Боливиядан келган хат

Қашшоқликка қарамай бахтиёр ва умидвордир

БОШҚА давлатда махсус ваъзгўй бўлиб хизмат қилаётиб, мен кўп маротаба одамларнинг умидсиз ва қашшоқ умр кечираётганининг гувоҳи бўламан. Бундан эзилиб, қанийди ҳамма яхши шароитларда яшаса, дейман. Аммо на чора, буни вақти келиб фақат Худонинг Шоҳлиги уддалайди. Муқаддас Китоб эса ҳатто ночор аҳволда бўлган кимсаларга умид ва бахтиёрлик келтирганини биламан. Сабина деган аёл бунинг яққол мисоли бўла олади.

Анча йил олдин Сабина иккита кичик қизалоғи билан хўжайинини кузатаётган эди. Чунки у пул ишлаш учун бошқа давлатга йўл олаётганди. Шу-шу ойлар ва йиллар ўтди-ю, эридан на хабар, на дарак бор. Бутун рўзғор ишлари ва Милена билан Гелиан исмли иккита қизини катта қилиш Сабинанинг гарданига тушди.

Сабинани биринчи марта учраганимда, у опасининг дўконида талабчан мижозларга хизмат қилиб юрганди. Ушбу аёлнинг маъюсгина кўзларидан у жуда тушкунликда эканини пайқадим. Мен унга Муқаддас Китобни ўрганишни таклиф қилдим. Аммо у: «Мен бажонидил ўрганардим-у, аммо ўта бандман»,— дея жавоб бериб,— «лекин қизларимни ўргатсангиз, хурсанд бўлардим»,— деб қўшиб қўйди. Мен рози бўлиб қизлари билан Муқаддас Китобни ўрганишни бошладим. Бу вақт мобайнида Сабина қанчалик эзилаётганини янада яхшироқ тушундим.

Сабинанинг куни саҳар соат 4:00 да бошланар экан. Оиласини тебратиш учун у гўштли пирожкига ўхшаган эмпанадалар тайёрлаб сотади. Шунинг учун, бир хонали кичик кулбачасида қизчалари ҳали ухлаган пайтда, у олов ёқиб, эмпанадалар учун гўшт қовуради. Хамирни эса у кечқурундан тайёрлаб қўйганди.

Сабина бировдан вақтинчаликка сўраб олган аравага соябон, кичик плита, бир балон газ, стол-стул, қозон, ёғ, гўшт, хамир ва уйда тайёрланган бир неча литр шарбат юклаб йўлга чиқади.

Соат 6:00 га келиб, Сабина ва унинг иккала қизи, кулбачаларинг эшигига қулф осиб, аравани судраганча манзилига жўнайди. Йўл давомида улар бир-бири билан гаплашмайди ва ҳатто жилмайиб қўйишмайди, чунки барча фикрлари олдинда турган ишдадир. Ўз уйим деразасидан бундай манзарани тез-тез кузатиб турардим. Ҳа, Боливия кўчаларида овқат ва ичимлик сотиш учун ўз уйларидан саҳар тонгда чиққан аёллар жуда кўпдир.

6:30 да қуёш тоғлар ортидан кўтарила бошлаган пайтда, Сабина икки қизи билан ўз  манзилига етиб келади. Гап-сўзсиз у аравачасидаги юкни тушириб, ғилдиракли дўкончасини жиҳозлайди. Мана биринчи эмпанада қизиб турган ёққа тушиб вишшилаб кетди. Салқин тонг шабадаси билан хушбўй ҳид ҳали нонушта қилмаган харидорларнинг димоғига гуп этиб урилди.

«Нечта?» — деб сўрайди Сабина биринчи харидордан. Ҳали уйқуси келган харидор бошини кўтаришга эриниб, иккита бармоғини кўрсатди. Шунда Сабина қизартириб пиширилган иссиққина иккита эмпанадани ўраб қўлига тутқазди. Харидор арзимас пул чиқариб берди. Сабина кунида юзлаб шундай эмпанадалар сотади. Охиргисини сотиб бўлгач, уйига равона бўлади. Гарчи чарчаб оёқлари оғриётган бўлса ҳам, куннинг иккинчи қисмида опасининг дўконига ишлагани боради.

