97-нҗи хекая

Иса патыша хөкмүнде гелйәр

ИСА ики саны көр гедайы сагалдып, Иерусалимиң голайында ерлешйән кичирәк оба гелйәр. Ол ики шәгирдине йүзленип: «Оба барың, ол ерде тайхары тапарсыңыз. Оны чөзүп, маңа гетириң» дийди.

Тайхары гетиренлеринде Иса оңа мүнүп, Иерусалиме гидйәр. Иса шәхере голайлашанда, оны адамлар гаршы аляр. Адамларың көпүси эгин-эшигини чыкарып, ёла язяр. Кәбири болса агачларың шахасыны кесип, ёла дүшейәр. Олар: «Ехованың адындан гелйән патыша гутлы болсун!» дийип гыгырышярлар.

Гадымдан бәри Ысрайылда тәзе белленен патыша халка гөрүнмек үчин тайхара мүнүп, Иерусалиме гирйәрди. Иса хем шейле эдйәр. Адамлар болса Исаның патыша болмагыны ислейәр. Йөне оны хеммелер исләнок. Муны биз ыбадатханада болан вакадан билерис.

Иса ыбадатхана геленде көрлери хем агсаклары сагалдяр. Муны чагалар гөрүп, Исаның адына гыгырып алкыш айдярлар. Руханылар болса гахарланып, Исадан сораярлар:

— Чагаларың нәме диййәнини эшидйәңми?

Иса җогап берип:

— Элбетде, эшидйән. Зебурда: «Худай чагалара алкыш айтдырар» диен сөзи окамадыңызмы? — дийди. Чагалар болса Худайың беллән патышасыны шөхратландырмагы довам эдйәрлер.

Эйсем, биз шол чагалара меңземели дәлми нәме? Мүмкин, кәбир адамлар Худайың патышалыгы барада гүррүң бермәге бизе пәсгел берйәндир. Эгер биз Исаның этҗек аҗайып затлары барада гүррүң берсек, догры болар.

Иса ердекә патыша болуп хөкүм сүрмели вагты гелмәнди. Ол вагт хачан гелеркә? Муны Исаның шәгиртлериниң хем билеси гелйәр. Бу барада индики бапда окарыс.

Матта 21:1—17; Яхя 12:12—16.