ສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າອັນເຫຼືອລົ້ນທີ່ຈະເຂົ້າໃຈ
‘ຄວາມສຸກສຳລານ [“ສັນຕິສຸກ,” ລ.ມ.] ຂອງພະເຈົ້າອັນເຫຼືອລົ້ນທີ່ຈະເຂົ້າໃຈໄດ້ກໍຈະຮັກສາໃຈ.’—ຟີລິບ 4:7
ເພງ: 112, 58
1, 2. ເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບໂປໂລແລະສີລາໃນເມືອງຟີລິບ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
ລອງນຶກພາບເຖິງເຫດການໜຶ່ງ. ຕອນປະມານທ່ຽງຄືນ ໂປໂລແລະສີລາເຊິ່ງເປັນມິດຊັນນາລີຖືກຂັງຢູ່ຄຸກຊັ້ນໃນສຸດແລະມືດທີ່ສຸດໃນເມືອງຟີລິບ. ເຂົາເຈົ້າເກືອບຈະເໜັງຕີງບໍ່ໄດ້ເພາະຖືກໃສ່ຂື່ຢູ່ຕີນແລະຍັງເຈັບຫຼັງຫຼາຍເພາະຖືກຂ້ຽນຢ່າງໜັກ. (ກິດຈະການ 16:23, 24) ກ່ອນໜ້ານີ້ໃນມື້ນັ້ນ ຝູງຄົນລາກໂປໂລແລະສີລາໄປກາງຕະຫຼາດ ທີ່ນັ້ນທັງສອງຖືກສອບສວນແລະຖືກຕັດສິນຢ່າງໄວວາ ທັງສອງຖືກຈີກເສື້ອຜ້າອອກແລ້ວຖືກໄມ້ແສ້ຂ້ຽນຢ່າງໜັກ. (ກິດຈະການ 16:16-22) ຈັ່ງແມ່ນບໍ່ຍຸຕິທຳແທ້ໆ! ໂປໂລເປັນພົນລະເມືອງຂອງໂລມແລະສົມຄວນໄດ້ຮັບການສອບສວນຕາມຂັ້ນຕອນທີ່ຖືກຕ້ອງ. *—ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ
2 ເມື່ອຢູ່ໃນຄຸກ ໂປໂລອາດຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນມື້ນັ້ນແລະຄິດກ່ຽວກັບຜູ້ຄົນທີ່ຢູ່ເມືອງຟີລິບ. ໃນເມືອງນີ້ເຂົາເຈົ້າບໍ່ມີໂຮງທຳຄືກັບເມືອງອື່ນໆທີ່ໂປໂລໄປຢາມ ນີ້ອາດເປັນເພາະເມືອງຟີລິບມີຜູ້ຊາຍຊາວຢິວບໍ່ເຖິງ 10 ຄົນ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ສາມາດມີໂຮງທຳໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄປນະມັດສະການພະເຈົ້າຢູ່ນອກປະຕູເມືອງໃກ້ແມ່ນໍ້າ. (ກິດຈະການ 16:13, 14) ຜູ້ຄົນທີ່ຢູ່ເມືອງຟີລິບພູມໃຈຫຼາຍທີ່ໄດ້ເປັນພົນລະເມືອງຂອງໂລມ. (ກິດຈະການ 16:21) ນີ້ອາດເປັນເຫດຜົນທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຄິດວ່າໂປໂລກັບສີລາເຊິ່ງເປັນຄົນຢິວ ຈະເປັນພົນລະເມືອງໂລມນຳ. ເຮົາບໍ່ຮູ້ຢ່າງຄັກແນ່ ແຕ່ເຮົາຮູ້ວ່າທັງສອງຖືກຈັບເຂົ້າຄຸກຢ່າງບໍ່ຍຸຕິທຳ.
3. (ກ) ໂປໂລອາດຮູ້ສຶກແນວໃດຕອນທີ່ຖືກຈັບເຂົ້າຄຸກ ແລະເປັນຫຍັງລາວຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ? (ຂ) ແຕ່ລາວມີຄວາມຄິດແບບໃດ?
