តើទំនាយជាអ្វី?
ចម្លើយពីគម្ពីរ
ទំនាយគឺជាដំណឹងមកពីព្រះ ឬការបើកបង្ហាញពីព្រះ។ គម្ពីរចែងថាអ្នកប្រកាសទំនាយ«បាននិយាយអ្វីដែលមកពីព្រះ ដោយមានឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធដឹកនាំពួកគេ»។ (ពេត្រុសទី២ ១:២០, ២១) ដូច្នេះ អ្នកប្រកាសទំនាយគឺជាបុគ្គលដែលបានទទួលដំណឹងពីព្រះ ហើយប្រាប់ដំណឹងនោះដល់អ្នកឯទៀត។—សកម្មភាព ៣:១៨
តើអ្នកប្រកាសទំនាយទទួលដំណឹងពីព្រះតាមរបៀបណា?
ព្រះបានប្រើវិធីផ្សេងៗដើម្បីប្រាប់គំនិតលោកដល់អ្នកប្រកាសទំនាយរបស់លោក។ វិធីទាំងនោះមានដូចតទៅ៖
ជាសំណេរ។ ព្រះបានប្រើវិធីនេះពេលលោកបានផ្ដល់ឲ្យម៉ូសេនូវបន្ទះថ្មដែលមានក្រឹត្យវិន័យទាំងដប់ដែលលោកបានសរសេរដោយផ្ទាល់។—ដំណើរចាកចេញ ៣១:១៨
ជាការសន្ទនាតាមរយៈទេវតា។ ជាឧទាហរណ៍ ព្រះបានប្រើទេវតាមួយរូបឲ្យផ្ដល់ការណែនាំដល់ម៉ូសេអំពីដំណឹងដែលគាត់ត្រូវនិយាយប្រាប់ផារ៉ូស្ដេចស្រុកអេហ្ស៊ីប។ (ដំណើរចាកចេញ ៣:២-៤, ១០) ពេលដំណឹងដែលត្រូវប្រាប់នោះ គឺចំៗនិងម៉ឺងម៉ាត់ ព្រះបានណែនាំទេវតាឲ្យប្រកាសដំណឹងរបស់លោក ដូចលោកបានធ្វើពេលលោកបានប្រាប់ម៉ូសេថា៖«អ្នកត្រូវកត់ទុកពាក្យទាំងនេះ ព្រោះខ្ញុំនឹងធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងអ្នកនិងបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល ស្របទៅតាមពាក្យទាំងនេះ»។—ដំណើរចាកចេញ ៣៤:២៧ a
ជាការបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិត។ មានពេលខ្លះ លោកបានឲ្យអ្នកប្រកាសទំនាយឃើញក្នុងគំនិតកាលដែលគាត់កំពុងដឹងខ្លួននិងមានស្មារតីល្អ។ (អេសាយ ១:១; ហាបាគុក ១:១) អ្នកប្រកាសទំនាយខ្លះបានឃើញទិដ្ឋភាពនោះយ៉ាងរស់រវើកហាក់ដូចជាពួកគេស្ថិតក្នុងទិដ្ឋភាពនោះតែម្ដង។ (លូកា ៩:២៨-៣៦; ការបើកបង្ហាញ ១:១០-១៧) នៅពេលផ្សេងទៀត ព្រះបានឲ្យពួកគេឃើញក្នុងគំនិតកាលដែលពួកគេកំពុងលង់ស្មារតី។ (សកម្មភាព ១០:១០, ១១; ២២:១៧-២១) បន្ថែមទៅទៀត ព្រះក៏ប្រាប់ដំណឹងរបស់លោកតាមរយៈសុបិនកាលដែលអ្នកប្រកាសទំនាយកំពុងដេកលក់ដែរ។—ដានីយ៉ែល ៧:១; សកម្មភាព ១៦:៩, ១០
ជាការដឹកនាំគំនិត។ ព្រះបានដឹកនាំគំនិតរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយឲ្យបកស្រាយដំណឹងរបស់លោក។ ហេតុនេះហើយបានជាគម្ពីរចែងថា៖«គ្រប់ទាំងបទគម្ពីរបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦) ព្រះបានប្រើឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធឬដាក់គំនិតរបស់លោកទៅក្នុងគំនិតរបស់ពួកអ្នកបម្រើលោក។ ដូច្នេះ ដំណឹងនោះគឺជាដំណឹងរបស់ព្រះ តែអ្នកប្រកាសទំនាយបានជ្រើសរើសពាក្យនិយាយអំពីដំណឹងនោះ។—សាំយូអែលទី២ ២៣:១, ២
តើទំនាយទាំងអស់តែងតែទាក់ទងនឹងការប្រកាសទុកជាមុនអំពីអនាគតឬ?
