ចូរពង្រឹងកម្លាំងគ្នាទៅវិញទៅមក
ចូរពង្រឹងកម្លាំងគ្នាទៅវិញទៅមក
«អ្នកទាំងនោះ . . . កំសាន្តចិត្ត[ឬ«ជួយពង្រឹងកម្លាំង», ព.ថ.]ខ្ញុំ»។—កូល៉ុស ៤:១១
១, ២. ទោះជាអាចនាំឲ្យខ្លួនមានបញ្ហាក៏ដោយ ហេតុអ្វីបានជាមិត្តភក្ដិរបស់ប៉ុលសុខចិត្តទៅសួរសុខទុក្ខគាត់នៅក្នុងគុកនោះ?
បើអ្នកមានមិត្តភក្ដិដែលបានជាប់គុកជាយូរឆ្នាំហើយនោះ សូម្បីតែគាត់ជាប់គុកដោយគ្មានទោសក៏ដោយ នោះក៏នាំឲ្យអ្នកមានបញ្ហាដែរ។ អ្នកយាមគុកប្រហែលជាតាមដានអ្នកជាប់ដោយក្ដីសង្ស័យ ក្រែងលោអ្នកប្រព្រឹត្តបទល្មើសដែរ។ ហេតុនេះ បើអ្នកទាក់ទងមិត្តភក្ដិរបស់អ្នកជាទៀងទាត់និងទៅសួរសុខទុក្ខគាត់នៅក្នុងគុក អ្នកត្រូវមានចិត្តក្លាហានមែន។
២ ប៉ុន្តែ នេះជាអ្វីដែលមិត្តភក្ដិរបស់សាវ័កប៉ុលបានធ្វើប្រមាណ១.៩០០ឆ្នាំមុន។ ពួកគាត់មិនបានស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការទៅជួបប៉ុលនៅក្នុងគុក ដើម្បីផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្តនិងការសម្រាលទុក្ខដែលគាត់ត្រូវការ ថែមទាំងដើម្បីពង្រឹងជំនឿរបស់គាត់ដែរ។ តើមិត្តភក្ដិទាំងនេះជានរណា? តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីដោយឃើញភាពក្លាហាន ភាពស្មោះត្រង់ និងមិត្តភាពរបស់ពួកគាត់?—សុភាសិត ១៧:១៧
អ្នកដែល«ជួយពង្រឹងកម្លាំង»
៣, ៤. (ក) តើមិត្តភក្ដិប្រាំនាក់របស់ប៉ុលជាអ្នកណា? តើពួកគាត់បានជួយប៉ុលយ៉ាងណា? (ខ) តើពាក្យថា«ជួយពង្រឹងកម្លាំង»សំដៅទៅលើអ្វី?
៣ ឥឡូវសូមគិតក្នុងចិត្តថានេះជាឆ្នាំ៦០ស.យ.។ នៅឆ្នាំនោះសាវ័កប៉ុលជាប់គុកនៅទីក្រុងរ៉ូមដោយសារគេបានចោទប្រកាន់មិនពិតថា គាត់បំបះបំបោរប្រជាជនឲ្យប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាល។ (កិច្ចការ ២៤:៥; ២៥:១១, ១២) ប៉ុលប្រាប់ពីឈ្មោះនៃគ្រីស្ទានប្រាំនាក់ដែលបានជួយគាំទ្រគាត់។ ទីមួយគឺ ទីឃីកុសពីតំបន់អាស៊ី ជាអ្នកនាំសាររបស់ប៉ុលផ្ទាល់ និងជា‹បាវបំរើជាមួយនឹងប៉ុលក្នុងព្រះអម្ចាស់›។ ទីពីរគឺអូនេស៊ីម បងប្រុស«ស្ងួនភ្ងា ហើយស្មោះត្រង់»ពីទីក្រុងកូល៉ុស។ ទីបីគឺសាសន៍ម៉ាសេដូនម្នាក់ឈ្មោះអើរីស្ដាក ពីទីក្រុងថែស្សាឡូនីចដែលធ្លាប់«ជាប់គុកជាមួយនឹង»ប៉ុលដែរ។ ទីបួនគឺម៉ាកុស ដែលបានសរសេរសៀវភៅដំណឹងល្អឈ្មោះម៉ាកុស និងជាប្អូនជីដូនមួយរបស់បាណាបាស ដែលធ្លាប់ធ្វើដំណើរជាមួយនឹងប៉ុលក្នុងកំឡុងដែលគាត់ធ្វើទស្សនកិច្ចជាសាសនទូត។ ទីប្រាំគឺយូស្ទុស ដែលជាអ្នកធ្វើការជាមួយនឹងសាវ័កប៉ុល«ខាងឯនគរព្រះ»។ ប៉ុលនិយាយអំពីអ្នកទាំងប្រាំថា៖ «អ្នកទាំងនោះ . . . កំសាន្តចិត្ត[ឬ«ជួយពង្រឹងកម្លាំង», ព.