3 ໂປໂລອາດຄິດເຖິງເຫດການກ່ອນໜ້ານີ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ລາວເຂົ້າມາເມືອງຟີລິບ ເມື່ອບໍ່ເທົ່າໃດເດືອນກ່ອນໜ້ານັ້ນ ລາວຢູ່ອີກຝັ່ງໜຶ່ງຂອງທະເລອີຈຽນໃນອາຊີນ້ອຍ ພະລັງບໍລິສຸດໄດ້ຫ້າມລາວຫຼາຍເທື່ອບໍ່ໃຫ້ປະກາດຢູ່ຫັ້ນ ເບິ່ງຄືວ່າພະລັງນັ້ນພະຍາຍາມໃຫ້ລາວໄປບ່ອນອື່ນ. (ກິດຈະການ 16:6, 7) ບ່ອນໃດ? ເມື່ອໄປເຖິງເມືອງໂທອາດ ໂປໂລເຫັນນິມິດທີ່ບອກລາວວ່າ: “ຂໍຂວ້າມມາເຖິງແຂວງມາເຊດັວນ.” ຈຸດປະສົງຂອງພະເຢໂຫວາຊັດເຈນຂຶ້ນ! ໂປໂລຈຶ່ງໄປແຂວງມາເຊດັວນທັນທີ. (ອ່ານກິດຈະການ 16:8-10) ແຕ່ເກີດຫຍັງຂຶ້ນ? ເມື່ອມາຮອດໄດ້ບໍ່ດົນ ລາວກໍຖືກຈັບເຂົ້າຄຸກ! ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາໃຫ້ເລື່ອງນີ້ເກີດຂຶ້ນກັບໂປໂລ? ລາວຈະຢູ່ຄຸກດົນປານໃດ? ເຖິງວ່າໂປໂລອາດສົງໄສເລື່ອງເຫຼົ່ານີ້ ແຕ່ລາວຍັງມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງແລະມີຄວາມສຸກສະເໝີ. ທັງໂປໂລແລະສີລາເລີ່ມ “ອ້ອນວອນແລະລຳ [ຮ້ອງເພງ] ສັນລະເສີນພະເຈົ້າ.” (ກິດຈະການ 16:25) ສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າເຮັດໃຫ້ຫົວໃຈແລະຄວາມຄິດຂອງເຂົາເຈົ້າສະຫງົບ.
4, 5. (ກ) ເຮົາອາດຕົກຢູ່ໃນສະພາບການທີ່ຄ້າຍຄືກັບໂປໂລແນວໃດ? (ຂ) ສະພາບການຂອງໂປໂລປ່ຽນໄປແບບຄາດບໍ່ເຖິງແນວໃດ?
4 ເຈົ້າຮູ້ສຶກຄືກັບໂປໂລບໍ? ອາດມີບາງຄັ້ງໃນຊີວິດທີ່ເຈົ້າຂໍໃຫ້ພະເຈົ້າຊ່ວຍເຈົ້າຕັດສິນໃຈແລະເຈົ້າກໍຮູ້ສຶກວ່າກຳລັງເຮັດຕາມທີ່ພະລັງບໍລິສຸດຊີ້ນຳ. ແຕ່ຕໍ່ມາພັດມີບັນຫາເກີດຂຶ້ນຫຼາຍຢ່າງຫຼືເຮັດໃຫ້ເຈົ້າຕ້ອງເຮັດການປ່ຽນແປງຄັ້ງໃຫຍ່ໃນຊີວິດ. (ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 9:11) ຕອນນີ້ ເມື່ອເຈົ້າຄິດກ່ຽວກັບສະພາບການນັ້ນ ເຈົ້າອາດສົງໄສວ່າເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຍອມໃຫ້ເລື່ອງນັ້ນເກີດຂຶ້ນ. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ອົດທົນແລະວາງໃຈພະເຢໂຫວາຢ່າງເຕັມທີຕໍ່ໆໄປ? ເຮົາຈະໄດ້ຄຳຕອບເມື່ອເບິ່ງສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບໂປໂລແລະສີລາ.
