លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

ចូរយកចិត្តទុកដាក់នឹងកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ

ចូរយកចិត្តទុកដាក់នឹងកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ

ចូរ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​នឹង​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ

«ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដ៏​ជា​ព្រះ​នៃ​ទូល​បង្គំ​អើយ! ការ​អស្ចារ្យ​ដែល​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ នោះ​មាន​ច្រើន​ណាស់ ព្រម​ទាំង​គំនិត​ដែល​ទ្រង់​នឹក​ដល់​យើង​ខ្ញុំ​ផង គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​នឹង​រៀប​រាប់​ដោយ​លំដាប់ ពី​ការ​ទាំង​នោះ នៅ​ចំពោះ​ទ្រង់​បាន​ឡើយ»។—ទំនុកដំកើង ៤០:៥

១, ២. តើ​យើង​មាន​ទី​សំអាង​អ្វី​អំពី​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ? ហើយ​តើ​នេះ​គួរ​ជំរុញ​យើង​ឲ្យ​ធ្វើ​អ្វី?

 នៅ​ពេល​ដែល​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ អ្នក​អាច​ឃើញ​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា ព្រះ​បាន​ធ្វើ​ការ​អស្ចារ្យ​ជា​ច្រើន​ចំពោះ​រាស្ត្រ​ពី​បុរាណ​របស់​ទ្រង់ គឺ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល។ (យ៉ូស្វេ ៣:៥; ទំនុកដំកើង ១០៦:៧, ២១, ២២) ឥឡូវ​នេះ ទោះ​ជា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មិន​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​ក្នុង​រឿង​របស់​មនុស្សជាតិ​ដូច​សម័យ​មុន​ក៏​ដោយ ក៏​យើង​រក​ឃើញ​នូវ​ភស្តុ​តាង​ជា​ច្រើន អំពី​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ទ្រង់​បាន​ដែរ។ ដូច្នេះ​ហើយ យើងមាន​មូលហេតុ​ដើម្បី​រួម​ជា​មួយ​អ្នក​តែង​បទ​ទំនុកដំកើង ក្នុង​ការ​និយាយ​ថា៖ «ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! អស់​ទាំង​ស្នា​ដៃ​របស់​ទ្រង់​មាន​ច្រើន​ប្រការ​ណាស់​ហ្ន៎! ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ទាំង​អស់​ដោយ​ប្រាជ្ញា ផែនដី​បាន​ពេញ​ដោយ​របស់​ដែល​ទ្រង់​បង្កើត»។—ទំនុកដំកើង ១០៤:២៤; ១៤៨:១​-​៥

មនុស្ស​ជា​ច្រើន​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​មិន​អើពើ ឬ​បដិសេធ​នូវ​ទី​សំអាង​ដ៏​ច្បាស់​អំពី​សកម្មភាព​របស់​ព្រះ​អាទិទេព។ (រ៉ូម ១:២០) ក៏​ប៉ុន្តែ គឺ​ជា​ការ​មាន​ប្រយោជន៍​ឲ្យ​យើង​សញ្ជឹង​គិត​លើ​ទី​សំអាង​ទាំង​នេះ ដើម្បី​ឲ្យ​ដឹង​នូវ​សេចក្ដី​សន្និដ្ឋាន​ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​ជំហរ​និង​ភារកិច្ច​របស់​យើង​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​ជា​អ្នក​បង្កើត។ យ៉ូប​ជំពូក​៣៨​ទៅ​ជំពូក​៤១ គឺ​ជា​ជំនួយ​ដ៏​ប្រសើរ​ក្នុង​ករណី​នេះ ពីព្រោះ​នៅ​ពេល​នោះ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​យ៉ូប​ប្រុង​ស្មារតី​នឹង​ទិដ្ឋភាព​ខ្លះ​ៗ​នៃ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ទ្រង់។ សូម​ពិនិត្យ​មើល​នូវ​រឿង​ដ៏​សម​ហេតុ​ផល​ខ្លះ​ៗ ដែល​ព្រះ​បាន​មាន​បន្ទូល​សួរ​ឡើង។

កិច្ច​ការ​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​និង​អស្ចារ្យ

៣. ដូច​បាន​កត់​ទុក​នៅ​យ៉ូប ៣៨:២២, ២៣, ២៥​-​២៩ តើ​ព្រះ​បាន​សួរ​អំពី​របស់​ណា​ខ្លះ?

នៅ​ម្ដង​នោះ ព្រះ​បាន​មាន​បន្ទូល​សួរ​យ៉ូប​ថា៖ «តើ​ឯង​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ឃ្លាំង​នៃ​ហិមៈ​ហើយ​ឬ? តើ​បាន​ឃើញ​ឃ្លាំង​នៃ​ព្រិល ដែល​អញ​បាន​បំរុង​ទុក​សំរាប់​គ្រា​អន្តរាយ​ឬ? គឺ​ដល់​ថ្ងៃ​តតាំង​គ្នា​ក្នុង​គ្រា​មាន​ចំបាំង»។ នៅ​ភូមិ​ភាគ​ជា​ច្រើន​នៅ​លើ​ផែនដី​យើង​នេះ ទឹក​កក​និង​ព្រិល​ជា​របស់​ធម្មតា​ក្នុង​ជីវិត។ ព្រះ​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​សួរ​ទៀត​ថា៖ «តើ​អ្នក​ណា​បាន​ជីក​ផ្លូវ​ឲ្យ​ទឹក​ធំ​ហូរ​មក ឬ​ផ្លូវ​ឲ្យ​ផ្លេក​បន្ទោរ​នៃ​ផ្គរ ដើម្បី​នឹង​បង្អុរ​ភ្លៀង​មក​លើ​ស្រុក​ដែល​ឥត​មាន​អ្នក​ណា​នៅ ឬ​មក​លើ​ទី​រហោ​ស្ថាន ដែល​គ្មាន​មនុស្ស​អាស្រ័យ​នោះ​ឡើយ ប្រយោជន៍​តែ​នឹង​ចំអែត​ដី​ចោល​ទទេ ហើយ​ហួត​ហែង នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្មៅ​ពន្លក​ដុះ​ឡើង​នោះ? តើ​ភ្លៀង​មាន​ឪពុក​ឬ? តើ​អ្នក​ណា​បាន​បង្កើត​ដំណក់​សន្សើម? តើ​ទឹក​កក​បាន​ចេញ​ពី​ផ្ទៃ​អ្នក​ណា? តើ​អ្នក​ណា​បាន​បង្កើត​សន្សើម​កក​ដែល​មក​ពី​លើ​មេឃ?»។—យ៉ូប ៣៨:២២, ២៣, ២៥​-​២៩

៤​-​៦. តើ​ក្នុង​ន័យ​ណា​ដែល​ចំណេះ​របស់​មនុស្សជាតិ​អំពី​ទឹក​កក គឺ​ឥត​មាន​ពេញ​លេញ​នោះ?

