ДАДАМ Артур Методист чиркосиниң хизмәткари болмақчи еди, чүнки у Худани яхши көргән яш жигит болған. Лекин у Муқәддәс китап тәтқиқатчилири бәргән әдәбиятларни оқуп, улар билән арилишишни башлиғанда, нийитини өзгәртти. Дадам 1914-жили, 17 йешида чөмдүрүлүш мәрасимдин өтти. Биринчи дуниявий уруш вақтида уни әскәргә чақирди, бирақ у урушқа қатнишишни рәт қилди. Шу сәвәптин, уни Канадиниң Онтарио шәһиридики Кингстон түрмисигә он айға қамиди. Түрмидин чиққандин кейин, дадам китап тарқатқучи (бурун пешқәдәмләрни шундақ атиған) сүпитидә хизмәт қилишни башлиди.

1926-жили дадам Хейзл Уилкинсонға өйлиниду. Униң аниси һәқиқәтни 1908-жили билди. Мән 1931-жилниң 24-апрель күни дунияға келип, төрт балиниң иккинчиси болдум. Дадам Муқәддәс китапни яхши көргән вә чоңқур һөрмәтлигән, бизниму шундақ қилишқа үгәткән. Йәһваға хизмәт қилиш һаятимиздики әң муһим нәрсә болған. Аилә сүпитидә биз мунтизам өйму өй вәз қилдуқ (Әлчиләр 20:20).

1939-жили Иккинчи дуниявий уруш башланди. Келәрки жили Канадидики Йәһва гувачилириниң паалийити мәнъий қилинди. Мәктәп оқуғучилиридин байрақни шәрәпләп, гимнни ейтиш тәләп қилинған. Адәттә, шу вақитта муәллимләр маңа вә һәдәм Доротиға синиптин чиқишқа рухсәт қилатти. Амма бир күни муәллимим мени хиҗаләткә қалдуруш үчүн, қорққақ дәп заңлиқ қилди. Дәристин кейин бәзи синипдашлирим маңа йепилип, йәргә жиқитивәтти. Бу вақиә «һөкүмран сүпитидә инсанларға әмәс, бәлки Худаға беқиниш» қараримни техиму мустәһкәмлиди (Әлчиләр 5:29).

1942-жилниң июль ейида мән 11 йешимда фермида, туңдики суда чөмдүрүлдүм. Тәтил вақтида мән һәрдайим пешқәдәм сүпитидә хизмәт қилаттим. Һазир бу ярдәмчи пешқәдәм хизмити дәп атилиду. Бир жили мән башқа үч бурадәр билән шималий Онтариоға берип, биз дәрәқ кәскүчиләргә вәз қилдуқ.

1949-жилниң 1-май күни мән пешқәдәм сүпитидә хизмәт қилишни башлидим. Андин Канадидики филиал (тармақ) қурулушиға қатнишишқа тәклип қилиндим вә кейинирәк Канадидики Бәйтәл әзаси болдум. Мән басмиханида ишләшкә тайинландим вә басма машинисини қоллинишқа үгәндим. Канадидики Йәһва гувачилири учрашқан қаршилиқ һәққидики варақчини бесип чиқиришқа ярдәм бериш үчүн, бирнәччә һәптә давамида кечиләп ишлигиним есимда.

Кейин мән Хизмәт бөлүмидә ишлидим. Квебектики Гувачилар қаттиқ қаршилиққа дуч кәлгән вә мән у йәрдә хизмәт қилмақчи болған пешқәдәмләрдин сөһбәт елишқа тайинландим. Шу пешқәдәмләрниң бири Альберта өлкисиниң Эдмонтон шәһиридин кәлгән Мэри Зазула еди. Униң ата-аниси православ христиан динида болған. Мэри вә униң акиси Муқәддәс китапни тәтқиқ қилишни тохтатмаймиз дегәндә, ата-аниси уларни өйдин қоғлавәтти. Мэри билән акиси 1951-жили чөмдүрүлүш мәрасимидин өтүп, алтә айдин кейин пешқәдәм хизмитини башлиди. Сөһбәт давамида Мэриниң Йәһвани бәк яхши көргәнлигини көрдүм. Шу чағда: «Бу мән халиғандәк қиз екән, дәл шундақ қизға өйләнгүм келиду»,— дегиним есимда. Биз тоққуз айдин кейин, 1954-жилниң 30-январь күни өйләндуқ. Бир һәптидин кейин, бизни наһийилик хизмәтни атқурушни үгинишкә тәклип қилди. Кейинки икки жил давамида биз бу хизмәтни шималий Онтарио өлкисидә орунлидуқ.