ថ.]ខ្ញុំ»។—កូល៉ុស ៤:៧-១១
៤ អ្វីដែលប៉ុលបាននិយាយអំពីជំនួយដែលគាត់បានទទួលពីមិត្តស្មោះត្រង់របស់គាត់មានន័យជ្រៅជ្រះ។ ប៉ុលប្រើពាក្យភាសាក្រិច(ប៉ារ៉ាកូរីយ៉ា)ដែលបកប្រែថា«ជួយពង្រឹងកម្លាំង»។ ក្នុងព្រះគម្ពីរ មានតែខនេះដែលមានពាក្យ(ប៉ារ៉ាកូរីយ៉ា)នោះ។ ពាក្យនេះមានអត្ថន័យជាច្រើន ហើយជាពិសេសពាក្យនេះសំដៅលើថ្នាំ។ * ហើយពាក្យនោះក៏អាចបកប្រែថា‹ការធូរស្បើយខាងផ្លូវចិត្ត ការរំលែកទុក្ខ ការសម្រាលទុក្ខ ឬការកំសាន្តចិត្ត›។ នោះជាអ្វីដែលប៉ុលត្រូវការដើម្បីជួយពង្រឹងកម្លាំងគាត់ ហើយបុរសទាំងប្រាំនាក់នេះបានផ្ដល់ជំនួយនោះ។
មូលហេតុដែលប៉ុលត្រូវការអ្នកដែល«ជួយពង្រឹងកម្លាំង»
៥. ទោះបីប៉ុលជាសាវ័កម្នាក់ពិតមែន តើគាត់ត្រូវការអ្វី? ម្ដងម្កាល តើយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការអ្វី?
៥ ប្រហែលជាមនុស្សខ្លះភ្ញាក់ផ្អើលពេលដឹងថា ប៉ុលដែលជាសាវ័កម្នាក់ ត្រូវការគេជួយពង្រឹងកម្លាំងនោះ។ ប៉ុន្តែ គាត់ពិតជាត្រូវការមែន។ ពិតមែនថា ប៉ុលមានជំនឿមុតមាំ ហើយបានស៊ូទ្រាំនឹងការធ្វើទុក្ខទោសលើរូបកាយជាច្រើន ដូចជា«ត្រូវរំពាត់ហួសល្បត់» «ជិតស្លាប់ជាញឹកញយ» និងការឈឺចាប់ផ្សេងទៀត។ (កូរិនថូសទី២ ១១:២៣-២៧) យ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់ជាមនុស្សដូចយើងដែរ ហើយមនុស្សទាំងអស់ម្ដងម្កាលត្រូវការនូវការសម្រាលទុក្ខនិងត្រូវការអ្នកឯទៀតជួយពង្រឹងជំនឿរបស់ពួកគេ។ សូម្បីតែព្រះយេស៊ូក៏ត្រូវការការពង្រឹងកម្លាំងនេះដែរ។ នៅរាត្រីចុងក្រោយ មានទេវតាមួយរូបមកជួបទ្រង់នៅសួនគែតសេម៉ានីហើយបាន«ចំរើនកំឡាំងថ្វាយ»ទ្រង់។—លូកា ២២:៤៣
៦, ៧. (ក) នៅទីក្រុងរ៉ូម តើអ្នកណាដែលបានធ្វើឲ្យប៉ុលខកចិត្ត? តើអ្នកណាបានលើកទឹកចិត្តប៉ុល? (ខ) នៅទីក្រុងរ៉ូម តើបងប្អូនគ្រីស្ទានរបស់ប៉ុលបានជួយគាត់យ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះបានជា«ជួយពង្រឹងកម្លាំងគាត់»?
