Objawienie dane Janowi 7:1-17
7 Potem zobaczyłem czterech aniołów, którzy stali na czterech krańcach* ziemi i trzymali mocno cztery wiatry ziemi, żeby nie wiały na ziemię ani na morze, ani na żadne drzewo.
2 I zobaczyłem innego anioła, który wstępował od wschodu słońca* i miał pieczęć żywego Boga. Zawołał donośnym głosem do czterech aniołów, którym pozwolono wyrządzić szkodę ziemi i morzu:
3 „Nie wyrządzajcie szkody ziemi, morzu ani drzewom, dopóki nie opieczętujemy+ niewolników naszego Boga na ich czołach”+.
4 I usłyszałem liczbę tych, których opieczętowano: 144 000+. Pochodzą oni ze wszystkich plemion synów Izraela+:
5 Z plemienia Judy opieczętowano 12 000,z plemienia Rubena — 12 000,z plemienia Gada — 12 000,
6 z plemienia Aszera — 12 000,z plemienia Naftalego — 12 000,z plemienia Manassesa+ — 12 000,
7 z plemienia Symeona — 12 000,z plemienia Lewiego — 12 000,z plemienia Issachara — 12 000,
8 z plemienia Zebulona — 12 000,z plemienia Józefa — 12 000,z plemienia Beniamina również opieczętowano 12 000.
9 Potem spojrzałem i zobaczyłem wielką rzeszę ludzi, której nikt nie był w stanie policzyć. Pochodzili oni ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków+. Stali przed tronem i przed Barankiem. Byli ubrani w białe długie szaty+, a w rękach trzymali gałęzie palmowe+.
10 I wołali donośnym głosem: „Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie+, i Barankowi”+.
11 Wszyscy aniołowie stali wokół tronu, starszych+ i czterech żywych istot i upadli przed tronem na twarze, i oddali cześć Bogu,
12 mówiąc: „Amen! Sława, chwała, mądrość, dziękczynienie, szacunek, moc i siła należą się naszemu Bogu po wieczne czasy, już na zawsze+. Amen”.
13 Wtedy jeden ze starszych zapytał mnie: „Kim są ci ludzie ubrani w białe długie szaty+ i skąd przyszli?”.
14 Od razu mu powiedziałem: „Mój panie, ty to wiesz”. A on rzekł do mnie: „To są ci, którzy przeżyli wielki ucisk*+. Wyprali swoje długie szaty i wybielili je we krwi Baranka+.
15 Właśnie dlatego są przed tronem Boga i dniem i nocą pełnią dla Niego świętą służbę w Jego świątyni. A Ten, który zasiada na tronie+, rozpostrze nad nimi swój namiot+.
16 Nie będą już więcej głodni ani spragnieni, nie ucierpią też z powodu słońca ani żadnej spiekoty+,
17 ponieważ Baranek+, który jest obok* tronu, będzie ich pasł+ i poprowadzi ich do źródeł wód życia+. A Bóg otrze z ich oczu wszystkie łzy”+.
Przypisy
^ Dosł. „narożnikach”.
^ Lub „od wschodu”.
^ Lub „wychodzą z wielkiego ucisku”.
^ Lub „w środku”.