មនុស្ស​ខ្លះ​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​សង្គម​ដែល​មាន​ល្បឿន​លឿន ហើយ​ត្រូវ​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ដោយ​ឥត​មាន​ការ​រំខាន ប្រហែល​ជា​គិត​ថា ទឹក​កក​ជា​ឧបសគ្គ​មួយ។ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ឯ​ទៀត​ចាត់​ទុក​ទឹក​កក ជា​ទី​ពេញ​ចិត្ត​ដែល​បង្កើត​រដូវ​ត្រជាក់​ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​ឱកាស​ជា​ច្រើន​ចំពោះ​សកម្មភាព​ដ៏​ពិសេស​ៗ។ ដោយ​គិត​អំពី​សំនួរ​របស់​ព្រះ តើ​អ្នក​មាន​ចំណេះ​ប្រាកដ​ប្រជា​អំពី​ទឹក​កក​ឬ​ទេ ថា​វា​មាន​រូប​រាង​យ៉ាង​ណា​នោះ? ពិត​មែន យើង​ប្រហែល​ជា​ធ្លាប់​ឃើញ​ទឹក​កក​ជា​ច្រើន មិន​ថា​ដោយ​បទ​ពិសោធន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន ឬ​ដោយ​ឃើញ​រូប​ថត​ពី​ទឹក​កក​មួយ​គំនរ​ធំ​នោះ​ក៏​ដោយ។ ប៉ុន្តែ​ចុះ​យ៉ាង​ណា​វិញ ចំពោះ​បន្ទះ​ទឹក​កក​ស្តើង​ល្អិត​មួយ​នោះ? តើ​អ្នក​ដឹង​ថា វា​មាន​រូប​រាង​យ៉ាង​ណា​ឬ​ទេ? ប្រហែល​ដោយ​បាន​ពិនិត្យ​មើល​នៅ​ឯ​ប្រភព​នោះ។

មនុស្ស​ខ្លះ​បាន​សិក្សា​និង​ថត​រូប​បន្ទះ​ទឹក​កក​ស្តើង​ល្អិត​ជា​ច្រើន​ទសវត្ស​មក​ហើយ។ បន្ទះ​ទឹក​កក​ស្តើង​ល្អិត​មួយ​ប្រហែល​ជា​ធ្វើ​ពី​១០០​ដំណក់​ទឹក​កក ដែល​មាន​រូប​រាង​ច្រើន​យ៉ាង​ដ៏​សែន​ស្អាត។ សៀវភៅ បរិយាកាស ចែង​ថា៖ «គេ​ដឹង​ទូទៅ​ថា​បន្ទះ​ទឹក​កក​ស្តើង​ល្អិត​មួយ​មាន​ច្រើន​យ៉ាង ហើយ​ទោះ​ជា​អ្នក​វិទ្យា​សាស្ត្រ​ទទូច​ថា គ្មាន​ច្បាប់​ណា​ក្នុង​ធម្មជាតិ ដែល​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ចម្លង​ដូច​បេះ​បិទ​នឹង​គ្នា​នោះ​ឡើយ តែ​ក៏​មិន​ដែល​រក​ឃើញ​បន្ទះ​ទឹក​កក​ពីរ​ដែល​ដូច​គ្នា​បេះ​បិទ​នោះ​ឡើយ។ ការ​ស្វះ​ស្វែង​រក​ដែល​មាន​វិស័យ​ដ៏​ខ្ពស់​បំផុត​បាន​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ . . . លោក​បិនទ្លី វ៉ែលសុន ដែល​បាន​ចំណាយ​ជាង​៤០​ឆ្នាំ​ពិនិត្យ​មើល​និង​ថត​បន្ទះ​ទឹក​កក​ស្តើង​ល្អិត តាម​រយៈ​អតិសុខុមទស្សន៍​នោះ មិន​ដែល​រក​ឃើញ​នូវ​បន្ទះ​ទឹក​កក​ពីរ​ដ៏​ស្តើង​ល្អិត​ណា​ដែល​ដូច​គ្នា​បេះ​បិទ​ឡើយ»។ ហើយ​ក្នុង​ករណី​ដែល​កម្រ​កើត​មាន​ឡើង ដែល​បន្ទះ​ទឹក​កក​ស្តើង​ល្អិត​ពីរ​មាន​ទំនង​ដូច​គ្នា​ក៏​ដោយ តើ​នេះ​ប្ដូរ​នូវ​ភាព​អស្ចារ្យ​នៃ​បន្ទះ​ទឹក​កក​ស្តើង​ល្អិត​ដែល​មាន​ភាព​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​ជា​ច្រើន​នោះ​ឬ?

សូម​នឹក​ចាំ​នូវ​សំនួរ​របស់​ព្រះ ដែល​ថា៖ «តើ​ឯង​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ឃ្លាំង​នៃ​ហិមៈ​ហើយ​ឬ?»។ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​គិត​ថា​ពពក​ជា​ឃ្លាំង​នៃ​ទឹក​កក។ តើ​អ្នក​អាច​ស្រមៃ​គិត​ពី​ការ​ចូល​ទៅ​ឯ​ឃ្លាំង​បែប​នេះ ដើម្បី​ធ្វើ​បញ្ជី​ពី​បន្ទះ​ទឹក​កក​ដ៏​តូច ដែល​មាន​ជា​ច្រើន​បែប​ច្រើន​យ៉ាងរាប់​មិន​អស់​នោះ ហើយ​ខំ​ប្រឹង​យល់​យ៉ាង​ពេញ​លេញ​អំពី​ដើម​កំណើត​វា​នោះ​ទេ? សព្វវចនាធិប្បាយ​មួយ​ខាង​វិទ្យា​សាស្ត្រ​ចែង​ថា៖ «សភាព​និង​ដើម​កំណើត​នៃ​ស្នូល​ទឹក​កក ដែល​ជា​ចាំ​បាច់​ដើម្បី​នាំ​ឲ្យ​ដំណក់​តូច​នៃ​ពពក​នោះ​កក ដែល​មាន​សីតុណ្ហភាព​ប្រមាណ​៤០​អង្សា​ក្រោម​សូន្យ គឺ​មិន​ទាន់​យល់​ច្បាស់​ឡើយ»។—ទំនុកដំកើង ១៤៧:១៦, ១៧; អេសាយ ៥៥:៩, ១០

៧. តើ​មនុស្សជាតិ​មាន​ចំណេះ​ដិត​ដល់​យ៉ាង​ណា​អំពី​ភ្លៀង?

