Ο Θεός Ενδιαφέρεται Πραγματικά για Εσάς

ΕΙΝΑΙ φυσιολογικό να επικαλούμαστε τον Θεό για βοήθεια όταν περνάμε καιρούς στενοχώριας. Άλλωστε, εκείνος «είναι μεγάλος και αφθονεί σε δύναμη· η κατανόησή του είναι απερίγραπτη». (Ψαλμός 147:5) Μπορεί να μας βοηθήσει καλύτερα από κάθε άλλον να αντεπεξέλθουμε στα προβλήματά μας. Επιπρόσθετα, η Αγία Γραφή μάς προσκαλεί να “χύσουμε την καρδιά μας” ενώπιόν του. (Ψαλμός 62:8) Γιατί, λοιπόν, έχουν τόσο πολλοί άνθρωποι την εντύπωση ότι ο Θεός δεν απαντάει στις προσευχές τους; Σημαίνει αυτό ότι δεν ενδιαφέρεται;

Αντί να βιαστείτε να κατηγορήσετε τον Θεό για οποιαδήποτε φαινομενική αδράνεια, αναλογιστείτε τον καιρό που ήσασταν παιδιά. Όταν οι γονείς σας δεν ικανοποιούσαν κάθε σας απαίτηση, μήπως τους κατηγορήσατε ποτέ ότι δεν σας αγαπούσαν; Πολλά παιδιά το κάνουν αυτό. Όταν όμως μεγαλώσατε, συνειδητοποιήσατε ότι η αγάπη εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους και ότι, στην πραγματικότητα, το να κάνει κάποιος όλα τα χατίρια σε ένα παιδί δεν είναι ένδειξη αγάπης.

Παρόμοια, αν ο Ιεχωβά δεν απαντάει πάντοτε στις προσευχές μας έτσι όπως θα θέλαμε εμείς, αυτό δεν σημαίνει πως μας αγνοεί. Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός δείχνει το ενδιαφέρον του για όλους εμάς με πολλούς τρόπους.

«Από Αυτόν Έχουμε Ζωή»

Πρώτα από όλα, χάρη στον Θεό «έχουμε ζωή και κινούμαστε και υπάρχουμε». (Πράξεις 17:28) Ασφαλώς, δίνοντάς μας ζωή δείχνει το στοργικό του ενδιαφέρον για εμάς!

Επιπρόσθετα, ο Ιεχωβά μάς προμηθεύει ό,τι χρειαζόμαστε για να παραμείνουμε ζωντανοί. Διαβάζουμε: «Αυτός κάνει να βλαστάνει χλωρό χορτάρι για τα ζώα και βλάστηση προς χρήση των ανθρώπων, για να κάνει να βγαίνει τροφή από τη γη». (Ψαλμός 104:14) Πράγματι, ο Δημιουργός μας δεν αρκείται στο να μας παρέχει τα απολύτως αναγκαία για τη ζωή. Δίνει απλόχερα «βροχές από τον ουρανό και καρποφόρες εποχές, γεμίζοντας τις καρδιές [μας] στο πλήρες με τροφή και ευθυμία».—Πράξεις 14:17.

Ωστόσο, μερικοί ίσως αναρωτιούνται: “Αν ο Θεός μάς αγαπάει τόσο πολύ, γιατί επιτρέπει να υποφέρουμε;” Γνωρίζετε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα;

Ευθύνεται ο Θεός;

Πολλά από τα παθήματα τα προκαλούν οι ίδιοι οι άνθρωποι στον εαυτό τους. Για παράδειγμα, είναι γνωστές οι πιθανές συνέπειες ορισμένων παρακινδυνευμένων δραστηριοτήτων. Ωστόσο, οι άνθρωποι συνεχίζουν να διαπράττουν σεξουαλική ανηθικότητα, να υπερκαταναλώνουν αλκοόλ, να κάνουν χρήση ναρκωτικών και καπνού, να συμμετέχουν σε επικίνδυνα αθλήματα, να οδηγούν με υπερβολική ταχύτητα, και ούτω καθεξής. Αν αυτή η ριψοκίνδυνη συμπεριφορά καταλήξει σε παθήματα, ποιος ευθύνεται για αυτό; Ο Θεός ή το άτομο που ενεργεί άσοφα; Ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού λέει: «Μην παροδηγείστε: ο Θεός δεν εμπαίζεται. Επειδή ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει».—Γαλάτες 6:7.

