О цари тари Сирија, о Вен-Адад, почминѓа те боринел пе е Израелеа. Ама, секова пути кеда о Сиријција мангена сине те нападинен е царе таро Израел, о Илија предупрединела ле сине башо адава, хем аѓаар ов стално спасинела пе сине. Адалеске, о Вен-Адад мангља те астарел е Елисеје хем те пхандел ле. Кеда шунѓа кај о Елисеј тано ки диз Дотан, бичхалѓа пе војска те астарен ле.

О војникија ресле ко Дотан раќате. О тајсутно диве, е Елисејескоро слуга иклило аври хем дикхља кај цели диз сине опколими баре војскаја. Ов дарандило бут хем вакерѓа: „Елисеј, со ка кера акана?“ О Елисеј вакерѓа леске: „Амари војска тани побари, него ленгири“. Ко адава моменти, о Јехова керѓа о слуга е Елисејескоро те дикхел кај о планине околу и диз тане пхерде грастенцар хем кочиенцар тари јаг.

Кеда о сириска војникија мангле те астарен е Елисеје, ов молинѓа пе: „Јехова, кер те на дикхен“. Тегани о војникија добором сине буниме со нашти сине те хаљовен кај тане. О Елисеј  вакерѓа е војниконге: „Тумен сиен ки погрешно диз. Авен манцар, ка ингарав тумен ко мануш со родена ле“. Ола геле пало Елисеј хем ов ингарѓа лен ки Самарија, и диз коте со живинела сине о цари таро Израел.

О Сиријција халиле коте тане, ама сине касно. О цари таро Израел пучља е Елисеје: „Те мударав ли лен?“ Дали о Елисеј користинѓа акаја прилика те иранел ленге лошнипаја сар ола со мангле те керен леске? На. О Елисеј вакерѓа: „Ма мудар лен. Де лен те хан хем мукх лен те џан песке.“ Адалеске, о цари керѓа бари гозба хем ко крајо мукхља лен те џан песке.