ចុះ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ភ្លៀង​នោះ? ព្រះ​ទ្រង់​បាន​មាន​បន្ទូល​សួរ​យ៉ូប​ថា៖ «តើ​ភ្លៀង​មាន​ឪពុក​ឬ? តើ​អ្នក​ណា​បាន​បង្កើត​ដំណក់​សន្សើម?»។ សព្វវចនាធិប្បាយ​ខាង​វិទ្យា​សាស្ត្រ​ដដែល​នេះ​ចែង​ថា៖ «ដោយ​ព្រោះ​ភាព​ស្មុគ​ស្មាញ​នៃ​ដំណើរ​ខាង​បរិយាកាស និង​ភាព​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ដ៏​ធំ​នៃ​ចំហាយ និង​សំណុំ​តូច​នៃ​ខ្យល់ គឺ​ហាក់​ដូច​មិន​អាច​ផ្ដើម​ទ្រឹស្តី​ទូទៅ​ដ៏​ល្អិត​ល្អន់​អំពី​របៀប​ដែល​ពពក​និង​ភ្លៀង​កើត​ឡើង​នោះ​ទេ»។ បើ​និយាយ​ឲ្យ​ស្រួល​យល់​ទៅ អ្នក​វិទ្យា​សាស្ត្រ​បាន​ផ្ដល់​នូវ​ទ្រឹស្តី​យ៉ាង​ល្អិត​ល្អន់ ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​មិន​អាច​ពន្យល់​ឲ្យ​បាន​ពេញ​លេញ​អំពី​ភ្លៀង​ទេ។ ក៏​ប៉ុន្តែ អ្នក​ដឹង​ថា ទឹក​ភ្លៀង​គឺ​សំខាន់​ដែល​ធ្លាក់ ព្រោះ​នោះ​គឺ​ស្រោច​ស្រព​ដី ទ្រ​ទ្រង់​រុក្ខជាតិ និង​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ជីវិត​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ពេញ​ចិត្ត​ផង​ដែរ។

៨. ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ពាក្យ​របស់​ប៉ុល ដែល​កត់​ទុក​នៅ​កិច្ច​ការ ១៤:១៧ គឺ​សម​ហេតុ​សម​ផល?

តើ​អ្នក​យល់​ស្រប​នឹង​សេចក្ដី​សន្និដ្ឋាន​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ចង្អុល​ប្រាប់​ទេ? គាត់​បាន​ដាស់​តឿន​មនុស្ស​ឯ​ទៀត​ឲ្យ​មើល​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ទាំង​នេះ ថា​មាន​សក្ខី​ភាព​ពី​ព្រះ​ដ៏​ជា​អ្នក​បង្កើត​របស់​ទាំង​នេះ។ ប៉ុល​បាន​រៀប​រាប់​អំពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ថា៖ «ទ្រង់​មិន​ដែល​លែង​មាន​ទី​បន្ទាល់ ពី​ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​ទេ ដោយ​ទ្រង់​តែង​តែ​ផ្សាយ​ព្រះ​គុណ​មក គឺ​ទ្រង់​ប្រោស​ប្រទាន​ឲ្យ​ភ្លៀង​ធ្លាក់​ចុះ​ពី​លើ​មេឃ ឲ្យ​មាន​រដូវ​ដ៏​សំបូរ ដើម្បី​នឹង​បំពេញ​ចិត្ត​យើង ដោយ​អាហារ នឹង​សេចក្ដី​អំណរ»។—កិច្ច​ការ ១៤:១៧; ទំនុកដំកើង ១៤៧:៨

៩. តើ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ សម្ដែង​អំពី​ព្រះ​ចេស្ដា​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​របស់​ទ្រង់​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

យ៉ាង​ប្រាកដ​ណាស់ ព្រះ​ដ៏​ជា​អ្នក​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ ព្រម​ទាំង​មាន​ប្រយោជន៍ ទ្រង់​មាន​ប្រាជ្ញា​និង​ព្រះ​ចេស្ដា​ដ៏​ធំ​ធេង​មែន។ ជា​ឧទាហរណ៍​ពី​ព្រះ​ចេស្ដា​របស់​ទ្រង់ សូម​គិត​អំពី​រឿង​នេះ គេ​និយាយ​ថា ព្យុះ​ដែល​មាន​រន្ទះ​ផ្គរ​នោះ​មាន​៤៥.០០០​ដង​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ដែល​មាន​ជាង​១៦​លាន​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ។ នេះ​មាន​ន័យ​ថា គឺ​មាន​ព្យុះ​រន្ទះ​ផ្គរ​ប្រមាណ​២.០០០​នៅ​ពេល​ឥឡូវ​នេះ។ ពពក​ដ៏​ស្មុគ​ស្មាញ​នៃ​ព្យុះ​មួយ​ដែល​មាន​រន្ទះ​ផ្គរ​នោះ បក់​បោក​យ៉ាង​ខ្លាំង​ហើយ​មាន​ថាមពល​ដែល​ស្មើ​នឹង​គ្រាប់​បែកនុយក្លេអែ​រ​ដប់​ដង​ឬ​ច្រើន​ជាង​ទៅ​ទៀត ដែល​បាន​ទម្លាក់​ក្នុង​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទី​២។ អ្នក​ឃើញ​អំពី​ថាមពល​នោះ​ខ្លះ ជា​រន្ទះ។ ក្រៅ​ពី​មាន​ភាព​អស្ចារ្យ​នោះ ផ្លេក​បន្ទោរ​ដ៏​ខ្លាំង​នោះ​តាម​ការ​ពិត​ជួយ​បង្កើត​អាសូត ដែល​បាន​ជ្រាប​ចូល​ក្នុង​ដី ហើយ​បាន​បឺត​យក​ដោយ​រុក្ខជាតិ​ជា​ជី​ធម្មតា។ ដូច្នេះ ផ្លេក​បន្ទោរ​គឺ​ជា​ថាមពល​ដែល​បាន​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ ក៏​ប៉ុន្តែ​ថែម​ទាំង​នាំ​ឲ្យ​មាន​ប្រយោជន៍​ពិត​មែន។—ទំនុកដំកើង ១០៤:១៤, ១៥

តើ​នេះ​មាន​អានុភាព​យ៉ាង​ណា​លើ​អ្នក?

១០. តើ​អ្នក​នឹង​ឆ្លើយ​យ៉ាង​ណា​អំពី​សំនួរ​ដែល​មាន​ក្នុង​យ៉ូប ៣៨:៣៣​-​៣៨?

