Trigj nom Enhault

Wäa wieren de rikja Maun un Lazarus?

Wäa wieren de rikja Maun un Lazarus?

Waut de Schreft doatoo sajcht

 De rikja Maun un Lazarus sent twee utjedochte Menschen, von dee Jesus en eene Räd vetald (Lukas 16:19-31). En dise Jeschicht stalden de beid Mana twee Gruppen Menschen väa: (1) De rikja Maun stald de judische Gloowesleidasch väa, waut en Jesus siene Tiet läwden un (2) Lazarus stald de läach aunjeseene Menschen väa, waut oba von Hoaten opprechtich wieren un no Jesus siene Norecht horchten.

Waut wie en disen Artikjel seenen woaren

 Waut vetald Jesus von dän rikjen Maun un von Lazarus?

 En Lukas, Kapitel 16 rät Jesus von twee Mana, wua sikj en äa Läwen onverhofs aules endad.

 Hia es de Jeschicht toopjefot, waut Jesus vetald: Een rikja Maun läwd huachhäa. Een oama Pracha, waut Lazarus heet, wort no dän rikjen Maun siene Däa jebrocht. Un dis oama Maun wenscht sikj daut, daut hee kunn de Kjreemels oppäten, waut dän rikjen Maun vom Desch follen. Met de Tiet storf Lazarus un de Enjel druagen dän no Abraham siene Schoot. De rikja Maun storf uk un wort begroft. En de Jeschicht woat et soo hanjestalt, aus wudden de beid Mana nom Doot bie kloaret Vestaunt sennen. De doodja, rikja Maun wort en een flaumendet Fia jekjwält un fruach Abraham, aus dee wudd Lazarus met eene Lakj Wota oppem Finja schekjen, daut hee sikj siene Tung kjeelen kunn. Abraham säd daut auf un säd uk noch, daut de Omstend von de beid Mana sikj nu gaunz jeendat hauden. Hee säd uk, daut doa een deepa Aufgrunt tweschen an wia, wua nich jinkj äwatokomen.

 Es daut eene woare Jeschicht?

 Nä, daut es nich. Dit es bloos een Jlikjnis, waut Jesus vetald, toom ons waut lieren. Mau rajcht Jelieede sajen, daut dit bloos een Jlikjnis es un nich eene woare Jeschicht. En de Luther-Bibel von 1912 woat biejlikj en eene Äwaschreft jesajcht, daut dit een Jlikjnis es. Un en de katoolsche Jerusalem Bible sajcht daut en eene Footnoot, daut dit een “Jlikjnis es, waut soo aus eene Jeschicht vetalt wort, wua daut oba nich om Menschen jinkj, waut mol opp iernst jeläft hauden”.

 Wull Jesus ons met dit waut doaräwa lieren, woo daut Läwen nom Doot wiedajeit? Wull hee doamet sajen, daut eenje Menschen em Halenfia jekjwält woaren, wan dee ieescht jestorwen sent, un daut Abraham un Lazarus em Himmel wieren? Daut jeft miere Sachen, waut ons wiesen, daut et nich soo sennen kaun.

 See wie mol dit hia:

  •   Wan de rikja Maun opp iernst opp eene Städ jewast wia, wua hee em Fia jekjwält wort, wudd de Lakj Wota opp Lazarus siene Finjaspetz dan nich vedonst sennen?

  •   Wan dee uk nich vedonst wia, wudd eene eensje Lakj Wota dän rikjen Maun doa en siene Kwol opp iernst waut jeholpen haben, wan dee en werkjeljet Fia wia?

  •   Woo kunn Abraham em Himmel sennen, wan Jesus doch gaunz kloa säd, daut doa bat dan, aus hee dit Jlikjnis vetald, noch kjeena wia nom Himmel jefoaren? (Johanes 3:13).

 Wiest dise Jeschicht, daut de Lia von daut Halenfia opp iernst soo es?

 Nä. Wan dit uk nich eene woare Jeschicht es, stonen eenje doawäajen noch doaropp, daut dee bewiest, daut de goode Menschen nom Himmel komen un de Schlajchte nom Halenfia. a

 Oba kaun eena daut werkjlich soo sajen? Nä.

 De Lia von daut Halenfia paust eefach nich met daut toop, waut de Schreft von dee sajcht, waut jestorwen sent. Biejlikj sajcht de Schreft nich, daut aule goode Menschen woaren nom Himmel komen un doa een scheenet Läwen haben. Un dee sajcht uk nich, daut de schlajchte Menschen em Halenfia woaren jekjwält woaren. Enne Städ daut sajcht de Schreft gaunz kloa un dietlich: “Dee waut läwen, weeten daut see stoawen; oba de Vestorwne weeten nuscht” (Liera 9:5, PB).

 Waut bediet de Jeschicht von dän rikjen Maun un Lazarus?

 Dee Jeschicht wiest, daut doa twee Gruppen wieren, wua sikj boolt aules wudd endren.

 De rikja Maun wia gaunz kloa een Jlikjnis fa “de jeltjieeje Farisäa”; daut wieren de judische Gloowesleidasch (Lukas 16:14, PB). Dee hieeden daut, waut Jesus lieed, oba stalden sikj doch doajäajen. Un de Gloowesleidasch deeden uk de jeweenelje Menschen veachten (Johanes 7:49).

 Lazarus wia een Jlikjnis fa de jeweenelje Menschen, waut Jesus siene Norecht aunneemen un waut von de judische Gloowesleidasch veacht worden.

 De Omstend endaden sikj gaunz bie de beid Gruppen.

  •   De judische Gloowesleidasch dochten, daut see bie Gott goot aunjeseenen wieren. Oba wäajens dee Jesus siene Norecht nich aunneemen, worden dee von Gott aufjewäsen un hee neem dee äaren Deenst nich mea aun. Soo es daut, woo dee soo to sajen storwen. Un dee kjwäld daut, waut Jesus un siene Nofolja prädjen deeden (Matäus 23:29-30; Aposteljeschicht 5:29-33).

  •   De jeweenelje Menschen, waut lang emma wieren von de Gloowesleidasch hinjaloten worden, wieren nu aunjeseenen. Väle neemen de Norecht aun un dee kjeem daut togood. Dee hauden dan de Jeläajenheit, daut see kunnen fa emma Gott siene Frind sennen (Johanes 17:3).

a Eenje Bibeläwasatungen brucken daut Wuat “Hal” toom sajen, wua de rikja Maun hankjeem, aus dee storf. Oba aus daut aum Aunfank opp de griechische Sproak oppjeschräwen wort, wia doa en Lukas 16:23 daut Wuat Hades, waut eefach bediet: Daut Grauf von de Menschheit.