Ки пхув Уз, живинела сине јекх мануш со служинела сине е Јеховаске. Лескоро анав сине Јов. Ов сине бут барвало хем сине ле бари фамилија. Ов сине бут шукар, поможинела сине е чороле манушенге, е ромњенге со муле ленгере рома, хем е чхавенге со сине бизо родителија. Ама, дали адалеске со керела сине шукар буќа, на сине ле нисаве проблемија ко живото?

О Сатана дикхела сине е Јове, ама о Јов на џанела сине адава. О Јехова вакерѓа е Сатанаске: „Дикхљан ли ме слуга е Јове? Нане нијекх сар лесте ки Пхув. Ов шунела ман хем керела шукар буќа“. О Сатана пхенѓа леске: „Нормално кај ка шунел тут. Ту заштитинеа ле хем наградинеа ле. Деа ле пхув хем животне. Ле лестар са, па ка дикхе дали ка служинел туке“. О Јехова вакерѓа: „Шај те искушине ле. Ама на смејнеа те мударе ле“. Соске о Јехова мукхља о Сатана те искушинел е Јове? Адалеске со сине ле доверба кај о Јов нане те откажинел пе лестар.

О Сатана керѓа е Јове те овен ле некобор пхаре неволје. Прво, бичхалѓа манушен со викинена пе сине Савејција те чорен е Јовескере гурувен хем е херен. Пало адава, појавинѓа пе јаг таро небо хем тхабиле са е Јовескере бакхре. А јавера мануша, со викинена пе сине Халдејција, чорѓе лескере камилен. О слуге со аракхена сине акале животнен сине мударде. Пало адава, али и најбари неволја. Са о чхаве е Јовескере муле кеда о кхер коте со сине кхедиме те хан хем те пиен, пело упри ленде. Е Јовеске сине бут пхаро, ама на откажинѓа пе таро Јехова.

 О Сатана мангља о Јов те цидел панда побаре муке, адалеске керѓа ко цело тело те овен ле чирија. Е Јове сине ле бут баре дукха. Ов на џанела сине соске овена леске са акала лошна буќа. О Јов понадари да служинела сине е Јеховаске. О Јехова дикхља са со уло е Јовеске, хем сине бут радосно со ачхило леске верно.

Пало несаво време, о Сатана бичхалѓа трине манушен те искушинен е Јове. Ола вакерѓе леске: „Сигурно керѓан несаво грево, ама гаравеа. Адалеске, о Девел казнинела тут“. О Јов вакерѓа: „На керѓум ништо лошно“. Ама, тегани почминѓа те мислинел кај о неволје тане таро Јехова, хем вакерѓа кај о Јехова нане праведно спрема лесте.

Јекх терно со викинела пе сине Елиу шунела сине со керена лафи. Ко крајо ов вакерѓа: „Адава со вакерена нане точно. О Јехова тано бут побаро таро адава со амен мислинаја. Ов никогаш на керела нешто лошно. Дикхела са хем поможинела е манушенге кеда иси лен проблемија“.

Тегани почминѓа о Јехова те керел лафи е Јовеа хем вакерѓа леске: „Кај сиан сине ту кеда керѓум о небо хем и Пхув? Соске вакереа кај на сиум праведно? Вакерѓан бут лафија, ама на џанеа соске овена акала буќа“. О Јов признајнѓа кај нане ко право хем вакерѓа е Јеховаске: „Грешинѓум. Ме порано само шунѓум баши туте, ама акана чаче пенџарава тут. Ту шај са те кере. Жал манге башо адава со вакерѓум“.

Кеда завршинѓе о искушенија, о Јехова керѓа о Јов палем те овел састо хем денѓа ле повише таро адава со сине ле поангле. О Јов живинѓа панда бут берша хем сине среќно. О Јехова наградинѓа е Јове со сине леске послушно чак кеда адава на сине локхо. Ка ове ли ту да послушно сар о Јов? Ка ачхове ли верно е Јеховаске било со те овел?