Tú o bel lọl gbò kiẽ́e nen é láá dẹlẹ nyíé boo. O bel á dẹ̀ẹ̀a boo Kpá Káí, bugi lọl dẽè Kpá Káí tṍó ea válí. Be ò gé ló bel nyòòmà nú ea kuu sã́ìns, bel e bà ló boo níùs, nú ea beè naaá ló nen, àbèè dõòna kà gbò bel ea nveè sãa kúm o bel, tú dee gbẹẹ́ sĩ́ gbĩ́tẽ́ ló kabèè kiẽ́e eo lọlì belá dú kà kà nè ge kọ à gáà nyaaa.

Tú kiẽ́e eo bel aà siimá tóm boo bá ea bọ́ló. Baatẽ́ dọ̀ Kpá Káí dẹ̀ẹ̀a boo bé e bel gé lóá naa, bel e Kpá Káí fáálá, nè gbò kpá e ‘gyóòlo e a nyímá nu vaá bọ́ ló dẹ̀lẹ̀ nyíe boo’ beè emí. (Máát. 24:45) Be kiẽ́e eo túù o bel lọ̀l náa dẹẹ̀a boo Kpá Káí, tú siimá tóm boo bá ea bọ́ló, ó gá nyaaná bùlà ea di nvéè nú ea beè naa vaá nená à emí nuá.

Zọ̀ gbò e bà gé pãané ni tṍ ló bugi togó boo. Tṍó eo ni bugi Kpá Káí àbèè dõòna kà kpá lọ̀l, bĩiná bíb mm̀ bá e náa é nveè va súng àbèè ò nè nu doolé ló mm̀ sĩ́deè ea é nveè bá nè gbò e bà gé pãane tṍ kọ bà á dã́ ból ló.