ჯვეშ დროს ისრაელეფს ჭეშმარიტ თაყვანიშმცემლობაშ ხუჯის დაკინებელო ირ წანაშ შემოსავალშე ნავითალიშ a შეწირუა მეთხიებდეს. ღორონთიქ თინეფს უწუ: „შეწირით თქვან დიხას გეთასილ თასშე წანაშე წანაშახ მოჸუნაფილ მოსავალიშ ნავითალ“ (კანონი 14:22).

 ნავითალიშ გურშენ მითითება მიშეშ მოსეშ კანონშა, ნამუთ იეჰოვაქ მეჩჷ ჯვეშ ისრაელს. ამდღა ქრისტიანეფს ვემეთხიებნა მოსეშ კანონიშ დაცვება, თაშ ნამდა, ვა რენა ვალდებულ ნავითალ შეწირან (კოლოსელები 2:13, 14). თეშ მანგიორო, თითოულ ქრისტიან ფინანსურ შესაწირს თეშ ორთ, “მუჭოთ გურს გინოჭყვიდ“. თინეფ თეს ხიოლიშ უმშო დო ნანძალუო ვართნა, „მუშენდა ღორონთის თინა უჸორს, მით ხიოლით ორთ ჯგირს“ (2 კორინთელები 9:7).

•  ბიბლიას მოშინაფილ ნავითალ — „ჯვეშ აღთქმა“

•  ბიბლიას მოშინაფილ ნავითალ — „ახალ აღთქმა“

 ნავითალ მუსხირენშა რე მოშინაფილ ბიბლიაშ თი ნაწილს, ნამდგას „ჯვეშ აღთქმას“ უძახნა. თინა უმენტაშო თი პერიოდიშ უკულ გიმირინუაფ, მუთ მოსეშ საშვალებათ ისრაელეფშა ღორონთიშ კანონქ იჸუ მეჩამილქ. მარა ნამთინე მაგალითის თე პერიოდშახ ხოლო ფხვადუთ.

მოსეშ კანონშახ

 ბიბლიას მოშინაფილ პირველ პიროვნება, ნამდგაქ ნავითალ შეწირ, რდჷ აბრამ (აბრაამ) (დაბადება 14:18—20; ებრაელები 7:4). მუჭოთ იძირენ, აბრამქ ართშა მეუძღვინ ნავითალ სალემიშ მეფეს, ნამუთ მღვდელ ხოლო რდჷ. ბიბლიას ვა რე თიშ მტკიცებულება, ნამდა აბრაამქ ვარდა მუშ სქუალეფქ გაგრძელეს ნავითალიშ შეწირუა.

 მაჟია პიროვნება, ნამდგაშ გურშენ ბიბლია იჩიებ, ნამდა ნავითალ შეწირ, რდჷ აბრაამიშ მოთა იაკობ. თიქ პირობა დოდვჷ, ნამდა ღორონთ კურთხევას ქიმეჩანდ-და, შეწირენდჷ „თი ირფელიშ ნავითალს“, მუდგას თიშე მიღენდჷ (დაბადება 28:20—22). ნამთინე ბიბლიაშ მარკვიებელიშ აზრით, იაკობ შილებე ნავითალს ცხოველურ შესაწირით წირენდკო. მართალ რე, იაკობ თე აღთქმას ასრულენდჷ, მარა მუშ ოჯახშა ვა დუვალებ თეშ კეთება.

მოსეშ კანონიშ პერიოდ

 ჯვეშ ისრაელეფს მეთხიებდეს ნავითალიშ გაფა. თეთ ხუჯის უკინენდეს რელიგიურ საქმიანობას.

•   ნავითალს გიმირინუანდეს თინეფიშ საჭიროებეფშო, მით სრულ დროთ ასრულენდეს რელიგიურ მსახურებას. თენეფ რდეს ლევიანეფ, თინეფ შქას მღვდელეფ, მიდგას ვა უღდეს მუნეფიშ დიხა დამუშებელო (რიცხვები 18:20, 21). თი ლევიანეფ, მით მღვდელეფ ვა რდეს, ნავითალს ღებულენდეს ხალხშე დო თე „ნავითალშე ნავითალს“, ნამუთ არძაშ უჯგუშ რდჷ, წირენდეს მღვდელეფშო (რიცხვები 18:26—29).

•   მუჭოთ იძირე, საჭირო რდჷ ირ წანას მაჟია ნავითალიშ შეწირუა ხოლო, ნამუთ ქოთ ლევიანეფიშ დო ქოთ დანარჩენ ისრაელეფიშ საჯგირობუოთ გიმირინუაფუდ (კანონი 14:22, 23). ისრაელ ოჯახეფ თე შესაწირს დღესასწაულეფიშ დროს წირენდეს დო მინშა თის ღარიბეფიშ მახვარებელო ირინუანდეს. (კანონი 14:28, 29; 26:12).