5 ຕອນທີ່ໂປໂລກັບສີລາກຳລັງຮ້ອງເພງ ມີເຫດການທີ່ຄາດບໍ່ເຖິງຫຼາຍຢ່າງເກີດຂຶ້ນ. ທຳອິດ ເກີດແຜ່ນດິນໄຫວໃຫຍ່ ທັນໃດນັ້ນປະຕູຄຸກກໍເປີດອອກ ແລະໂສ້ກັບຂື່ຂອງນັກໂທດທຸກຄົນໄດ້ຫຼຸດອອກ. ໂປໂລພະຍາຍາມຫ້າມຜູ້ຄຸມຄຸກບໍ່ໃຫ້ຂ້າຕົວຕາຍ ຜູ້ຄຸມຄຸກກັບຄອບຄົວເລີຍເຂົ້າມາເປັນຄລິດສະຕຽນແລະຮັບບັບເຕມາ. ຕອນໃກ້ຈະແຈ້ງເຈົ້າໜ້າທີ່ຝ່າຍປົກຄອງໃຊ້ຄົນມາປ່ອຍໂປໂລກັບສີລາອອກຈາກຄຸກແລະຂໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າອອກຈາກເມືອງນີ້ໄປ. ເມື່ອເຈົ້າໜ້າທີ່ຝ່າຍປົກຄອງຮູ້ວ່າໂປໂລກັບສີລາເປັນຄົນໂລມ ເຂົາເຈົ້າກໍຮູ້ວ່າໄດ້ເຮັດຜິດພາດຄັ້ງໃຫຍ່ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງໄປສົ່ງທັງສອງອອກຈາກເມືອງ. ແຕ່ກ່ອນທີ່ຈະໄປ ໂປໂລແລະສີລາໄດ້ໄປບອກລາພີ່ນ້ອງໃໝ່ທີ່ຊື່ລີດີ ແລະເຂົາເຈົ້າກໍໃຊ້ໂອກາດນັ້ນໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງໃນເມືອງຟີລິບນຳ. (ກິດຈະການ 16:26-40) ເຫດການພິກປີ້ນໄວແທ້ໆ!
ສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າ “ອັນເຫຼືອລົ້ນທີ່ຈະເຂົ້າໃຈ”
6. ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະພິຈາລະນາເລື່ອງຫຍັງ?
6 ເຮົາຮຽນຫຍັງໄດ້ຈາກເຫດການເຫຼົ່ານີ້? ພະເຢໂຫວາເຮັດສິ່ງທີ່ເຮົາຄາດບໍ່ເຖິງໄດ້ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາບໍ່ຕ້ອງກັງວົນເມື່ອເຮົາປະສົບກັບບັນຫາຕ່າງໆ. ເຮົາຮູ້ວ່າສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບໂປໂລເຮັດໃຫ້ລາວປະທັບໃຈຫຼາຍ ເພາະຕໍ່ມາລາວຂຽນເຖິງພີ່ນ້ອງທີ່ຢູ່ເມືອງຟີລິບເລື່ອງຄວາມກັງວົນແລະສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າ. ບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະພິຈາລະນາຄຳເວົ້າຂອງໂປໂລໃນຟີລິບ 4:6, 7 (ອ່ານ) ຈາກນັ້ນ ເຮົາຈະມາເບິ່ງບາງເລື່ອງໃນຄຳພີໄບເບິນເຊິ່ງພະເຢໂຫວາເຮັດສິ່ງທີ່ຄາດບໍ່ເຖິງ. ສຸດທ້າຍ ເຮົາຈະມາເບິ່ງວິທີທີ່ ‘ຄວາມສຸກສຳລານ [“ສັນຕິສຸກ,” ລ.ມ.] ຂອງພະເຈົ້າ’ ສາມາດຊ່ວຍເຮົາອົດທົນກັບບັນຫາຕ່າງໆແລະວາງໃຈພະເຢໂຫວາຢ່າງເຕັມທີ.