៦ ប៉ុលក៏ត្រូវការគេជួយពង្រឹងកម្លាំងគាត់ដែរ។ នៅពេលប៉ុលត្រូវនាំទៅដល់ទីក្រុងរ៉ូមជាអ្នកទោសនោះ ជនរួមជាតិរបស់គាត់មិនបានមកទទួលស្វាគមន៍គាត់នោះទេ។ ជាទូទៅ ជនជាតិយូដាទាំងនេះមិនបានស្ដាប់តាមសារអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះទេ។ កំណត់ហេតុនៅសៀវភៅកិច្ចការប្រាប់ថា ក្រោយបុរសជាមេសាសន៍យូដាបានមកជួបប៉ុលនៅកន្លែងដែលគេឃុំគាត់នោះ៖ «អ្នកខ្លះក៏ទទួលជឿសេចក្ដីដែលគាត់អធិប្បាយ តែអ្នកខ្លះមិនព្រមជឿទេ នោះគេចេញទៅទាំងទាស់ទែងគ្នា»។ (កិច្ចការ ២៨:១៧, ២៤, ២៥) ប៉ុលច្បាស់ជាពិបាកចិត្តដោយសារពួកគេមិនយល់តម្លៃនៃសេចក្ដីសប្បុរសដែលគ្មានសិទ្ធិទទួលពីព្រះយេហូវ៉ា! សំបុត្រដែលប៉ុលបានសរសេរប៉ុន្មានឆ្នាំមុនទៅកាន់ក្រុមជំនុំនៅទីក្រុងរ៉ូមបញ្ជាក់ថា គាត់មានអារម្មណ៍សោកសៅប៉ុនណា។ គាត់បានសរសេរថា៖ «ខ្ញុំមានសេចក្ដីទុក្ខសោកជាខ្លាំង នឹងសេចក្ដីព្រួយលំបាកក្នុងចិត្តជានិច្ច ដ្បិតខ្ញុំស្ទើរតែនឹងសូមឲ្យព្រះគ្រីស្ទដាក់បណ្ដាសាខ្ញុំវិញ ជំនួសបងប្អូន[ជនជាតិយូដា]ជាញាតិសន្ដានរបស់ខ្ញុំខាងឯសាច់ឈាម»។ (រ៉ូម ៩:២, ៣) យ៉ាងណាក៏ដោយ នៅទីក្រុងរ៉ូមប៉ុលបានរកឃើញមិត្តសំឡាញ់ពិតដែលជួយសម្រាលទុក្ខគាត់ដោយសារសេចក្ដីស្រឡាញ់និងចិត្តក្លាហានរបស់ពួកគាត់។ ពួកគាត់ជាបងប្អូនខាងវិញ្ញាណពិតប្រាកដរបស់ប៉ុល។
៧ តើបងប្រុសប្រាំនាក់នោះបានជួយពង្រឹងកម្លាំងប៉ុលយ៉ាងដូចម្ដេច? ពិតមែនថាប៉ុលជាប់គុក តែនេះមិនបានធ្វើឲ្យពួកគាត់ខ្មាសមិនហ៊ានទៅជួបប៉ុលនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ស្មោះស្ម័គ្រពីចិត្ត ពួកគាត់បានជួយធ្វើកិច្ចការដែលប៉ុលមិនអាចធ្វើដោយខ្លួនឯងដោយព្រោះជាប់គុក។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគាត់បាននាំសារឲ្យប៉ុល ហើយក៏ជូនឲ្យសំបុត្រនិងពាំនាំនូវការណែនាំទៅក្រុមជំនុំផ្សេងៗ។ ពួកគាត់ក៏បានរាយការណ៍ប្រាប់ប៉ុលអំពីសុខទុក្ខបងប្អូននៅទីក្រុងរ៉ូមនិងកន្លែងផ្សេងទៀត ហើយនេះបានលើកទឹកចិត្តប៉ុលដែរ។ ពួកគាត់ទំនងជាធ្លាប់ជួយទិញរបស់របរផ្សេងៗដែលប៉ុលត្រូវការ ដូចជាសំលៀកបំពាក់សំរាប់រដូវរងា ក្រដាសរមូរ និងប្រដាប់ប្រដាសរសេរជាដើម។ (អេភេសូរ ៦:២១, ២២; ធីម៉ូថេទី២ ៤:១១-១៣) ទង្វើទាំងអស់នេះបានជួយប៉ុលនិងបានលើកទឹកចិត្តគាត់ពេលដែលជាប់គុក ហើយលទ្ធផលពីជំនួយនេះគឺប៉ុលអាចជួយពង្រឹងកម្លាំងអ្នកឯទៀតនិងក្រុមជំនុំផ្សេងៗទៀតផងដែរ។—រ៉ូម ១:១១, ១២
របៀប«ជួយពង្រឹងកម្លាំង»អ្នកឯទៀត
៨. ដោយសារប៉ុលសារភាពដោយចិត្តរាបទាបថា គាត់ត្រូវការអ្នក«ជួយពង្រឹងកម្លាំង»នោះ តើយើងទាញយកមេរៀនអ្វី?
