1. თოლ შორს ქუჭირინე,

ირ მხარეშე იძირე

დიდ დო არძაშე მაღალ

იეჰოვაშ გვალა.

ხალხ თე დიდ გვალაშა

მოურს არძა კუნთხუშე;

ირკოც ურაგადუნა:

„ღორონც ვემსახურათ“.

ასე დროქ ქუდოდირთ,

დიდო გინირთას ჭიჭე ხალხიქ

დო ვორწყეთ ჩქინ თოლით,

სარკო ხვამა მიღნა ღორონთიშ.

ამდღა მილიონეფ

ღორონც დუც უძღვინენა,

თინეფ ირო თიშ მხარეს

ართგურო სქიდუნა.

 2. ქრისტექ დუმავალეს

ირდიხას იფქადაქათ,

ამბე სამეფოშ გურშენ

არძას ქუვაცნობათ.

ამდღა ქრისტე მეფენს,

ზოჯუნს, თიშ მხარეს ვორდათ.

მით რე გურით თანდაბალ

მეჸუნს თიშ სწორ შარას.

ხიოლით ვუჯინეთ,

მუჭო ირდღას აძინუ თინეფს

დო ამდღა თიშ დრო რე,

ირკოჩშა ქიმიბღათ თე ამბე.

მორთით, არძა ხალხის

დუძახათ დო ქუგვაგათ:

„იბდათ დო ქუდოფსქიდათ

იეჰოვაშ გვალას“.