 Дуниявий вәз қилиш паалийитимиз алға басқансири, техиму көп миссионерлар һаҗәт еди. Мэри иккимиз Канадиниң қара соғиға вә пашилириға чидисақ, һәммигә чидалаймиз дәп ойлидуқ. 1956-жилниң июль ейида биз Гилиад мәктивиниң 27-синипини пүтәрдуқ. Шу жилниң ноябрь ейида болса, йеңи өйүмиз, Бразилиягә, бардуқ.

Бразилиягә кәлгәндә, биз португал тилини үгинишкә башлидуқ. Авал аддий сөзләр билән сөһбәт башлашни үгәндуқ. Кейин журнални қисқичә тәғдим қилишниму үгәндуқ. Бир қетим вәзилик хизмәттә һәқиқәткә қизиққан бир аялни учраштурдуқ. Әгәр өй егиси қизиқишини көрсәтсә, униңға Худа Падишалиғи һәққидә Муқәддәс китаптин бир айәтни оқуп беримиз дәп қарар қилдуқ. Шуңа мән униңға Вәһий 21: 3, 4ни оқупла, һошимдин кәттим! Сәвәви шу чағда мән иссиқ вә нәм һаваға техи көнмигән едим. Узақ вақит иссиққа үгинәлмәй, қийнилип жүрдүм.

Биз Кампус шәһиригә тайинланған едуқ. Бүгүнки күндә шу йәрдә 15 җамаәт бар, лекин биз шу шәһәргә барғанда, у йәрдә пәқәт бир жирақлашқан кичик топ билән миссионерлар өйи болған. Униңда төрт аял қериндаш яшиған: Эстер Трейси, Рамона Бауэр, Луиза Шварц вә Лоррейн Брукс (һазир Уоллен). Миссионерлар өйидики вәзипәмгә кир жуюш билән тамақ етишкә отунни тәйярлаш киргән. Бир дүшәнбә күни кәчтә, «Күзитиш мунарини» тәтқиқ қилғандин кейин, Мэри бешини дивандики тәһийигә қоюп ятқан еди. Биз күнимизниң қандақ өткәнлиги һәққидә сөзлишивататтуқ. Мэри турған чағда, тәһийисиниң астидин бир илан чиқти. Мән уни өлтүргичә, бу күтүлмигән меһминимиз бизни бираз һаяҗанландурди.

Португал тилини бир жил үгәнгәндин кейин, бизни наһийилик хизмәт қилишқа тайинлиди. Биз хизмәт қилған бәзи йәрләрдә электр қувити болмиған. Бизгә йәргә орун селип ухлашқа вә бир җайдин йәнә бир җайға атлиқ һарву билән сәпәр қилишқа тоғра кәлди. Бир қетим тағдики бир кичик шәһәргә поезд билән берип, у йәрдә вәз қилдуқ. Биз шу шәһәрдә бир бөлмини иҗаригә алдуқ. Филиалдин хизмәттә қоллинишимиз үчүн 800 журнал әвәтилди. Журналларниң һәммисини елиш үчүн почтиханиға бир нәччә қетим бардуқ.

