Η αδελφή Σεσίλια Άλβαρεζ από την Αργεντινή αντιμετωπίζει όλη της τη ζωή σοβαρότατα προβλήματα υγείας. Έκανε την πρώτη της επέμβαση όταν ήταν μόλις 16 ημερών. Στις 18 Μαΐου 1994, κάποιοι γιατροί στην Αργεντινή αποκατέστησαν γενετικές ανωμαλίες στη σπονδυλική της στήλη και σε σπονδυλικές μεμβράνες. Έχουν περάσει 25 χρόνια από τότε, και η Σεσίλια έχει υποβληθεί σε 42 ακόμα εγχειρήσεις, η πλειονότητα των οποίων έγινε όταν ήταν παιδί. Η πιο πρόσφατη επέμβαση έγινε νωρίτερα φέτος στο αριστερό της ισχίο. Όπως συνέβη με όλες τις προηγούμενες εγχειρήσεις της, έτσι και αυτή πραγματοποιήθηκε επιτυχώς χωρίς μετάγγιση αίματος.

Η Σεσίλια παραδέχεται: «Ήταν πολύ πιεστικό το ότι χρειάστηκε να υποβληθώ σε τόσο πολλές εγχειρήσεις και θεραπείες». Ωστόσο, προσπαθεί να διατηρεί θετική στάση και στηρίζεται στον Ιεχωβά. Επίσης, με την υποστήριξη των γονέων της, αγωνίζεται να ακολουθεί τις συστάσεις των γιατρών. «Ήταν πολύ βασικό να προετοιμάζω το σώμα μου πριν από κάθε εγχείρηση», λέει η Σεσίλια. «Μεταξύ άλλων, έπρεπε να παίρνω σίδηρο, φολικό οξύ, να κάνω θεραπείες με ερυθροποιητίνη και να επιλέγω τροφές πλούσιες σε σίδηρο, για να αυξηθεί η παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων».

Η Σεσίλια αναφέρει τα εξής για τις ιατρικές ομάδες που την έχουν βοηθήσει όλα αυτά τα χρόνια: «Εκτιμώ αφάνταστα τη δουλειά τους, όχι μόνο επειδή μου έσωσαν τη ζωή, αλλά και επειδή σεβάστηκαν το γεγονός ότι δεν δέχομαι μετάγγιση αίματος».

Οι γιατροί που ανέλαβαν τη Σεσίλια έχουν εκφράσει και αυτοί τον σεβασμό τους για εκείνη και τους αδελφούς που τη βοηθούν. Ο Δρ Ερνέστο Μπερσούσκι, πρώην διευθυντής στο τμήμα παθήσεων σπονδυλικής στήλης του Νοσοκομείου Παίδων Χουάν Π. Γκαραχάν στο Μπουένος Άιρες, ο οποίος συμμετείχε σε αρκετές δύσκολες εγχειρήσεις στη σπονδυλική στήλη της Σεσίλια, αναφέρει: «Στις επαφές μου με τη Σεσίλια, έχω δει πόσο αποφασισμένη είναι και πόσο ξεκάθαρα μπορεί να εξηγήσει τα πιστεύω της. Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για να της εξηγήσω τι θα κάνω και να τη διαβεβαιώσω ότι σε καμία περίπτωση δεν θα γίνει μετάγγιση αίματος».

Η Δρ Σουζάνα Σιρούσι, δικηγόρος και μέλος της επιτροπής βιοηθικής στο Νοσοκομείο Παίδων Χουάν Π. Γκαραχάν, δηλώνει: «Έχει γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια τόσο από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά όσο και από την ιατρική κοινότητα. Συνεργαζόμαστε με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και έχουμε δεσμευτεί να εξελίξουμε όχι μόνο τον τρόπο σκέψης μας αλλά και τις τεχνικές και την επιστημονική μας γνώση, αναπτύσσοντας έτσι εναλλακτικές μεθόδους αντί της μετάγγισης αίματος».

Η Σεσίλια πιστεύει ότι η επιτυχία οφείλεται, όχι μόνο στους έμπειρους γιατρούς της, αλλά και στη βοήθεια των ομοπίστων της. Αναφέρει τα εξής: «Εκτιμώ βαθιά το έργο της Επιτροπής Προσέγγισης Νοσοκομείων (HLC) και της Ομάδας Επισκέψεων σε Ασθενείς. Παρότι αυτοί οι αδελφοί έχουν οικογένειες και άλλες ευθύνες, είναι αυτοθυσιαστικοί και πάντα διαθέσιμοι για ό,τι χρειαστούμε. Όλο αυτό για μένα είναι ανεκτίμητος θησαυρός».

Αν και η 25χρονη σήμερα Σεσίλια βιώνει συνεχή σωματικό πόνο και είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι, όλοι ξέρουν ότι βλέπει τη ζωή με θετική ματιά. Μάλιστα, όπως λέει η ίδια: «Πιστεύω ότι αυτές οι τραυματικές εμπειρίες με έχουν βοηθήσει να βελτιώσω την προσωπικότητά μου και να καλλιεργήσω Χριστιανικές ιδιότητες».

Και συνεχίζει: «Μετά από κάποιο χειρουργείο, ένα μέλος της HLC με επισκέφτηκε και μου ανέφερε το εδάφιο Παροιμίες 10:22: “Αυτό που κάνει κάποιον πλούσιο είναι η ευλογία του Ιεχωβά, και Εκείνος δεν προσθέτει [μόνιμο] πόνο σε αυτήν”. Το συγκεκριμένο εδάφιο χαράχτηκε στη διάνοια και στην καρδιά μου».

Την 1η Μαΐου 2019, η αδελφή Σεσίλια ευλογήθηκε με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο καθώς διορίστηκε τακτική σκαπάνισσα. Είναι ολοφάνερο ότι ο Ιεχωβά παρηγορεί και ενισχύει την αγαπητή μας αδελφή. Ως αποτέλεσμα, εκείνη μπορεί να μεταδίδει με χαρά σε άλλους το παρηγορητικό άγγελμα του Λόγου του Θεού.

Είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα συνεχίσει να παρηγορεί όλους μας στις διάφορες δοκιμασίες μας, ακριβώς όπως παρηγορεί και τη Σεσίλια.—2 Κορινθίους 1:4.