បុណ្យណូអែលនៅបូព៌ាប្រទេស
បុណ្យណូអែលនៅបូព៌ាប្រទេស
• ប្រមាណពីររយឆ្នាំកន្លងទៅនេះ នោះវិជ្ជាករដ៏ធំដុំម្នាក់ពីជនជាតិកូរ៉េបានទៅទស្សនកិច្ចទីក្រុងប៉េកាំង នៅប្រទេសចិន។ កាលដែលសម្លឹងមើលផ្ទាំងគំនូរមួយនៅលើពិដានក្នុងវិហារធំ នោះលោកបានឃើញឆាកមួយ ដែលមាននាងម៉ារា និងព្រះយេស៊ូដ៏ជាបុត្រគង់លើដៃរបស់នាង។ លោកបានមានប្រសាសន៍អំពីផ្ទាំងគំនូរដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលនេះថា៖
«ស្ត្រីម្នាក់បានបីកូនដែលមានសភាពដូចជាឈឺ ដែលមានអាយុប្រហែលជាប្រាំឬប្រាំមួយឆ្នាំ នៅលើភ្លៅរបស់នាង។ កនាងហាក់ដូចជាមានកម្លាំងតិចណាស់ នេះហាក់ដូចជានាងមិនអាចមើលកូននាងអ៊ីចឹង ដោយអាណិតកូននេះពេក។ ហើយនៅឆ្ងាយខាងក្រោយគេ មានរូបខ្មោចជាច្រើន និងកូនង៉ាជាច្រើនទៀតដែលមានស្លាបហោះហើរជុំវិញ។ កាលដែលខ្ញុំសម្លឹងមើលពួកគេដែលនៅពីលើខ្ញុំ នោះគឺហាក់ដូចជាពួកគេនឹងធ្លាក់មកលើខ្ញុំភ្លាមមួយរំពេចអ៊ីចឹង។ ដោយមានចិត្តភ័យស្លន់ស្លោ នោះខ្ញុំក៏ដាក់ដៃទទួលទ្រពួកគេ»។
រឿងនេះបានកើតឡើងក្រោយពីបដិរូបកម្មបានចាប់ផ្ដើមនៅអឺរ៉ុប ហើយក្រោយពីសម័យដ៏គួរឲ្យសង្វេគនៅមជ្ឈិមសម័យទៅទៀត។ ប៉ុន្តែចំពោះមនុស្សភាគច្រើននៅបូព៌ាប្រទេស នោះពួកគេពុំស្គាល់សាសនាគ្រីស្ទាន ដូចជាពួកគេពុំស្គាល់ផ្ទាំងគំនូរនេះអ៊ីចឹងដែរ។ ស្ថានការណ៍នេះបានផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងណាទៅហ្ន៎! រៀងរាល់បុណ្យណូអែល នោះឆាកអំពីព្រះយេស៊ូដ៏ជាទារកបានត្រូវលើកឡើងជាពិសេស។ ពួកអាស៊ីបានស្គាល់ឆាកបែបនេះ អ៊ីចឹងហើយនៅតាមផ្លូវជាច្រើននៅទីនោះ គឺមានតុបតែងដូចផ្លូវនៅអឺរ៉ុបដែរ។
នៅថ្ងៃល្ងាចទី២៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៩៨ មួយខែមុនបុណ្យណូអែល នោះវិថីឈ្មោះ ហ្សន្ស អេលីសេ នៅទីក្រុងប៉ារីស គឺមានពន្លឺយ៉ាងភ្លឺដោយប្រើអំពូលភ្លើងជាង១០០,០០០ ដាក់លើអស់ដើមឈើ៣០០ដើម ដែលមានអមជាជួរនៅមហាវិថីដ៏ល្បីនោះ។ ដោយអាចប្រៀបធៀបនឹងនេះ នោះនៅឯវិថីនៅទីក្រុងសេអ៊ូល ប្រទេសកូរ៉េ មានដើមឈើដ៏ធំសម្បើមមួយសំរាប់បុណ្យណូអែល ក៏បានត្រូវរំលេចឡើងដោយហាងទំនិញដ៏ធំមួយ ហើយធ្វើឲ្យភ្លឺចិញ្ចាចនៅក្នុងរដ្ឋធានីនោះ។ មិនយូរប៉ុន្មានទេ វិថីជាច្រើនក៏បានតុបតែងដោយបុណ្យណូអែលដែរ។