ພະເຢໂຫວາເຮັດສິ່ງທີ່ເຮົາຄາດບໍ່ເຖິງໄດ້ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາບໍ່ຕ້ອງກັງວົນເມື່ອເຮົາປະສົບກັບບັນຫາຕ່າງໆ
7. ໂປໂລສອນຫຍັງໃນຈົດໝາຍທີ່ລາວຂຽນຫາພີ່ນ້ອງໃນເມືອງຟີລິບ ແລະເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງ?
7 ພີ່ນ້ອງໃນເມືອງຟີລິບຄິດເຖິງຫຍັງເມື່ອອ່ານຈົດໝາຍຂອງໂປໂລທີ່ຂຽນເຖິງເຂົາເຈົ້າ? ພີ່ນ້ອງສ່ວນຫຼາຍອາດຈື່ສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບໂປໂລແລະສີລາໄດ້ເຊິ່ງພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃນວິທີທີ່ເຮົາຄາດບໍ່ເຖິງ. ໃນຈົດໝາຍນັ້ນໂປໂລໄດ້ສອນຫຍັງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ? ລາວບອກວ່າ: ຢ່າກັງວົນ ໃຫ້ອະທິດຖານແລ້ວເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າ “ອັນເຫຼືອລົ້ນທີ່ຈະເຂົ້າໃຈ.” ຄຳເວົ້ານີ້ໝາຍເຖິງຫຍັງ? ຄຳພີໄບເບິນບາງສະບັບແປປະໂຫຍກນີ້ວ່າ: “ເກີນກວ່າທີ່ເຮົາຄາດຝັນ” ຫຼື “ເໜືອກວ່າແຜນການທຸກຢ່າງຂອງມະນຸດ.” ດັ່ງນັ້ນ ໂປໂລກຳລັງບອກວ່າ: ‘ຄວາມສຸກສຳລານ [“ສັນຕິສຸກ,” ລ.ມ.] ຂອງພະເຈົ້າ’ ເປັນສິ່ງມະຫັດສະຈັນເກີນກວ່າທີ່ເຮົາຈະນຶກພາບໄດ້. ໃນຂະນະທີ່ເຮົາບໍ່ຮູ້ວ່າຈະແກ້ບັນຫາແນວໃດ ແຕ່ພະເຢໂຫວາຮູ້ ແລະພະອົງສາມາດເຮັດສິ່ງທີ່ເຮົາຄາດບໍ່ເຖິງ.—ອ່ານ 2 ເປໂຕ 2:9
8, 9. (ກ) ເຖິງວ່າໂປໂລປະສົບຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳໃນຟີລິບ ແຕ່ມີສິ່ງດີຫຍັງເກີດຂຶ້ນຫຼັງຈາກນັ້ນ? (ຂ) ເປັນຫຍັງພີ່ນ້ອງໃນຟີລິບເຊື່ອໝັ້ນສິ່ງທີ່ໂປໂລຂຽນໃນຈົດໝາຍ?
8 ເມື່ອພີ່ນ້ອງໃນຟີລິບຄິດເຖິງໄລຍະ 10 ປີກ່ອນ ນັບຕັ້ງແຕ່ເຫດການຄັ້ງນັ້ນ ຈົດໝາຍທີ່ໂປໂລຂຽນຄົງຕ້ອງເສີມຄວາມເຊື່ອເຂົາເຈົ້າແທ້ໆ. ເຖິງວ່າພະເຢໂຫວາຍອມໃຫ້ໂປໂລແລະສີລາປະສົບກັບຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳ ແຕ່ສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນຕອນນັ້ນໄດ້ ‘ປົກປ້ອງຂ່າວດີແລະເຮັດໃຫ້ການປະກາດຂ່າວດີເປັນທີ່ຍອມຮັບຕາມກົດໝາຍ.’ (ຟີລິບ 1:7, ລ.ມ.) ພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ຝ່າຍປົກຄອງໃນຟີລິບຄົງບໍ່ກ້າຂົ່ມເຫງພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນທີ່ຕັ້ງຂຶ້ນໃໝ່. ອາດເປັນຍ້ອນໂປໂລໄດ້ບອກວ່າລາວເປັນພົນລະເມືອງໂລມ. ລືກາເຊິ່ງຮ່ວມເດີນທາງມານຳຈຶ່ງຢູ່ໃນຟີລິບຕໍ່ໄປໄດ້ຫຼັງຈາກທີ່ໂປໂລກັບສີລາໄປແລ້ວ ແລະລາວສາມາດໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງໃໝ່ໄດ້ໃນເມືອງຟີລິບ.
