១. តើគ្រិស្ដសាសនិកវ័យក្មេងជាច្រើននាក់មានឱកាសដ៏អស្ចារ្យអ្វីខ្លះ?

យើងកំពុងរស់នៅគ្រាដ៏សំខាន់។ ជាងគ្រាមុនៗទៅទៀតក្នុងប្រវត្ដិសាស្ដ្រ មនុស្សរាប់លាននាក់ពីគ្រប់ប្រជាជាតិកំពុងបែរមករកការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ (បប. ៧:៩, ១០) ប្អូនៗវ័យក្មេងជាច្រើននាក់មានបទពិសោធន៍ដែលគួរឲ្យរំភើបចិត្ដ កាលដែលពួកគេជួយអ្នកឯទៀតឲ្យយល់សេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរដែលសង្គ្រោះជីវិត។ (បប. ២២:១៧) ប្អូនៗវ័យក្មេងខ្លះដែលកំពុងដឹកនាំការសិក្សាគម្ពីរ ជួយមនុស្សឲ្យមានជីវិតកាន់តែប្រសើរជាង។ ប្អូនៗខ្លះទៀតកំពុងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អយ៉ាងខ្នះខ្នែងក្នុងតំបន់ផ្សាយដែលមនុស្សនិយាយភាសាផ្សេង។ (ទំនុក. ១១០:៣; អេ. ៥២:៧) តើអ្នកត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីរួមចំណែកក្នុងកិច្ចការដែលនាំឲ្យស្កប់ចិត្ដនេះ?

២. តើតាមរបៀបណាគំរូរបស់ធីម៉ូថេបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដប្រគល់ភារកិច្ចឲ្យប្អូនៗវ័យក្មេង? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)។

^២ ជាប្អូនវ័យក្មេងម្នាក់ អ្នកអាចធ្វើការសម្រេចចិត្ដដែលក្រោយមកប្រហែលជាបើកឱកាសដ៏សប្បាយរីករាយឲ្យអ្នក ក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។ ជាឧទាហរណ៍ ធីម៉ូថេនៃក្រុងលីស្ត្រាច្បាស់ជាបានធ្វើការសម្រេចចិត្ដដ៏ឈ្លាសវៃដែលនាំឲ្យគាត់ទទួលភារកិច្ចជាសាសនទូត ពេលដែលគាត់មានអាយុប្រហែលជាជិត២០ឆ្នាំឬជាង២០ឆ្នាំ។ (សកម្ម. ១៦:១-៣) តាមមើលទៅតែពីរបីខែក្រោយមក បន្ទាប់ពីការប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងបានបង្ខំសាវ័កប៉ូលឲ្យចេញពីក្រុមជំនុំដែលទើបនឹងបង្កើតថ្មីនៅក្រុង ថែស្សាឡូនិច ប៉ូលបានប្រគល់ភារកិច្ចឲ្យយុវជនធីម៉ូថេត្រឡប់ទៅក្រុងថែស្សាឡូនិចវិញ ដើម្បីពង្រឹងបងប្អូន។ (សកម្ម. ១៧:៥-១៥; ១ថែ. ៣:១, ២, ៦) សូមស្រមៃគិតថា ធីម៉ូថេច្បាស់ជារំភើបចិត្ដយ៉ាងណាពេលគាត់បានទទួលភារកិច្ចនោះ!

៣. តើការសម្រេចចិត្ដដ៏សំខាន់បំផុតដែលអ្នកអាចធ្វើក្នុងជីវិតគឺជាអ្វី ហើយតើនៅពេលណាអ្នកអាចធ្វើការសម្រេចចិត្ដនោះ?