១០ ចូរ​គិត​ថា​អ្នក​នៅ​ក្នុង​ស្ថានភាព​របស់​យ៉ូប ដែល​បាន​ត្រូវ​សួរ​ដោយ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ចេស្ដា​បំផុត។ ប្រាកដ​ហើយ អ្នក​នឹង​យល់​ស្រប​ថា ធម្មតា​មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​មិន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ប៉ុន្មាន​ទេ អំពី​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ។ យើង​អាន​នៅ​យ៉ូប ៣៨:៣៣​-​៣៨ នូវ​អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​មាន​បន្ទូល​សួរ​យើង។ «តើ​ឯង​ស្គាល់​របៀប​នៅ​លើ​ផ្ទៃ​មេឃ​ហើយ​ឬ? តើ​ឯង​នឹង​បង្គាប់​អំណាច​នៃ​របស់​ទាំង​នោះ​លើ​ផែនដី​បាន​ដែរ​ឬ? តើ​ឯង​នឹង​បន្លឺ​សំឡេង​ឡើង បង្គាប់​ដល់​ពពក ឲ្យ​បាន​ទឹក​ជា​បរិបូរ​ធ្លាក់​មក​លើ​ឯង​បាន​ឬ? តើ​អាច​នឹង​បញ្ចេញ​ផ្លេក​បន្ទោរ ឲ្យ​បាន​ចេញ​ទៅ ដោយ​ឆ្លើយ​មក​ឯង​ថា«បាទ»បាន​ឬ​ទេ? តើ​អ្នក​ណា​បាន​ដាក់​ប្រាជ្ញា​នៅ​ក្នុង[ពពក, ព.ថ.] ឬ​ឲ្យ[បាតុភូត​ផ្ទៃ​មេឃ​ចេះ​យល់​ដឹង, ព.ថ.]? តើ​អ្នក​ណា​នឹង​រាប់​ពពក​ដោយ​ប្រាជ្ញា​បាន ឬ​នឹង​ផ្អៀង​ដប​នៃ​ផ្ទៃ​មេឃ​ឲ្យ​ទឹក​ចេញ​មក ដើម្បី​ឲ្យ​ធូលី​ដី​បាន​ហូរ​ប្រសព្វ​គ្នា ហើយ​ឲ្យ​ដុំ​ដី​បាន​រលាយ​ជាប់​គ្នា​វិញ?»។

១១, ១២. តើ​មាន​របស់​អ្វី​ខ្លះ ដែល​ស​ឲ្យ​ឃើញ​ថា ព្រះ​ជា​អ្នក​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​នោះ?

១១ យើង​បាន​ពិគ្រោះ​តែ​ចំណុច​តិច​តួច ដែល​អេលីហ៊ូវ​បាន​លើក​ឡើង​ជា​មួយ​នឹង​យ៉ូប ហើយ​រួច​មក យើង​បាន​កត់​សម្គាល់​នូវ​របស់​ខ្លះ ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​តម្រូវ​ឲ្យ​យ៉ូប​ឆ្លើយ​នោះ «ដូច​ជា​មនុស្ស​ក្លាហាន»។ (យ៉ូប ៣៨:៣) យើង​និយាយ​ថា«ខ្លះ​ៗ» ពីព្រោះ​នៅ​យ៉ូប​ជំពូក​៣៨​និង​៣៩ ព្រះ​បាន​បញ្ជាក់​ពី​លក្ខណៈ​ឯ​ទៀត​នៃ​របស់​ដែល​បាន​បង្កើត​មក​ដែល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សម្គាល់​ផង​ដែរ។ ជា​ឧទាហរណ៍ ទ្រង់​បាន​រៀប​រាប់​អំពី​ហ្វូង​តារា​លើ​មេឃ។ តើ​អ្នក​ណា​ដែល​ស្គាល់​អំពី​ច្បាប់​ឬ​ក្រិត្យ​របស់​វា​នោះ? (យ៉ូប ៣៨:៣១​-​៣៣) ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ចង្អុល​ប្រាប់​យ៉ូប​អំពី​សត្វ​ខ្លះ ដូច​ជា​សិង្ហ​និង​ក្អែក ពពែ​និង​សេះ​បង្កង់ គោ​ព្រៃ និង​សត្វ​អូសទ្រីច សេះ​និង​សត្វ​ឥន្ទ្រី។ បើ​និយាយ​ឲ្យ​ចំ​ទៅ ព្រះ​បាន​សួរ​យ៉ូប​ថា តើ​យ៉ូប​បាន​ស្រាវ​ជ្រាវ​សព្វ​គ្រប់​ចំពោះ​សត្វ​ទាំង​នេះ ដូច​ជា​លក្ខណៈ​របស់​វា និង​របៀប​ដែល​វា​បន្ត​រស់​នៅ​នោះ។ អ្នក​ប្រហែល​ជា​នឹង​ពេញ​ចិត្ត​សិក្សា​ជំពូក​ទាំង​នេះ ជា​ពិសេស​បើ​អ្នក​ចូល​ចិត្ត​សេះ​ឬ​សត្វ​ផ្សេង​ទៀត​នោះ។—ទំនុកដំកើង ៥០:១០, ១១

១២ អ្នក​ក៏​អាច​ពិនិត្យ​មើល​ជំពូក​ទី​៤០​និង​៤១ ដែល​ម្ដង​នេះ​ទៀត​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​សូម​យ៉ូប​តប​ឆ្លើយ​នឹង​សំនួរ​របស់​ព្រះ អំពី​សត្វ​ដ៏​ពិសេស​ពីរ។ យើង​យល់​ថា សត្វ​ទាំង​នេះ​ជា​សត្វ​ដំរី​ទឹក(ប៊ីហ៊ីម៉ូស) ដែល​មាន​រូប​រាង​ធំ​សម្បើម​ថែម​ទាំង​ខ្លាំង​ក្លា​ទៀត​ផង និង​ក្រពើ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ខ្លាច​ពី​ទន្លេ​នីល។ សត្វ​និមួយ​ៗ​នេះ​គឺ​ជា​របស់​ដែល​បាន​បង្កើត​មក​យ៉ាង​អស្ចារ្យ ហើយ​សម​នឹង​យើង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​មែន។ ឥឡូវ​នេះ សូម​ឲ្យ​យើង​ពិនិត្យ​មើល​ថា​តើ​យើង​គួរ​សន្និដ្ឋាន​យ៉ាង​ណា។

១៣. តើ​ការ​សួរ​សំនួរ​របស់​ព្រះ​បាន​មាន​អានុភាព​យ៉ាង​ណា​លើ​យ៉ូប? ហើយ​តើ​រឿង​ទាំង​នេះ​គួរ​មាន​ឥទ្ធិពល​យ៉ាង​ណា​លើ​យើង?

