បណ្ដាស្ដេចទី១ ១:១-៥៣
១ ស្ដេចដាវីឌមានវ័យកាន់តែចាស់ណាស់ហើយ។+ ទោះជាគេដណ្ដប់ផួយឲ្យគាត់ក្ដី ក៏គាត់មិនកក់ក្ដៅដែរ។
២ ដូច្នេះ ពួកអ្នកបម្រើស្ដេចបាននិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ «សូមឲ្យគេស្វែងរកស្រីក្រមុំបរិសុទ្ធម្នាក់ឲ្យលោកម្ចាស់ ដើម្បីឲ្យនាងបម្រើជាអ្នកមើលថែលោក។ នាងនឹងដេកក្នុងរង្វង់ដៃលោកម្ចាស់ ដើម្បីឲ្យលោកបានកក់ក្ដៅ»។
៣ រួចមក ពួកគេបានស្វែងរកនារីដ៏ស្រស់ស្អាតម្នាក់ក្នុងគ្រប់តំបន់នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល ហើយពួកគេបានរកឃើញអាប៊ីសាក+ជាអ្នកក្រុងស៊ូណែម+ រួចពួកគេបាននាំនាងចូលទៅជួបស្ដេច។
៤ នាងមានសម្រស់ស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់។ នាងបានក្លាយទៅជាអ្នកមើលថែស្ដេច។ ប៉ុន្តែ ស្ដេចមិនបានរួមដំណេកជាមួយនឹងនាងទេ។
៥ នៅគ្រានោះ អាដូនីយ៉ា+ជាកូនប្រុសរបស់ហាគីត ចេះតែតម្កើងខ្លួនដោយនិយាយថា៖ «ខ្ញុំនឹងក្លាយទៅជាស្ដេច!»។ គាត់ក៏ឲ្យគេរៀបរទេះមួយសម្រាប់ខ្លួន អមដោយទាហានសេះនិងបុរស៥០នាក់រត់នៅខាងមុខគាត់។+
៦ ប៉ុន្តែ ឪពុករបស់គាត់មិនដែលស្ដីបន្ទោសគាត់*សោះថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាធ្វើដូច្នេះ?»។ ម្យ៉ាងទៀត អាដូនីយ៉ាមានរូបរាងសង្ហាណាស់ ហើយម្ដាយរបស់គាត់បានបង្កើតគាត់ក្រោយអាប់សាឡំ។
៧ គាត់បានប្រឹក្សាជាមួយនឹងយ៉ូអាប់ជាកូនសេរូយ៉ា និងអាប៊ីយ៉ាថា+ជាសង្ឃ។ ពួកគេបានជួយជ្រោមជ្រែងគាត់។+
៨ ប៉ុន្តែ សេដុក+ជាសង្ឃ បេនណាយ៉ា+ជាកូនយេហូយ៉ាដា ណាថាន់+ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ ស៊ីមម៉ាយ+ រ៉េអាយ និងទាហានខ្លាំងក្លារបស់ដាវីឌ+ មិនបានគាំទ្រអាដូនីយ៉ាទេ។
៩ នៅពេលមួយ អាដូនីយ៉ាបានជូនគ្រឿងបូជា+ ជាចៀម គោ និងសត្វធាត់ៗនៅក្បែរថ្មសូហេលែត ដែលនៅជិតអេនរ៉ូកេល។ គាត់ក៏បានអញ្ជើញកូនស្ដេចទាំងអស់ដែលជាប្អូនប្រុសៗរបស់គាត់ រួមទាំងពួកបុរសទាំងអស់នៅស្រុកយូដាជាអ្នកបម្រើស្ដេចផងដែរ។
១០ ប៉ុន្តែ គាត់មិនបានអញ្ជើញណាថាន់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ បេនណាយ៉ា និងពួកទាហានខ្លាំងក្លា ឬសាឡូម៉ូនជាប្អូនរបស់គាត់ទេ។
១១ រីឯណាថាន់+បាននិយាយទៅកាន់បាតសេបា+ជាម្ដាយសាឡូម៉ូនថា៖+ «អាដូនីយ៉ា+ជាកូនរបស់ហាគីតបានក្លាយទៅជាស្ដេច ហើយលោកម្ចាស់ដាវីឌមិនបានជ្រាបអំពីរឿងនេះទេ។ តើអ្នកមិនបានឮទេឬ?