9 ຕອນທີ່ພີ່ນ້ອງໃນຟີລິບອ່ານຈົດໝາຍຂອງໂປໂລ ເຂົາເຈົ້າຮູ້ດີວ່າຂໍ້ຄວາມໃນຈົດໝາຍນັ້ນໂປໂລບໍ່ໄດ້ແຕ່ງຂຶ້ນມາ ແຕ່ລາວຂຽນຈາກປະສົບການຂອງລາວທີ່ຖືກທົດສອບຢ່າງໜັກໜ່ວງ. ຕອນທີ່ລາວຂຽນຈົດໝາຍເຖິງພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານັ້ນ ລາວຖືກກັກບໍລິເວນຢູ່ເຮືອນຂອງລາວໃນເມືອງໂລມ ແຕ່ລາວກໍຍັງສະແດງວ່າມີ ‘ຄວາມສຸກສຳລານ [“ສັນຕິສຸກ,” ລ.ມ.] ຂອງພະເຈົ້າ.’—ຟີລິບ 1:12-14; 4:7, 11, 22
ຢ່າອຸກໃຈຫຼາຍຈົນເກີນໄປ
10, 11. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເມື່ອເຮົາອຸກໃຈກັບບັນຫາ ແລະເຮົາຄາດໝາຍໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະເຮັດຫຍັງເພື່ອຊ່ວຍເຮົາ?
10 ສິ່ງໃດຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ “ອຸກໃຈ” ຫຼາຍຈົນເກີນໄປ ແຕ່ໃຫ້ມີ ‘ຄວາມສຸກສຳລານ [“ສັນຕິສຸກ,” ລ.ມ.] ຂອງພະເຈົ້າ’? ຈົດໝາຍທີ່ໂປໂລຂຽນເຖິງພີ່ນ້ອງໃນຟີລິບສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າສິ່ງທີ່ຈະຊ່ວຍບັນເທົາຄວາມອຸກໃຈຄື ການອະທິດຖານ. ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອເຮົາອຸກໃຈ ເຮົາຕ້ອງອະທິດຖານກ່ຽວກັບສິ່ງນັ້ນ. (ອ່ານ 1 ເປໂຕ 5:6, 7) ເມື່ອເຈົ້າອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາ ໃຫ້ໝັ້ນໃຈໄດ້ເລີຍວ່າພະອົງເປັນຫ່ວງເຈົ້າ. ໃຫ້ຂອບໃຈພະອົງເລື້ອຍໆສຳລັບສິ່ງດີຕ່າງໆທີ່ເຈົ້າໄດ້ຮັບແລະຢ່າລືມວ່າພະເຢໂຫວາສາມາດ ‘ເຮັດໄດ້ຫຼາຍເກີນກວ່າສັບພະທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາທັງຫຼາຍຂໍຫຼືຄຶດ.’—ເອເຟດ 3:20
11 ຄືກັບໂປໂລແລະສີລາ ເຮົາອາດຮູ້ສຶກປະຫຼາດໃຈໃນສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດເພື່ອຊ່ວຍເຮົາ. ມັນອາດບໍ່ແມ່ນສິ່ງທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນປານໃດ ແຕ່ຈະເປັນສິ່ງທີ່ເຮົາຕ້ອງການສະເໝີ. (1 ໂກລິນໂທ 10:13) ນີ້ບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າເຮົາຈະຢູ່ລ້າໆບໍ່ເຮັດຫຍັງແລະລໍຖ້າໃຫ້ພະເຢໂຫວາແກ້ໄຂສະພາບການຫຼືບັນຫາໃຫ້ເຮົາ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາ. (ໂລມ 12:11) ການກະທຳຂອງເຮົາພິສູດວ່າເຮົາຈິງໃຈແລະໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີໂອກາດອວຍພອນເຮົາ. ເຮົາບໍ່ຄວນລືມວ່າພະເຢໂຫວາເຮັດໄດ້ຫຼາຍກວ່າສິ່ງທີ່ເຮົາຂໍຫຼືຄາດຫວັງໃຫ້ພະອົງເຮັດ. ບາງຄັ້ງພະອົງອາດເຮັດສິ່ງທີ່ເຮົາບໍ່ຄາດຄິດ. ດັ່ງນັ້ນ ໃຫ້ມາເບິ່ງບາງຕົວຢ່າງທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໝັ້ນໃຈຂຶ້ນວ່າພະເຢໂຫວາສາມາດເຮັດສິ່ງທີ່ເຮົາຄາດບໍ່ເຖິງເພື່ອຊ່ວຍເຮົາ.
