«ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι, σύμφωνα με τις ενδείξεις, το Έτος 1914 θα έχουμε μεγαλύτερες δυνατότητες για να υπηρετήσουμε την υπόθεση της Αλήθειας από οποιοδήποτε προηγούμενο έτος του Θερισμού», δήλωσε Η Σκοπιά 1 Ιανουαρίου 1914 (στην αγγλική). Το έτος το οποίο περίμεναν οι Σπουδαστές της Γραφής επί δεκαετίες είχε έρθει τελικά, και εκείνοι συμμετείχαν φιλόπονα στη διακονία. Ως αποτέλεσμα των προσπαθειών που κατέβαλαν οι Σπουδαστές της Γραφής εκείνο το έτος, εκατομμύρια άνθρωποι άκουσαν τις υποσχέσεις της Γραφής. Ο κόσμος γύρω τους, όμως, έστρεφε τις προσπάθειές του σε πολύ διαφορετική κατεύθυνση.

Στο πρώτο μέρος του 1914, ένα από τα πιο βίαια περιστατικά στην ιστορία των απεργιών στις Ηνωμένες Πολιτείες στοίχισε τη ζωή αντρών, γυναικών και παιδιών. Οι απεργοί ανθρακωρύχοι και οι οικογένειές τους είχαν εκδιωχθεί από τα καταλύματα που τους παρείχε η εταιρία όπου εργάζονταν και αναγκάστηκαν να μένουν σε σκηνές. Στις 20 Απριλίου, στην κατασκήνωση που βρισκόταν κοντά στο Λάντλοου του Κολοράντο, ξέσπασαν πυροβολισμοί. Η κατασκήνωση των ανθρακωρύχων τυλίχτηκε στις φλόγες. Σε όλη την περιοχή, εξαγριωμένοι ανθρακωρύχοι προέβησαν σε αντίποινα σκοτώνοντας πολλούς φρουρούς της εταιρίας. Κλήθηκε ο στρατός για να αποκαταστήσει την τάξη.

Στην Ευρώπη, τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα. Στις 28 Ιουνίου, ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ, ένας 19χρονος Σερβοβόσνιος, έριξε τη σφαίρα που σκότωσε τον Αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο της Αυστρίας, ανάβοντας έτσι τη σπίθα που πυροδότησε τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέχρι το τέλος του έτους, ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, τότε γνωστός ως ο Μεγάλος Πόλεμος, είχε εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη.

Μέσα στην αυξανόμενη αναταραχή του κόσμου, οι Σπουδαστές της Γραφής παρότρυναν ο ένας τον άλλον να είναι επιμελείς στο έργο κηρύγματος. Η πρώτη συνέλευση του λαού του Θεού που διεξάχθηκε στη Νότια Αφρική άρχισε στις 10 Απριλίου. Ο ανώτατος αριθμός παρόντων σε εκείνη τη συνέλευση ήταν 34. «Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν ένα πολύ “μικρό ποίμνιο”», έγραψε ο Γουίλιαμ Γ. Τζόνστον. «Βαφτίσαμε σχεδόν τους μισούς [από όσους παρευρέθηκαν] στη . . . Συνέλευση. Οχτώ αδελφές και οχτώ αδελφοί συμβόλισαν την καθιέρωσή τους με τον τρόπο που είχε καθορίσει ο Κύριος». Την τελευταία ημέρα της συνέλευσης, οι συγκεντρωμένοι μίλησαν σχετικά με το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για την προώθηση του έργου κηρύγματος στη Νότια Αφρική. Σήμερα, πάνω από 90.000 πιστοί ευαγγελιζόμενοι στη Νότια Αφρική πιστοποιούν την επιτυχία εκείνου του “μικρού ποιμνίου”.

Στις 28 Ιουνίου 1914, την ίδια ημέρα που πυροβολήθηκε ο Αρχιδούκας Φερδινάνδος, οι Σπουδαστές της Γραφής συνάχθηκαν στο  Κλίντον της Αϊόβα, στις ΗΠΑ. Σε εκείνη τη συνέλευση, στις 30 Ιουνίου, ο Α. Χ. Μακμίλαν είπε: «Αν θέλουμε να λάβουμε την ανταμοιβή μας, πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε δραστήρια το θέλημα του Θεού, συμμετέχοντας στην υπηρεσία οποτεδήποτε είναι δυνατόν για να μεταδώσουμε στον κόσμο το άγγελμα σχετικά με το θερισμό».