^៣ យុវវ័យគឺជាពេលសម្រាប់ធ្វើការសម្រេចចិត្ដសំខាន់ៗ។ ប៉ុន្ដែការសម្រេចចិត្ដមួយគឺសំខាន់ជាងការសម្រេចចិត្ដឯទៀតទាំងអស់ ពោលគឺការសម្រេចចិត្ដរបស់អ្នកដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ តើពេលណាជាពេលដ៏ប្រសើរបំផុតដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្ដនោះ? ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរនឹកចាំពីព្រះដ៏បង្កើតខ្លួន ក្នុងគ្រាដែលឯងនៅក្មេង»។ (សាស្ដ. ១២:១) របៀបតែមួយគត់ដើម្បី«នឹកចាំ»ព្រះយេហូវ៉ា គឺបម្រើលោកយ៉ាងអស់ពីចិត្ដ។ (ចោ. ១០:១២) ការសម្រេចចិត្ដរបស់អ្នកដើម្បីបម្រើព្រះអស់ពីចិត្ដ គឺជាការសម្រេចចិត្ដដ៏សំខាន់បំផុតដែលអ្នកត្រូវធ្វើ។ នេះនឹងមានឥទ្ធិពលលើអនាគតទាំងមូលរបស់អ្នក។—ទំនុក. ៧១:៥

៤. តើការសម្រេចចិត្ដដ៏សំខាន់អ្វីខ្លះដែលជះឥទ្ធិពលទៅលើរបៀបដែលអ្នកបម្រើព្រះ?

^៤ ការសម្រេចចិត្ដរបស់អ្នកដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនជាការសម្រេចចិត្ដតែមួយគត់ដែលមានឥទ្ធិពលលើអនាគតរបស់អ្នកទេ។ អ្នកប្រហែលជាត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្ដថាបើអ្នកនឹងរៀបការ តើអ្នកនឹងរៀបការជាមួយអ្នកណា ហើយអ្នកនឹងធ្វើការងារអ្វី? នេះជាសំណួរសំខាន់ចាំបាច់ ប៉ុន្ដែជាការល្អដែលមុនដំបូងអ្នកត្រូវសម្រេចចិត្ដថា តើអ្នកចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យបានពេញលេញបំផុតឬទេ? (ចោ. ៣០:១៩, ២០) ហេតុអ្វី? ពីព្រោះការសម្រេចចិត្ដទាំងនេះជាប់ទាក់ទងគ្នាយ៉ាងខ្លាំង។ អ្វីដែលអ្នកសម្រេចចិត្ដស្ដីអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍និងការងារនឹងជះឥទ្ធិពលទៅលើរបៀបដែលអ្នកបម្រើព្រះ។ (សូមពិនិត្យបន្ថែម លូកា ១៤:១៦-២០) ផ្ទុយទៅវិញ សេចក្ដីប្រាថ្នារបស់អ្នកដើម្បីបម្រើព្រះនឹងជះឥទ្ធិពលទៅលើការសម្រេចចិត្ដរបស់អ្នកស្ដីអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍និងការងារ។ ដូច្នេះ មុនដំបូងសូមសម្រេចចិត្ដអំពីរឿងដែលសំខាន់បំផុតជាមុនសិន។—ភី. ១:១០

៥, ៦. សូមពន្យល់អំពីរបៀបដែលបង្ហាញថា ការធ្វើការសម្រេចចិត្ដដ៏ត្រឹមត្រូវអាចនាំឲ្យមានបទពិសោធន៍ដ៏ល្អក្រោយមក។ (សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «អ្វីដែលខ្ញុំជ្រើសរើសកាលដែលខ្ញុំជាកុមារ»ក្នុងទស្សនាវដ្ដីលេខនេះ)។

