowiedzi na to pytanie. Powoływanie do życia w niebie rozpoczęło się w roku 33 n.e. i trwało aż do czasów współczesnych. Po roku 1935 skupiono się głównie na zgromadzaniu wielkiej rzeszy. Jednakże niektórzy ochrzczeni po owym roku też otrzymali świadectwo ducha, że mają nadzieję niebiańską, nie możemy więc ustalić konkretnej daty, kiedy Bóg przestanie powoływać chrześcijan do życia w niebie. Prawdziwi pomazańcy nie mają większej miary ducha świętego ani nie oczekują specjalnego traktowania. Bez względu na żywioną nadzieję wszyscy chrześcijanie muszą dochowywać wierności i spełniać wolę Bożą (1.5, strony 30, 31).

• Czy składając ślub, Jefte był gotowy ofiarować swą córkę na całopalenie?

Nie. Jefte postanowił, że tego, kto wyjdzie mu na spotkanie, przeznaczy na wyłączną służbę dla Boga. Taką możliwość dopuszczało Prawo Mojżeszowe (1 Samuela 2:22). Córka Jeftego wypełniła złożony przez swego ojca ślub — usługiwała w przybytku. Wymagało to od niej wielkiego poświęcenia, gdyż oznaczało, że nigdy nie wyjdzie za mąż (15.5, strony 9, 10).

• Jaką rolę odegrał kodeks w pierwszych latach istnienia chrystianizmu?

Co najmniej do końca I wieku n.e. chrześcijanie używali głównie zwojów. Potem aż do III wieku n.e. trwała zacięta rywalizacja między zwolennikami kodeksu a zwolennikami zwoju. Zdaniem uczonych do wzrostu popularności kodeksu przyczynili się chrześcijanie, gdyż chętnie się nim posługiwali (1.6, strony 14, 15).

• Co to jest „kalendarz z Gezer”?

To wapienna tabliczka odnaleziona w 1908 roku na terenie biblijnego miasta Gezer. Jak się sądzi, należała ona do jakiegoś ucznia, który napisał na niej zadanie domowe. Przedstawia uproszczony opis roku agrarnego, zaczynając od głównych zbiorów w miesiącu przypadającym na część września i października. Wspomina także o różnych płodach ziemi i pracach wykonywanych przez rolnika (15.6, strona 8).

• Co oznacza grzech przeciwko duchowi świętemu?

Kto grzeszy przeciwko duchowi świętemu, nie dostępuje przebaczenia (Mateusza 12:31). To Bóg decyduje, czy popełniony grzech jest niewybaczalny, i może odebrać winowajcy swojego ducha (Psalm 51:11). Jednak jeśli odczuwamy głęboki żal z powodu swego przewinienia, to najprawdopodobniej okazujemy szczerą skruchę, co oznacza, że nie zgrzeszyliśmy przeciwko duchowi (15.7, strony 16, 17).

• Skoro król Saul już wcześniej zetknął się z Dawidem, to dlaczego pytał, czyim jest on synem? (1 Samuela 16:22; 17:58).

Saul pragnął poznać coś więcej niż tylko imię jego ojca. Widząc wiarę i odwagę Dawida, który dopiero co pokonał Goliata, Saul chciał wiedzieć, co za człowiek wychował takiego młodzieńca. Być może zastanawiał się, czy nie powołać do wojska także Jessego lub innych członków jego rodziny (1.8, strona 31).