Το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας», μια παραγωγή η οποία αποτελούνταν από ηχογραφημένες Γραφικές ομιλίες και μουσική που συγχρονίζονταν με έγχρωμες γυάλινες διαφάνειες και κινούμενες εικόνες, παρουσιάστηκε πρώτη φορά στην Πόλη της Νέας Υόρκης στις 11 Ιανουαρίου 1914. Πέντε χιλιάδες άτομα παρευρέθηκαν στην πρώτη προβολή ενώ πολλοί δεν μπόρεσαν να μπουν λόγω έλλειψης χώρου.

Για να παραχθεί το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας» χρειάστηκαν δύο χρόνια, και πάλι όμως «μόλις και μετά βίας ήταν έτοιμο για την πρώτη του προβολή τον Ιανουάριο», παρατήρησε Η Σκοπιά. Το πρώτο μισό του 1914, οι αδελφοί έκαναν αρκετές βελτιώσεις στο «Φωτόδραμα». Παραδείγματος χάρη, πρόσθεσαν μια εισαγωγική ταινία με συγχρονισμένη αφήγηση από τον Κάρολο Τέηζ Ρώσσελ, κάτι που έδειχνε σαφώς την προέλευση αυτής της παρουσίασης.

Κάποια περίοδο ο αριθμός των πόλεων όπου παιζόταν ταυτόχρονα το «Φωτόδραμα» έφτασε τις 80. Τον Ιούλιο του 1914, είχε φτάσει στη Μεγάλη Βρετανία και προβλήθηκε σε κατάμεστες αίθουσες στη Γλασκώβη και στο Λονδίνο. Το Σεπτέμβριο η παραγωγή είχε φτάσει στη Γερμανία, στη Δανία, στην Ελβετία, στη Σουηδία και στη Φινλανδία. Τον Οκτώβριο είχε φτάσει στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία. Συνολικά, πάνω από εννιά εκατομμύρια άτομα είδαν το «Φωτόδραμα» τον πρώτο χρόνο της προβολής του.

Κάθε σετ του «Φωτοδράματος» αποτελούνταν από εκατοντάδες γυάλινες διαφάνειες, πολλές κινηματογραφικές μπομπίνες και δεκάδες δίσκους. Η παραγωγή των σετ ήταν δαπανηρή, και για κάθε προβολή χρειαζόταν μια ομάδα από έμπειρους αδελφούς και αδελφές. Γι’ αυτό, η ολοκληρωμένη έκδοση του «Φωτοδράματος» προβαλλόταν κυρίως σε μεγαλουπόλεις. Προκειμένου να παρουσιαστεί σε άτομα που έμεναν σε αγροτικές περιοχές, οι  Σπουδαστές της Γραφής παρήγαγαν επίσης τρεις συντομευμένες εκδόσεις του «Φωτοδράματος». Μία έκδοση, γνωστή ως το «Δράμα Εύρηκα Υ», περιείχε έγχρωμες γυάλινες διαφάνειες που συνοδεύονταν από ηχογραφημένες Γραφικές ομιλίες και μουσική. Οι άλλες εκδόσεις, γνωστές ως το «Δράμα Εύρηκα Χ», καθώς και η πολύ πιο συντομευμένη έκδοση «Οικογενειακό Δράμα Εύρηκα», είχαν μόνο ήχο, χωρίς διαφάνειες ή κινούμενες εικόνες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, 70.000 και πλέον άτομα είχαν παρακολουθήσει κάποια από τις εκδόσεις του «Δράματος Εύρηκα» μέχρι το τέλος του 1914, μέσα σε λιγότερο από τέσσερις μήνες μετά την κυκλοφορία του.

Αν και το έργο με το «Φωτόδραμα» ήταν καινούριο και συναρπαστικό, οι Σπουδαστές της Γραφής αντιλαμβάνονταν ότι άλλες μορφές του έργου κηρύγματος ήταν η βασική τους προτεραιότητα. Μια επιστολή από τον Κάρολο Τέηζ Ρώσσελ προς όλους τους βιβλιοπώλες, οι οποίοι τώρα λέγονται σκαπανείς, ανέφερε: «Δεν γνωρίζουμε καμία άλλη πιο καρποφόρα μορφή υπηρεσίας σε  αυτόν τον καιρό του Θερισμού. Γι’ αυτόν το λόγο, δεν συστήνουμε να συμμετέχουν οι Βιβλιοπώλες στο έργο με το Φωτόδραμα . . . Άλλοι αδελφοί και αδελφές, εξίσου όσιοι στον Κύριο . . . μπορούν να συμμετέχουν στο έργο με το Δράμα».