 მუჭო გიმოთვალუნდეს ნავითალს? ისრაელეფ მთელ წანაშ მოსავალიშ ნავითალს გინოდვანდეს (ლევიანები 27:30). თინეფ მოსავალიშ მანგიორო ფარაშ გაფას გეგნოჭყვიდუნდეს-და, 20 პროცენტ ოკო ქიგუძინესკო (ლევიანები 27:31). ისრაელეფქ „შხურშე დო საქონელშე ირ მავითა“ ხოლო ოკო შეწირესკო (ლევიანები 27:32).

 საქონელიშ ნავითალიშ გიმათვალარო, ისრაელეფ ირ მავითა ცხოველს გიშართუნდეს. კანონიშ მიხედვით ვეშილებედ გიშართილ ცხოველიშ შემოწმება დო ვართ თირუა შხვა ცხოველშა ვარდა ფარაშა (ლევიანები 27:32, 33). მარა შილებედ ფარაშა გეგნოთირესკო წანაშ მაჟია ნავითალ, ნამდგას დღესასწაულიშ დროს წირენდეს. თენა უმოს მოხუჯურ რდჷ თი ისრაელეფშო, მით თე დღესასწაულშა შორშე მიშჷ (კანონი 14:25, 26).

 მუჟამ წირენდეს ისრაელეფ ნავითალს? ისრაელეფ ნავითალს ირწანას წირენდეს (კანონი 14:22). მარა ირ მაშქვითა წანა გამონაკლის რდჷ. თე წანა საბატონო, მოსვანჯაშ წანათ, ითვალუდ. მაშქვითა წანას ისრაელეფს მუთუნნერ მოსავალ ვა მოჸუნდეს (ლევიანები 25:4, 5). თენა განსაკუთრებულ წანა რდუნ თიშენ, ნავითალს ვა წირენდეს. ირ მასმა დო მამშვა წანას ისრაელეფ მაჟია ნავითალით ღარიბეფს დო ლევიანეფს ოხვარდეს (კანონი 14:28, 29).

 ნავითალს ვეგნიგანდეს-და, მუ იჸუაფუდ სასჯელ? მოსეშ კანონშა ვემშიშ მუთუნნერ სასჯელ თინეფშო, მიდგა ვეგნიგანდჷ ნავითალს. ნავითალ თინეფშო მორალურ ვალდებულება რდჷ. ისრაელეფქ ღორონთიშ წოხოლე ოკო გაცხადესკო, ნამდა ნავითალ აფდეს შეწირულ დო კურთხევა ქოთხუესკო თის თეშ გურშენ (კანონი 26:12—15). ნავითალიშ გაფაშე ვარიაშე რაგად ღორონთიშ თოლს თიშა მეხირუა რდჷ (მალაქია 3:8, 9).

 ზედმეტ ოღალ რდუო ნავითალ? ვარ. ღორონთიქ პირობა მეჩჷ ისრაელ ერს, ნამდა ნავითალს ქიმიღანდეს-და, ბრელ კურთხევას ქიმეჩანდჷ დო მუთუნს ვემიარკენდჷ (მალაქია 3:10). მარა, მუჟამსით ნავითალს ვა წირენდეს, მთელ ერ იზარალებუდ. თინეფ ოდინუანდეს ღორონთიშ კურთხევას დო ვართ ლევიანეფიშ დო მღვდელეფიშ საქმიანობაშე ღებულენდეს სარგებელს, მუშენდა თინეფს დუდიშ ეიოჯუმალარო ომუშებელ აფდეს (ნეემია 13:10; მალაქია 3:7).

 დედამიწას იესოშ ცხოვრებაშ პერიოდის, ნავითალიშ გაფა დიო ხოლო მეთხიებუდ ღორონთიშ მსახურეფს, მარა თიქ იესოშ ღურაშ უკულ გეუქმჷ.

იესოშ დროს

 ბიბლიაშ თი ნაწილშე, ნამუსით „ახალ აღთქმას“ უძახნა, იძირე, ნამდა ისრაელეფ თიმწკუმა ხოლო აგრძელენდეს ნავითალიშ შეწირუას, მუჟამსით იესო დედამიწას რდჷ. თის უჩქუდ, ნამდა ნავითალ მეთხიებდეს ისრაელეფს, მარა თიქ განჭყორ რელიგიურ ლიდერეფს, მით ზუსტას გაფულენდეს ნავითალს, მარა გიჭყოლიდეს „კანონს მოჩამილ უმოს მნიშვნელოვან: სამართალ, ჭყოლოფა დო ართგურობა“ (მათე 23:23).

იესოშ ღურაშ უკულ

 იესოშ ღურაშ უკულ ნავითალიშ შეწირუა ვა რე საჭირო. იესოშ ღურათ გეუქმჷ მოსეშ კანონქ, ნამდგაშა ნავითალ ხოლო მიშეშ (ებრაელები 7:5, 18; ეფესოელები 2:13—15; კოლოსელები 2:13, 14).