^៥ កាលណាអ្នកបានសម្រេចចិត្ដបម្រើព្រះហើយ អ្នកអាចរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលលោកចង់ឲ្យអ្នកធ្វើ ហើយអ្នកអាចសម្រេចចិត្ដអំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងបម្រើលោក។ បងប្រុសជនជាតិជប៉ុនម្នាក់សរសេរថា៖ «ពេលខ្ញុំមានអាយុ១៤ឆ្នាំ ខ្ញុំបានចេញទៅផ្សព្វផ្សាយជាមួយនឹងអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំដែលបានកត់សម្គាល់ថាខ្ញុំមិនសប្បាយក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយទេ។ គាត់បាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំដោយស្លូតបូតថា៖ ‹ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញចុះ ប្អូនយូអ៊ិឈិរ៉ូ។ សូមអង្គុយនៅតុរបស់ប្អូន ហើយរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើដើម្បីប្អូន›។ ខ្ញុំបានធ្វើដូចគាត់បានប្រាប់។ តាមការពិតខ្ញុំបានបន្ដគិត ហើយអធិដ្ឋានអស់ជាច្រើនថ្ងៃ។ បន្ដិចម្ដងៗ ចិត្ដគំនិតរបស់ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្ដូរ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំបានឃើញថាខ្ញុំសប្បាយក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ខ្ញុំចូលចិត្ដអានអំពីសាសនទូត ហើយខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមគិតអំពីការបម្រើព្រះឲ្យបានពេញលេញជាង»។

^៦ បងយូអ៊ិឈិរ៉ូនិយាយបន្ដថា៖ «ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្ដចាប់ផ្ដើមជ្រើសរើសអ្វីៗដែលនឹងជួយខ្ញុំឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ានៅក្រៅប្រទេសនៅថ្ងៃណាមួយ។ ជាឧទាហរណ៍ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្ដរៀនភាសាអង់គ្លេស។ ពេលខ្ញុំបញ្ចប់ការសិក្សានៅសាលា ខ្ញុំបានជ្រើសរើសការងារជាអ្នកបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសមិនពេញពេល ដើម្បីខ្ញុំអាចបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយ។ ពេលខ្ញុំមានអាយុ២០ឆ្នាំ ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមរៀនភាសាម៉ុងហ្គោល ហើយបានមានឱកាសទៅលេងអ្នកផ្សព្វផ្សាយមួយក្រុមដែលជាជនជាតិម៉ុងហ្គោល។ ពីរឆ្នាំក្រោយមក នៅឆ្នាំ២០០៧ខ្ញុំបានទៅលេងប្រទេសម៉ុងហ្គោល។ ពេលខ្ញុំទៅផ្សព្វផ្សាយជាមួយនឹងអ្នកត្រួសត្រាយខ្លះ ហើយបានឃើញមនុស្សជាច្រើននាក់កំពុងស្វែងរកសេចក្ដីពិត នោះខ្ញុំចង់រើទៅទីនោះ ដើម្បីជួយពួកគេ។ ខ្ញុំបានត្រឡប់មកប្រទេសជប៉ុនវិញ ដើម្បីធ្វើគម្រោងរបស់ខ្ញុំ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំបានត្រួសត្រាយនៅប្រទេសម៉ុងហ្គោលតាំងពីខែមេសា ឆ្នាំ២០០៨មកម៉្លេះ។ ជីវភាពរស់នៅនៅទីនេះគឺមិនស្រួលទេ។ ប៉ុន្ដែមនុស្សស្ដាប់និងធ្វើតាមដំណឹងល្អ ហើយខ្ញុំអាចជួយពួកគេឲ្យចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំបានជ្រើសរើសរបៀបរស់នៅដ៏ប្រសើរបំផុត»។

៧. តើការសម្រេចចិត្ដអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដោយខ្លួនយើង ហើយតើម៉ូសេបានទុកគំរូអ្វីសម្រាប់យើង?