១៣ យ៉ូប​ជំពូក​ទី​៤២​បង្ហាញ​យើង​ថា សំនួរ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​ព្រះ​មាន​អានុភាព​យ៉ាង​ណា​លើ​យ៉ូប។ ពី​មុន យ៉ូប​បាន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​នឹង​ខ្លួន​ឯង​ហើយ​និង​អ្នក​ដទៃ​យ៉ាង​ហួស​ហេតុ។ ក៏​ប៉ុន្តែ ដោយ​ទទួល​យក​ការ​ប្រដៅ​តម្រង់​ដែល​មាន​ជាក់​ស្តែង​ពី​សំនួរ​របស់​ព្រះ គាត់​បាន​ផ្លាស់​ប្រែ​គំនិត​របស់​គាត់។ គាត់​បាន​សារភាព​ថា៖ «ទូល​បង្គំ​ដឹង​ថា[ព្រះ​យេហូវ៉ា]ទ្រង់​ធ្វើ​ទាំង​អស់​កើត ហើយ​ថា នឹង​ឃាត់​ព្រះ​ដំរិះ​ទ្រង់​ណា​មួយ​មិន​បាន។ ‹តើ​អ្នក​ណា​នេះ​ដែល​បង្គាប់​ព្រះ​ដំរិះ​ដោយ​ឥត​ប្រាជ្ញា​ដូច្នេះ?› គឺ​ទូល​បង្គំ​នេះ​ឯង​បាន​ពោល​ពាក្យ​ដែល​ទូល​បង្គំ​មិន​បាន​យល់ ជា​សេចក្ដី​ដែល​អស្ចារ្យ​ហួស​ល្បត់​ទូល​បង្គំ ដែល​ទូល​បង្គំ​មិន​បាន​ស្គាល់​ឡើយ»។ (យ៉ូប ៤២:២, ៣) ត្រូវ​ហើយ ក្រោយ​ពី​បាន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​នឹង​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ នោះ​យ៉ូប​បាន​និយាយ​ថា របស់​ទាំង​នេះ គឺ​ជា​សេចក្ដី​ដែល​អស្ចារ្យ​ហួស​ល្បត់​គាត់។ ក្រោយ​ពី​ការ​ពិនិត្យ​មើល​នូវ​របស់​ដ៏​អស្ចារ្យ​ពី​ការ​បង្កើត​ទាំង​ប៉ុន្មាន គួរ​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មាន​ចិត្ត​ស្ញប់​ស្ញែង​ចំពោះ​ប្រាជ្ញា​និង​ព្រះ​ចេស្ដា​របស់​ព្រះ​ណាស់។ តើ​ក្នុង​បំណង​អ្វី​ទៅ? តើ​ដើម្បី​គ្រាន់​តែ​ស្ញប់​ស្ញែង​នឹង​ព្រះ​ចេស្ដា​និង​សមត្ថភាព​ដ៏​ធំ​ធេង​របស់​ទ្រង់​ឬ? ឬ​ក៏​តើ​យើង​គួរ​ជំរុញ​ចិត្ត​ឲ្យ​ហួស​ពី​ហ្នឹង​ឬ​ទេ?

១៤. តើ​ដាវីឌ​បាន​មាន​ទឹក​ចិត្ត​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ?

១៤ នៅ​ក្នុង​ទំនុកដំកើង​៨៦ យើង​ឃើញ​នូវ​ពាក្យ​ដែល​ដាវីឌ​បាន​តែង ដែល​នៅ​ទំនុក​មុន គាត់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ «ផ្ទៃ​មេឃ​សំដែង​ពី​សិរី​ល្អ​នៃ​ព្រះ ហើយ​លំហ​អាកាស​ក៏​បង្ហាញ​ការ ដែល​ព្រះ​ហស្ត​ទ្រង់​ធ្វើ។ ថ្ងៃ​១​ពោល​ប្រាប់​ត​ដល់​ថ្ងៃ​១​ទៀត ហើយ​យប់​១​ក៏​សំដែង​ចំណេះ​ដល់​យប់​១​ទៀត​ដែរ»។ (ទំនុកដំកើង ១៩:១, ២) ក៏​ប៉ុន្តែ ដាវីឌ​បាន​និយាយ​បន្ថែម​ទៅ​ទៀត។ នៅ​ទំនុកដំកើង ៨៦:១០, ១១ យើង​អាន​ថា៖ «ដ្បិត​ទ្រង់​ធំ​ប្រសើរ ហើយ​ក៏​ធ្វើ​ការ​យ៉ាង​អស្ចារ្យ ទ្រង់​ជា​ព្រះ​តែ​មួយ​អង្គ​ឯង។ ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! សូម​បង្រៀន​ទូល​បង្គំ​ឲ្យ​ស្គាល់​ផ្លូវ​នៃ​ទ្រង់។ ទូល​បង្គំ​នឹង​ដើរ​ក្នុង​សេចក្ដី​ពិត​របស់​ទ្រង់។ សូម​បំព្រួម​ចិត្ត​ទូល​បង្គំ​មក​ឲ្យ​កោត​ខ្លាច​ដល់​ព្រះ​នាម​ទ្រង់»។ ការ​ស្ញប់​ស្ញែង​របស់​ដាវីឌ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​ជា​អ្នក​បង្កើត ស្តី​អំពី​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ទ្រង់ បាន​រួម​បញ្ចូល​នឹង​ការ​កោត​ខ្លាច​ដ៏​គោរព។ អ្នក​អាច​យល់​នូវ​មូលហេតុ​នេះ​មែន។ ដាវីឌ​មិន​ចង់​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​ដែល​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ទាំង​នេះ មិន​គាប់​ព្រះ​ហឫទ័យ​ទេ។ យើង​ក៏​ដូច្នេះ​ដែរ។

១៥. ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ការ​កោត​ខ្លាច​ដ៏​គោរព​របស់​ដាវីឌ​ចំពោះ​ព្រះ គឺ​សម​ហេតុ​សម​ផល?

១៥ ដាវីឌ​ច្បាស់​ជា​បាន​ដឹង​អំពី​រឿង​នេះ ដោយ​ព្រោះ​ព្រះ​មាន​ព្រះ​ចេស្ដា​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា ដែល​ទ្រង់​ចេះ​ទប់​ទល់ នោះ​ទ្រង់​អាច​ប្រើ​របស់​ទាំង​នេះ​ប្រឆាំង​នឹង​អស់​អ្នក​ដែល​ឥត​សម​ទទួល​ព្រះ​គុណ​ពី​ព្រះ។ ចំពោះ​ពួក​គេ នោះ​គឺ​ជា​ប្រផ្នូល​អាក្រក់។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​មាន​បន្ទូល​សួរ​យ៉ូប​ថា៖ «តើ​ឯង​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ឃ្លាំង​នៃ​ហិមៈ​ហើយ​ឬ? តើ​បាន​ឃើញ​ឃ្លាំង​នៃ​ព្រិល ដែល​អញ​បាន​បំរុង​ទុក​សំរាប់​គ្រា​អន្តរាយ​ឬ គឺ​ដល់​ថ្ងៃ​តតាំង​គ្នា​ក្នុង​គ្រា​មាន​ចំបាំង?»។ ទឹក​កក ព្រិល ព្យុះ​ភ្លៀង និង​ផ្លេក​បន្ទោរ រួម​ជា​អាវុធ​របស់​ព្រះ។ ហើយ​ថាមពល​ធម្មជាតិ​ទាំង​នេះ​ពិត​ជា​ខ្លាំង​ក្លា​មែន​ហ្ន៎!—យ៉ូប ៣៨:២២, ២៣

១៦, ១៧. តើ​អ្វី​ដែល​បង្ហាញ​នូវ​ព្រះ​ចេស្ដា​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​ដែល​ព្រះ​មាន? ហើយ​តើ​ទ្រង់​បាន​ប្រើ​ព្រះ​ចេស្ដា​នេះ​ពី​ដើម​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

