Księga Powtórzonego Prawa 2:1-37

2 „Potem zawróciliśmy i ruszyliśmy na pustkowie Drogą Morza Czerwonego, tak jak mi powiedział Jehowa+. Przez długi czas krążyliśmy w pobliżu gór Seir. ² W końcu Jehowa rzekł do mnie: ³ ‚Wystarczająco długo tu krążyliście. Teraz skierujcie się na północ. ⁴ Daj ludowi taki nakaz: „Będziecie szli wzdłuż granicy Seiru+ — terytorium swoich braci, potomków Ezawa+. Oni będą się was bać+, ale musicie być bardzo ostrożni. ⁵ Nie wszczynajcie z nimi walki*, bo nie dam wam ich ziemi — nawet tyle, ile trzeba, by postawić stopę. Góry Seir dałem na własność Ezawowi+. ⁶ Żywność, którą będziecie jeść, i wodę, którą będziecie pić, kupicie od nich za pieniądze+. ⁷ Bo Jehowa, wasz Bóg, błogosławił wam we wszystkim, co robiliście. Dobrze wie, jak wyglądała wasza wędrówka przez to wielkie pustkowie. Przez te 40 lat Jehowa, wasz Bóg, był z wami i niczego wam nie brakowało”’+. ⁸ Przeszliśmy więc obok swoich braci, potomków Ezawa+, mieszkających w Seirze, z dala od Drogi Araby, od Elatu i od Ecjon-Geber+. „Następnie skręciliśmy i ruszyliśmy drogą prowadzącą na pustkowie moabskie+. ⁹ Wtedy Jehowa powiedział do mnie: ‚Nie atakujcie Moabitów i nie wdawajcie się z nimi w wojnę, bo nic z ich ziemi nie dam wam na własność. Ar dałem na własność potomkom Lota+. ¹⁰ (Dawniej mieszkali w nim Emici+, lud potężny, liczny i rosły jak Anakici. ¹¹ Również Refaitów+ uważano za podobnych do Anakitów+, a Moabici nazywali ich Emitami. ¹² A w Seirze mieszkali wcześniej Choryci+, ale potomkowie Ezawa odebrali im ziemię, wytracili ich i sami tam zamieszkali+ — tak jak Izraelici postąpią w ziemi, którą Jehowa z całą pewnością da im na własność). ¹³ Wyruszcie i przeprawcie się przez Dolinę Zeredu*’. Przeprawiliśmy się więc przez Dolinę Zeredu*+. ¹⁴ Od wyjścia z Kadesz-Barnei do czasu, gdy przeszliśmy przez Dolinę Zeredu*, minęło 38 lat. W tym czasie w obozie wymarło całe to pokolenie wojowników*, tak jak im przysiągł Jehowa+. ¹⁵ Ręka Jehowy była zwrócona przeciw nim, żeby żaden z nich nie pozostał w obozie, żeby wszyscy umarli+. ¹⁶ „Gdy już wszyscy ci wojownicy poumierali spośród ludu+, ¹⁷ Jehowa znowu rzekł do mnie: ¹⁸ ‚Przekraczacie dzisiaj granicę Moabu, czyli Ar. ¹⁹ Kiedy zbliżycie się do terytorium Ammonitów, nie nękajcie ich ani nie prowokujcie, bo nic z ich ziemi nie dam wam na własność. Dałem ją na własność potomkom Lota+. ²⁰ Uważano ją także za ziemię Refaitów+. (Refaici, których Ammonici nazywali Zamzummitami, dawniej mieszkali w tej ziemi. ²¹ Byli oni ludem potężnym, licznym i rosłym jak Anakici+, ale Jehowa pomógł Ammonitom ich wytracić, tak iż zajęli ich ziemię i sami się w niej osiedlili. ²² To samo zrobił On dla potomków Ezawa, którzy teraz mieszkają w Seirze+ — pomógł im wytracić Chorytów+, tak iż zajęli ich ziemię i mieszkają w niej aż do dziś. ²³ A Awwijczycy mieszkali wcześniej w osadach aż do Gazy+, dopóki Kaftoryci+, którzy przybyli z Kaftoru*, nie wytracili ich i nie zamieszkali na ich terytorium). ²⁴ „‚Wyruszcie i przeprawcie się przez Dolinę Arnonu*+. Ja wydaję w wasze ręce Amorytę Sychona+, króla Cheszbonu. Zacznijcie więc zajmować jego ziemię, prowadźcie z nim wojnę. ²⁵ Dzisiaj zacznę wzbudzać przed wami strach u wszystkich ludów pod niebem. Gdy o was usłyszą, będą się bać i z waszego powodu będą drżeć*’+. ²⁶ „Potem z pustkowia Kedemot+ wysłałem do Sychona, króla Cheszbonu, posłańców z takimi pokojowymi słowami+: ²⁷ ‚Pozwól nam przejść przez swój kraj. Będziemy trzymać się drogi. Nie zboczymy na prawo ani na lewo+. ²⁸ Za jedzenie i za wodę ci zapłacimy. Pozwól nam tylko przejść. ²⁹ Zrób dla nas to, co zrobili potomkowie Ezawa mieszkający w Seirze i Moabici mieszkający w Ar, aż przeprawimy się przez Jordan do ziemi, którą nam daje Jehowa, nasz Bóg’. ³⁰ Ale Sychon, król Cheszbonu, nie pozwolił nam przejść przez swój kraj, bo Jehowa, wasz Bóg, dopuścił, żeby jego duch zaciął się w uporze+, a jego serce stało się nieczułe — tak by wydać go w wasze ręce. I tak właśnie się stało+. ³¹ „Jehowa powiedział wtedy do mnie: ‚Wydaję wam Sychona i jego kraj. Zacznijcie zajmować jego ziemię’+. ³² Kiedy Sychon nadszedł ze swoimi ludźmi, żeby zmierzyć się z nami w bitwie pod Jahacem+, ³³ Jehowa, nasz Bóg, wydał go w nasze ręce, tak iż pokonaliśmy jego, jego synów i wszystkich jego ludzi. ³⁴ W tym czasie zajęliśmy wszystkie jego miasta i każde z nich przeznaczyliśmy na zagładę*, w tym mężczyzn, kobiety i dzieci. Nikogo nie pozostawiliśmy przy życiu+. ³⁵ Wzięliśmy dla siebie tylko żywy inwentarz, a także łupy z miast, które zajęliśmy. ³⁶ Od Aroeru+, położonego na skraju Doliny Arnonu* (łącznie z miastem w tej dolinie*), aż po Gilead nie było miejscowości, do której byśmy nie dotarli. Jehowa, nasz Bóg, wydał je wszystkie w nasze ręce+. ³⁷ Nie zbliżyliście się tylko do ziemi Ammonitów+, do Doliny Jabboku*+, do miast w górach ani do żadnego innego miejsca, do którego Jehowa, nasz Bóg, zakazał nam się zbliżać.