 ^៧ អ្នកត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្ដដោយខ្លួនអ្នក ស្ដីអំពីរបៀបដែលអ្នកប្រើជីវិតរបស់អ្នកដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ (យ៉ូស. ២៤:១៥) យើងមិនអាចប្រាប់អ្នកថាអ្នកគួររៀបការឬមិនគួរ រៀបការជាមួយនឹងអ្នកណា ឬគួរធ្វើការងារអ្វីទេ។ តើអ្នកនឹងជ្រើសរើសការងារមួយដែលតម្រូវឲ្យអ្នកទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនតែបន្ដិចបន្ដួចប៉ុណ្ណោះឬទេ? ប្អូនៗគ្រិស្ដសាសនិកវ័យក្មេងខ្លះក្នុងចំណោមប្អូនរស់នៅក្នុងភូមិក្រីក្រ រីឯប្អូនៗឯទៀតរស់នៅក្នុងក្រុងដែលចម្រុងចម្រើន។ នៅទូទាំងពិភពលោក ប្អូនៗមានបុគ្គលិកលក្ខណៈ សមត្ថភាព បទពិសោធន៍ ចំណាប់អារម្មណ៍និងជំនឿខុសគ្នាយ៉ាងខ្លាំង។ ជីវិតរបស់ប្អូនៗទំនងជាខុសពីគ្នា ដូចជីវិតរបស់ម៉ូសេខុសគ្នាពីជីវិតរបស់ជនជាតិហេប្រឺវ័យក្មេងនៅស្រុកអេស៊ីបដែរ។ ជាកូនប្រុសរបស់បុត្រីស្ដេច ម៉ូសេជាអ្នកមានស្ដុកស្ដម្ភ រីឯជនជាតិហេប្រឺវ័យក្មេងឯទៀតជាខ្ញុំបម្រើ។ (និក្ខ. ១:១៣, ១៤; សកម្ម. ៧:២១, ២២) ដូចប្អូនៗ ពួកគេបានរស់នៅគ្រាដ៏សំខាន់។ (និក្ខ. ១៩:៤-៦) ប្អូនម្នាក់ៗត្រូវសម្រេចចិត្ដថាប្រើជីវិតរបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច។ ម៉ូសេបានសម្រេចចិត្ដយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។—សូមអាន ហេប្រឺ ១១:២៤-២៧

៨. តើប្អូនៗវ័យក្មេងដែលកំពុងគិតពិចារណាអំពីការសម្រេចចិត្ដក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេអាចទទួលជំនួយណាខ្លះ?

^៨ ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឱវាទដើម្បីជួយអ្នកឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្ដដ៏ត្រឹមត្រូវ។ តើលោកធ្វើដូច្នេះដោយរបៀបណា? លោកបង្រៀនអ្នកនូវគោលការណ៍គម្ពីរដែលអ្នកអាចប្រើ ទោះជាអ្នកស្ថិតក្នុងស្ថានភាពណាក៏ដោយ។ (ទំនុក. ៣២:៨) ម្យ៉ាងទៀត ឪពុកម្ដាយរបស់អ្នក ដែលជាអ្នកជឿនិងអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំអាចជួយអ្នកឲ្យត្រិះរិះអំពីរបៀបអនុវត្ដគោលការណ៍ទាំងនេះ។ (សុភ. ១:៨, ៩) យើងនឹងពិចារណាគោលការណ៍គម្ពីរដ៏សំខាន់បីយ៉ាងដែលអាចជួយអ្នកឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្ដដែលនឹងមានឥទ្ធិពលល្អទៅលើអនាគតរបស់អ្នក។

៩. (ក) តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់កិត្ដិយសឲ្យយើងដោយឲ្យយើងមានសេរីភាពធ្វើការសម្រេចចិត្ដ? (ខ) តើ‹ការស្វែងរករាជាណាចក្រព្រះជាមុន›បើកឱកាសអ្វីខ្លះ?