ຕົວຢ່າງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດສິ່ງທີ່ຄາດບໍ່ເຖິງ
12. (ກ) ເອເຊເກຍເຊໄດ້ເຮັດຫຍັງເມື່ອຊານເກຣີບມາໂຈມຕີລາວ? (ຂ) ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຈັດການກັບເລື່ອງນີ້?
12 ໃນຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາເຫັນຫຼາຍຕົວຢ່າງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດສິ່ງທີ່ຄາດບໍ່ເຖິງ. ຕົວຢ່າງ: ຕອນທີ່ເອເຊເກຍເຊເປັນກະສັດຢູດາ ຊານເກຣີບກະສັດອາຊີລີໄດ້ບຸກໂຈມຕີແລະຍຶດເມືອງຕ່າງໆໄວ້ ເຫຼືອພຽງແຕ່ເມືອງເຢຣຶຊາເລມ. (2 ກະສັດ 18:1-3, 13) ຈາກນັ້ນ ຊານເກຣີບກໍມາໂຈມຕີເມືອງເຢຣຶຊາເລມ ແຕ່ເອເຊເກຍເຊໄດ້ເຮັດຫຍັງ? ທຳອິດ ລາວອະທິດຖານຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍແລະຂໍຄຳແນະນຳຈາກຜູ້ພະຍາກອນເອຊາອີ. (2 ກະສັດ 19:5, 15-20) ຈາກນັ້ນ ເອເຊເກຍເຊສະແດງຄວາມມີເຫດຜົນໂດຍຈ່າຍຄ່າປັບໄໝຕາມທີ່ຊານເກຣີບຕ້ອງການ. (2 ກະສັດ 18:14, 15) ສຸດທ້າຍ ເອເຊເກຍເຊຍັງໄດ້ກຽມພ້ອມໃນກໍລະນີທີ່ເມືອງຖືກປິດລ້ອມເປັນເວລາດົນ. (2 ຂ່າວຄາວ 32:2-4) ເລື່ອງນີ້ຈົບລົງແນວໃດ? ພະເຢໂຫວາສົ່ງທູດສະຫວັນອົງໜຶ່ງໄປຂ້າທະຫານຂອງຊານເກຣີບ 185.000 ຄົນໃນຄືນດຽວ. ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ເອເຊເກຍເຊບໍ່ຄາດຄິດວ່າຈະເກີດຂຶ້ນ!—2 ກະສັດ 19:35
ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບໂຢເຊບ?—ຕົ້ນເດີມ 41:42 (ເບິ່ງຂໍ້ 13)
13. (ກ) ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບໂຢເຊບ? (ຂ) ມີເລື່ອງທີ່ບໍ່ຄາດຄິດຫຍັງເກີດຂຶ້ນກັບຊາລາ?
