İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

Ümitle Sevinin

Ümitle Sevinin

Ümitle Sevinin

ÖLÜMCÜL bir kanser hastalığına yakalanan Joe’nun durumu ağırdı. Karısı Kirsten ve birkaç arkadaşı yatağının yanında konuşuyorlardı. Kirsten bir ara kocasına baktı ve yanağından gözyaşlarının süzüldüğünü gördü. Başta Joe’nun ağrısı olduğunu düşündü. Belki de o anda ağrısı vardı, ama Joe karısına bu sefer gözyaşlarının nedeninin çektiği ağrılar olmadığını söyledi.

Kirsten “Zor zamanlarında yakın arkadaşları Joe’yu hiç yalnız bırakmadılar, hep yanındaydılar” diyor. “Ayrıca Joe’nun muhteşem bir ümidi de vardı ve bu ümidinden daha önce hiç olmadığı kadar emindi. Kimsenin bunu elinden alamayacağını da biliyordu. O, gözyaşlarının aslında sevinç gözyaşları olduğunu söyledi. O gece Joe öldü.”

Hastalığı ilerlerken acaba hangi ümit Joe’ya güç vermişti? Bu, Yehova Tanrı’nın, cennet bir yeryüzünde mükemmel bir sağlıkla sonsuza dek yaşama vaadiydi (Mezmur 37:10, 11, 29). Vahiy 21:3, 4’te şöyle yazıyor: “Tanrı’nın çadırı insanlarladır. . . . . Gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek. Artık ölüm olmayacak, artık matem, feryat ve acı da olmayacak. Önceki şeyler [günümüzdeki sorunlar da dahil] geçti.”

Ölüler İçin Bir Ümit

Joe için bu ümidin gerçekleşmesi dirilmesi anlamına geliyor. Gerçekten de o, İsa’nın “mezarlarda olan herkesin,” yani Tanrı’nın hafızasında yer alan tüm ölülerin ölüm uykusundan uyanacağı vaadiyle teselli buldu (Yuhanna 5:28, 29). Ailenizden birini ya da bir arkadaşınızı kaybettiğiniz için kederli misiniz? Öyleyse dirilme ümidi sizi de teselli edebilir. Bu ümidin sevdiğimiz biri öldüğünde hissettiğimiz büyük yoksunluğu ortadan kaldırmadığı doğrudur. Arkadaşı Lazar hayatını kaybettiğinde İsa’nın da ‘gözünden yaşlar boşalmıştı.’ Ancak ümidimiz acımızı hafifletir (Yuhanna 11:14, 34, 35; 1. Selanikliler 4:13).

Kirsten “Joe kansere yenik düştüğünde bir daha asla mutlu olamayacağımı düşündüm” diyor. “Ölümünün üzerinden birkaç yıl geçmesine rağmen bugün bile, bu ortamda hayatımın bir daha eskisi gibi olmayacağının farkındayım. Joe, ardında doldurulamayacak bir boşluk bıraktı. Yine de şu an huzurluyum ve içinde bulunduğum durumu kabullendiğimi söyleyebilirim.”

Kirsten’in sözleri, şu anki ortamda her saniye sevinçle coşmayı bekleyemeyeceğimizi bize hatırlatıyor. Hayat iniş çıkışlarla dolu. Neşeli olmanın hiç uygun düşmediği, üzüldüğümüz zamanlar oluyor (Vaiz 3:1, 4; 7:2-4). Ayrıca bazılarımız çeşitli nedenlerle depresyonla mücadele ediyor olabiliriz. Yine de Mukaddes Kitabın vaatleri bizler için büyük bir teselli kaynağıdır ve bu kaynakta bulduğumuz üstün hikmet mutsuzluğa yol açan birçok tehlikeden korunmamıza yardımcı olabilir. Tanrı “Beni dinliyen emniyette oturacaktır. Ve kötülükten korkusu olmayıp rahat bulacaktır” diyor (Süleyman’ın Meselleri 1:33).

Evet, Yehova iyiliğimizle yakından ilgileniyor. O mutlu olmamızı istiyor. Üstelik sadece birkaç yıl yüzeysel bir mutluluk duymamızı değil, yüreğimizin sonsuza dek mutlulukla dolup taşmasını istiyor. İsa, geçerliliğini asla kaybetmeyen şu sözleri işte bu nedenle söyledi: “Ne mutlu manevi ihtiyacının farkında olanlara” (Matta 5:3). Onun bu sözlerini dinlersek akıllıca davranmış oluruz.

[Sayfa 9’daki çerçeve/resim]

Mutluluğun Dokuz Anahtarı

1. Manevi ihtiyaçların farkında olmak (Matta 5:3).

2. Eldekiyle yetinmek ve “para sevgisi”nden uzak durmak (1. Timoteos 6:6-10).

3. Eğlenceye uygun bir yer vermek (2. Timoteos 3:1, 4).

4. Cömert olmak ve başkalarını mutlu etmek için çaba harcamak (Elçiler 20:35).

5. Minnettar olmak ve haline şükretmek (Koloseliler 3:15).

6. Bağışlamaya hazır olmak (Matta 6:14).

7. Arkadaş seçiminde hikmetli olmak (Süleyman’ın Meselleri 13:20).

8. Sağlığa dikkat etmek ve kötü alışkanlıklardan kaçınmak (2. Korintoslular 7:1).

9. Mukaddes Kitabın sunduğu ‘ümitle sevinmek’ (Romalılar 12:12).

[Sayfa 8, 9’daki resimler]

Mukaddes Kitaba dayanan, yeni bir dünyada yaşama ümidi büyük bir teselli kaynağıdır