^៩ ចូរស្វែងរករាជាណាចក្រនិងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាមុន។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ៦:១៩-២១, ២៤-២៦, ៣១-៣៤) ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់កិត្ដិយសឲ្យយើង ដោយឲ្យយើងមានសេរីភាពធ្វើការសម្រេចចិត្ដ។ លោកមិនប្រាប់អ្នកថាអ្នកត្រូវចំណាយពេលទាំងអស់របស់អ្នកដើម្បីផ្សព្វផ្សាយឡើយ។ ប៉ុន្ដែ លោកយេស៊ូបានបង្រៀនយើងឲ្យស្វែងរករាជាណាចក្រព្រះជាមុនសិន។ របៀបដែលអ្នកអនុវត្ដអ្វីដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ នឹងបើកឱកាសឲ្យអ្នកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះព្រះ បង្ហាញការយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះអ្នកជិតខាងនិងចិត្ដដឹងគុណរបស់អ្នកចំពោះសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ កាលដែលអ្នករំពឹងគិតអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍និងការងារ សូមពិចារណាថាតើការសម្រេចចិត្ដរបស់អ្នកនឹងបណ្ដាលឲ្យអ្នកខ្វល់ខ្វាយអំពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់អ្នកខាងសម្ភារ ឬនឹងបង្ហាញចិត្ដខ្នះខ្នែងរបស់អ្នកចំពោះរាជាណាចក្រនិងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ?

១០. តើអ្វីបានធ្វើឲ្យលោកយេស៊ូមានសុភមង្គល ហើយតើការសម្រេចចិត្ដអ្វីនឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានសុភមង្គល?

^១០ ចូរស្វែងរកសុភមង្គលតាមរយៈការបម្រើអ្នកឯទៀត។ (សូមអាន សកម្មភាព ២០:២០, ២១, ២៤, ៣៥) ដោយចិត្ដសប្បុរស លោកយេស៊ូបានបង្រៀនយើងនូវគោលការណ៍ដ៏សំខាន់នេះសម្រាប់ជីវិត។ លោកជាបុគ្គលដែលមានសុភមង្គលយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារលោកបានធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់បិតាលោក ជាជាងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ លោកយេស៊ូមានចិត្ដរីករាយពេលឃើញមនុស្សរាបទាបប្រព្រឹត្ដតាមដំណឹងល្អ។ (លូក. ១០:២១; យ៉ូន. ៤:៣៤) អ្នកប្រហែលជាធ្លាប់មានរួចមកហើយនូវសុភមង្គលដែលមកពីការជួយអ្នកឯទៀត។ បើអ្នកធ្វើការសម្រេចចិត្ដដោយផ្អែកលើគោលការណ៍ដែលលោកយេស៊ូបានបង្រៀន នេះនឹងប្រាកដជាធ្វើឲ្យអ្នកមានសុភមង្គល ហើយក៏ធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាមានសុភមង្គលដែរ។—សុភ. ២៧:១១

១១. ហេតុអ្វីបារូកលែងមានអំណរ ហើយតើព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យឱវាទអ្វីដល់គាត់?

^១១ សុភមង្គលដ៏ធំបំផុតរបស់យើងគឺមកពីការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ (សុភ. ១៦:២០) តាមមើលទៅបារូកដែលជាលេខាធិការរបស់យេរេមាបានភ្លេចចំណុចនេះ។ នៅពេលមួយ គាត់លែងមានអំណរក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់គាត់ថា៖ «ឯងស្វែងរកការយ៉ាងធំសំរាប់ខ្លួន . . . កុំឡើយ . . . អញនឹងនាំសេចក្ដីអាក្រក់មកលើគ្រប់ទាំងសាច់ តែឯជីវិតឯង នោះអញនឹងឲ្យដល់ឯងទុកជារំពា នៅគ្រប់ទីកន្លែងណាដែលឯងនឹងទៅផង»។ (យេ. ៤៥:៣, ៥) តើអ្វីនឹងធ្វើឲ្យបារូកមានសុភមង្គលច្រើនជាង? ធ្វើអ្វីដែលគាត់ ចង់ធ្វើ ហើយត្រូវបំផ្លាញចោល ឬធ្វើអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យគាត់ធ្វើ ហើយរួចជីវិតពីការបំផ្លាញចោលនៃក្រុងយេរូសាឡិម?—យ៉ា. ១:១២

១២. តើការសម្រេចចិត្ដអ្វី ដែលនាំឲ្យរ៉ាមីរ៉ូមានជីវិតដ៏សប្បាយ?