មិនមែនទេ ទំនាយគម្ពីរមិនតែងតែជាការប្រកាសទុកជាមុនអំពីអនាគតឡើយ។ ប៉ុន្តែ ដំណឹងភាគច្រើនពីព្រះទាក់ទងនឹងអនាគត ទោះជាមិនចំៗក៏ដោយ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះបានព្រមានម្ដងហើយម្ដងទៀតដល់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណអំពីទង្វើដ៏អាក្រក់របស់ពួកគេ។ ការព្រមានទាំងនោះបានរៀបរាប់អំពីពរដែលពួកគេនឹងទទួលបើពួកគេធ្វើតាមការព្រមាន ហើយក៏រៀបរាប់អំពីទុក្ខវេទនាផងដែរបើពួកគេមិនព្រមធ្វើតាមការព្រមាន។ (យេរេមា ២៥:៤-៦) ដូច្នេះ ពួកគេទទួលលទ្ធផលយ៉ាងណាគឺស្រេចទៅលើថាពួកគេសម្រេចធ្វើតាមឬមិនធ្វើតាម។—ការបំភ្លឺច្បាប់ ៣០:១៩, ២០
ទំនាយគម្ពីរខ្លះដែលមិនទាក់ទងនឹងអនាគត
មានពេលមួយ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបានសុំជំនួយពីព្រះ។ លោកបានចាត់អ្នកប្រកាសទំនាយម្នាក់ឲ្យពន្យល់ពួកគេថាដោយសារពួកគេមិនព្រមស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ នោះលោកមិនជួយពួកគេទេ។—អ្នកសម្រេចក្ដី ៦:៦-១០
ពេលលោកយេស៊ូនិយាយទៅកាន់ស្ត្រីជនជាតិសាម៉ារី លោកបានប្រាប់អំពីជីវិតអតីតកាលរបស់នាង ហើយថាលោកបានដឹងអំពីរឿងនោះដោយសារព្រះបានបើកបង្ហាញឲ្យលោកដឹង។ នាងបានទទួលស្គាល់ថាលោកជាអ្នកប្រកាសទំនាយ ទោះជាលោកមិនបានប្រាប់នាងអំពីអនាគតក៏ដោយ។—យ៉ូហាន ៤:១៧-១៩
នៅពេលដែលលោកយេស៊ូទទួលការល្បងល ពួកសត្រូវរបស់លោកបានគ្របមុខលោក វាយលោក រួចនិយាយថា៖«ចូរប្រកាសទំនាយមក! តើអ្នកណាបានវាយឯង?»។ ពួកគេមិនបានប្រាប់លោកយេស៊ូឲ្យប្រាប់ពួកគេអំពីអនាគតទេ តែពួកគេចង់ឲ្យលោកបង្ហាញឫទ្ធានុភាពពីព្រះដើម្បីបញ្ជាក់ថាអ្នកណាបានវាយលោក។—លូកា ២២:៦៣, ៦៤
a ទោះជាដំបូងមើលទៅព្រះបាននិយាយទៅកាន់ម៉ូសេដោយផ្ទាល់ក្ដី តែឧទាហរណ៍នេះបង្ហាញថាព្រះបានប្រើទេវតាឲ្យបញ្ជូនព័ត៌មានទៅកាន់ម៉ូសេអំពីក្រឹត្យវិន័យម៉ូសេ។—សកម្មភាព ៧:៥៣; កាឡាទី ៣:១៩