Όταν Πλήττει ο Τρόμος

«Κρατάω μαχαίρι! Μη μιλήσεις, αλλιώς θα σε σκοτώσω!»

ΗΤΑΝ ένα όμορφο καλοκαιριάτικο απόγευμα, και η 17χρονη Τζέιν, a μια Μάρτυρας του Ιεχωβά, έκανε πατινάζ σε κάποιο δημόσιο πάρκο στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Ξαφνικά το πάρκο φάνηκε να έχει αδειάσει και η Τζέιν αποφάσισε να φύγει. Όταν κάθησε κοντά στο φορτηγάκι της οικογένειάς της για να βγάλει τα πατίνια της, την πλησίασε ένας άγνωστος. Με τα τρομακτικά λόγια που αναφέρονται παραπάνω, απαίτησε να έχει σεξουαλική επαφή μαζί της, την άρπαξε και προσπάθησε να τη σπρώξει μέσα στο φορτηγάκι. Εκείνη φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε, αλλά αυτό δεν σταμάτησε την επίθεση.

«Ένιωσα εντελώς αβοήθητη», θυμόταν αργότερα η Τζέιν. «Σαν μυρμήγκι απέναντι σε έναν γίγαντα. Αλλά συνέχισα να φωνάζω και να παλεύω. Τελικά είπα με δυνατή φωνή στον Θεό: “Ιεχωβά, σε παρακαλώ μην επιτρέψεις να μου συμβεί κάτι τέτοιο!”» Φαίνεται ότι αυτό αιφνιδίασε τον άντρα που της επιτέθηκε, ο οποίος ξαφνικά την άφησε και εξαφανίστηκε.

Καθώς ο επίδοξος βιαστής έμπαινε στο αυτοκίνητό του, η Τζέιν κλειδώθηκε μέσα στο φορτηγάκι της τρέμοντας. Αρπάζοντας το κινητό τηλέφωνο, έκανε μεγάλη προσπάθεια να παραμείνει ήρεμη. Κάλεσε την αστυνομία και έδωσε την ακριβή περιγραφή και τον αριθμό κυκλοφορίας του αυτοκινήτου του υπόπτου, πράγμα που οδήγησε στη σύλληψή του μέσα σε λίγα λεπτά.

Τέλος Καλό, Όλα Καλά;

Ναι, αλλά όχι αμέσως. Η δοκιμασία της Τζέιν είχε μόλις αρχίσει. Μολονότι η αστυνομία και οι εφημερίδες την επαίνεσαν για την ευστροφία της και τη διαύγεια με την οποία αντέδρασε στην επίθεση, όταν κόπασε η ένταση του αρχικού σοκ, το μυαλό της Τζέιν ήταν κάθε άλλο παρά διαυγές. «Έπειτα από μερικές εβδομάδες, άρχισα να καταρρέω συναισθηματικά», αφηγείται η ίδια. «Ένιωθα συνέχεια ένα αίσθημα πανικού, το οποίο δεν με άφηνε να κοιμηθώ. Αυτό συνεχίστηκε επί μερικές εβδομάδες, και δεν μπορούσα να μελετήσω ούτε να συγκεντρωθώ. Με έπιαναν επίσης κρίσεις πανικού. Στο σχολείο ένας συμμαθητής μου που έμοιαζε λίγο με αυτόν που μου επιτέθηκε με χτύπησε ελαφρά στον ώμο για να με ρωτήσει τι ώρα είναι, και εγώ σχεδόν κατέρρευσα».

Λέει επίσης: «Ήμουν πολύ άκεφη. Έχασα κάθε επαφή με τους φίλους μου και αυτή η μοναξιά επιδείνωσε την κατάθλιψή μου. Κατηγορούσα τον εαυτό μου που επέτρεψα την επίθεση, και λυπόμουν γιατί δεν ήμουν πια το χαρούμενο άτομο που εμπιστευόταν τους άλλους. Ένιωθα ότι εκείνο το άτομο είχε πεθάνει».

Η Τζέιν είχε μερικά από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της διαταραχής του μετατραυματικού άγχους (PTSD). Τι είναι η διαταραχή αυτή, και τι μπορεί να γίνει για να βοηθηθούν όσοι υποφέρουν από τα καταστροφικά της συμπτώματα; Το επόμενο άρθρο θα απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις.

[Υποσημείωση]