Επιπλέον, οι άνθρωποι συχνά βλάπτουν ο ένας τον άλλον. Όταν ένα έθνος κηρύσσει πόλεμο, σίγουρα δεν ευθύνεται ο Θεός για τα παθήματα που επακολουθούν. Όταν ένας εγκληματίας επιτίθεται σε κάποιον συμπολίτη του, ευθύνεται ο Θεός για τον τραυματισμό ή το θάνατο που μπορεί να προκύψει; Φυσικά όχι! Όταν κάποιος δικτάτορας καταδυναστεύει, βασανίζει και δολοφονεί όσους είναι υπό τον έλεγχό του, θα πρέπει να κατηγορούμε τον Θεό; Κάτι τέτοιο θα ήταν παράλογο.—Εκκλησιαστής 8:9.

Τι θα πούμε, όμως, για τους εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν σε απόλυτη φτώχεια ή λιμοκτονούν; Ευθύνεται ο Θεός για κάτι τέτοιο; Όχι. Αυτός ο πλανήτης, το σπίτι μας, προσφέρει υπερεπάρκεια τροφής για τον καθένα. (Ψαλμός 10:2, 3· 145:16) Η άνιση κατανομή των αγαθών  που ο Θεός προσφέρει σε αφθονία είναι εκείνο το οποίο οδηγεί σε εκτεταμένη πείνα και φτώχεια. Και η ανθρώπινη ιδιοτέλεια παρεμποδίζει την επίλυση αυτού του προβλήματος.

Η Βασική Αιτία

Ποιος, όμως, ευθύνεται όταν κάποιος αρρωσταίνει ή πεθαίνει από γηρατειά; Θα σας εξέπληττε το γεγονός ότι ο Θεός δεν ευθύνεται ούτε καν για αυτό; Ο Θεός δεν δημιούργησε τον άνθρωπο για να γερνάει και να πεθαίνει.

Όταν ο Ιεχωβά τοποθέτησε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, τον Αδάμ και την Εύα, στον κήπο της Εδέμ, τους έδωσε την προοπτική της αιώνιας ζωής σε έναν επίγειο παράδεισο. Ωστόσο, ήταν σαφές ότι ο Ιεχωβά ήθελε να κατοικείται η γη από ανθρώπους που θα εκτιμούσαν την κληρονομιά τους. Γι’ αυτό, έθεσε υπό όρους τις προοπτικές τους για μελλοντική ζωή. Ο Αδάμ και η Εύα θα ζούσαν στον Παράδεισο μόνο εφόσον παρέμεναν υπάκουοι στον στοργικό τους Δημιουργό.—Γένεση 2:17· 3:2, 3, 17-23.

Δυστυχώς, ο Αδάμ και η Εύα στασίασαν. Η Εύα επέλεξε να ακούσει τον Σατανά τον Διάβολο. Αυτός της είπε ψέματα υπονοώντας ότι ο Θεός τής στερούσε κάτι καλό. Έτσι λοιπόν, εκείνη ξεκίνησε μια πορεία ανεξαρτησίας και επιχείρησε να γίνει «σαν τον Θεό, γνωρίζοντας το καλό και το κακό». Ο Αδάμ την ακολούθησε στο στασιασμό της.—Γένεση 3:5, 6.

Αμαρτάνοντας με αυτόν τον τρόπο, ο Αδάμ και η Εύα έδειξαν ότι δεν τους άξιζε να ζήσουν για πάντα. Υπέστησαν τα καταστροφικά αποτελέσματα της αμαρτίας. Η δύναμη και η ζωτικότητά τους έφθιναν, και τελικά πέθαναν. (Γένεση 5:5) Ωστόσο, ο στασιασμός τους επέφερε πολύ πιο σοβαρές συνέπειες. Εμείς υποφέρουμε ακόμα από τα αποτελέσματα της αμαρτίας του Αδάμ και της Εύας. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μέσω ενός ανθρώπου [του Αδάμ] μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει». (Ρωμαίους 5:12) Ναι, εξαιτίας του στασιασμού του Αδάμ και της Εύας, η αμαρτία και ο θάνατος απλώθηκαν σαν θανατηφόρα ασθένεια σε όλο το ανθρώπινο γένος.