ទូរទស្សន៍ វិទ្យុ និងកាសែត នោះផ្ដល់ជូនកម្មវិធីដែលទាក់ទងនឹងបុណ្យណូអែល ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ដោយបានជំរុញទឹកចិត្តពីបរិយាកាសនៃបុណ្យណូអែល នោះប្រទេសទាំងមូលក៏ក្លាយទៅជារវល់សប្បាយនឹងបំណាច់ឆ្នាំ។ វិហារជាច្រើននៅទីក្រុងសេអ៊ូល ដែលចំនួននេះធ្វើឲ្យភ្ញៀវជាច្រើនភ្ញាក់ផ្អើល នោះក៏បានតុបតែងឡើងជាប្រញាប់។ ដូច្នេះហើយ ប្រទេសកូរ៉េនិងប្រទេសឯទៀតនៅបូព៌ាប្រទេស គឺបានរុំក្រសោបដោយគតិនៃបុណ្យណូអែល ស្មើនឹងពេលដែលសហរដ្ឋអាមេរិក ធ្វើពិធីបុណ្យថ្លែងអំណរគុណថ្វាយព្រះ នៅចុងខែវិច្ឆិកាដែរ។
ប្រទេសភាគច្រើននៅបូព៌ាប្រទេស គឺមិនបានចាត់ទុកថាជាផ្នែកនៃពិភពគ្រីស្ទសាសនានោះទេ។ ជាឧទាហរណ៍ មានតែ២៦,៣ភាគរយប៉ុណ្ណោះនៃប្រជាជននៅប្រទេសកូរ៉េ ដែលអះអាងថាខ្លួនជាគ្រីស្ទាននោះ។ នៅកោះហុងកុងគឺមាន៧,៩ភាគរយ នៅប្រទេសតៃវ៉ាន់មាន៧,៤ភាគរយ និងនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនមានតែ១,២ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។ យ៉ាងច្បាស់ណាស់ មនុស្សភាគច្រើននៅបូព៌ាប្រទេស មិនកាន់សាសនាគ្រីស្ទទេ ក៏ប៉ុន្តែពួកគេហាក់ដូចជាគ្មានការជំទាស់នឹងធ្វើបុណ្យណូអែលនោះឡើយ។ តាមការពិត ពួកគេហាក់ដូចជាមានចិត្តសាទរជាងពួកនៅបស្ចិមប្រទេសទៀតផង។ ជាឧទាហរណ៍ កោះហុងកុង គឺល្បីឈ្មោះដោយសារការធ្វើបុណ្យណូអែលដ៏ភ្លឺចិញ្ចាចចិញ្ចែង ទោះជាប្រជាជនភាគច្រើននៅទីនោះកាន់សាសនាព្រះពុទ្ធ ឬក៏កាន់សាសនាដៅអីស្ទក៏ដោយ។ សូម្បីតែនៅប្រទេសចិន ដែលមានតែ០,១ភាគរយដែលអះអាងថាជាគ្រីស្ទាន តែបុណ្យណូអែលគឺកំពុងតែមានប្រជាប្រិយយ៉ាងលឿន។
ហេតុអ្វីក៏បុណ្យណូអែលបានត្រូវធ្វើឡើងទូទៅម្ល៉េះនៅបូព៌ាប្រទេស? ហេតុអ្វីក៏មនុស្សដែលឥតទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូជាព្រះមេស្ស៊ីផង តែចូលរួមធ្វើបុណ្យណូអែល ដែលមនុស្សកាន់សាសនាគ្រីស្ទានភាគច្រើន ចាត់ទុកនេះជាថ្ងៃខួបកំណើតរបស់ទ្រង់នោះ? តើពួកគ្រីស្ទានពិតគួរយកតម្រាប់តាមទស្សនៈរបស់គេ អំពីបុណ្យណូអែលឬទេ? យើងនឹងរកចម្លើយទាំងនេះ កាលដែលយើងពិនិត្យមើលនូវរបៀបដែលបុណ្យណូអែល បានក្លាយទៅជាមានប្រជាប្រិយនៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េ ដែលជាប្រទេសមួយមានតាំងពីបុរាណនៅឯបូព៌ាប្រទេសនោះ។