១២ ដូច្នេះ សូមមក ខ្ញុំសុំជូនយោបល់អ្នក ដើម្បីអ្នកអាចសង្គ្រោះជីវិតខ្លួននិងជីវិតសាឡូម៉ូនកូនរបស់អ្នក។+
១៣ សូមចូលទៅជួបស្ដេចដាវីឌ ហើយនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ ‹តើមិនមែនលោកម្ចាស់ ដែលបានស្បថនឹងខ្ញុំជាអ្នកបម្រើលោកថា៖ «សាឡូម៉ូនកូនអ្នកនឹងក្លាយទៅជាស្ដេចបន្ទាប់ពីខ្ញុំ»ទេឬ? ហើយតើលោកម្ចាស់មិនបានប្រាប់ថា៖ «គាត់ជាអ្នកដែលនឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្ករបស់ខ្ញុំ»ទេឬ?+ បើដូច្នេះ ហេតុអ្វីបានជាអាដូនីយ៉ាក្លាយជាស្ដេចទៅវិញ?›។
១៤ កាលដែលអ្នកកំពុងនិយាយជាមួយនឹងស្ដេចនៅឡើយ នោះខ្ញុំនឹងចូលទៅក្រោយអ្នក ហើយនិយាយបញ្ជាក់ពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក»។
១៥ ដូច្នេះ បាតសេបាចូលទៅជួបស្ដេចក្នុងបន្ទប់សម្រាករបស់គាត់។ ស្ដេចមានវ័យចាស់ណាស់ហើយ រីឯអាប៊ីសាក+ជាអ្នកស្រុកស៊ូណែមកំពុងបម្រើគាត់។
១៦ រួចមក បាតសេបាបានលំឱនកាយគោរពស្ដេច ហើយស្ដេចបានសួរថា៖ «តើមានសំណូមពរអ្វី?»។
១៧ នាងបានតបថា៖ «លោកម្ចាស់ គឺលោកដែលបានស្បថនឹងនាងខ្ញុំ ដោយនូវនាមព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់លោកថា៖ ‹សាឡូម៉ូនកូនអ្នកនឹងក្លាយទៅជាស្ដេចបន្ទាប់ពីខ្ញុំ ហើយគាត់ជាអ្នកដែលនឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្ករបស់ខ្ញុំ›។+
១៨ ប៉ុន្តែ មើល! ឥឡូវអាដូនីយ៉ាបានក្លាយជាស្ដេចវិញ ហើយលោកម្ចាស់មិនបានជ្រាបរឿងនេះទេ។+
១៩ គាត់បានជូនគ្រឿងបូជា ជាចៀម គោ និងសត្វធាត់ៗជាច្រើន ថែមទាំងបានអញ្ជើញកូនប្រុសៗទាំងអស់របស់លោកម្ចាស់ រួមទាំងអាប៊ីយ៉ាថាជាសង្ឃ និងយ៉ូអាប់ជាមេទ័ពទៀតផង។+ ប៉ុន្តែ គាត់មិនបានអញ្ជើញសាឡូម៉ូនកូនលោកទេ។+
២០ ហើយឥឡូវ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលកំពុងទន្ទឹងចាំមើលលោកម្ចាស់ប្រាប់ពួកគេឲ្យដឹងថា អ្នកណានឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្កបន្ទាប់ពីលោកម្ចាស់។
២១ បើមិនដូច្នោះទេ ពេលលោកម្ចាស់ស្លាប់* ខ្ញុំនិងសាឡូម៉ូនកូនខ្ញុំមុខជាត្រូវរាប់ជាអ្នកក្បត់ហើយ»។
២២ កាលដែលនាងកំពុងនិយាយទៅកាន់ស្ដេចនៅឡើយ ណាថាន់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានចូលមក។+