៨ តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីកំណត់ហេតុអំពីប៉ុលនិងសហការីប្រាំនាក់របស់គាត់នោះ? សូមយើងពិចារណាមេរៀនមួយជាពិសេសនោះគឺ៖ យើងត្រូវមានចិត្តក្លាហាននិងត្រូវចេះធ្វើពលិកម្មទើបអាចជួយអ្នកឯទៀតពេលពួកគេជួបការលំបាក។ ម្យ៉ាងទៀត យើងត្រូវមានចិត្តរាបទាប ទើបអាចទទួលស្គាល់ថាយើងត្រូវការជំនួយនៅពេលយើងជួបនឹងការលំបាក។ ប៉ុលមិនត្រឹមតែសារភាពថាគាត់ត្រូវការជំនួយប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់ក៏បានទទួលជំនួយនោះដោយចិត្តអបអរ ថែមទាំងបានសរសើរអ្នកដែលជួយគាត់ទៀតផង។ ប៉ុលគ្មានគំនិតថា ការព្រមទទួលជំនួយពីអ្នកឯទៀតជាអ្វីដែលគួរឲ្យអាម៉ាស់ខ្មាសឬមានន័យថាខ្លួនយើងអន់នោះទេ ហើយយើងក៏មិនត្រូវគិតដូច្នេះដែរ។ បើយើងគិតថា យើងមិនដែលត្រូវការអ្នកណាជួយពង្រឹងកម្លាំងយើងនោះ គឺហាក់ដូចជាចង់និយាយថាយើងជាមនុស្សមិនធម្មតាដែលខ្លាំងលើសជាងគេក្នុងពិភពលោក។ សូមចាំគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូបង្ហាញថា សូម្បីតែមនុស្សគ្រប់ល័ក្ខណ៍ក៏ជួនកាលត្រូវទូលអង្វរសុំជំនួយដោយសម្លេងយ៉ាងខ្លាំងដែរ។—ហេព្រើរ ៥:៧
៩, ១០. តើមានលទ្ធផលល្អយ៉ាងណាពេលបុគ្គលម្នាក់ទទួលស្គាល់ថាគាត់ត្រូវការជំនួយ? តើនេះអាចមានអានុភាពយ៉ាងណាទៅលើបុគ្គលឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំនិងក្នុងក្រុមគ្រួសារ?
៩ មានលទ្ធផលល្អពេលបងប្រុសៗដែលនាំមុខសារភាពថាខ្លួនមិនអាចធ្វើអ្វីៗទាំងអស់បាននោះទេ ហើយត្រូវពឹងជំនួយអ្នកឯទៀតដែរ។ (យ៉ាកុប ៣:២) ការសារភាពដូច្នេះជួយពង្រឹងចំណងមិត្តភាពរវាងអ្នកដែលមានមុខតំណែងនាំមុខនិងអ្នកដែលត្រូវធ្វើតាមការណែនាំនោះ ទាំងនាំឲ្យមានការប្រស្រ័យទាក់ទងគ្នាដោយមិនទើសទាល់។ ចិត្តរាបទាបរបស់អ្នកដែលព្រមទទួលជំនួយ ជាគំរូសំរាប់អ្នកឯទៀតដែលជួបនឹងកាលៈទេសៈស្រដៀងគ្នានេះ។ នោះបង្ហាញថា អ្នកដែលកំពុងតែនាំមុខក៏ជាមនុស្សធម្មតាដែរ ហើយជាមនុស្សដែលស្រួលទាក់ទង។—សាស្ដា ៧:២០