១៦ ប្រហែល​ជា​អ្នក​អាច​នឹក​ចាំ​នូវ​មហន្តរាយ​ណា​តាម​តំបន់ ដែល​បាន​បង្កើត​ឡើង​ដោយ​ព្យុះ​កំបុត​ត្បូង ព្យុះ​ព្រិល ឬ​ទឹក​ជំនន់​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​លិច​អស់​យ៉ាង​លឿន។ ជាក់​ស្តែង​ដូច​ជា នៅ​ចុង​ឆ្នាំ​១៩៩៩ មាន​ព្យុះ​បាន​បោក​បក់​ខ្លាំង​នៅ​ទ្វីប​អឺរ៉ុប​ខាង​ត្បូង​ឆៀង​ខាង​លិច។ ហើយ​នេះ​ក៏​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​ជំនាញ​ខាង​ធាតុ​អាកាស​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ដែរ។ សន្ទុះ​ខ្យល់​បាន​មាន​ល្បឿន​ដល់​២០០​គីឡូ​ម៉ែត្រ​ក្នុង​មួយ​ម៉ោង ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​បាក់​បែក​ដំបូល​ផ្ទះ​ជា​ច្រើន ទាំង​រលំ​បង្គោល​ភ្លើង និង​ធ្វើ​ឲ្យ​ឡាន​ដឹក​ទំនិញ​ក្រឡាប់​អស់។ សូម​ខំ​គិត​អំពី​រឿង​នេះ៖ ព្យុះ​នេះ​បាន​ដក​ទាំង​ឫស​ដើម​ឈើ​អស់​២៧០​លាន​ដើម គឺ​អស់​១០.០០០​ដើម​គ្រាន់​តែ​ក្នុង​សួន​ទី​ក្រុង​វើសែ ខាង​ក្រៅ​ទី​ក្រុង​ប៉ារីស។ ផ្ទះ​សម្បែង​ជា​ច្រើន​ឥត​មាន​អគ្គីសនី។ ចំនួន​អ្នក​ស្លាប់​គឺ​ជិត​ដល់​១០០​នាក់។ សេចក្ដី​ទាំង​អស់​នេះ​កើត​មក​ក្នុង​មួយ​រយៈ​ខ្លី​ប៉ុណ្ណោះ។ នេះ​គឺ​មាន​ថាមពល​ម្ល៉េះ​ហ្ន៎!

១៧ មនុស្ស​ម្នាក់​ប្រហែល​ជា​ហៅ​ព្យុះ ជា​ព្រឹត្ដិការណ៍​ចម្លែក ឥត​មាន​ទិស​ដៅ ដែល​មិន​អាច​ទប់​ទល់​បាន​ទេ។ ប៉ុន្តែ ចុះ​យ៉ាង​ណា​វិញ បើ​ព្រះ​ដ៏​មាន​គ្រប់​ព្រះ​ចេស្ដា ដែល​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ បាន​ប្រើ​ថាមពល​បែប​នេះ តាម​របៀប​ចំ​ៗ ទាំង​បាន​ទប់​ទល់​ឬ​បាន​ត្រូវ​ដឹក​នាំ​នោះ? ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​អ្វី​មួយ​ដូច​នេះ​នៅ​ជំនាន់​លោក​អ័ប្រាហាំ ដែល​បាន​រៀន​ដឹង​ថា ចៅ​ក្រម​លើ​ផែនដី​ទាំង​មូល​បាន​ថ្លឹង​ថ្លែង​នូវ​អំពើ​កំណាច​នៃ​ទី​ក្រុង​ពីរ គឺ​ក្រុង​សូដុំម​និង​ក្រុង​កូម៉ូរ៉ា។ ទី​ក្រុង​ទាំង​នេះ​បាន​ពុក​រលួយ​ដល់​ម្ល៉េះ ដែល​ការ​ស្រែក​ត្អូញត្អែរ​អំពី​គេ​បាន​ឡើង​ទៅ​ដល់​ព្រះ ដែល​បាន​ជួយ​អស់​អ្នក​សុចរិត​អាច​គេច​ផុត​ពី​ក្រុង​ដែល​បាន​ត្រូវ​ទ្រង់​ផ្ដន្ទា​ទោស​នោះ។ កំណត់​ហេតុ​តាម​ប្រវត្ដិសាស្ត្រ​ចែង​ថា៖ «ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទ្រង់​បង្អុរ​ភ្លៀង​ជា​ស្ពាន់ធ័រ​នឹង​ភ្លើង​ពី​លើ​មេឃ» មក​លើ​ទី​ក្រុង​បុរាណ​នោះ។ ការណ៍​នោះ​ក៏​ជា​កិច្ច​ការ​មួយ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ ដោយ​ការ​ពារ​ពួក​អ្នក​សុចរិត និង​កំទេច​ចោល​ពួក​មនុស្ស​ទុច្ចរិត។—លោកុប្បត្តិ ១៩:២៤

១៨. តើ​អេសាយ​ជំពូក​ទី​២៥ ​ចង្អុល​ប្រាប់​អំពី​របស់​ដ៏​អស្ចារ្យ​អ្វី​ខ្លះ?

១៨ នៅ​ពេល​ក្រោយ​មក ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​សម្រេច​សេចក្ដី​ជំនុំ​ជំរះ​លើ​ទី​ក្រុង​បាប៊ីឡូន​ពី​បុរាណ ដែល​ប្រហែល​ជា​បាន​សំដៅ​ទៅ​លើ​នៅ​អេសាយ​ជំពូក​២៥។ ព្រះ​បាន​មាន​បន្ទូល​ទាយ​ទុក​ជា​មុន​ថា ទី​ក្រុង​មួយ​នឹង​ទៅ​ជា​កន្លែង​បាក់​បែក ដោយ​ថា៖ «ដ្បិត​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ទី​ក្រុង​ទៅ​ជា​គំនរ​ថ្ម ឲ្យ​ទី​ក្រុង​មាន​បន្ទាយ​ទៅ​ជា​ធារ​បំណែក ឲ្យ​ទី​មាំ​មួន​របស់​សាសន៍​ដទៃ​បាន​លែង​ធ្វើ​ជា​ទី​ក្រុង​រៀង​ត​ទៅ ហើយ​ឥត​មាន​អ្នក​ណា​សង់​ឡើង​វិញ​ឡើយ»។ (អេសាយ ២៥:២) ពួក​ភ្ញៀវ​នៅ​សម័យ​ទំនើប ដែល​ទៅ​លេង​កន្លែង​បាប៊ីឡូន​ពី​បុរាណ​នោះ អាច​បញ្ជាក់​ថា​នេះ​កើត​ឡើង​អ៊ីចឹង​មែន។ តើ​នេះ​គ្រាន់​តែ​ជា​ការ​សម្រេច​ដោយ​ចៃដន្យ​ក្នុង​ប្រវត្ដិសាស្ត្រ​ឬ? អត់​ទេ! ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ​យើង​អាច​យល់​ស្រប​នឹង​ការ​វាយ​តម្លៃ​របស់​អេសាយ ដែល​ថា៖ «ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! ទ្រង់​ជា​ព្រះ​នៃ​ទូល​បង្គំ ទូល​បង្គំ​នឹង​លើក​ដំកើង​ទ្រង់​ឡើង ទូល​បង្គំ​នឹង​សរសើរ​ដល់​ព្រះ​នាម​ទ្រង់ ពីព្រោះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ការ​យ៉ាង​អស្ចារ្យ គឺ​ជា​ការ​ដែល​បាន​គិត​សំរេច​នឹង​ធ្វើ​តាំង​ពី​បុរាណ​មក ដោយ​សេចក្ដី​ស្មោះ​ត្រង់​ពិត​ប្រាកដ»។—អេសាយ ២៥:១

កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​នៅ​នា​អនាគត

១៩, ២០. តើ​យើង​អាច​រង់​ចាំ​អេសាយ ២៥:៦​-​៨ សម្រេច​យ៉ាង​ណា?

១៩ ព្រះ​បាន​បំពេញ​ទំនាយ​នេះ​តាំង​តែ​ពី​ដើម ហើយ​ទ្រង់​នឹង​ធ្វើ​ដ៏​អស្ចារ្យ​អ៊ីចឹង​នៅ​នា​អនាគត​ដែរ។ តាម​បរិបទ​នេះ ដែល​អេសាយ​រៀប​រាប់​ពី«ការ​យ៉ាង​អស្ចារ្យ»ដែល​ព្រះ​ធ្វើ នោះ​យើង​ឃើញ​នូវ​ទំនាយ​ដ៏​ទុក​ចិត្ត​បាន ដែល​មិន​ទាន់​សម្រេច​នៅ​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ ទំនាយ​នោះ​នឹង​ត្រូវសម្រេច​ជា​មិន​ខាន ដូច​ជា​ការ​ជំនុំ​ជំរះ​តាម​ទំនាយ​ទៅ​លើ​ក្រុង​បាប៊ីឡូន​អ៊ីចឹង​នោះ​ដែរ។ តើ«ការ​យ៉ាង​អស្ចារ្យ»អ្វី​ដែល​បាន​សន្យា​មក​នោះ? អេសាយ ២៥:៦ ចែង​ថា៖ «នៅ​លើ​ភ្នំ​នេះ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៃ​ពួក​ពល​បរិវារ ទ្រង់​នឹង​ចាត់​ចែង​ជប់​លៀង​ដល់​គ្រប់​ទាំង​សាសន៍ ដោយ​ម្ហូប​មាន​ឱ​ជា​រស​យ៉ាង​វិសេស នឹង​ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​សំរាំង ជា​ម្ហូប​យ៉ាង​វិសេស​ដោយ​ខួរ​ឆ្អឹង​ជោក ហើយ​នឹង​ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​សំរាំង​យ៉ាង​ល្អ»។

២០ ទំនាយ​នោះ​នឹង​ត្រូវ​សម្រេច​យ៉ាង​ប្រាកដ នៅ​ក្នុង​ពិភព​លោក​ថ្មី​តាម​សេចក្ដី​សន្យា​របស់​ព្រះ ដែល​នៅ​ខាង​មុខ​យើង​នេះ។ នៅ​ពេល​នោះ មនុស្សជាតិ​នឹង​បាន​ធូរ​ស្បើយ​ពី​បញ្ហា​ទាំង​ឡាយ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បារម្ភ។ តាម​ការ​ពិត ទំនាយ​នៅ​អេសាយ ២៥:៧, ៨ ធានា​រ៉ាប់​រង​ថា ព្រះ​នឹង​ប្រើ​ព្រះ​ចេស្ដា ដើម្បី​នឹង​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​បំផុត។ «ទ្រង់​នឹង​បំផ្លាញ​សេចក្ដី​ស្លាប់​ឲ្យ​សូន្យ​បាត់​ទៅ​ជា​ដរាប នោះ​ព្រះ​អម្ចាស់​យេហូវ៉ា ទ្រង់​នឹង​ជូត​ទឹក​ភ្នែក​ពី​មុខ​មនុស្ស​ទាំង​អស់។ ហើយ​ទ្រង់​នឹង​ដក​សេចក្ដី​ត្មះ​តិះ​ដៀល​ចំពោះ​រាស្ត្រ​ទ្រង់ ពី​ផែនដី​ទាំង​មូល​ចេញ ដ្បិត​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទ្រង់​បាន​មាន​បន្ទូល​ដូច្នេះ​ហើយ»។ ក្រោយ​មក សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ដក​ស្រង់​វគ្គ​នេះ និង​ប្រាប់​ថា​នេះ​ទាក់​ទង​នឹង​ពេល​ដែល​ព្រះ​នឹង​នាំ​ពួក​មនុស្ស​ស្លាប់​ឲ្យ​មាន​ជីវិត​វិញ គឺ​ប្រោស​មនុស្ស​ស្លាប់​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ។ នោះ​នឹង​ជា​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​យ៉ាង​ណា​ទៅ​ហ្ន៎!—កូរិនថូស​ទី​១ ១៥:៥១​-​៥៤

២១. តើ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​អ្វី​ដែល​ព្រះ​នឹង​ធ្វើ​ចំពោះ​មនុស្ស​ស្លាប់?

២១ មូលហេតុ​មួយ​ទៀត ដែល​ទឹក​ភ្នែក​យំ​សោក​នឹង​សាប​សូន្យ​ទៅ គឺ​ថា​នឹង​ត្រូវ​ដក​ចេញ​ជម្ងឺ​ពី​មនុស្ស។ ពេល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​គង់​នៅ​លើ​ផែនដី ទ្រង់​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​ជា ឲ្យ​មនុស្ស​ខ្វាក់​មើល​ឃើញ​វិញ ឲ្យ​មនុស្ស​ថ្លង់​ឮ​ឡើង​វិញ និង​ឲ្យ​កម្លាំង​ដល់​មនុស្ស​ពិការ។ យ៉ូហាន ៥:៥​-​៩ រៀប​រាប់​អំពី​ទ្រង់​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​មនុស្ស​ពិការ​អស់​រយៈ​ពេល​៣៨​ឆ្នាំ​មក​ហើយ​បាន​ជា​វិញ។ ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​មើល​ឃើញ បាន​គិត​ថា​នេះ​ជា​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ណាស់។ ហើយ​ការណ៍​នោះ​អស្ចារ្យ​មែន! ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​មាន​បន្ទូល​អំពី​អ្វី​ដ៏​អស្ចារ្យ​ជាង​នេះ​ទៀត ដែល​ទ្រង់​នឹង​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​នៃ​ពួក​មនុស្ស​ស្លាប់ គឺ​ថា៖ «កុំ​ឲ្យ​ឆ្ងល់​ពី​សេចក្ដី​នេះ​ឡើយ ដ្បិត​មាន​ពេល​វេលា​មក ដែល​អស់​ទាំង​ខ្មោច​នៅ​ក្នុង​ផ្នូរ នឹង​ឮ​សំឡេង​ទ្រង់ ហើយ​នឹង​ចេញ​មក គឺ​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ គេ​នឹង​រស់​ឡើង​វិញ​ឲ្យ​បាន​ជីវិត»។—យ៉ូហាន ៥:២៨, ២៩

២២. ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ក្រី​ក្រ​និង​អ្នក​កំសត់​អាច​ទន្ទឹង​ទៅ​អនាគត​ដោយ​សង្ឃឹម?

