LEET 55
Fercht junt nich fa dee!
-
1. Got veraun, jie miene Zeijen,
moakt daut Kjennichrikj bekaunt!
Habt nich Angst fa Wadastaunt.
Rät de Menschen aula aun.
Lot dee weeten, daut mien Christus
aul rejieet un boolt jewent,
daut de Fient woat boolt jebung’ senn’,
daut daut Lieden haft een Enj.
(KUA)
Fercht junt nich, wan Menschen doll sent.
Habt nich Angst, siet nich beduat.
Wäa mie tru es, dän bewoa ekj
krakjt soo aus mien ieejnet Uag.
-
2. Wan junt väle Jäajna aunkom’,
waut doa doll un wuttich sent,
junt met Läajes well’n jewenn’
ooda spotten, waut dee kjenn’,
fercht junt nich, jie miene True.
Bie Vefoljunk jäft nich bie.
Ekj bewoa junt, miene Deena,
halp junt uthool’n bat aum Ziel.
(KUA)
Fercht junt nich, wan Menschen doll sent.
Habt nich Angst, siet nich beduat.
Wäa mie tru es, dän bewoa ekj
krakjt soo aus mien ieejnet Uag.
-
3. Feelt junt kjeenmol nich veloten,
ekj woa emma met junt gon’.
Wan jie stoawen fa mien’ Nom’,
woa jie doch toom läwen kom’.
Fercht nich wäm, waut bloos dän Kjarpa
dootmoakt, oba nich de Seel.
Wan jie bat aum Enj tru uthool’n,
woa jie miene Radunk seen’!
(KUA)
Fercht junt nich, wan Menschen doll sent.
Habt nich Angst, siet nich beduat.
Wäa mie tru es, dän bewoa ekj
krakjt soo aus mien ieejnet Uag.
(See uk 5. Mo. 32:10; Neh. 4:8; Psa. 59:2; 83:3-4.)
