Πλησιάστε τον Θεό

«Ο Θεός Κάθε Παρηγοριάς»

2 Κορινθίους 1:3, 4

ΠΟΛΛΑ πράγματα στη ζωή​—τα παθήματα, η απογοήτευση, η μοναξιά—​μπορούν να φέρουν στενοχώρια, ακόμη και απόγνωση. Τέτοιες στιγμές ίσως αναρωτιέστε: “Πού μπορώ να στραφώ για βοήθεια;” Τα λόγια του αποστόλου Παύλου στα εδάφια 2 Κορινθίους 1:3, 4 υποδεικνύουν μια αστείρευτη πηγή παρηγοριάς​—τον Ιεχωβά Θεό.

Στο εδάφιο 3, ο Θεός αποκαλείται «ο Πατέρας του τρυφερού ελέους». Τι σημαίνει αυτό; Η λέξη οἰκτιρμοί του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου, η οποία αποδίδεται “τρυφερό έλεος”, μπορεί να μεταδίδει την ιδέα της συμπόνιας για τα παθήματα των άλλων. a Κάποιο Βιβλικό σύγγραμμα λέει ότι αυτή η λέξη μπορεί να αποδοθεί «νιώθει λύπη» ή «ενδιαφέρεται πάρα πολύ». Το “τρυφερό έλεος” του Θεού τον υποκινεί σε δράση. Γνωρίζοντας αυτή την πτυχή της προσωπικότητας του Θεού, νιώθουμε την επιθυμία να τον πλησιάσουμε, έτσι δεν είναι;

Ο Παύλος αναφέρεται επίσης στον Ιεχωβά ως “τον Θεό κάθε παρηγοριάς”. Εδώ ο Παύλος χρησιμοποίησε στο πρωτότυπο κείμενο τη λέξη παράκλησις, η οποία λέγεται ότι ενέχει «την ιδέα της παρηγοριάς προς κάποιον που έχει προβλήματα ή στενοχώριες καθώς και την ιδέα της προσφοράς έμπρακτης βοήθειας ή ενθάρρυνσης». Η Βίβλος του Ερμηνευτή (The Interpreter’s Bible) εξηγεί: «Παρηγορούμε κάποιον που υποφέρει όταν του δίνουμε κουράγιο για να αντέξει τον πόνο του».

Ίσως ρωτήσετε: “Πώς μας παρηγορεί ο Θεός, και πώς μας δίνει κουράγιο για να αντέξουμε τον πόνο μας;” Το κάνει αυτό κυρίως μέσω του Λόγου του, της Αγίας Γραφής, και μέσω του δώρου της προσευχής. Ο Παύλος μάς λέει ότι ο Θεός μάς δίνει από αγάπη το Λόγο Του ώστε «μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα». Επιπρόσθετα, μέσω εγκάρδιων προσευχών, μπορούμε να γευτούμε την «ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη».​—Ρωμαίους 15:4· Φιλιππησίους 4:7.

Σε ποιο βαθμό παρηγορεί ο Ιεχωβά το λαό του; Ο Παύλος λέει ότι ο Θεός «μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη». (2 Κορινθίους 1:4) Ανεξάρτητα από το τι είδους πίεση, οδύνη ή παθήματα μπορεί να βιώνουμε, ο Θεός είναι σε θέση να μας δίνει το κουράγιο και τη δύναμη που είναι απαραίτητα για να αντέχουμε. Δεν είναι αυτό καθησυχαστικό;

Η παρηγοριά που δίνει ο Θεός δεν περιορίζεται στον αποδέκτη της. Ο Παύλος λέει στη συνέχεια ότι ο Θεός μάς παρηγορεί ώστε να «μπορούμε να παρηγορούμε εκείνους που περνούν οποιοδήποτε είδος θλίψης μέσω της παρηγοριάς με την οποία παρηγορούμαστε και εμείς από τον Θεό». Έχοντας λάβει παρηγοριά στη θλίψη μας, βοηθούμαστε να δείχνουμε συμπόνια στους άλλους και υποκινούμαστε να προσφέρουμε χέρι βοήθειας σε όσους έχουν ανάγκη.

Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά είναι «ο Θεός κάθε παρηγοριάς» δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι εξαλείφει τα προβλήματα ή τον πόνο μας. Εντούτοις, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το εξής: Αν στρεφόμαστε σε αυτόν για παρηγοριά, εκείνος έχει την ικανότητα να μας ενισχύει για να αντεπεξερχόμαστε σε οποιαδήποτε στενοχώρια ή πρόβλημα μπορεί να φέρει η ζωή. Ένας τέτοιος συμπονετικός Θεός αξίζει ασφαλώς τη λατρεία και τον αίνο μας.

[Υποσημείωση]