Τον Ιανουάριο του 1914, υπήρχαν 850 βιβλιοπώλες. Στη διάρκεια του έτους, εκείνοι οι ζηλωτές ευαγγελιστές διένειμαν πάνω από 700.000 αντίτυπα των Γραφικών Μελετών. Η Σκοπιά εξέφρασε «θερμό ενδιαφέρον» για τους βιβλιοπώλες και παρότρυνε τους αναγνώστες της να «τους μιλούν ενθαρρυντικά διότι ο δρόμος τους δεν είναι πάντα στρωμένος με ροδοπέταλα».

Άλλοι Σπουδαστές της Γραφής διένειμαν φυλλάδια σε δεκάδες γλώσσες. Στη διάρκεια του 1914, έδωσαν 47 και πλέον εκατομμύρια αντίτυπα της Μηνιαίας Έκδοσης των Σπουδαστών της Γραφής και άλλων φυλλαδίων!

Το έργο των Σπουδαστών της Γραφής δεν πέρασε απαρατήρητο. Το κήρυγμά τους ήταν δημόσιο και η είσοδος στις συναθροίσεις τους δωρεάν. Ένας κληρικός του Χριστιανικού κόσμου είπε με λύπη: «Σε λίγο οι άνθρωποι θα θεωρούν έγκλημα τη συλλογή χρημάτων, και τότε πού θα βρεθούμε εμείς; Ο Πάστορας Ρώσσελ επισύρει όνειδος σε όλους μας».

Οι Σπουδαστές της Γραφής πίστευαν ότι οι «καιροί των εθνών», για τους οποίους γίνεται λόγος στο εδάφιο Λουκάς 21:24, θα τελείωναν την 1η Οκτωβρίου 1914. Καθώς πλησίαζε ο Οκτώβριος, η αναμονή μεγάλωνε. Μάλιστα μερικοί Σπουδαστές της Γραφής είχαν μαζί τους μια κάρτα αντίστροφης μέτρησης ώστε να μπορούν να διαγράφουν την κάθε μέρα που περνούσε. Πολλοί πίστευαν ότι θα καλούνταν να μεταβούν πέρα από το καταπέτασμα, δηλαδή στον ουρανό, εκείνη την ημερομηνία.

Το πρωί της 2ας Οκτωβρίου 1914, ο αδελφός Ρώσσελ μπήκε στην τραπεζαρία του Μπέθελ και ανακοίνωσε τα εξής στην οικογένεια Μπέθελ: «Οι καιροί των εθνών τελείωσαν· ο καιρός των βασιλέων τους πέρασε!» Ορισμένοι από τους παρόντες αναγνώρισαν εκείνα τα λόγια, τα οποία βασίζονταν στον ύμνο 171 του υμνολογίου τους Ύμνοι της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος (Hymns of the Millennial Dawn). Από το 1879, οι Σπουδαστές της Γραφής  έψαλλαν: «Οι καιροί των εθνών λήγουν», αλλά εκείνα τα λόγια δεν ίσχυαν πια, διότι «οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών» στην πραγματικότητα είχαν τελειώσει. (Λουκ. 21:24) Αργότερα, στα υμνολόγιά μας ενσωματώθηκε αυτή η σημαντική αλλαγή.

Μέχρι το τέλος του έτους, η Μεσσιανική Βασιλεία είχε εδραιωθεί στους ουρανούς, και μερικοί Σπουδαστές της Γραφής πίστευαν ότι το έργο τους είχε τελειώσει. Δεν γνώριζαν, όμως, ότι επρόκειτο να εισέλθουν σε μια περίοδο δοκιμής και κοσκινίσματος. Το εδάφιο του έτους για το 1915 ήταν: «Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι που πρόκειται να πιω εγώ;» και βασιζόταν στο εδάφιο Ματθαίος 20:22. Το «ποτήρι» στο οποίο αναφερόταν ο Ιησούς περιλάμβανε τις δοκιμασίες που θα αντιμετώπιζε μέχρι το θάνατό του. Οι Σπουδαστές της Γραφής επρόκειτο να αντιμετωπίσουν δοκιμασίες, τόσο εκ των έσω όσο και από έξω. Η αντίδρασή τους σε εκείνες τις δοκιμασίες θα αποδείκνυε την οσιότητά τους στον Ιεχωβά.