Skip to content

dhasamabaagam selutthuvadhai patri baibil enna solgiradhu?

dhasamabaagam selutthuvadhai patri baibil enna solgiradhu?

baibil tharum badhil

 andru vaalndha isravēlargal unmai vanakkatthai aadharippadharkaaga thangaludaiya varudaandhara varumaanatthil dhasamabaagatthai, a adhaavadhu patthiloru paagatthai, kaanikkaiyaaga kodukka vēndiyirundhadhu. “varushaa varusham ungaludaiya nilatthil vilaigira ellaavatrilum patthiloru paagatthai [“dhasamabaagatthai,” thamil O.V. (BSI) baibil] nīngal kandippaaga kodukka vēndum” endru kadavul avargalidam sonnaar.—ubaagamam 14:22.

 dhasamabaagam seluttha vēndum enbadhu, mōsēyin mūlam isravēlargalukku kadavul koduttha thiruchattatthin (nyaayappramaanatthin) paagamaaga irundhadhu. kristhavargal andha sattatthinkīl illai. adhanaal, avargal dhasamabaagam seluttha vēndiyadhillai. (kolōseyar 2:13, 14) irundhaalum, ovvoru kristhavarum ‘vēndaaveruppaagavum alla, kattaayamaagavum alla, than idhayatthil thīrmaanitthapadiyē [kaanikkaigalai] kodukka vēndum. ēnendraal, sandhōshamaaga koduppavaraitthaan kadavul nēsikkiraar’ endru baibil solgiradhu.—2 korindhiyar 9:7.

 baibilil sollappadum dhasamabaagam—“palaiya ērpaadu”

 baibilil palaiya ērpaadu endru podhuvaaga alaikkappadum pagudhiyildhaan dhasamabaagatthai patri niraiya dhadavai sollappattirukkiradhu. avai perumbaalum, isravēlargalukkaaga kadavul thiruchattatthai koduttha piragu nadandha sambavangal. irandu sambavangal mattum adharku munbu nadandhavai.

thiruchattam kodukkappattadharku munbu

 dhasamabaagam kodutthadhaaga padhivu seiyappattirukkum mudhal nabar aabiraam (aabiragaam). (aadhiyaagamam 14:18-20; ebireyar 7:4) saalēmin raajaavaagavum guruvaagavum irundhavarukku aabiraam oru dhadavai dhasamabaagam selutthiyadhaaga therigiradhu. avarō avarudaiya pillaigalō vēru sandharppangalil dhasamabaagam selutthiyadhaaga baibilil endha padhivum illai.

 dhasamabaagam selutthiyadhaaga baibil sollum irandaavadhu nabar aabiragaamin pēranaagiya yaakkōbu. kadavul thannai aasīrvadhitthaal, thanakku kidaikkum “ellaavatrilum patthiloru paagatthai” kadavulukku koduppadhaaga avar nērndhukondaar. (aadhiyaagamam 28:20-22) sila baibil arinyargalinpadi, anēgamaaga yaakkōbu thannidam irundha mirugangalai baliyaaga kodutthadhan mūlam andha dhasamabaagatthai selutthiyirukkalaam. thaan nērndhukondadhai avar selutthiyapōdhilum, appadippatta dhasamabaagatthai selutthumpadi thannudaiya kudumbatthaaridam avar sollavillai.

thiruchattatthinkīl

 unmai vanakkatthai aadharippadharkaaga dhasamabaagam selutthumpadi isravēlargalukku sollappattadhu.

  •   mulunēramaaga kadavulukku sēvai seidha gurumaargalukkum matra lēviyargalukkum dhasamabaagam udhaviyaaga irundhadhu. ēnendraal, payirseiya avargalukku sondha nilam irukkavillai. (ennaagamam 18:20, 21) gurumaargalaaga illaadha lēviyargal makkalidamirundhu dhasamabaagatthai vaangi, “andha patthiloru paagatthilirundhu patthiloru paagatthai,” adhaavadhu miga sirandha paagatthai, gurumaargalukku kodutthaargal.—ennaagamam 18:26-29.

  •   innoru (irandaavadhu) varudaandhara dhasamabaagatthaiyum isravēlargal seluttha vēndiyirundhadhaaga therigiradhu. andha dhasamabaagam lēviyavargalukku mattumallaamal matra makkalukkum udhaviyaaga irundhadhu. (ubaagamam 14:22, 23) isvēlargal visēsha pandigaigalukkaaga indha dhasamabaagatthai payanpadutthikkondaargal. kurippitta sila varushangalil adhu ēlai eliya makkalukku kodukkappattadhu.—ubaagamam 14:28, 29; 26:12.

 dhasamabaagatthai eppadi kanakkittaargal? varudaandhara vilaichalil patthiloru paagatthai isravēlargal odhukki vaitthaargal. (lēviyaraagamam 27:30) indha dhasamabaagatthai panamaaga avargal seluttha virumbinaal, 20 sadhavīdham kūdudhalaaga seluttha vēndiyirundhadhu. (lēviyaraagamam 27:31) “maadugalilum aadugalilum patthil ondrai yegōvaavukku kodukka vēndum” endrum avargalukku sollappattadhu.—lēviyaraagamam 27:32.