១០ ជាឧទាហរណ៍ ពេលដែលកូនត្រូវដោះស្រាយបញ្ហាណាមួយឬកំពុងតែជួបនឹងសេចក្ដីល្បួង កូនប្រហែលជាស្រួលទទួលជំនួយពីមាតាបិតាជាងពេលកូនដឹងថា មាតាបិតាក៏ធ្លាប់មានបញ្ហាស្រដៀងនឹងខ្លួនដែរពេលពួកគាត់នៅក្មេង។ (កូល៉ុស ៣:២១) យ៉ាងនេះ មាតាបិតានិងកូនអាចនិយាយគ្នាចេញពីចិត្ត។ បើមាតាបិតាប្រាប់ពីដំណោះស្រាយដែលបញ្ជាក់ក្នុងបទគម្ពីរនោះមានប្រសិទ្ធភាពជាង ហើយកូនក៏ឆាប់ស្ដាប់តាមដែរ។ (អេភេសូរ ៦:៤) ស្រដៀងគ្នាដែរ សមាជិកក្រុមជំនុំនឹងសប្បាយចិត្តទទួលជំនួយពីអ្នកចាស់ទុំជាង ពេលសមាជិកទាំងនោះទទួលស្គាល់ថា អ្នកចាស់ទុំក៏មានបញ្ហាដែរ ហើយចេះភ័យខ្លាចនិងទាល់ប្រាជ្ញា។ (រ៉ូម ១២:៣; ពេត្រុសទី១ ៥:៣) នេះក៏បង្កភាពងាយស្រួលឲ្យសមាជិកក្រុមជំនុំនិយាយជាមួយអ្នកចាស់ទុំចេញពីចិត្ត រួចអ្នកចាស់ទុំអាចជូនឱវាទពីបទគម្ពីរ ហើយពង្រឹងជំនឿបងប្អូន។ សូមចាំថា បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងត្រូវការនូវការពង្រឹងជំនឿខ្លាំងជាងមុនៗទៅទៀត។—ធីម៉ូថេទី២ ៣:១
១១. ហេតុអ្វីបានជាបងប្អូនជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះត្រូវការអ្នកជួយពង្រឹងកម្លាំង?
១១ មិនថាយើងរស់នៅកន្លែងណាក្ដី ជាអ្នកណាក្ដី មានវ័យចាស់ឬក្មេងក្ដី ម្ដងម្កាលក្នុងជីវិតរបស់យើង យើងទាំងអស់គ្នានឹងជួបបញ្ហាដែលនាំឲ្យតានតឹងចិត្តជាក់ជាមិនខាន។ ជីវិតក្នុងលោកីយ៍នេះគឺដូច្នេះហើយ។ (វិវរណៈ ១២:១២) បញ្ហាទាំងនេះដែលនាំឲ្យយើងពិបាកខាងផ្លូវកាយឬផ្លូវចិត្តនោះ សាកល្បងនូវភាពមុតមាំនៃជំនឿរបស់យើង។ ការល្បងលអាចមាននៅកន្លែងធ្វើការ នៅឯសាលារៀន ក្នុងក្រុមគ្រួសារ ឬក៏ក្នុងក្រុមជំនុំ។ ជំងឺធ្ងន់ធ្ងរឬស្លាកស្នាមផ្លូវចិត្តដែលបន្សល់ទុកពីអតីតកាលអាចល្បងលជំនឿយើងដែរ។ បើប្ដីឬប្រពន្ធ អ្នកចាស់ទុំម្នាក់ ឬមិត្តភក្ដិណាមួយពោលពាក្យដែលលើកទឹកចិត្តឬបង្ហាញចិត្តសប្បុរសចំពោះយើង នោះសម្រាលទុក្ខយើងខ្លាំងណាស់! នោះគឺដូចជាថ្នាំដែលលាបស្បែកធ្វើឲ្យបាត់រមាស់បាត់ក្រហាយ! ហេតុនេះហើយ បើអ្នកឃើញបងប្អូនណាម្នាក់មានបញ្ហាដូច្នេះ ចូរជួយពង្រឹងកម្លាំងគាត់ផង។ ឬមួយក៏បើអ្នកមានបញ្ហាណាមួយនាំឲ្យអំពល់ នោះចូរសុំជំនួយពីអ្នកដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ខាងវិញ្ញាណ។—យ៉ាកុប ៥:១៤, ១៥
របៀបសមាជិកក្នុងក្រុមជំនុំអាចជួយបាន
១២. តើបងប្អូនម្នាក់ៗក្នុងក្រុមជំនុំអាចធ្វើអ្វីដើម្បីពង្រឹងកម្លាំងបងប្អូនខ្លួន?