Η Ισχυρότερη Απόδειξη του Ενδιαφέροντος του Θεού

Μήπως αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη δημιουργία του Θεού υπέστη ανεπανόρθωτη βλάβη; Όχι, και τώρα φτάνουμε στην ισχυρότερη απόδειξη που πιστοποιεί ότι ο  Θεός ενδιαφέρεται για εμάς. Με μεγάλο προσωπικό κόστος, ο Θεός προμήθευσε το μέσο για την απολύτρωση της ανθρωπότητας από την αμαρτία και το θάνατο. Το απολυτρωτικό αντίτιμο ήταν η τέλεια ζωή του Ιησού, την οποία εκείνος έδωσε πρόθυμα για χάρη μας. (Ρωμαίους 3:24) Γι’ αυτό, ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». (Ιωάννης 3:16) Ως αποτέλεσμα αυτής της εξέχουσας πράξης αγάπης, εμείς έχουμε και πάλι την προοπτική να ζήσουμε για πάντα. Ο Παύλος έγραψε στους Ρωμαίους: «Μέσω μιας πράξης δικαίωσης το αποτέλεσμα για ανθρώπους κάθε είδους είναι το ότι ανακηρύσσονται δίκαιοι για ζωή».—Ρωμαίους 5:18.

Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι στον ορισμένο καιρό του Θεού, δεν θα υπάρχουν πια ούτε παθήματα ούτε θάνατος στον πλανήτη Γη. Αντίθετα, θα επικρατούν οι συνθήκες που έχουν προβλεφθεί στο βιβλίο της Αποκάλυψης: «Δείτε! Η σκηνή του Θεού είναι με τους ανθρώπους, και αυτός θα κατοικεί μαζί τους, και αυτοί θα είναι λαοί του. Και ο ίδιος ο Θεός θα είναι μαζί τους. Και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει». (Αποκάλυψη 21:3, 4) Μπορεί να πείτε: “Εγώ δεν θα ζω εκείνη την εποχή”. Ωστόσο, το γεγονός είναι ότι ίσως να ζείτε. Ακόμα δε και αν πεθάνετε, ο Θεός έχει την ικανότητα να σας αναστήσει από τους νεκρούς. (Ιωάννης 5:28, 29) Αυτός είναι ο σκοπός του Θεού για εμάς, και αυτό θα συμβεί. Πόσο αναληθής είναι ο ισχυρισμός ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για την ανθρωπότητα!

«Πλησιάστε τον Θεό»

Είναι παρήγορο να γνωρίζει κανείς πως ο Θεός έχει κινήσει τη διαδικασία για μια μακροπρόθεσμη, μόνιμη επίλυση του προβλήματος των ανθρώπινων παθημάτων. Τι γίνεται, όμως, τώρα; Τι μπορούμε να κάνουμε αν πεθάνει ένα αγαπημένο μας πρόσωπο ή αν αρρωστήσει το παιδί μας; Δεν έχει έρθει ακόμα ο καιρός να εξαλείψει ο Θεός την αρρώστια και το θάνατο. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι θα χρειαστεί να περιμένουμε λίγο ακόμα προτού τακτοποιηθεί αυτό το ζήτημα. Αλλά ο Θεός δεν μας έχει αφήσει αβοήθητους. Ο μαθητής Ιάκωβος είπε: «Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς». (Ιακώβου 4:8) Ναι, ο Δημιουργός μας μάς προσκαλεί να έχουμε στενή προσωπική σχέση μαζί του, και όσοι το κάνουν αυτό νιώθουν πάντα την υποστήριξή του ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Πώς μπορούμε, όμως, να πλησιάσουμε τον Θεό; Ο Βασιλιάς Δαβίδ έκανε μια παρόμοια ερώτηση πριν από τρεις περίπου χιλιετίες, όταν είπε: «Ιεχωβά, . . . ποιος θα κατοικήσει στο άγιο βουνό σου;» (Ψαλμός 15:1) Ο Δαβίδ απάντησε στη δική του ερώτηση, λέγοντας στη συνέχεια: «Αυτός που περπατάει άψογα και πράττει τη δικαιοσύνη και λέει την αλήθεια μέσα στην καρδιά του. Δεν έχει συκοφαντήσει με τη γλώσσα του. Στο συνάνθρωπό του δεν έχει κάνει τίποτα κακό». (Ψαλμός 15:2, 3) Με άλλα λόγια, ο Ιεχωβά καλοδέχεται όσους ακολουθούν την πορεία που απέρριψαν ο Αδάμ και η Εύα. Πλησιάζει όσους κάνουν το θέλημά του.—Δευτερονόμιο 6:24, 25· 1 Ιωάννη 5:3.