^១២ បងប្រុសម្នាក់ដែលបានរកឃើញសុភមង្គលក្នុងការបម្រើអ្នកឯទៀត គឺរ៉ាមីរ៉ូ។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំកើតមកក្នុងគ្រួសារក្រីក្រមួយដែលរស់នៅក្នុងភូមិមួយនៅជួរភ្នំអង់ដេស។ ដូច្នេះ ពេលបងប្រុសរបស់ខ្ញុំបានស្នើបង់ថ្លៃសាលាដើម្បីឲ្យខ្ញុំចូលរៀនសកលវិទ្យាល័យ នេះជាឱកាសដ៏ល្អសម្រាប់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្ដែខ្ញុំទើបតែបានទទួលការជ្រមុជទឹកជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ ហើយខ្ញុំបានទទួលសំណើមួយទៀត ពោលគឺអ្នកត្រួសត្រាយម្នាក់បានសុំខ្ញុំឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយជាមួយគាត់នៅក្រុងតូចមួយ។ ខ្ញុំបានទៅទីនោះ បានរៀនកាត់សក់ ហើយបានបើកហាងកាត់សក់ដើម្បីចិញ្ចឹមខ្លួនខ្ញុំ។ ពេលយើងស្នើបង្រៀនគម្ពីរដល់បណ្ដាជននៅក្នុងក្រុង ពួកគេជាច្រើននាក់ព្រមសិក្សាគម្ពីរដោយចិត្ដដឹងគុណ។ ក្រោយមក ខ្ញុំបានចូលរួមជាមួយនឹងក្រុមជំនុំមួយដែលទើបនឹងបង្កើតថ្មីជាភាសារបស់ជនជាតិដើម។ ឥឡូវនេះខ្ញុំបានបម្រើពេញពេលអស់រយៈពេល១០ឆ្នាំហើយ។ គ្មានអាជីពណាទៀតអាចធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអំណរដូចពេលខ្ញុំជួយមនុស្សឲ្យសិក្សាអំពីដំណឹងល្អជាភាសាកំណើតរបស់ពួកគេទេ»។

១៣. ហេតុអ្វីយុវវ័យគឺជារយៈពេលដ៏ល្អដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងពេញលេញ?

^១៣ ចូរសប្បាយបម្រើព្រះយេហូវ៉ាក្នុងអំឡុងយុវវ័យ។ (សូមអាន សាស្ដា ១២:១) អ្នកមិនត្រូវគិតថាមុនដំបូងអ្នកត្រូវមានការងារល្អដើម្បីអ្នកអាចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាក្រោយមកទេ។ យុវវ័យគឺជារយៈពេលដ៏ល្អដើម្បីចាប់ផ្ដើមបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងពេញលេញ។ ប្អូនៗយុវវ័យជាច្រើននាក់មិនសូវមានភារកិច្ចថែទាំក្រុមគ្រួសារទេ ហើយមានកម្លាំងនិងសុខភាពល្អដើម្បីបំពេញភារកិច្ចពិបាកៗ។ តើអ្នកចង់ធ្វើអ្វីដើម្បីព្រះយេហូវ៉ាក្នុងអំឡុងយុវវ័យ? ប្រហែលជាអ្នកមានគោលដៅធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយ។ អ្នកប្រហែលជាចង់ផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់ដែលនិយាយភាសាផ្សេង ឬប្រហែលជាអ្នកឃើញរបៀបបម្រើឲ្យបានពេញលេញជាងនៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់អ្នកសព្វថ្ងៃនេះ។ ទោះជាអ្នកមានគោលដៅអ្វីក៏ដោយក្នុងការបម្រើព្រះ អ្នកនឹងត្រូវចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ អ្នក។ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើខ្ញុំនឹងជ្រើសរើសការងារអ្វី ហើយតើខ្ញុំនឹងត្រូវទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនច្រើនប៉ុន្មានដើម្បីមានការងារនោះ?›។

១៤. ពេលអ្នកស្វែងរកការងារ តើអ្នកត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នអំពីអ្វី?