13 ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບຊາຍໜຸ່ມໂຢເຊບ. ຕອນລາວນັ່ງຢູ່ຄຸກໃນເອຢິບ ລາວຄົງບໍ່ຄິດວ່າຈະໄດ້ກາຍເປັນຜູ້ມີອຳນາດຫຼາຍທີ່ສຸດອັນດັບສອງໃນເອຢິບ ຫຼືຄົງບໍ່ຄິດວ່າພະເຢໂຫວາຈະໃຊ້ລາວໃຫ້ຊ່ວຍຄອບຄົວຈາກການຂາດແຄນອາຫານ. (ຕົ້ນເດີມ 40:15; 41:39-43; 50:20) ບໍ່ຕ້ອງສົງໄສເລີຍວ່າສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດນັ້ນເກີນຄວາມຄາດໝາຍຂອງໂຢເຊບແທ້ໆ! ເຊັ່ນດຽວກັບຊາລາເຊິ່ງເປັນທວດຂອງໂຢເຊບ ຕອນນັ້ນລາວເຖົ້າຫຼາຍແລ້ວ ລາວຈະຄິດບໍວ່າພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ມີລູກເປັນຂອງຕົວເອງ ບໍ່ພຽງແຕ່ຮັບລູກຂອງສາວໃຊ້ມາລ້ຽງ? ການທີ່ຊາລາເກີດອີຊາກເປັນສິ່ງທີ່ລາວບໍ່ເຄີຍຄາດຝັນວ່າຈະເກີດຂຶ້ນແທ້.—ຕົ້ນເດີມ 21:1-3, 6, 7
14. ເຮົາໝັ້ນໃຈຫຍັງໄດ້ໃນພະເຢໂຫວາ?
14 ເຮົາບໍ່ຄາດໝາຍວ່າພະເຢໂຫວາຈະເອົາບັນຫາທັງໝົດຂອງເຮົາອອກໄປຢ່າງອັດສະຈັນກ່ອນຈະເຖິງໂລກໃໝ່ ແລະເຮົາກໍບໍ່ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ພະອົງເຮັດສິ່ງທີ່ອັດສະຈັນໃນຊີວິດຂອງເຮົາ. ແຕ່ເຮົາຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ສະໄໝກ່ອນຢ່າງອັດສະຈັນແລະພະອົງບໍ່ປ່ຽນແປງ. (ອ່ານເອຊາອີ 43:10-13) ນັ້ນເຮັດໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈໃນພະອົງ. ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈວ່າພະອົງຈະໃຫ້ກຳລັງທີ່ຈຳເປັນກັບເຮົາເພື່ອເຮັດຕາມຄວາມປະສົງຂອງພະອົງ. (2 ໂກລິນໂທ 4:7-9) ເຮົາຮຽນຫຍັງໄດ້ຈາກຕົວຢ່າງຂອງເອເຊເກຍເຊ ໂຢເຊບ ແລະຊາລາ? ຖ້າເຮົາສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີ ພະອົງຈະຊ່ວຍເຮົາເຖິງວ່າຈະຢູ່ໃນສະພາບການທີ່ຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດ.
ຖ້າເຮົາສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີ ພະອົງຈະຊ່ວຍເຮົາເຖິງວ່າຈະຢູ່ໃນສະພາບການທີ່ຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດ
15. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າເຖິງວ່າເຮົາມີບັນຫາ ແລະນີ້ຈະເປັນໄປໄດ້ແນວໃດ?
