BUGÜN dünyanın birçok yerinde Marie ve Theresa gibi milyonlarca insan dilekte bulunmak için azizlere dua ediyor. Bir ansiklopedi “Azizler insanlarla Tanrı arasında aracılık eder” diyor, “Tanrı’dan bereket almak için onlara yakarmak ‘makbul ve yararlıdır’” (New Catholic Encyclopedia). Bazı insanlar da türbeleri ya da benzeri yerleri ziyaret ederek kutsal sayılan kişilerden medet umar.

Peki Tanrı’nın bu konudaki görüşü nedir? Tanrı kutsal sayılan kişilere dua etmemizi uygun görür mü? Kutsal Yazıların ne dediğine bakalım.

Kutsal Kitabın bazı tercümelerinde “aziz” olarak çevrilen Yunanca sözcük “kutsal kişi” anlamına gelir. Ancak Kutsal Kitapta hiçbir imanlı kişinin azizlere dua ettiğinden bahsedilmez. Neden? Yukarıda adı geçen ansiklopedi “Dualara azizlerin aracılık etmesinin etkili olduğu görüşü ancak 3. yüzyıla gelindiğinde tam olarak kabul gördü” diyor. Başka sözlerle İsa peygamber öldükten yaklaşık 200 yıl sonra. Dolayısıyla ne İsa ne de onun hizmetini ilhamla kaleme alan Kutsal Kitap yazarları böyle bir şey öğretmedi. Neden?

Kutsal Kitap kesin bir dille sadece Tanrı’ya dua edilmesini ve bunun İsa Mesih’in adıyla yapılması gerektiğini öğretir. İsa “Yol, hakikat ve yaşam benim” dedi. “Benim aracılığım olmadan Babaya kimse gelemez” (Yuhanna 14:6). Bu net sözler İsa’nın Matta 6:9-13’te duayla ilgili öğrettikleriyle de uyumludur. İsa takipçilerine şöyle demişti: “Öyleyse siz şöyle dua edin: ‘Göklerdeki Babamız, ismin kutsal kılınsın. . . .’” (Matta 6:9). Sadece gökteki Tanrımıza  dua etmemiz gerektiği çok açık! Bu hakikat Kutsal Kitapta yer alan temel bir ilkeye dayanır.

The World Book Encyclopedia şöyle diyor: “Dua Tanrı’ya, tanrılara, tanrıçalara ya da tapınılan kişi veya nesnelere yöneltilen onları yücelten sözler ve düşüncelerdir. . . . . Dua neredeyse dünyadaki tüm dinlerde ibadetin önemli bir kısmıdır” (İtalikler tarafımızdan). Peki sizce, bize hayat veren Yaratıcımızdan başka birine diz çöküp dua etmek uygun mudur? (Mezmur 36:9). İsa peygamber Tanrı’ya “gerçekten tapınanların ruhla ve hakikatle tapınacakları” bir zamanın geleceğinden söz etti ve Tanrı’nın ‘Kendisine böyle tapınanları aradığını’ söyledi (Yuhanna 4:23). Ayrıca Kutsal Yazılar Yaratıcımızın “tam bağlılık” istediğini de söyler (Tekrar 4:24; 6:15).

Mesih’in elçisi Yuhanna’nın örneğini ele alalım. Tanrı bir melek aracılığıyla elçi Yuhanna’nın heyecan verici bir görüntü görmesini sağlamıştı; bu görüntü Kutsal Yazıların Vahiy kitabında kayıtlıdır. Gördüklerinden çok etkilenen Yuhanna, kendisine “bunları gösteren meleğe tapınmak için ayaklarına kapandı.” Melek nasıl karşılık verdi? Şöyle dedi: “Sakın! Yapma! Ben sadece, senin, . . . . kardeşlerinin . . . . hizmet arkadaşıyım. Tanrı’ya tapın” (Vahiy 22:8, 9). Evet, Kutsal Kitap bir kez daha sadece Yehova Tanrı’ya ibadet etmemiz gerektiğini vurguluyor.

Yukarıdaki sözlerle uyumlu olarak sadece Tanrı “duayı dinleyen” olarak adlandırılabilir (Mezmur 65:2). Ayrıca dualarımız aracılığıyla sunacağımız, her uygun isteği cevaplamak için gereken yetkiye, bilgiye ve güce sadece Tanrı sahiptir (Eyüp 33:4). Hatta kendisinin de kabul ettiği gibi İsa Mesih’in bile sınırları vardır (Matta 20:23; 24:36). Fakat aynı zamanda İsa Mesih büyük bir yetkiye sahiptir, bu yetki onun insanlarla Tanrı arasında aracı olma sorumluluğunu da içerir.

Kutsal Yazılar İsa hakkında şöyle der: “Kendisi aracılığıyla Tanrı’ya yaklaşanlara tam bir kurtuluş sağlayabilir, çünkü onlar adına yalvarmak üzere her zaman hayattadır” (İbraniler 7:25). Başka sözlerle İsa “kendisi aracılığıyla Tanrı’ya yaklaşanlar” için duygudaş bir aracı olabilir. Fakat bu sözler sanki dualarımızı Tanrı’ya İsa iletecekmiş gibi İsa’ya dua etmemiz gerektiği anlamına gelmez. İsa’nın yetkisinin farkında olarak onun ismiyle Tanrı’ya dua etmemiz gerektiği anlamına gelir. Peki İsa neden kusursuz bir aracıdır?

Bunun bir nedeni İsa’nın gökten yeryüzüne gelip insan olarak yaşaması sayesinde insanların çektiği acıları daha iyi anlıyor olmasıdır (Yuhanna 11:32-35). Ayrıca hastaları iyi ederek, ölüleri dirilterek ve insanların Tanrı’yı tanımalarına yardım ederek onları sevdiğini göstermiştir (Matta 15:29, 30; Luka 9:11-17). Hatta günahları bile bağışlamıştır (Luka 5:24). Böylece, günah işlersek “Babanın yanında bir yardımcımızın, doğruluktan ayrılmayan İsa Mesih’in” olduğunu bilmek bize güven verir (1. Yuhanna 2:1).

İsa’nın sevgisini ve şefkatini örnek almaya çalışmalıyız. Tabii, bizim aracılık etme yetkimiz yok. Fakat başkaları için dua edebiliriz. Aslında sevgi niteliği bizi bunu yapmaya zorlamalıdır. Kutsal Kitapta “Birbiriniz için dua edin” der ve “Doğru bir insanın yakarışı etkili sonuçlar verir” diye ekler (Yakup 5:16).

Marie ve Theresa Kutsal Kitabı inceleyerek bu değerli hakikatleri öğrendi. Yehova’nın Şahitleri olarak sizi de bunu yapmaya teşvik ediyoruz. İsa peygamber, Tanrı’ya “tapınanlar . . . . ruhla ve hakikatle tapınmalıdır” demişti (Yuhanna 4:24).