Мен дўконга келганимда, Сабинанинг иккита қизи бурчакда турган скамейкада ўтириб мени кутишарди. 9 ва 7 ёшли Милена билан Гелиан доим яхши тайёрланиб, сабрсизлик билан янги учрашувимизни кутиб туришади. Вақти билан бу тортинчоқ қизлар очилиб, мени дугона сифатида билишни бошлашди. Бу манзара, зимдан кузатаётган Сабинанинг қалбини забт этди. Кўп ўтмай, у ҳам жуда зич бўлган жадвалида бўш вақт топиб, Муқаддас Китобни ўрганишга қарор қилди.

Сабинанинг билими ошгани сайин, унинг Аллоҳ Яҳовага бўлган муҳаббати ўсиб борарди. У ўзи учун ёт бўлган туйғуни — бахтни ҳис қила бошлади. Доим хомуш ва ҳорғин юрган Сабина эндиликда кўзлари қувончдан порлаб турарди. Эндиликда у қоматини тик тутиб, бошини баланд кўтариб юрарди. «Охирги пайтлар Сабинанинг юзидан табассум тушмай қолди»,— дея бўлишади унинг опаси. Ҳатто атрофдагилар ҳам буни пайқашди. Йиллар давомида маънавий нарсаларга бўлган чанқоқлиги ниҳоят қондирилди.

Сабина Муқаддас Китобни ўрганишни ёқтирарди, бироқ йиғилишларга боришга вақт тополмас эди. Мен уни бир неча бор Йиғилиш Залига таклиф қилганимдан кейин, охир-оқибат кўнди. Биринчи ташрифидан сўнг эса, у йиғилишларнинг биронтасини қолдирмайдиган бўлди. Жамоатда у ўзига янги дўстлар орттирди. Шунингдек у, Яҳова Таоло қурбонликка тайёр бўлган хизматчиларига доимо ғамхўрлик қилишига амин бўлди (Луқо 12:22–24; 1 Тимўтийга 6:8).

Сабина олган билимларини жуда қадрлагани учун, уларни бошқалар билан баҳам кўришни хоҳларди. Бироқ у: «Одамларга хушхабарни ваъз қилаётганимни тасаввур қилсамгина қўрқиб кетаман. Ахир мен ўқимаган, камбағал ва жуда уятчан аёл бўлсам»,— деб бўлишади. Аммо кўрсатилган меҳр-муҳаббат ҳамда ҳаётида содир бўлган кескин ўзгаришлар унга жасорат бахш этди. Бундан ташқари у қизларига ўрнак кўрсатиши кераклигини тушунарди. Шунинг учун у хушхабарни ваъз қилишни бошлаганида, қизлари онасига қўшилди.

Гарчи бугун ҳам Сабина оғир меҳнат қилиб, рўзғор тебратаётган бўлса-да, у бахтиёрликни ҳис қилади. Тўғри бу, унинг иқтисодий шароитини ўзгартирмади. Аммо ҳаётга бўлган нуқтаи назари ўзгарди. Ҳозир у Яҳованинг Шоҳидларидан бири. Фақатгина Худонинг Шоҳлиги камбағаллик ва умидсизликка чек қўйишини билгани учун, Сабина кўп вақтини хушхабарни ваъз қилишга бағишлайди (Матто 6:10).

Саҳар тонг. Сабина кулбасидан чиқиб йўлга равона бўлди. Бироқ бугун у эмпанада сотишга бормаяпти. У бошқа имондошлари билан биргаликда воизлик қилгани шошиляпти. Ҳафта давомида бошқаларга ёрдам беришга бир неча соат вақт ажратиб, у ўзини янада бахтиёр ҳис қилади. Ҳар эрталабгидай уйидан чиқиб, эшигини қулфлайди-ю, йўлга чиқади. Энди арава ўрнига қўлида катта сумкаси бор. Сумкасида эса бошқаларга умид келтирадиган Муқаддас Китоб ва унга асосланган адабиётлар бор. Сабина табассум билан: «Муқаддас Китобдаги хушхабарни бошқалар билан бўлишишни ҳатто ҳаёлимга ҳам келтирмасдим, аммо бу менга жудаям ёқади!»