^១៤ គោលការណ៍គម្ពីរបីយ៉ាងដែលយើងបានពិចារណា អាចជួយអ្នកឲ្យគិតពិចារណាអំពីការងារដែលអ្នកនឹងជ្រើសរើស។ អ្នកផ្ដល់ឱវាទនៅសាលារបស់អ្នក ឬស្ថាប័នផ្សេងៗរបស់រដ្ឋាភិបាលទំនងជាដឹងថាមានការងារអ្វីខ្លះនៅតំបន់របស់អ្នក ឬនៅតំបន់ដែលអ្នកសង្ឃឹមថានឹងទៅ។ ព័ត៌មានដែលមកពីប្រភពបែបនេះអាចមានប្រយោជន៍ ប៉ុន្ដែសូមប្រុងប្រយ័ត្ន។ មនុស្សដែលមិនស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាប្រហែលជាខំបណ្ដុះសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះពិភពលោកនេះនៅក្នុងចិត្ដរបស់អ្នក។ (១យ៉ូន. ២:១៥-១៧) ពេលអ្នកមើលអ្វីដែលពិភពលោកនេះផ្ដល់ឲ្យ នោះចិត្ដរបស់អ្នកអាចបញ្ឆោតអ្នកបានយ៉ាងងាយ។—សូមអាន សុភាសិត ១៤:១៥; យេ. ១៧:៩

១៥, ១៦. តើអ្នកណាអាចណែនាំអ្នកបានប្រសើរបំផុតស្ដីអំពីការងារ?

^១៥ ពេលអ្នកដឹងថាអ្នកមានការងារណាខ្លះដែលអ្នកអាចធ្វើ នោះអ្នកត្រូវការឱវាទដ៏ល្អ។ (សុភ. ១:៥) តើអ្នកណាអាចជួយអ្នកឲ្យពិចារណាអំពីការងារដែលអ្នកអាចជ្រើសរើសដោយផ្អែកលើគោលការណ៍គម្ពីរ? សូមស្ដាប់មនុស្សដែលស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលស្រឡាញ់អ្នក ហើយដែលស្គាល់អ្នកនិងស្ថានភាពរបស់អ្នកយ៉ាងច្បាស់។ ពួកគាត់នឹងជួយអ្នកឲ្យពិនិត្យមើលសមត្ថភាពនិងបំណងចិត្ដរបស់អ្នក។ អ្វីដែលពួកគាត់និយាយប្រហែលជានឹងជួយអ្នកឲ្យគិតអំពីគោលដៅរបស់អ្នកឡើងវិញ។ បើឪពុកម្ដាយរបស់អ្នកស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា នេះពិតជាពរមួយមែន! ម្យ៉ាងទៀត អ្នកចាស់ទុំនៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់អ្នកគឺជាបុរសដែលមានគុណសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់តាមគម្ពីរ ដែលអាចណែនាំអ្នកបាន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត សូមនិយាយជាមួយអ្នកត្រួសត្រាយនិងអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ។ ហេតុអ្វីពួកគាត់សម្រេចចិត្ដបម្រើពេញពេល? តើពួកគាត់បានចាប់ផ្ដើមត្រួសត្រាយយ៉ាងដូចម្ដេច ហើយតើពួកគាត់ចិញ្ចឹមខ្លួនតាមរបៀបណា? តើកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់ពួកគាត់ធ្វើឲ្យពួកគាត់ស្កប់ចិត្ដយ៉ាងដូចម្ដេច?—សុភ. ១៥:២២