15 ເຮົາຈະມີ ‘ຄວາມສຸກສຳລານ [“ສັນຕິສຸກ,” ລ.ມ.] ຂອງພະເຈົ້າ’ ໄດ້ແນວໃດເຖິງວ່າເຮົາມີບັນຫາ? ເຮົາຕ້ອງຮັກສາສາຍສຳພັນທີ່ມີຕໍ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ເຂັ້ມແຂງສະເໝີ. ເຮົາສາມາດມີສາຍສຳພັນທີ່ດີແບບນີ້ໄດ້ຍ້ອນຄ່າໄຖ່ຂອງພະເຍຊູຄລິດ. ຄ່າໄຖ່ເປັນຜົນງານໜຶ່ງທີ່ໜ້າງຶດງໍ້ຂອງພະເຢໂຫວາ ເພາະຄ່າໄຖ່ເຮົາຈຶ່ງໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພບາບ ມີສະຕິຮູ້ຜິດຊອບທີ່ສະອາດ ແລະໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາໄດ້.—ໂຢຮັນ 14:6; ຢາໂກໂບ 4:8; 1 ເປໂຕ 3:21
ສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າຈະຮັກສາຫົວໃຈແລະຄວາມຄິດຂອງເຮົາ
16. ຖ້າເຮົາມີສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າ ຜົນຈະເປັນແນວໃດ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
16 ຖ້າເຮົາມີ ‘ຄວາມສຸກສຳລານ [“ສັນຕິສຸກ,” ລ.ມ.] ຂອງພະເຈົ້າອັນເຫຼືອລົ້ນທີ່ຈະເຂົ້າໃຈ’ ຜົນຈະເປັນແນວໃດ? ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: ສັນຕິສຸກນັ້ນຈະ “ຮັກສາ” ຫົວໃຈແລະຄວາມຄິດຂອງເຮົາ. (ຟີລິບ 4:7) ໃນພາສາເດີມຄຳວ່າ “ຮັກສາ” ເປັນຄຳທີ່ໃຊ້ທາງການທະຫານເມື່ອເວົ້າເຖິງທະຫານທີ່ປົກປ້ອງເມືອງ. ເມືອງຟີລິບກໍມີກອງທະຫານແບບນັ້ນຄືກັນ ການຮູ້ເລື່ອງນີ້ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນໃນເມືອງນັ້ນນອນຫຼັບສະບາຍໂດຍບໍ່ກັງວົນ. ຄ້າຍຄືກັນ ຖ້າເຮົາມີ ‘ຄວາມສຸກສຳລານ [“ສັນຕິສຸກ,” ລ.ມ.] ຂອງພະເຈົ້າ’ ເຮົາກໍບໍ່ກັງວົນຫຍັງ ຫົວໃຈແລະຄວາມຄິດຂອງເຮົາກໍຈະສະຫງົບ. ເຮົາຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນຫ່ວງແລະຢາກໃຫ້ເຮົາມີຊີວິດທີ່ດີ. (1 ເປໂຕ 5:10) ການຮູ້ເລື່ອງນີ້ປົກປ້ອງເຮົາຈາກການຈົມຢູ່ກັບຄວາມກັງວົນຫຼືຄວາມທໍ້ໃຈ.
17. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ວາງໃຈພະເຢໂຫວາໃນໄລຍະຄວາມທຸກລຳບາກໃຫຍ່?
17 ອີກບໍ່ດົນມະນຸດທຸກຄົນຈະປະສົບກັບຄວາມທຸກລຳບາກໃຫຍ່. (ມັດທາຍ 24:21, 22) ເຮົາບໍ່ຮູ້ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບເຮົາແຕ່ລະຄົນ ແຕ່ເຮົາກໍບໍ່ຕ້ອງອຸກໃຈຫຼາຍເກີນໄປກ່ຽວກັບຕອນນັ້ນ. ເຖິງເຮົາບໍ່ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະເຮັດຫຍັງ ແຕ່ເຮົາຮູ້ວ່າພະອົງເປັນພະເຈົ້າແບບໃດ ເຮົາຮູ້ວ່າພະອົງເຄີຍເຮັດຫຍັງມາແດ່ແລ້ວເພື່ອຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ໃນອະດີດ. ເຮົາໄດ້ເຫັນວ່າບໍ່ວ່າຈະມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນກໍຕາມ ພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມຕ້ອງການຂອງພະອົງສຳເລັດສະເໝີ ແລະພະອົງອາດເຮັດໃນວິທີທີ່ເຮົາບໍ່ຄາດຄິດ! ດັ່ງນັ້ນ ທຸກຄັ້ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດແບບນັ້ນເພື່ອເຮົາ ເຮົາກໍຈະເຫັນໄດ້ວ່າ ‘ຄວາມສຸກສຳລານ [“ສັນຕິສຸກ,” ລ.ມ.] ຂອງພະເຈົ້າອັນເຫຼືອລົ້ນທີ່ຈະເຂົ້າໃຈ’ ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໃນວິທີໃໝ່ໆ.
^ ຂໍ້ 1 ສີລາກໍອາດຈະເປັນພົນລະເມືອງຂອງໂລມເຊັ່ນກັນ.—ກິດຈະການ 16:37