២៣ ខណៈនោះ មានគេមកជម្រាបស្ដេចថា៖ «ណាថាន់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានមកដល់ហើយ!»។ រួចមក ណាថាន់បានចូលមកលំឱនកាយក្រាបគោរពស្ដេច។
២៤ រួចគាត់និយាយថា៖ «លោកម្ចាស់ តើលោកបាននិយាយថា៖ ‹អាដូនីយ៉ានឹងក្លាយទៅជាស្ដេចបន្ទាប់ពីខ្ញុំ ហើយគាត់ជាអ្នកដែលនឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្ករបស់ខ្ញុំ›ឬ?+
២៥ ព្រោះគាត់បានទៅជូនគ្រឿងបូជា+ ជាចៀម គោ និងសត្វធាត់ៗជាច្រើន ថែមទាំងបានអញ្ជើញកូនប្រុសៗទាំងអស់របស់លោកម្ចាស់ រួមទាំងពួកមេទ័ព និងអាប៊ីយ៉ាថាជាសង្ឃ។+ ពួកគេកំពុងពិសាអាហារពិសាស្រាជាមួយនឹងអាដូនីយ៉ា ហើយនិយាយម្ដងហើយម្ដងទៀតថា៖ ‹សូមឲ្យស្ដេចអាដូនីយ៉ាមានអាយុយឺនយូរ!›។
២៦ ប៉ុន្តែ គាត់មិនបានអញ្ជើញខ្ញុំបាទ ឬសេដុកជាសង្ឃ ឬបេនណាយ៉ា+ជាកូនយេហូយ៉ាដា ឬសាឡូម៉ូនកូនលោកទេ។
២៧ តើលោកម្ចាស់បានអនុញ្ញាតឲ្យរឿងនេះកើតឡើងឬ? ហេតុអ្វីក៏លោកម្ចាស់មិនប្រាប់ខ្ញុំឲ្យដឹងថាអ្នកណាគួរគ្រប់គ្រងជាស្ដេចបន្ទាប់ពីលោកម្ចាស់?»។
២៨ ខណៈនោះ ស្ដេចដាវីឌបានតបថា៖ «សូមហៅបាតសេបាចូលមក»។ នាងក៏បានចូលមកជួបស្ដេច។
២៩ រួចស្ដេចក៏បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំស្បថដោយនូវនាមព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលមានជីវិតរស់នៅ ជាអ្នកដែលបានជួយខ្ញុំឲ្យរួចពីទុក្ខលំបាកទាំងអស់+
៣០ ថានៅថ្ងៃនេះឯង ខ្ញុំនឹងធ្វើដូចខ្ញុំបានស្បថនឹងអ្នកដោយនូវនាមព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា៖ ‹សាឡូម៉ូនកូនរបស់អ្នកនឹងក្លាយជាស្ដេចបន្ទាប់ពីខ្ញុំ ហើយគាត់ជាអ្នកដែលនឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្កជំនួសខ្ញុំ!›»។
៣១ បន្ទាប់មក បាតសេបាបានលំឱនកាយក្រាបមុខដល់ដីនៅចំពោះស្ដេច រួចនិយាយថា៖ «សូមឲ្យស្ដេចដាវីឌជាម្ចាស់រស់ជារៀងរហូត!»។
៣២ រំពេចនោះ ស្ដេចដាវីឌបាននិយាយថា៖ «សូមហៅសេដុកជាសង្ឃ ណាថាន់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ និងបេនណាយ៉ា+ជាកូនយេហូយ៉ាដា+ ឲ្យចូលមក» ដូច្នេះ ពួកគេក៏ចូលមក។
៣៣ ស្ដេចបាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «ចូរយកពួកអង្គរក្ស* ហើយរៀបចំឲ្យសាឡូម៉ូនកូនខ្ញុំជិះលា*របស់ខ្ញុំ+ រួចដង្ហែគាត់ចុះទៅឯគីហុន។+