1962-жили Бразилияниң һәр түрлүк җайлирида «Падишалиқ хизмәт мәктәплири» өткүзүлгән. Алтә ай давамида мән бир мәктәптин иккинчисигә беришқа тайинландим, лекин Мэрисиз беришимға тоғра кәлди. Мән Манаус, Белем, Форталеза, Ресифи вә Сальвадор дегән шәһәрләрдә дәрис бәрдим. Манауста болғанда, атақлиқ опера сарайлириниң биридә вилайәтлик чоң жиғилишни орунлаштурдум. Ямғур шақирап яғқанлиқтин, ичидиған су бәк аз болди вә қериндашларниң тамақ йәйдиған қолайлиқ орни болмиған. Мән бу тоғрисида һәрбий башлиқ билән параңлишип, вәзийәтни чүшәндүрдүм. У чоң жиғилишқа (конгрессқа) кәлгәнләрниң һәммисигә йәткидәк су тәминләшкә келишти. Шуниң билән, у ашхана вә тамақ йәйдиған орун сүпитидә қоллинишимиз үчүн икки чоң чедирни орнитишқа әскәрләрни әвәтти.

 Сәпәрдә болғинимда, Мэри иш территориясидә хизмәт қилған вә адәттә учриған адәмләрниң һечбири хуш хәвәргә қизиқмиған. Уларниң көпчилиги Португалиядин Бразилиягә пул тепиш үчүн кәлгән. Шуниң үчүн Мэри бәзи достлириға: «Португалиягә өлсәмму барматтим»,— дәп ейтқан еди. Буниңдин бираз вақит өтүп, бизгә хәт кәлди. Биз паалийитимиз мәнъий қилинған Португалиядә хизмәт қилишқа тәклип қилиндуқ. Мэриниң көзи чаниғидин чиқип кәтти! Амма биз бу тәклипни қобул қилип, Португалиягә көчтуқ.

1964-жилниң август ейида биз Португалияниң Лиссабон шәһиригә кәлдуқ. Шу чағда йәрлик қериндашлиримиз мәхпий сақчилар тәрипидин тәқипкә учриған. Шуңа биз қериндашлар билән алақә қилмаслиқ дана болиду дәп ойлидуқ. Авал бир бөлмини иҗаригә алдуқ. Визини алғандин кейин болса, бир өйни иҗаригә алдуқ. Бәш ай өтүп, биз филиалдики қериндашлар билән һеч ховупсиз алақилишалдуқ. Ахири җамаәт учришишиға қатнишқинимизға шундақ хошал болдуқ!

Паалийитимиз мәнъий қилинғанлиқтин, Ибадәт өйлириниң һәммиси йепилди, шуңа биз учришишларни қериндашларниң өйлиридә өткүздуқ. Сақчилар уларниң өйлирини пат-пат тәкшүрүп туратти. Көплигән қериндашларни сақчиханида сорақ қилған. Сақчилар уларға бәк яман муамилә қилип, мәсъулийәтлик бурадәрләрниң исимлирини ейтишқа мәҗбурлимақчи болған. Бехәтәрлик үчүн қериндашлар бир-бирини фамилияси билән әмәс, пәқәт исми билән атиған.

Қериндашларниң тәқабил турушқа ярдәм беридиған әдәбиятларни елип туруши бизниң асасий мәхситимиз еди. Мэри «Күзитиш мунаридики» тәтқиқ қилишқа арналған мақалиләрни мәхсус қәғәздә басатти. Кейин бу қәғәз қериндашлар үчүн әдәбиятларни көпәйтиш шәклидәк қоллинилған.

1966-жилниң июнь ейида Лиссабон шәһиридә муһим бир сот өтти. Фейжо җамаәтидики 49 җакалиғучини бирсиниң өйидә өткән қанунға хилап болған учришишларға қатнашти дәп әйиплиди. Уларни сотқа тәйярлаш үчүн мән әйиплигүчиниң ролини ойнидим. Лекин дәл ойлиғинимиздәк, биз йеңилдуқ. 49 қериндашниң һәммиси 45 күндин бәш йерим айғичә түрмидә олтирип чиқти. Шундақ болсиму, бу сот яхши гувалиқ бәрди. Әмәлийәттә, сот вақтида бизниң адвокатимиз һәтта Муқәддәс китаптики Гамалиилниң сөзлирини нәқил кәлтүргән (Әлчиләр 5:33—39). Андин кейин аммивий әхбарат васитилирида бу сот һәққидә йеңилиқлар тарқап кәтти. Адвокатимиз Муқәддәс китапни тәтқиқ қилишқа вә учришишлиримизға қатнишишни башлиғанда, хошаллиғимиз қин-қинимизға патмиди.

