Mezmur 90:1-17
Tanrı adamı Musa’nın duası.+
90 Ey Yehova,Nesiller boyunca+ meskenimiz Sen oldun.+
2 Sen dünyayı,+ yeryüzünü,+ büyük emeklerle var etmeden,Dağlar doğmadan+ çok önce Tanrı’ydın,Ve ezelden ebede kadar da Tanrısın.+
3 “Ey insanoğulları, toprağa dönün”+ der,Ölümlü insanı toprağa döndürürsün.+
4 Senin gözünde bin yıl, geçip giden gün gibi,+Bir gece nöbeti* gibidir.+
5 Onları silip süpürdün,+ bir rüya gibi yok oldular;+Sabahleyin biten yeşil ot misali.+
6 Sabah çiçek açar, serpilir,+Akşam ise solar, kuruyup giderler.+
7 Biz de öfkenin şiddetiyle bitip tükendik,+Gazabından ötürü dehşete düştük.+
8 Suçlarımızı önüne dizdin,+Yüzünün ışığıyla gizli işlerimizi ortaya serdin.+
9 Bütün günlerimiz Senin öfkenle eridi,+Yıllarımız bir fısıltı gibi geçip gitti.+
10 Ömrümüz ancak yetmiş yıl sürer,+En sağlıklı halimizle bile seksen yıl;+O da sıkıntı ve kederle doludur.+Yıllar çabucak geçer, biz de uçup gideriz.+
11 Senin öfkenin şiddetini, gazabını kim bilir?+Hak ettiğin korku da o kadar büyüktür.+
12 Günlerimizi öyle değerlendirmeyi* bize öğret ki,+Hikmetli bir yürek edinelim,+
13 Ne olur dön ey Yehova!+ Bu daha ne kadar sürecek?+Kullarının haline bak da acı.+
14 Bizi sabahleyin vefalı sevginle doyur ki,+Sevinçle haykıralım, ömrümüz boyunca neşeli olalım.+
15 Bize sıkıntı çektirdiğin günler kadar,+Felaketle geçen yıllarımız kadar sevindir bizi.+
16 Öyle ki, yaptıklarını kulların görsün,+Görkemin de oğulları üzerinde parlasın.+
17 Ve Tanrımız Yehova’nın lütfu* üzerimizden ayrılmasın,+Elimizin emeğini Sen pekiştir Tanrımız.+Elimizin emeğini Sen pekiştir.+