១២ សមាជិកគ្រប់រូបក្នុងក្រុមជំនុំ រួមទាំងប្អូនៗដែលនៅក្មេងអាចជួយពង្រឹងកម្លាំងអ្នកដទៃដែរ។ វិធីមួយគឺដោយទៅកិច្ចប្រជុំនិងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយជាទៀងទាត់ នោះជួយពង្រឹងជំនឿអ្នកឯទៀតយ៉ាងខ្លាំង។ (ហេព្រើរ ១០:២៤, ២៥) បើអ្នកចូលរួមកិច្ចបំរើដ៏ពិសិដ្ឋនេះទៀងទាត់ជានិច្ច នោះបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់របស់អ្នកចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងបង្ហាញថាអ្នកកំពុងតែចាំយាមខាងវិញ្ញាណ ទោះជាអ្នកកំពុងតែស៊ូទ្រាំនឹងការពិបាកក៏ដោយ។ (អេភេសូរ ៦:១៨) ការធ្វើដូចនេះជាទៀងទាត់អាចជួយពង្រឹងកម្លាំងអ្នកឯទៀត។—យ៉ាកុប ២:១៨
១៣. ហេតុអ្វីបានជាបងប្អូនខ្លះទៅជាអសកម្ម? តើអាចជួយពួកគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ ជួនកាល កង្វល់កង្វាយនៃជីវិតឬបញ្ហាលំបាកផ្សេងទៀតអាចបណ្ដាលឲ្យបងប្អូនខ្លះបង្អង់ឬទៅជាអសកម្មក្នុងកិច្ចបំរើ។ (ម៉ាកុស ៤:១៨, ១៩) ប្រហែលជាយើងមិនឃើញអ្នកអសកម្មមកប្រជុំនៅឯក្រុមជំនុំទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគេទំនងជានៅមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ តើអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីពង្រឹងជំនឿរបស់ពួកគេ? អ្នកចាស់ទុំអាចផ្ដល់ជំនួយដោយទៅជួបគាត់នៅផ្ទះ។ (កិច្ចការ ២០:៣៥) ពួកគាត់ក៏ប្រហែលជានឹងសុំសមាជិកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំឲ្យជួយដែរ។ ការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយទៅជួបអ្នកទាំងនេះ អាចជាឱសថយ៉ាងស័ក្ដិសិទ្ធិដែលជួយពង្រឹងជំនឿអ្នកខ្សោយខាងវិញ្ញាណ។
១៤, ១៥. តើប៉ុលជូនឱវាទអ្វីអំពីការជួយពង្រឹងកម្លាំងអ្នកឯទៀត? សូមឲ្យឧទាហរណ៍ក្នុងក្រុមជំនុំមួយដែលបានអនុវត្តតាមឱវាទនេះ។
១៤ ព្រះគម្ពីរដាស់តឿនយើងឲ្យ«ជួយកំសាន្តដល់ពួកអ្នកណាដែលមានសេចក្ដីទន់ក្រំចិត្ត ទាំងគាំពារពួកអ្នកដែលខ្សោយ»។ (ថែស្សាឡូនីចទី១ ៥:១៤) ប្រហែលជាអ្នក«ទន់ក្រំចិត្ត»ឃើញថា ភាពក្លាហានរបស់ខ្លួនបានរសាយទៅ ហើយបើគ្មានជំនួយនោះ ពុំអាចឈ្នះពានពារឧបសគ្គដែលស្ថិតនៅពីមុខខ្លួនបានទេ។ តើអ្នកអាចជួយបានទេ? ពាក្យថា«គាំពារពួកអ្នកដែលខ្សោយ»ត្រូវបានបកស្រាយថា«កាន់ឲ្យជាប់»ឬ«តោងឲ្យជាប់»នឹងអ្នកដែលខ្សោយ។ ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់ចៀមទាំងអស់របស់ទ្រង់។ ទ្រង់ពុំដែលចាត់ទុកចៀមរបស់ទ្រង់ថាគ្មានតម្លៃ ក៏មិនចង់ឲ្យចៀមណាមួយរសាត់ចេញពីទ្រង់ដែរ។ តើអ្នកអាចជួយបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ«កាន់ឲ្យជាប់»នឹងអ្នកដែលខ្សោយខាងវិញ្ញាណទាល់តែពួកគាត់ខ្លាំងជាងឬទេ?—ហេព្រើរ ២:១
១៥ អ្នកចាស់ទុំម្នាក់បានទៅជួបគូប្ដីប្រពន្ធដែលធ្លាប់អសកម្មប្រាំមួយឆ្នាំ។ អ្នកចាស់ទុំនោះបានសរសេរថា៖ «ការយកចិត្តទុកដាក់ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់និងសេចក្ដីសប្បុរសដែលក្រុមជំនុំទាំងមូលបានសម្ដែងចំពោះពួកគាត់ មានឥទ្ធិពលខ្លាំងម្ល៉េះដែលបានជំរុញពួកគាត់ឲ្យត្រឡប់មកហ្វូងចៀមម្ដងទៀត»។ តើបងស្រីដែលធ្លាប់អសកម្មនោះមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះបងប្អូនដែលធ្លាប់មកជួបគាត់? ឥឡូវគាត់និយាយថា៖ «អ្វីដែលបានជួយយើងចាប់ផ្ដើមមានសកម្មភាពឡើងវិញគឺ បងប្រុសៗនិងបងស្រីៗដែលធ្លាប់មកជាមួយនឹងពួកគាត់ ពួកគេមិនដែលថ្កោលទោសយើងឬរិះគន់យើងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគាត់បានយោគយល់និងលើកទឹកចិត្តយើងពីបទគម្ពីរ»។
១៦. តើអ្នកណាដែលបំរុងតែនឹងជួយអ្នកដែលត្រូវការនូវការពង្រឹងកម្លាំង?