៣៤ នៅទីនោះ សេដុកជាសង្ឃនិងណាថាន់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយនឹងចាក់ប្រេងតែងតាំងគាត់+ជាស្ដេចលើជនជាតិអ៊ីស្រាអែល រួចផ្លុំស្នែងហើយស្រែកឡើងថា៖ ‹សូមឲ្យស្ដេចសាឡូម៉ូនមានអាយុយឺនយូរ!›។+
៣៥ ក្រោយមក ចូរដង្ហែគាត់មកវិញ ហើយគាត់នឹងចូលមកអង្គុយលើបល្ល័ង្កខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងតែងតាំងគាត់ជាអ្នកដឹកនាំអ៊ីស្រាអែលនិងយូដា ជាស្ដេចជំនួសខ្ញុំ»។
៣៦ ភ្លាមនោះ បេនណាយ៉ាជាកូនយេហូយ៉ាដាបាននិយាយទៅកាន់ស្ដេចថា៖ «អាមេន! សូមឲ្យព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់លោកម្ចាស់យល់ស្របដូចនោះដែរ។
៣៧ ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាបាននៅជាមួយនឹងលោកម្ចាស់ នោះសូមឲ្យលោកនៅជាមួយនឹងសាឡូម៉ូនដែរ+ ហើយសូមឲ្យលោកធ្វើឲ្យការគ្រប់គ្រង*របស់សាឡូម៉ូនរុងរឿងជាងការគ្រប់គ្រងរបស់ស្ដេចដាវីឌជាម្ចាស់»។+
៣៨ បន្ទាប់មក សេដុកជាសង្ឃ ណាថាន់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ បេនណាយ៉ា+ជាកូនយេហូយ៉ាដា ពួកកេរ៉ែតនិងពួកពេលេធីម+បានចុះទៅ ហើយរៀបចំឲ្យសាឡូម៉ូនជិះលារបស់ស្ដេចដាវីឌ+ រួចពួកគេដង្ហែគាត់ទៅដល់គីហុន។+
៣៩ សេដុកជាសង្ឃបានយកស្នែងដាក់ប្រេង+ពីត្រសាលរបស់ព្រះ+ ហើយចាក់ប្រេងតែងតាំងសាឡូម៉ូន។+ រួចមក ពួកគេផ្លុំស្នែង ហើយបណ្ដាជនទាំងអស់បានស្រែកឡើងថា៖ «សូមឲ្យស្ដេចសាឡូម៉ូនមានអាយុយឺនយូរ!»។
៤០ ក្រោយមក បណ្ដាជនទាំងអស់បានដង្ហែគាត់ឡើងទៅ អមដោយសំឡេងខ្លុយ ហើយពួកគេអរសប្បាយក្រៃលែង ដល់ម្ល៉េះបានជាដីញ័ររញ្ជួយដោយសារសូរសំឡេងអឺងកង។+
៤១ ចំណែកឯអាដូនីយ៉ានិងអស់អ្នកដែលគាត់បានអញ្ជើញ ពួកគេក៏បានឮសំឡេងនោះដែរ ក្រោយពីពិសាអាហាររួច។+ លុះកាលយ៉ូអាប់បានឮសំឡេងផ្លុំស្នែង គាត់សួរថា៖ «ហេតុអ្វីក៏មានសូរអឺងកងនៅក្នុងក្រុងដូច្នេះ?»។
៤២ កាលដែលគាត់កំពុងនិយាយនៅឡើយ យ៉ូណាថាន+ជាកូនអាប៊ីយ៉ាថាជាសង្ឃ បានមកដល់។ ភ្លាមនោះ អាដូនីយ៉ាបាននិយាយថា៖ «ចូលមក ព្រោះអ្នកជាមនុស្សល្អ ហើយអ្នកច្បាស់ជានាំដំណឹងល្អមកហើយ»។
៤៣ ប៉ុន្តែ យ៉ូណាថានបានតបឆ្លើយទៅអាដូនីយ៉ាថា៖ «ទេ! ស្ដេចដាវីឌជាម្ចាស់បានតែងតាំងសាឡូម៉ូនជាស្ដេចហើយ។