២២ នេះ​នឹង​កើត​ឡើង​ជា​ប្រាកដ ពីព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា ដែល​ជា​អ្នក​ធ្វើ​ការ​អស្ចារ្យ ទ្រង់​គាំទ្រ​រឿង​នេះ។ អ្នក​អាច​ដឹង​ប្រាកដ​ក្នុង​ចិត្ត​ថា ពេល​ដែល​ទ្រង់​ប្រើ​និង​ដឹក​នាំ​យ៉ាង​ប្រយ័ត្ន​ប្រយែង​នូវ​ព្រះ​ចេស្ដា​ដ៏​ធំ​របស់​ទ្រង់ នោះ​នឹង​មាន​លទ្ធផល​ដ៏​អស្ចារ្យ។ ទំនុកដំកើង​ទី​៧២ ចង្អុល​ទៅ​លើ​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​នឹង​ធ្វើ​តាម​រយៈ​បុត្រ​របស់​ទ្រង់ គឺ​ព្រះ​យេស៊ូ​គ្រីស្ទ​ដ៏​ជា​ស្តេច។ នៅ​ពេល​នោះ​ហើយ​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​រីក​ចំរើន​ឡើង។ នឹង​មាន​សន្ដិភាព​ជា​បរិបូរ។ ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​រំដោះ​អស់​អ្នក​ដែល​ពី​មុន​ជា​អ្នក​ក្រី​ក្រ​និង​កំសត់។ ទ្រង់​សន្យា​ថា៖ «ដូច្នេះ នឹង​មាន​ស្រូវ​ជា​បរិបូរ​នៅ​ក្នុង​ស្រុក រហូត​ដល់​កំពូល​ភ្នំ។ ឯ​គួរ​ស្រូវ នោះ​នឹង​ទ្រេត​ចុះ​ឡើង ដូច​ជា​ដើម​ឈើ​នៅ​ភ្នំ​ល្បាណូន[ពី​បុរាណ] ហើយ​មនុស្ស​នឹង​ចំរើន​ឡើង​នៅ​ក្នុង​ទី​ក្រុង ដូច​ជា​ស្មៅ​នៅ​ដី​ដែរ»។—ទំនុកដំកើង ៧២:១៦

២៣. តើ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ គួរ​តែ​ជំរុញ​យើង​ឲ្យ​ធ្វើ​អ្វី?

២៣ យ៉ាង​ច្បាស់​ណាស់ យើង​មាន​មូលហេតុ​ជា​ច្រើន ឲ្យ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​នឹង​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា ចំពោះ​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​បាន​សម្រេច​នៅ​អតីតកាល នឹង​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​កំពុង​តែ​ធ្វើ​នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ និង​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​សន្យា​ថា​នឹង​ធ្វើ​នៅ​នា​អនាគត​ដែរ។ «សូម​ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដ៏​ជា​ព្រះ គឺ​ជា​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ជា​ព្រះ​តែ​១​អង្គ​ដែល​ធ្វើ​ការ​អស្ចារ្យ។ សូម​ឲ្យ​ព្រះ​នាម​ដ៏​រុង​រឿង​របស់​ទ្រង់​បាន​ប្រកប​ដោយ​ព្រះ​ពរ នៅ​អស់​កល្ប​ជា​និច្ច សូម​ឲ្យ​ផែនដី​ទាំង​ស្រុង​បាន​ពេញ​ដោយ​សិរី​ល្អ​នៃ​ទ្រង់។ អាម៉ែន​ៗ»។ (ទំនុកដំកើង ៧២:១៨, ១៩) យើង​គួរ​និយាយ​យ៉ាង​ខ្នះ​ខ្នែង​អំពី​រឿង​នេះ​ជា​ទៀង​ទាត់​ជា​មួយ​ញាតិ​មិត្ត​និង​អ្នក​ដទៃ​ទៀត។ ត្រូវ​ហើយ ចូរ​ឲ្យ​យើង«ថ្លែង​ប្រាប់​ពី​សិរី​ល្អ​ទ្រង់​នៅ​កណ្ដាល​អស់​ទាំង​សាសន៍ ហើយ​ពី​ការ​អស្ចារ្យ​របស់​ទ្រង់ នៅ​កណ្ដាល​បណ្ដា​ជន​ទាំង​ឡាយ»។—ទំនុកដំកើង ៧៨:៣, ៤; ៩៦:៣, ៤

តើ​អ្នក​នឹង​ឆ្លើយ​យ៉ាង​ណា?

តើ​សំនួរ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​បាន​សួរ​ដល់​យ៉ូប បញ្ជាក់​នូវ​កំរិត​នៃ​ចំណេះ​របស់​មនុស្សជាតិ​យ៉ាង​ណា?

តើ​ឧទាហរណ៍​អ្វី​នៃ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ ដែល​បាន​បង្ហាញ​នៅ​យ៉ូប ជំពូក​៣៧​-​៤១ ដែល​មាន​អានុភាព​លើ​អ្នក​នោះ?

តើ​យើង​គួរ​មាន​ទឹក​ចិត្ត​យ៉ាង​ណា ក្រោយ​ពី​បាន​ពិនិត្យ​មើល​នូវ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ?

[សំណួរ​សម្រាប់​អត្ថបទ​សិក្សា]

[រូប​ភាព​នៅ​ទំព័រ​២៦]

តើ​អ្នក​សន្និដ្ឋាន​យ៉ាង​ណា​អំពី​ភាព​អស្ចារ្យ​នៃ​បន្ទះ​ទឹក​កក​ស្តើង​ល្អិត​ដែល​មាន​ភាព​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​ជា​ច្រើន និង​ថាមពល​ដ៏​អស្ចារ្យ​នៃ​ផ្លេក​បន្ទោរ?

[អ្នក​ផ្ដល់​សិទ្ធិ]

snowcrystals.net

[រូប​ភាព​នៅ​ទំព័រ​២៩]

សូម​ឲ្យ​កិច្ច​ការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ ជា​ផ្នែក​នៃ​ការ​សន្ទនា​របស់​អ្នក​ជា​ទៀង​ទាត់​ចុះ