EVDE sürekli anlaşmazlıklar mı çıkıyor? Belki de artık daha sık ve daha şiddetli tartışmalar yaşanıyor. Muhtemelen tartışmaların nasıl başladığını bile hatırlamıyorsunuz. Yine de birbirinizi seviyor ve incitmek istemiyorsunuz.

Farklı görüşlerinizin olması ailenizin parçalandığı anlamına gelmez. Evinizin huzurlu ya da huzursuz bir ortam olmasını anlaşmazlıklar değil, bu anlaşmazlıkları nasıl ele aldığınız belirler. Şimdi tartışmaları önlemeye yardım edecek bazı noktalara bakalım.

Tartışmak için en az iki kişi gerekir, fakat taraflardan biri konuşmak yerine dinlerse, tartışmalar yatışmaya başlayabilir. Bu yüzden öfkelendiğinizde misilleme yapma isteğine karşı koyun. Kendinizi kontrol ederek özsaygı ve ağırbaşlılığınızı koruyun. Unutmayın ki, ailede huzurlu bir ortam sağlamak, tartışmaları kazanmaktan daha önemlidir.

“Odun yoksa ateş söner; iftiracı yoksa ağız kavgası yatışır” (Özdeyişler 26:20)

Karşınızdaki kişinin sözünü kesmeden ya da onu yargılamadan, dikkatle ve duygudaş şekilde dinlemek öfkeyi yatıştırır, ailede huzuru sağlar. Kişiye kötü niyetler yüklemek yerine onun duygularını hesaba katın. Kusurluluğun yol açabileceği bir davranışın kasıtlı olduğunu düşünmeyin. Söylenen kırıcı sözler kötü niyet ve kindar bir tutumdan çok düşüncesizlik ya da incinmiş duygulardan kaynaklanıyor olabilir.

“İçten şefkat, iyilik, alçakgönüllülük, yumuşak başlılık ve tahammül niteliklerini giyin” (Koloseliler 3:12)

Çabuk parlayan biriyseniz, nazik şekilde izin isteyip sakinleşmek için biraz uzaklaşmak yerinde olur. Belki başka bir odaya gidebilir ya da sakinleşene kadar yürüyüş yapabilirsiniz. Bu, kişiyle aranıza set çekmek ya da susarak tavır koymak anlamına gelmez. Tersine Tanrı’ya dua ederek sabır, sağgörü ve anlayış dilemek için uygun bir zaman olabilir.

“Kavga patlak vermeden oradan uzaklaş” (Özdeyişler 17:14)

Karşınızdaki kişiyi incitecek bir cevap bulmaya çalışırsanız sorun çözülmeyecektir. Bunun yerine sevdiğiniz kişinin incinen duygularını iyileştirecek bir şeyler söylemeyi deneyin. Ne hissetmesi gerektiğini dikte etmektense, alçakgönüllü davranarak ondan açıklama yapmasını isteyin; durumu düzeltmek için yardımcı olduğunda ve anlayış gösterdiğinde teşekkür edin.

“İnsan vardır, kılıç saplar gibi düşüncesizce konuşur; hikmetlilerin dili ise şifadır” (Özdeyişler 12:18)

Ailedeki bir kişinin sabırsızlığı diğerlerinin de kolaylıkla öfkelenmesine neden olabilir. Ne kadar kırılmış olursanız olun, iğneleyici ve aşağılayıcı şekilde ya da sesinizi yükselterek konuşmaktan kaçının. “Beni umursamıyorsun” ya da “Beni hiç dinlemiyorsun” gibi kırıcı suçlamalarda bulunmayın. Bunun yerine eşinize, davranışının sizi ne kadar incittiğini sakin bir şekilde açıklayın (“. . . . için çok kırıldım”). İtmek, tokat atmak ya da tekme atmak gibi şiddet eylemleri asla mazur görülemez. Aynı şey onur kırıcı isimler takmak, aşağılayıcı şekilde konuşmak ya da tehditler savurmak için de geçerlidir.

“Her kötülükle birlikte kindarlık, öfke, gazap, bağırıp çağırma ve sövme sizden tümüyle uzak olsun” (Efesoslular 4:31)

Olumsuz duygulara yenilerek asıl amacınızın barışı sağlamak olduğunu gözden kaçırmayın. Kavga ederseniz her ikiniz de kaybedersiniz. Barışı sağlarsanız ikiniz de kazanırsınız. Bu nedenle tartışmanın çıkmasında payınız olduğunu kabul edin. Hatalı olduğunuzu düşünmeseniz bile, sinirlendiğiniz, karşılık verdiğiniz ya da istemeyerek de olsa tatsızlık yaşanmasında pay sahibi olduğunuz için özür dileyebilirsiniz. Başkalarıyla barış içinde olmak, gururunuzdan ya da bir tartışmada üstün gelmekten daha önemlidir. Ayrıca karşınızdaki kişi sizden özür dilerse bağışlamaya hazır olun.

‘Gururu bırak, git, yalvar yakar’ (Özdeyişler 6:3)

Bir tartışma sona erdiğinde huzuru sağlamak için ne yapabilirsiniz? Bu soru bir sonraki makalede yanıtlanacak.