^១៦ ពួកអ្នកដែលពិតជាស្គាល់អ្នកយ៉ាងច្បាស់អាចឲ្យឱវាទដោយប្រើសមត្ថភាពវែកញែក។ ជាឧទាហរណ៍ ឧបមាថាអ្នកចង់បោះបង់ចោលការសិក្សានៅវិទ្យាល័យ ហើយចាប់ផ្ដើមត្រួសត្រាយដោយសារអ្នកមិនចូលចិត្ដការរៀននៅសាលាដែលតម្រូវឲ្យអ្នកខំប្រឹង។ បុគ្គលម្នាក់ដែលស្រឡាញ់អ្នកប្រហែលជាស្គាល់បំណងចិត្ដរបស់អ្នក ហើយជួយអ្នកឲ្យដឹងថាសាលារៀនអាចជួយបង្ហាត់អ្នកមិនឲ្យបោះបង់ចោលអ្វីៗដោយងាយ ដែលជាគុណសម្បត្ដិសំខាន់ចាំបាច់មួយ ប្រសិនបើអ្នកចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យបានពេញលេញ។—ទំនុក. ១៤១:៥; សុភ. ៦:៦-១០

១៧. តើការសម្រេចចិត្ដប្រភេទណាដែលអ្នកគួរជៀសវាង?

^១៧ អស់អ្នកដែលបម្រើព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពដែលធ្វើឲ្យជំនឿរបស់ពួកគេចុះខ្សោយ ហើយអូសទាញពួកគេចេញពីព្រះយេហូវ៉ា។ (១កូ. ១៥:៣៣; កូឡ. ២:៨) ប៉ុន្ដែការងារប្រភេទខ្លះអាចបង្ខូចជំនឿរបស់អ្នកខ្លាំងជាងការងារឯទៀត។ អ្នកទំនងជាបានកត់សម្គាល់ថាអ្នកខ្លះបានបាត់បង់ជំនឿក្រោយពីបានជ្រើសរើសការងារប្រភេទណាមួយ។ (១ធី. ១:១៩) គឺជាការល្អដែលអ្នកជៀសវាងពីការសម្រេចចិត្ដណាដែលអាចបង្ខូចចំណងមិត្ដភាពរវាងអ្នកនឹងព្រះ។—សុភ. ២២:៣

១៨, ១៩. បើអ្នកណាម្នាក់មិនទាន់មានចិត្ដចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ា តើគាត់គួរធ្វើអ្វី?

^១៨ បើអ្នកមានសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាដ៏ស្មោះដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ា សូមប្រើឱកាសដែលលោកផ្ដល់ឲ្យអ្នក កាលដែលអ្នកនៅក្មេង។ សូមធ្វើការសម្រេចចិត្ដដែលនឹងអាចជួយអ្នកឲ្យសប្បាយក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ានៅគ្រាដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្ដនេះ។—ទំនុក. ១៤៨:១២, ១៣

^១៩ ម្យ៉ាងវិញទៀត តើអ្នកគួរធ្វើអ្វីបើអ្នកមិនទាន់មានចិត្ដចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ា? សូមកុំឈប់ព្យាយាមពង្រឹងជំនឿរបស់អ្នក។ ក្រោយពីសាវ័កប៉ូលបានរៀបរាប់អំពីការព្យាយាមរបស់គាត់ដើម្បីមានរបៀបរស់នៅដែលព្រះអាចឲ្យពរគាត់ នោះគាត់បានសរសេរថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមានគំនិតផ្សេងអំពីអ្វីមួយ ព្រះនឹងបើកបង្ហាញចិត្ដគំនិតត្រឹមត្រូវដល់អ្នករាល់គ្នា។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្វីដែលយើងបានធ្វើដើម្បីឲ្យជឿនទៅមុខដល់កម្រិតនេះ ចូរបន្ដជឿនទៅមុខដោយធ្វើដូច្នោះតទៅទៀត»។ (ភី. ៣:១៥, ១៦) សូមចាំថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់អ្នក។ ឱវាទរបស់លោកគឺប្រសើរបំផុត។ សូមទុកឲ្យលោកជួយអ្នកធ្វើការសម្រេចចិត្ដដ៏ប្រសើរបំផុតនៅពេលឥឡូវនេះ កាលដែលអ្នកនៅក្មេង។