1966-жилниң декабрь ейида маңа филиални башқуруш вәзиписи тапшурулди вә мән узун вақит давамида қанунға бағлиқ мәсилиләрни һәл қилдим. Биз Йәһва гувачилириниң Португалиядә әркин-азадә ибадәт қилишиға қануний асас тепиш үчүн қолумиздин кәлгининиң һәммисини қилдуқ (Филипиликләргә 1:7). 1974-жилниң 18-декабрь күни бизни ахири рәсмий һалда етирап қилди.  Баш идаридин хошаллиғимизға ортақ болуш үчүн Нейтан Норр вә Фредерик Френц бурадәрләр кәлди. Биз Опорто вә Лиссабонда 46870 адәм қатнашқан унтулғусиз чоң бир жиғилишни өткәздуқ.

Шуниң билән, Йәһва вәз ишиниң адәмләр португал тилида сөзләйдиған Азор, Кабо-Верде, Мадейра, Принсипи вә Сан-Томе охшаш аралларғиму тарқилишиға йол ачти. Шу йәрдики җакалиғучиларниң сани барғансири көпәйгәнликтин, чоңирақ филиал керәк еди. Имарәтләр қурулуп болғандин кейин, 1988-жилниң 23-апрель күни Милтон Хеншель бурадәр йеңи имарәтләрни беғишлаш нутуғини ейтти. Бу учришишқа 45522 адәм қатнишип, уларниң ичидә бурун Португалиядә миссионер сүпитидә хизмәт қилған 20 қериндаш бар еди.

Жиллар давамида Мэри иккимиз хошаллиқ билән қериндашлардин үглә алдуқ. Мәсилән, мән Теодор Ярач бурадәр билән филиалларни арилап жүргәндә, муһим бир савақ алдим. Биз барған филиалда бир җиддий мәсилә болған еди вә филиал комитети уни һәл қилиш үчүн қолидин кәлгәнниң һәммисини қилди. Лекин уни һәл қилалмиғанлиғи үчүн көңли чүшкән еди. Шу чағда Ярач бурадәр уларға тәсәлли берип, мундақ деди: «Әнди Муқәддәс роһниң һәрикәт қилишиға йол қоюш вақти кәлди». Шундақла Мэри иккимиз Бруклинға барғанда Френц бурадәрниң ейтқан сөзлирини һечқачан унтумаймән. Шу чағда олтарған һәммиси униңдин Йәһваға хизмәт қилған жиллири һәққидә бир еғиз сөз ейтишни сориғанда, у мундақ деди: «Ейтидиған мәслиһитим: қанчилик қийин болсиму, һечнәрсигә қаримастин Йәһваниң йәрдики тәшкилатидин һеч аҗримаңлар. Әйса шагиртлириға буйриған Худа Падишалиғи һәққидики вәз ишини орунлап жүргән — пәқәт мошу тәшкилат!»

Бу мәслиһәткә риайә қилиш рәпиқәм иккимизни бәхитлик қилди. Шуниң билән, дуния йүзидики филиалларни арилаш һәққидики есил хатирилиримиз сан-санақсиз. Йәһваниң һәрхил яштики хизмәтчилири билән учришип, уларниң хизмити Худаниң көз алдида баһалиқ екәнлигигә ишәндүрүштин бәһриләндуқ. Биз уларни Худаға давамлиқ хизмәт қилишқа дәвәт қилдуқ.

Қанчилик сулар ақти, һазир иккимиз 80дин атлап маңдуқ. Мэриниң саламәтлиги начар болуп қалди (Коринтлиқларға 2-хәт 12:9). Башқиму синақларға дуч кәлдуқ, лекин улар ишәнчимизни техиму мустәһкәмләп, Йәһваға садақәтмән болуп қелишқа бәл бағлишимизға дәвәт қилди. Өткән һаятимиз һәққидә мулаһизә қилғанда, Йәһваниң бизгә инайитини түрлүк усуллар билән көрсәткәнлигигә көзүмиз йәтти a (Изаһәткә қараң).