მოსეშ კანონით ებრაელეფშო ვარიებულ ვა რდუ დოფუჩაფა. მარა იესოშ დროს იუდეველეფ ირ სიტყვაშენ იფუჩუანდეს თიშენ, ნამდა შხვეფ მუნეფიშ ნარაგადშა უმოსო ქუდაჯერუესკო. მარა იესოქ იუდეველეფს ჟირშა გაუდღან თეშ გურშენ. თიქ თქუ: «თქვან „ქო“ — ქო რდას, „ვარ“ — ვარ» (მათ. 5:33—37; 23:16—22).

რაბინეფიშ ნაჭარა თალმუდშე იძირე, ნამდა იუდეველეფშო ირ სიტყვაშ გურშენ დოფუჩაფა ჩვეულებრივ მუდგარენ რდუ. თალმუდის დეტალურო რდუ ეჭარილ, ნამ სიტყვა ოკო შეუსრულებდესკო დო ნამ, ვარი („ახალ აღთქმაშ თეოლოგიურ ლექსიკონი“).

უდეველეფს ხვალე იესო ვა უდღანუდ თეშ გურშენ. მაგალთო, იოსებ ფლავიუსიქ მიშინუ უდეველეფიშ სექტა, ნამუთ დოფუჩაფაშ წინააღმდეგ მიშ. თე სექტაშ წევრეფ ფიქრენდეს, ნამდა თენა ტყურაშ რაგადშე უარეს რდუ. თინეფიშ აზრით, პიროვნება, ნამუთ შხვეფ ქუდაჯერუკო თიშენ იფუჩუანდუნ, მეტყურე რდუ. ართ აპოკრიფულ წიგნის, „ზირაქიშ სიბრძნეს“, ჭარ: „კოჩი, ნამუთ იფუჩუანსინ, ირნერ კანონიშ წინააღმდეგ მეურს“. თაშ ნამდა, იესო თინეფს უდღანუდ, მით უმნიშვნელო საკითხიშ გურშენ იფუჩუანდეს. ირიათო მართალს ქიფჩიებუთ-და, ჩქინ სიტყვეფიშ დასამტკიცებელო, საჭირო ვეჸუაფ დოფუჩაფა.