១៦ ពិតណាស់ថា គ្រីស្ទានស្មោះត្រង់រីករាយក្នុងការជួយពង្រឹងកម្លាំងអ្នកឯទៀត ហើយនៅពេលកាលៈទេសៈក្នុងជីវិតយើងកែប្រែ យើងប្រហែលជានឹងទទួលការពង្រឹងកម្លាំងពីបងប្អូនរបស់យើងដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ តាមការពិត ប្រហែលជានឹងមានគ្រាដែលយើងត្រូវការជំនួយ តែគ្មានអ្នកណាដែលអាចជួយយើងបានទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ មានបុគ្គលមួយអង្គជាប្រភពកម្លាំងដែលយើងអាចពឹងជានិច្ច ហើយបុគ្គលនោះបំរុងតែនឹងជួយយើងជានិច្ច។ បុគ្គលនោះគឺព្រះយេហូវ៉ា។—ទំនុកដំកើង ២៧:១០
ព្រះយេហូវ៉ាជាប្រភពដើមដែលផ្ដល់កម្លាំង
១៧, ១៨. តើព្រះយេហូវ៉ាបានពង្រឹងកម្លាំងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទជារាជបុត្រារបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ ពេលព្រះយេស៊ូជាប់លើបង្គោលឈើទ្រង់បានបន្លឺព្រះសូរសៀងថា៖ «ឱព្រះវរបិតាអើយ! ទូលបង្គំសូមប្រគល់វិញ្ញាណដល់ព្រះហស្តទ្រង់វិញ»។ (លូកា ២៣:៤៦) រួចទ្រង់សោយទិវង្គតទៅ។ ប៉ុន្មានម៉ោងមុននោះ ទ្រង់ត្រូវបានគេចាប់ហើយមិត្តភក្ដិជិតស្និទ្ធរបស់ទ្រង់បានភ័យខ្លាចហើយរត់ចោលទ្រង់អស់។ (ម៉ាថាយ ២៦:៥៦) ព្រះយេស៊ូនៅមួយអង្គឯងទ្រង់មានប្រភពកម្លាំងតែមួយគត់ដែលជួយពង្រឹងកម្លាំងទ្រង់ នោះគឺព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់នៅស្ថានសួគ៌។ យ៉ាងណាក៏ដោយ កាលដែលទ្រង់បានទុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ានោះមិនមែនឥតប្រយោជន៍ទេ។ ភាពស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេស៊ូចំពោះព្រះវរបិតាទ្រង់បានទទួលរង្វាន់ គឺព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់ដោយគាំទ្រព្រះយេស៊ូ។—ទំនុកដំកើង ១៨:២៥; ហេព្រើរ ៧:២៦
១៨ ក្នុងកំឡុងកិច្ចបំរើរបស់ព្រះយេស៊ូនៅលើផែនដី ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានអ្វីៗដែលរាជបុត្រាទ្រង់ត្រូវការដើម្បីរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍រហូតដល់ដង្ហើមចុងក្រោយ។ ជាឧទាហរណ៍ ភ្លាមៗក្រោយព្រះយេស៊ូទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដែលជាទីចាប់ផ្ដើមនៃកិច្ចបំរើរបស់ទ្រង់នោះ ទ្រង់ឮព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះវរបិតាដែលបញ្ជាក់នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការសព្វព្រះហឫទ័យនឹងព្រះយេស៊ូ។ នៅពេលព្រះយេស៊ូត្រូវការនូវការគាំទ្រនោះ ព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទេវតាមកពង្រឹងកម្លាំងទ្រង់។ នៅពេលព្រះយេស៊ូប្រឈមមុខនឹងការល្បងលធំបំផុតកាលដែលជិតអស់ព្រះជន្មរបស់ទ្រង់លើផែនដីនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានសណ្ដាប់និងប្រោសប្រទានតាមពាក្យទូលអង្វររបស់ទ្រង់។ ទាំងអស់នេះប្រាកដជាបានពង្រឹងកម្លាំងព្រះយេស៊ូមែន។—ម៉ាកុស ១:១១,១៣; លូកា ២២:៤៣
១៩, ២០. ហេតុអ្វីយើងអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ានឹងពង្រឹងកម្លាំងយើងនៅពេលយើងត្រូវការ?