៤៤ ស្ដេចដាវីឌបានចាត់សេដុកជាសង្ឃ ណាថាន់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ បេនណាយ៉ាជាកូនយេហូយ៉ាដា រួមទាំងពួកកេរ៉ែតនិងពួកពេលេធីម ហើយពួកគេបានរៀបចំឲ្យសាឡូម៉ូនជិះលារបស់ស្ដេច។+
៤៥ រួចមក សេដុកជាសង្ឃនិងណាថាន់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានចាក់ប្រេងតែងតាំងសាឡូម៉ូនជាស្ដេចនៅត្រង់គីហុន។ ក្រោយមក ពួកគេឡើងពីនោះមកទាំងអរសប្បាយ ហើយមានសំឡេងអឺងកងពេញក្នុងក្រុង។ នោះហើយជាសំឡេងដែលអស់លោកបានឮ។
៤៦ ណាមួយទៀត សាឡូម៉ូនក៏បានអង្គុយលើបល្ល័ង្ករួចហើយដែរ។
៤៧ ពួកអ្នកបម្រើស្ដេចបានចូលទៅអបអរសាទរស្ដេចដាវីឌជាម្ចាស់ ដោយនិយាយថា៖ ‹សូមព្រះរបស់លោកធ្វើឲ្យនាមរបស់សាឡូម៉ូនប្រសើរជាងនាមរបស់លោក ហើយសូមព្រះធ្វើឲ្យការគ្រប់គ្រង*របស់សាឡូម៉ូនរុងរឿងជាងការគ្រប់គ្រងរបស់លោក!›។ ឯស្ដេចក៏បានឱនកាយនៅលើគ្រែ។
៤៨ រួចស្ដេចក៏បាននិយាយថា៖ ‹សូមព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទទួលការសរសើរតម្កើង ព្រោះថ្ងៃនេះលោកបានផ្ដល់បុគ្គលម្នាក់ឲ្យអង្គុយលើបល្ល័ង្កខ្ញុំ ហើយបានអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំឃើញដោយផ្ទាល់ភ្នែក!›»។
៤៩ ពេលនោះ ភ្ញៀវទាំងអស់របស់អាដូនីយ៉ាបានភ័យស្លុត ហើយបានក្រោកឡើង រួចទៅតាមផ្លូវពួកគេរៀងៗខ្លួន។
៥០ អាដូនីយ៉ាក៏ខ្លាចសាឡូម៉ូនដែរ ដូច្នេះ គាត់ក្រោកឡើង ហើយរត់ទៅចាប់កាន់ស្នែងទីបូជា។+
៥១ ប៉ុន្តែ មានគេទៅប្រាប់សាឡូម៉ូនថា៖ «អាដូនីយ៉ាខ្លាចលោកម្ចាស់ ហើយគាត់រត់ទៅចាប់កាន់ស្នែងទីបូជា ដោយនិយាយថា៖ ‹សូមឲ្យស្ដេចសាឡូម៉ូនស្បថនឹងខ្ញុំសិនថា លោកនឹងមិនសម្លាប់ខ្ញុំទេ›»។
៥២ នោះសាឡូម៉ូនបាននិយាយថា៖ «បើគាត់ប្រព្រឹត្តយ៉ាងសមគួរ នោះសូម្បីតែសក់មួយសរសៃរបស់គាត់ក៏មិនធ្លាក់ដល់ដីដែរ តែបើគាត់ប្រព្រឹត្តអាក្រក់+ នោះគាត់នឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន»។
៥៣ ដូច្នេះ ស្ដេចសាឡូម៉ូនចាត់គេឲ្យទៅនាំគាត់ចុះពីទីបូជា។ បន្ទាប់មក គាត់ចូលមកលំឱនកាយក្រាបគោរពស្ដេចសាឡូម៉ូន រួចសាឡូម៉ូនបាននិយាយថា៖ «ចូរទៅលំនៅរបស់អ្នកចុះ»។
កំណត់សម្គាល់
^ ឬ«ធ្វើឲ្យគាត់ឈឺចិត្ត»
^ ន័យត្រង់«បញ្ចុះជាមួយនឹងបុព្វបុរស»
^ ន័យត្រង់«ពួកអ្នកបម្រើខ្ញុំ»
^ ន័យត្រង់«លាកាត់»
^ ន័យត្រង់«បល្ល័ង្ក»
^ ន័យត្រង់«បល្ល័ង្ក»