Πώς μπορούμε να κάνουμε το θέλημα του Θεού; Θα πρέπει να μάθουμε τι είναι «καλό και ευπρόσδεκτο στα μάτια του Σωτήρα μας του Θεού» και κατόπιν να επιλέξουμε να ενεργήσουμε ανάλογα. (1 Τιμόθεο 2:3) Σε αυτό περιλαμβάνεται το να αποκτούμε ακριβή γνώση για το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. (Ιωάννης 17:3· 2 Τιμόθεο 3:16, 17) Δεν αρκεί απλώς κάποια περιστασιακή ανάγνωση της Γραφής. Χρειάζεται να μιμηθούμε τους Ιουδαίους του πρώτου αιώνα στη Βέροια οι οποίοι άκουσαν το κήρυγμα του Παύλου. Σχετικά με αυτούς, διαβάζουμε: «Δέχτηκαν το λόγο με τη μεγαλύτερη προθυμία, εξετάζοντας προσεκτικά τις Γραφές καθημερινά για το αν ήταν έτσι τα πράγματα».—Πράξεις 17:11.

Παρόμοια και σήμερα, η προσεκτική μελέτη της Γραφής ενισχύει την πίστη μας στον Θεό και μας βοηθάει να σφυρηλατήσουμε μια στενή σχέση μαζί του. (Εβραίους 11:6) Μας βοηθάει επίσης να καταλάβουμε ακριβώς πώς πολιτεύεται ο Ιεχωβά με την ανθρωπότητα—όχι μόνο για τα βραχυπρόθεσμα οφέλη, αλλά κυρίως για το μακροπρόθεσμο καλό όλων όσων έχουν τη σωστή διάθεση.

Εξετάστε τις εκφράσεις μερικών Χριστιανών οι οποίοι έχουν στενή σχέση με τον Θεό. «Αγαπώ τον Ιεχωβά πάρα πολύ, και έχω πολλούς λόγους  για να τον ευχαριστώ», λέει η 16χρονη Ντανιέλ. «Μου έδωσε στοργικούς γονείς οι οποίοι έχουν γνήσια αγάπη για αυτόν και με έχουν διδάξει σύμφωνα με το Λόγο του». Ένας Χριστιανός στην Ουρουγουάη γράφει: «Η καρδιά μου πλημμυρίζει από εκτίμηση και νιώθω την ανάγκη να ευχαριστώ τον Ιεχωβά για την παρ’ αξία καλοσύνη του και τη φιλία του». Ο Θεός καλοδέχεται ακόμα και άτομα πολύ νεαρής ηλικίας. Η εφτάχρονη Γκαμπριέλα λέει: «Αγαπώ τον Θεό περισσότερο από καθετί στον κόσμο! Έχω δική μου Γραφή. Μου αρέσει να μαθαίνω για τον Θεό και τον Γιο του».

Σήμερα, εκατομμύρια άτομα παγκόσμια συμφωνούν ολόκαρδα με τον ψαλμωδό ο οποίος είπε: «Το να πλησιάζω τον Θεό είναι καλό για εμένα». (Ψαλμός 73:28) Αυτοί έχουν λάβει βοήθεια για να αντεπεξέρχονται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τώρα, και έχουν τη βέβαιη ελπίδα ότι θα ζήσουν για πάντα στον Παράδεισο στη γη. (1 Τιμόθεο 4:8) Γιατί να μη βάλετε στόχο σας να “πλησιάσετε τον Θεό”; Πραγματικά, έχουμε την εξής διαβεβαίωση: «Αυτός δεν είναι μακριά από τον καθένα μας». (Πράξεις 17:27) Ναι, ο Θεός όντως ενδιαφέρεται για εσάς!

[Εικόνες στη σελίδα 5]

Το ενδιαφέρον του Ιεχωβά για εμάς φανερώνεται με πολλούς τρόπους

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Ακόμα και μικρά παιδιά μπορούν να πλησιάσουν τον Θεό

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Σήμερα, ο Ιεχωβά μάς βοηθάει να υπομένουμε. Στον ορισμένο καιρό, θα εξαλείψει τις αρρώστιες και το θάνατο