១៩ ព្រះយេហូវ៉ាក៏សព្វព្រះទ័យធ្វើជាប្រភពចំបងដែលផ្ដល់កម្លាំងឲ្យយើងដែរ។ (របាក្សត្រទី២ ១៦:៩) ប្រភពដើមនៃព្រះចេស្ដាដ៏ធំនិងតេជានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ទ្រង់ក៏អាចពង្រឹងកម្លាំងយើងដែរនៅពេលយើងត្រូវការ។ (អេសាយ ៤០:២៦) សង្គ្រាម ភាពក្រីក្រ ជំងឺ សេចក្ដីស្លាប់ ឬភាពឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់យើងផ្ទាល់អាចនាំឲ្យតានតឹងចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ នៅពេលការល្បងលក្នុងជីវិតមើលទៅឃើញសម្បើមដូចជា«ខ្មាំងសត្រូវដ៏ខ្លាំងពូកែ»នោះ ព្រះយេហូវ៉ាអាចជាប្រភពនៃកម្លាំងរបស់យើង។ (ទំនុកដំកើង ១៨:១៧; និក្ខមនំ ១៥:២) ទ្រង់មានជំនួយដ៏ពូកែមួយសំរាប់យើង គឺវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់។ តាមរយៈវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ ព្រះយេហូវ៉ាអាច«ចំរើនកំឡាំងដល់អ្នកដែលល្វើយ»ដើម្បីគាត់អាច«ហើរឡើងទៅលើដោយស្លាប ដូចជាឥន្ទ្រី»។—អេសាយ ៤០:២៩, ៣១
២០ វិញ្ញាណរបស់ព្រះជាកម្លាំងខ្លាំងបំផុតក្នុងសកលលោក។ ប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ខ្ញុំអាចនឹងធ្វើគ្រប់ទាំងអស់បាន ដោយសារទ្រង់ដែលចំរើនកំឡាំងដល់ខ្ញុំ›។ ពិតមែន ព្រះវរបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌អាចប្រទាននូវ«ឥទ្ធិឫទ្ធិដ៏លើសលប់»ដើម្បីយើងអាចស៊ូទ្រាំគ្រប់ទាំងបញ្ហាដែលលំបាកទាល់តែទ្រង់ធ្វើ«ទាំងអស់ឡើងជាថ្មី»ក្នុងសួនមនោរម្យរបស់ទ្រង់ដែលជិតមកដល់ហើយ។—ភីលីព ៤:១៣; កូរិនថូសទី២ ៤:៧; វិវរណៈ ២១:៤, ៥
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 4 វចនានុក្រមអធិប្បាយពីពាក្យក្នុងសញ្ញាចាស់និងសញ្ញាថ្មី និពន្ធដោយលោកវ៉ែនប្រាប់ថា៖ «បើពាក្យនេះ[ប៉ារ៉ាកូរីយ៉ា]ជាកិរិយាសព្ទវិញ នោះសំដៅលើថ្នាំដែលយកមកលាបស្បែកធ្វើឲ្យអន់ឈឺ បាត់ក្រហាយបាត់រមាស់»។
តើអ្នកចាំទេ?
• តើបងប្អូននៅទីក្រុងរ៉ូមបាន«ជួយពង្រឹងកម្លាំង»របស់ប៉ុលយ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើយើងអាច«ជួយពង្រឹងកម្លាំង»របស់បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើព្រះយេហូវ៉ាជាប្រភពដើមដែលផ្ដល់កម្លាំងឲ្យយើងដោយដូចម្ដេច?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]