Czy Juda pozostała spustoszona?

Czy Juda pozostała spustoszona?

W BIBLII przepowiedziano, że królestwo Judy będzie spustoszone przez Babilończyków i pozostanie takie aż do powrotu Żydów z wygnania (Jeremiasza 25:8-11). O prawdziwości tego proroctwa najbardziej przekonuje natchnione sprawozdanie historyczne zapisane około 75 lat po tym, jak pierwsza grupa wygnańców wróciła do rodzinnego kraju. Czytamy tam, że król babiloński „tych (...), którzy ocaleli od miecza, uprowadził do niewoli do Babilonu i zostali oni sługami jego i jego synów, dopóki nie zaczęło panować królestwo Persji”. O ziemi judzkiej powiedziano, że „przez wszystkie dni swego spustoszenia obchodziła sabat” (2 Kronik 36:20, 21). Czy potwierdzają to jakieś dowody archeologiczne?

W pewnym fachowym piśmie profesor Ephraim Stern z Uniwersytetu Hebrajskiego, zajmujący się archeologią Palestyny, zauważa: „Asyryjczycy i Babilończycy spustoszyli znaczną część starożytnego Izraela, jednak dowody archeologiczne dotyczące następstw ich podbojów przedstawiają się bardzo odmiennie”. Następnie wyjaśnia: „Asyryjczycy pozostawili wyraźne ślady swej obecności w Palestynie, natomiast po zniszczeniu jej przez Babilończyków pojawia się zaskakująca luka. (...) Nie znajdujemy żadnych dowodów ich okupacji aż do czasów Persów (...) Brak czegokolwiek co, by ją sugerowało. W całym tamtym okresie żadne pojedyncze miasto zniszczone przez Babilończyków nie zostało ponownie zasiedlone” (Biblical Archaeology Review).

Potwierdza to również profesor Lawrence E. Stager z Uniwersytetu Harvarda: „W całej Filistei, a później w Judei” babilońska „polityka spalonej ziemi przyczyniła się do stworzenia istnej pustyni na zachód od Jordanu”. Dalej czytamy: „Dopiero z czasów Cyrusa Wielkiego, perskiego następcy Babilończyków, pochodzi kolejne doniesienie archeologiczne (...) z Jerozolimy i Judy, do której powróciło wielu żydowskich wygnańców”.

Zapowiedź Jehowy dotycząca spustoszenia Judy rzeczywiście się spełniła. To, co On przepowiada, zawsze się sprawdza (Izajasza 55:10, 11). Możemy pokładać całkowitą ufność w Bogu i w obietnicach zapisanych na kartach Jego Słowa, Biblii (2 Tymoteusza 3:16).