Okuyucuların Soruları

Gökte yaşama ümidine çağrılan Hıristiyanların seçilmesi ne zaman sona erecek?

Mukaddes Kitap bu soruya net bir yanıt vermez. İsa’nın öğrencilerinin gökte yaşama ümidiyle MS 33’te meshedilmeye başlandıklarını biliyoruz (Elçiler 2:1-4). Ayrıca elçilerin ölümünden sonra, “buğday”la simgelenen ruhla meshedilmiş hakiki Hıristiyanların “deliceler”le temsil edilen sahte Hıristiyanlarla ‘beraber büyüdüklerini’ de biliyoruz (Matta 13:24-30). Ardından 1800’lü yılların sonlarından itibaren, meshedilmiş Hıristiyanlar tekrar faaliyete geçtiler. 1919 yılında “yerin ürünü” biçilmeye başlandı; buna en son meshedilecek olanların toplanması da dahildi (Vahiy 14:15, 16).

1800’lü yılların sonlarından 1931’e kadar iyi haberi duyurma işinin başlıca amacı, Mesih’in bedeninin artakalan üyelerinin toplanmasıydı. 1931 yılında Mukaddes Kitap Tetkikçileri, Kutsal Yazılara dayanan Yehova’nın Şahitleri ismini aldılar ve 15 Kasım 1933 tarihli The Watchtower dergisinde bu eşsiz ismin, İsa’nın Matta 20:1-16’da kayıtlı meselindeki “dinar”la simgelendiği açıklandı. Meselde değinilen 12 saatin 1919’dan 1931’e kadar olan 12 yıllık süre olduğu düşünülüyordu. Bu açıklamadan sonra uzun yıllar, gökteki Krallıkta yer almakla ilgili çağrının 1931’de sona erdiği ve 1930 ile 1931 yıllarında Mesih’le birlikte ortak mirasçılar olmak üzere davet edilen kişilerin “sonuncu”lar olduğuna inanıldı (Matta 20:6-8). Ancak 1966’da bu anlayış düzeltildi ve meselin meshedilmişlerin seçilmesinin sona ermesiyle bir ilgisi olmadığı açıkça anlaşıldı.

1935’te Vahiy 7:9-15’te söz edilen ‘büyük kalabalığın’ “başka koyunlar”dan oluştuğu anlaşıldı, bunlar “son günler”de toplanacak ve bir grup olarak Armagedon’dan sağ geçecek olan yeryüzünde yaşama ümidine sahip Hıristiyanlardır (Yuhanna 10:16; 2. Timoteos 3:1; Vahiy 21:3, 4). Bu yıldan sonra öğrenci yetiştirme işinin başlıca amacı artık büyük kalabalığın toplanmasıydı. Bu nedenle özellikle de 1966 yılından sonra semavi çağrının 1935’te sona erdiğine inanılıyordu. 1935’ten sonra vaftiz edilenlerin neredeyse tümünün yeryüzünde  yaşama ümidine sahip olması bu görüşü destekleyen bir kanıt olarak görüldü. O zamandan sonra gökte yaşama ümidine sahip olan kişilerin, sadakatsizlik gösteren meshedilmiş Hıristiyanların yerine seçildiğine inanıldı.

Şüphesiz meshedilmiş olanlardan biri hakikatten ayrılır ve tövbe etmezse Yehova bu ümidi onun yerine bir başkasına verir (Romalılar 11:17-22). Ancak gerçekten meshedilmiş olup da sadakatsizlik gösterenlerin sayısı muhtemelen çok fazla değildir. Diğer taraftan, 1935’ten sonra vaftiz edilen bazı Hıristiyanların zamanla gökte yaşama ümidine sahip olduklarına ruh tanıklık etti (Romalılar 8:16, 17). Böylelikle anlaşılan şu ki, Hıristiyanlara yapılan gökte yaşama davetinin sona erdiğine dair kesin bir tarih belirleyemeyiz.

Peki yüreğinde meshedilmiş biri olduğunu hisseden ve Anma Yemeğinde sunulan sembollerden almaya başlayan biri nasıl görülmeli? Bu kişi yargılanmamalıdır. Bu konu onunla Yehova arasındadır (Romalılar 14:12). Fakat gerçekten meshedilen Hıristiyanlar kendilerine özel ilgi gösterilmesini beklemezler. Meshedilmiş olmalarının onlara büyük kalabalığın deneyimli üyelerinden bile daha özel bir “anlayış” sağladığını düşünmezler. Onlar başka koyunlardan daha fazla kutsal ruha sahip olduklarını düşünmezler ve kendilerine ayrıcalıklı davranılmasını beklemezler ya da sembollerden almalarının kendilerini cemaatte tayin edilmiş diğer ihtiyarlardan daha yüksek bir konuma getirdiğini iddia etmezler. Onlar birinci yüzyıldaki bazı Hıristiyanların meshedilmiş olmakla birlikte, ihtiyar ya da hizmet görevlisi olarak hizmet etmeye yeterlik kazanmadıklarını alçakgönüllülükle hatırlarlar (1. Timoteos 3:1-10, 12, 13; Titus 1:5-9; Yakub 3:1). Hatta meshedilen bazı Hıristiyanlar ruhen zayıftı (1. Selanikliler 5:14). Hemşireler de meshedilmiş oldukları halde cemaatte öğretim veremezdi (1. Timoteos 2:11, 12).

Bu nedenle meshedilmiş Hıristiyanlar başka koyunlarla birlikte ruhen güçlü kalmaya gayret eder, ruhun meyvelerini geliştirir ve cemaatin barışını korumaya çalışırlar. İster meshedilmiş olsun, ister başka koyunlardan olsun tüm Hıristiyanlar, Yönetim Kurulunun yönlendirmelerine uyarak iyi haberi duyurmak üzere gayretle çalışırlar ve öğrenciler yetiştirirler. Meshedilmiş Hıristiyanlar, Yehova istediği sürece yeryüzünde hizmet etmeye memnuniyetle devam edecekler.