Księga Ezechiela 21:1-32
21 Jehowa znów do mnie przemówił:
2 „Synu człowieczy, zwróć swoją twarz w stronę Jerozolimy i skieruj swoje słowa przeciw świętym miejscom*, prorokuj przeciw ziemi Izraela.
3 Powiedz jej: ‚Tak mówi Jehowa: „Wystąpię przeciwko tobie. Wyciągnę z pochwy miecz+ i wytracę z ciebie zarówno prawych, jak i niegodziwych.
4 Wytracę prawych i niegodziwych, gdy mój miecz skieruje się przeciwko wszystkim ludziom*, od południa po północ.
5 I wszyscy się przekonają, że to ja, Jehowa, wyciągnąłem z pochwy swój miecz i że już do niej nie wróci”’+.
6 „Synu człowieczy, wzdychaj, drżąc ze strachu*, wzdychaj gorzko na ich oczach+.
7 A gdy cię spytają: ‚Dlaczego wzdychasz?’, powiedz: ‚Z powodu pewnej wieści’. Gdy ona nadejdzie, każde serce struchleje ze strachu*, każda ręka opadnie i osłabnie każdy duch, a po każdym kolanie pocieknie woda*+. ‚Ta wieść z całą pewnością nadejdzie i wszystko to się stanie’. Takie jest oświadczenie Wszechwładnego Pana, Jehowy”.
8 Jehowa znów do mnie przemówił:
9 „Synu człowieczy, prorokuj: ‚Oto co mówi Jehowa: „Powiedz: ‚Miecz! Miecz+ jest już naostrzony i wypolerowany.
10 Jest naostrzony, gotowy do urządzenia wielkiej rzezi. Jest wypolerowany, świeci się niczym błyskawica’”’”.
„Czy nie powinniśmy się cieszyć?” — pytają.
„‚Ale czy wzgardzi on* berłem mojego syna+, tak jak każdym innym drzewem?
11 „‚Dano go do wypolerowania, żeby można było nim władać. Jest naostrzony i wypolerowany, gotowy do umieszczenia w ręce egzekutora+.
12 „‚Krzycz i jęcz+, synu człowieczy, bo ten miecz zawisł nad moim ludem, nad wszystkimi naczelnikami Izraela+. Padną od niego i oni, i mój lud. Dlatego z żalu uderz się w udo.
13 Dokonywany jest przegląd+. I co się stanie, gdy miecz wzgardzi berłem? Przestanie ono istnieć’+ — oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa.
14 „Synu człowieczy, prorokuj. Klaśnij w dłonie i trzy razy powtórz: ‚Miecz!’. To miecz, który zabija, który dokonuje wielkiej rzezi, który osacza swoje ofiary+.
15 Ich serca struchleją ze strachu*+ i wielu padnie przy bramach miasta. Użyję miecza i urządzę rzeź. Lśni on jak błyskawica, jest wypolerowany, gotowy do dokonania rzezi.
16 Pokaż, jaki jesteś ostry. Tnij na prawo! Tnij na lewo! Kieruj się wszędzie, gdzie kieruje się twoje ostrze!
17 Ja też klasnę w dłonie. Wyleję swoją złość i ją uśmierzę+. Ja, Jehowa, to powiedziałem”.
18 Jehowa znów do mnie przemówił:
19 „Synu człowieczy, wyznacz dwie drogi, którymi nadejdzie miecz króla Babilonu. Obie będą prowadzić z tego samego kraju. Na rozdrożu ma stać znak* wskazujący drogę do dwóch miast.
20 Jedną drogą, którą wyznaczysz, miecz nadejdzie przeciwko ammonickiej Rabbie+, a drugą przeciwko obwarowanej Jerozolimie+ w Judzie.
21 Bo król Babilonu przystaje na rozdrożu, na rozstaju tych dwóch dróg, żeby odwołać się do wróżby. Potrząsa strzałami. Radzi się swoich bożków*. Przygląda się wątrobie.
22 Wróżba w jego prawej ręce wskazuje na Jerozolimę — żeby ustawiono tarany i dano rozkaz do urządzenia rzezi, sygnał do bitwy, żeby ustawiono tarany naprzeciw bram i usypano wał oblężniczy, zbudowano oblężniczy mur+.
23 Tym*, którzy są z nimi* związani przysięgą, ta wróżba wyda się fałszywa+. Ale on pamięta ich winę i uprowadzi ich jako jeńców+.
24 „Dlatego tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Sprawiliście, że przypomniano sobie o waszej winie — obnażono wasze wykroczenia, wasze grzechy, wszystkie wasze postępki stały się znane. Ponieważ przypomniano sobie o was, zostaniecie zabrani siłą*’.
25 „Nadszedł twój dzień, śmiertelnie ranny, niegodziwy naczelniku Izraela+, czas wymierzenia ci ostatecznej kary.
26 Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Ściągnij zawój, zdejmij koronę+. Nic nie będzie już takie samo+. Poniżony zostanie wywyższony+, a wyniosły poniżony+.
27 W ruinę, w ruinę, w ruinę ją zamienię. Nie będzie ona należeć do nikogo, aż przyjdzie ten, który ma prawo do sprawowania władzy+, i jemu ją dam’+.
28 „Synu człowieczy, prorokuj: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa, o Ammonitach oraz ich zniewagach’. Powiedz: ‚Miecz! Miecz jest już wyciągnięty, gotowy do urządzenia rzezi. Jest wypolerowany i świeci się niczym błyskawica, gotowy do pochłonięcia swoich ofiar.
29 Mimo fałszywych wizji, kłamliwych przepowiedni, które ci* przedstawiają, będziesz leżeć razem z pozabijanymi*, z niegodziwcami, których dzień nadszedł, na których przyszedł czas ostatecznej kary.
30 Włóż swój miecz z powrotem do pochwy. Osądzę cię tam, skąd jesteś, w kraju, z którego pochodzisz.
31 Dam upust swojemu oburzeniu na ciebie. Sprawię, że buchnie na ciebie ogień mojego wielkiego gniewu. Wydam cię w ręce ludzi okrutnych, wprawionych w sianiu zagłady+.
32 Staniesz się opałem dla ognia+. Kraj spłynie twoją krwią. I już nie będzie się o tobie pamiętać. Ja, Jehowa, to powiedziałem’”.
Przypisy
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Dosł. „wszelkiemu ciału”.
^ Lub „z drżącymi biodrami”.
^ Dosł. „stopnieje”.
^ Czyli mocz, wydalany ze strachu.
^ Czyli miecz Jehowy.
^ Dosł. „stopnieją”.
^ Dosł. „ręka”.
^ Dosł. „terafim”.
^ Czyli mieszkańcom Jerozolimy.
^ Najwyraźniej chodzi o Babilończyków.
^ Dosł. „ręką”.
^ Najwyraźniej chodzi o ammonicką Rabbę.
^ Dosł. „na szyjach pozabijanych”.