 isravēlargal thangaludaiya mandhaiyai enniyapōdhu ovvoru patthaavadhu vilangaiyum dhasamabaagamaaga odhukki vaitthaargal. avatrai parisōdhitthu paarkkavō maatravō kūdaadhu endru thiruchattam sonnadhu. kaalnadaigalukku badhilaaga panatthai dhasamabaagamaaga kodukka kūdaadhu endrum thiruchattam sonnadhu. (lēviyaraagamam 27:32, 33) aanaal, varudaandhara pandigaigalukkaaga payanpadutthappatta irandaavadhu dhasamabaagatthai panamaaga kodukka isravēlargalukku anumadhi kodukkappattadhu. pandigaigalukkaaga romba dhūram payanam seidhapōdhu adhu avargalukku migavum vasadhiyaaga irundhadhu.—ubaagamam 14:25, 26.

 isravēlargal eppōdhellaam dhasamabaagam kodutthaargal? ovvoru varushamum isravēlargal dhasamabaagatthai kodutthaargal. (ubaagamam 14:22) aanaal, ovvoru ēlaavadhu varushamum avargal adhai kodukkavillai. ēnendraal, adhu ōivu varushamaaga irundhadhu. andha varushatthil isravēlargal edhaiyum payir seiyavillai. (lēviyaraagamam 25:4, 5) avargalukku vilaichalē irukkaadhu enbadhaal andha varusha aruvadaikkaalatthil avargalidam endha dhasamabaagamum vasūlikkappadavillai. ovvoru mūndraavadhu varushamum aaraavadhu varushamum isravēlargal thangaludaiya irandaavadhu dhasamabaagatthai ēlai eliya makkalukkum lēviyargalukkum kodutthaargal.—ubaagamam 14:28, 29.

 dhasamabaagatthai selutthaadhavargalukku enna dhandanai kodukkappattadhu? endha dhandanaiyai patriyum thiruchattam sollavillai. isravēlargal dhandanaikku bayandhu alla, aanaal dhasamabaagam koduppadhu sariyaanadhu enbadhai purindhukondu adhai seiya vēndiyirundhadhu. dhasamabaagatthai kodutthuvittadhai avargal kadavulidam solli, adharkaaga avaridam aasīrvaadhatthai kētka vēndiyirundhadhu. (ubaagamam 26:12-15) dhasamabaagatthai kodukkaamal vaitthukkolvadhu, thannidam thiruduvadhai pōl irundhadhaaga kadavul sonnaar.—malkiyaa 3:8, 9.

 dhasamabaagam oru periya sumaiyaaga irundhadhaa? illai. isravēlargal dhasamabaagatthai kodutthaal avargalmēl aasīrvaadhangalai polivadhaaga kadavul vaakku kodutthaar. avargalukku endha kuraiyum irukkaadhu endrum sonnaar. (malkiyaa 3:10) isravēlargal dhasamabaagatthai kodukkaadhapōdhu kashtangalai anubavitthaargal. kadavuludaiya aasīrvaadham avargalukku kidaikkavillai. adhōdu, dhasamabaagam kidaikkaadhadhaal gurumaargalum lēviyargalum matra vēlaigalai seiya vēndiyirundhadhu. adhanaal, kadavulai vananga avargalaal makkalukku udhava mudiyaamal pōnadhu.—negēmiyaa 13:10; malkiyaa 3:7.

 baibilil sollappadum dhasamabaagam—“pudhiya ērpaadu”

 yēsu indha būmiyil vaalndha kaalatthilum kadavulai vanangiyavargal dhasamabaagatthai kodukka vēndiyirundhadhu. aanaal, yēsu irandha piragu andha sattam nīkkappattadhu.

yēsuvin kaalatthil

 yēsu būmiyil irundhapōdhu isravēlargal thodarndhu dhasamabaagatthai selutthivandhadhaaga pudhiya ērpaadu endru podhuvaaga alaikkappadum baibil pagudhi kaattugiradhu. dhasamabaagam selutthuvadhu avargaludaiya kadamaiyaaga irundhadhendru yēsu kurippittaar. aanaalum, dhasamabaagatthai selutthuvadhil karaaraaga irundhuvittu, ‘thiruchattatthil sollappattirukkira nyaayam, irakkam, visuvaasam aagiya miga mukkiyamaana kaariyangalai vittuvitta’ madha thalaivargalai yēsu kandanam seidhaar.—matthēyu 23:23.

yēsuvin maranatthukku piragu

 yēsuvin maranatthukku piragu dhasamabaagatthai seluttha avasiyam illaamal pōivittadhu. yēsuvin thyaaga maranam thiruchattatthukku mudivukattiyadhu. adhanaal, ‘patthiloru paagatthai vaangikkolla vēndum endra kattalaiyum’ mudivukku vandhadhu.—ebireyar 7:5, 18; ebēsiyar 2:13-15; kolōseyar 2:13, 14.

a dhasamabaagam enbadhu “oru kurippitta vishayatthukkaaga oruvarudaiya varumaanatthilirundhu odhukki vaikkappadum patthiloru paagatthai kurikkiradhu. . . . baibilai porutthavaraiyil, dhasamabaagam selutthuvadhu oru madha palakkam.”—haarpars baibil agaraadhi (aangilam), pakkam 765.