1. Jehoba, zuk ondo dakizu

noiz nabilen, noiz nagoen geldi;

ezagutzen duzu nire barrena,

zehazki duzu

nire pausoen berri.

Ikusi ninduzun eratzen

isilpean amaren barnean.

Liluratzen naute zure ekintzek,

beti hausnartzen dut

zure boterean.

Eder jantzita daukazu sorkuntza,

zure ezagutzaz margotuta.

Ilunpeak estaltzen banau ere,

bertan zaude zu argiz beteta.

Ezkutalekurik ez dago

itsas mugan, ezta hilobian.

Nora ihes egin nezake, Aita?

Aurkituko nauzu

edozein tokitan.