ភាគ៩
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចង់មានស្ដេច
សូលជាស្ដេចទី១នៃអ៊ីស្រាអែល តែមិនបានស្តាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ស្ដេចបន្ទាប់គឺ ដាវីឌ។ ព្រះធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងគាត់ដើម្បីឲ្យមានរាជាណាចក្រដែលស្ថិតស្ថេរជានិរន្ដរ៍
ក្រោយសម័យសាំសុន សាំយូអែលបម្រើជាអ្នកប្រកាសទំនាយនិងជាចៅក្រមក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចេះតែប្រាប់គាត់ថាពួកគេចង់មានស្ដេចដែលជាមនុស្សដូចប្រជាជាតិឯទៀត។ ថ្វីបើសំណូមពរនេះធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាឈឺចិត្ដក៏ដោយ តែលោកបានបង្គាប់សាំយូអែលឲ្យធ្វើតាមសំណូមពររបស់ប្រជាជាតិនេះ។ ព្រះបានជ្រើសរើសបុរសដែលមានចិត្ដរាបទាបម្នាក់ឈ្មោះសូលឲ្យធ្វើជាស្ដេច។ ប៉ុន្ដែ ក្រោយមក ស្ដេចសូលបានក្លាយទៅជាមនុស្សក្រអឺតក្រទម ហើយមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានឈប់ទទួលស្គាល់គាត់ជាស្ដេចទៀត ហើយបានប្រាប់សាំយូអែលឲ្យតែងតាំងម្នាក់ទៀត គឺបុរសវ័យក្មេងឈ្មោះដាវីឌ។ ប៉ុន្ដែ ដាវីឌត្រូវរង់ចាំអស់ជាច្រើនឆ្នាំមុននឹងគ្រប់គ្រងជាស្ដេច។
កាលដែលដាវីឌនៅជាក្មេងជំទង់នៅឡើយ គាត់បានទៅលេងបងៗគាត់ដែលជាទាហានក្នុងកងទ័ពរបស់ស្ដេចសូល។ កងទ័ពទាំងមូលភ័យខ្លាចអ្នកច្បាំងម្នាក់មាឌធំសម្បើមក្នុងកងទ័ពសត្រូវ ឈ្មោះកូលីយ៉ាត ដែលចេះតែចំអកដាក់ពួកគេនិងព្រះរបស់ពួកគេ។ ដាវីឌខឹង ហើយបានយល់ព្រមប្រយុទ្ធជាមួយនឹងមនុស្សមាឌធំសម្បើមនេះ។ ដោយមានតែខ្សែដង្ហក់របស់គាត់ និងដុំថ្មប្រាំដុំប៉ុណ្ណោះ យុវបុរសនេះបានចេញទៅជួបកូលីយ៉ាតដែលមានកម្ពស់ជិតបីម៉ែត្រ។ នៅពេលដែលកូលីយ៉ាតចំអកដាក់គាត់ ដាវីឌបានតបឆ្លើយថា គាត់មានអាវុធប្រសើរជាងកូលីយ៉ាតទៅទៀត ពីព្រោះគាត់ប្រយុទ្ធក្នុងនាមព្រះយេហូវ៉ា! ដាវីឌបានសម្លាប់បុរសមាឌធំសម្បើមនោះដោយប្រើដុំថ្មតែមួយប៉ុណ្ណោះ រួចមក បានយកដាវរបស់កូលីយ៉ាតផ្ទាល់មកកាត់ក្បាលគាត់។ កងទ័ពភីលីស្ទីនបានរត់ចេញទៅទាំងភ័យរន្ធត់។
មុនដំបូង សូលបានស្ងើចចិត្ដក្លាហានរបស់ដាវីឌ ហើយបានតែងតាំងគាត់ឲ្យធ្វើជាមេទ័ព។ ប៉ុន្ដែ ជោគជ័យរបស់ដាវីឌ ធ្វើឲ្យសូលច្រណែនយ៉ាងខ្លាំង។ ដាវីឌត្រូវគេចខ្លួនដើម្បីរួចជីវិត ហើយរស់ជាអ្នកភៀសខ្លួនអស់ច្រើនឆ្នាំ។ ក៏ប៉ុន្ដែ ដាវីឌនៅតែស្មោះត្រង់នឹងស្ដេចដែលព្យាយាមសម្លាប់គាត់ ដោយយល់ឃើញថាស្ដេចសូលបានត្រូវតែងតាំងដោយព្រះយេហូវ៉ា។ នៅទីបំផុត សូលបានស្លាប់នៅក្នុងសង្គ្រាម។ មិនយូរក្រោយមក ដាវីឌបានក្លាយទៅជាស្ដេច ដូចព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យា។
«អញនឹងតាំងបល្ល័ង្កនៃរាជ្យវា ឲ្យនៅស្ថិតស្ថេរជាដរាបទៅ»។—សាំយូអែលទី២ ៧:១៣
ក្នុងនាមជាស្ដេច ដាវីឌប្រាថ្នាយ៉ាងខ្លាំងឲ្យសង់វិហារជូនព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្ដែ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ដាវីឌថា បុត្រម្នាក់របស់គាត់នឹងសង់វិហារនោះ។ គឺបុត្រដាវីឌឈ្មោះសាឡូម៉ូនដែលបានសង់វិហារនោះ។ ប៉ុន្ដែ ព្រះឲ្យរង្វាន់ដល់ដាវីឌ ដោយធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្ដមួយជាមួយនឹងគាត់។ កិច្ចព្រមព្រៀងនោះគឺ វង្សត្រកូលគាត់នឹងបង្កើតបានស្ដេចគ្រប់គ្រងបន្ដបន្ទាប់គ្នាដែលគ្មានវង្សត្រកូលណាដូចឡើយ។ នៅទីបំផុត វង្សត្រកូលនោះនឹងបង្កើតអ្នកសង្គ្រោះ ឬពូជដែលព្រះបានសន្យានៅសួនអេដែន។ បុគ្គលនោះនឹងជាមេស្ស៊ី មានន័យថា«លោកដែលបានត្រូវរើសតាំង»ដោយព្រះ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាថា មេស្ស៊ីនោះនឹងជាអ្នកគ្រប់គ្រងក្នុងរដ្ឋាភិបាលឬរាជាណាចក្រ ដែលនឹងមានជារៀងរហូត។
ដោយមានចិត្ដដឹងគុណដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះព្រះ ដាវីឌបានប្រមូលសម្ភារៈសំណង់ និងលោហធាតុដ៏មានតម្លៃជាច្រើនសម្រាប់សង់វិហារ។ គាត់ក៏បានតែងទំនុកជាច្រើនផងដែរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ។ ពេលនៅជិតទីបញ្ចប់នៃជីវិតគាត់ នោះដាវីឌបានទទួលស្គាល់ថា៖ «[សកម្មពល]នៃព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលដោយសារខ្ញុំ ព្រះបន្ទូលនៃទ្រង់នៅលើអណ្ដាតខ្ញុំ»។—សាំយូអែលទី២ ២៣:២
—មានមូលដ្ឋានលើសាំយូអែលទី១ សាំយូអែលទី២ របាក្សត្រទី១ អេសាយ ៩:៧ ម៉ាថាយ ២១:៩ លូកា ១:៣២ យ៉ូហាន ៧:៤២។