Bir Asya ülkesinde ünlü bir manken ve televizyon yıldızı olan bir kadın Kutsal Kitabı incelemeyi kabul etti. Öğrendiklerini hemen uygulamaya başladı, büyücülükle ilgili kitaplarını ve Budizmle ilgili putlarını attı.

Yakın bir arkadaşı ona “Kutsal Kitabı incelemeyi üç yıllığına bırakıp kariyerine odaklansan  senin için daha iyi olmaz mı? Sonra incelemeye yine devam edersin” dedi.

O da şöyle yanıt verdi: “Yehova’yı tanımak için 24 yıl bekledim. O’nun hakkında bilgi almayı bir üç yıl daha erteleyemem.”

Vaizlik Eğitim İbadetinde ilk görevini yapacağı hafta bir film şirketi bu kadınla temasa geçti. Ona dört yıllık kazançlı bir teklifte bulundular, ancak bir şartları vardı: Verilen her rolü kabul etmeliydi. Kadın bu teklifi reddetti. Mayıs 2014’te vaftiz edilmemiş müjdeci olacak duruma geldi ve Ağustos ayında 100 saat hizmet etmeyi hedefledi. Bunun nedenini şöyle anlattı: “İsa’nın kral olduğu her yıl için bir saat hizmet ederek onun yönetiminin 100. yılını kutlamak istiyorum.” Bu hedefine ulaştı. 2015 yılının Ocak ayında vaftiz edildi ve şu anda öncü yardımcılığı yapıyor.

Sri Lanka’da yaşayan dört hemşire cemaate tayin edilmemiş bir sahaya gitmek üzere yola çıktı. Hizmetlerinin ikinci gününde çoğunluğun Budist olduğu bu sahada bir keşiş ve bir taksi şoförü hemşirelere tehditkâr sözler söylediler. Kısa süre sonra da yaklaşık 30 kişilik öfkeli bir grup etraflarını sardı. Polis geldi ve hemşireleri karakola götürdü. Hemşireler hiçbir suç işlememelerine rağmen o geceyi demir parmaklıklar arkasında geçirdiler. Azılı suçlularla aynı hücreye kondular, küfürlü konuşmalara ve hakaretlere maruz kaldılar. Yine de karakolda geçirdikleri zamanı şahitlik etmek için bir fırsata çevirdiler. Hemşirelerden biri şöyle dedi: “Katillerle  bir aradaydım, yine de bu sayede onlara hakikati anlatabildim. Benim orada olmama çok şaşırmışlardı ve inancımla ilgili bir sürü soru sordular. Hatta içlerinden biri bana neden bu kadar mutlu olduğumu sordu.”

Polisin geçerli bir suçlama olmadan kardeşlerimizi alıkoyması temel hakların ihlaliydi. Bu nedenle Şahitler, Sri Lanka Yüksek Mahkemesine başvurdu. Mahkeme başvuruyu kabul etti. Davanın karara bağlanması bekleniyor.

Japonya’da daimi öncü olarak hizmet eden Michiko hemşire, hastanede yatan yaşlı bir kadınla işaret dilinde inceleme yapıyordu. Michiko hastane personeline görüşebileceği başka hastalar olup olmadığını sordu. Bunun üzerine işitebilen fakat konuşamayan bir hasta olan Kazumi’yle tanıştı. Kazumi 23 yaşındayken geçirdiği trafik kazası sonucunda yatalak olmuştu. Yiyecekleri yutamıyor, hatta su bile içemiyordu. Bir sürü sorusu vardı ve Kutsal Kitabı incelemeyi hemen kabul etti.

Tetkik yaparlarken Michiko soruları soruyor, Kazumi de cevapları eliyle paragraftan gösteriyor ya da yazıyordu. Kazumi’nin bir cep telefonu olduktan sonra Michiko onunla her sabah günün ayetini incelemeye başladı. Kazumi fiziksel açıdan giderek zayıf düşse de ruhen güçlenmeye devam etti ve Yehova’nın Şahidi olmak istediğini ifade etti. 13 yıl inceleme yaptıktan sonra 61 yaşındayken vaftiz edilmemiş bir müjdeci oldu.

Kazumi yatalak olduğundan tüm cemaat ibadetlerini ve büyük ibadetleri dinlemesi için bir düzenleme yapıldı. Ayrıca onun önceden hazırladığı cevapları bazı hemşireler ibadetlerde okuyorlar.

Kazumi Kutsal Kitabı inceleyen ve ibadetlere katılan kişilere ihtiyaçlarına göre teşvik edici samimi mektuplar yazıyor. Hastane personeline ve kendisini ziyarete gelenlere de iyi haberi duyuruyor. Kazumi konuştuğu insanlara “Kutsal Kitabı incelerseniz mutlu olursunuz” diyor.

Bir Güneydoğu Asya ülkesinde bir hemşire, göz doktoruna gittiğinde hastanede bir keşişle tanıştı. Ona şöyle sordu: “Kusursuz bir sağlığa sahip olmayı ve harika  bir yerde sonsuza dek yaşamayı ister miydiniz?” Sonra aralarında güzel bir sohbet oldu ve hemşire ona Yaratıcıyı Dinleyin kitapçığını verdi. Keşiş de hemşireye numarasını verdi. Hemşire de numarayı cemaatinden bir biradere iletti. Kısa süre sonra birader keşişle iletişime geçerek onu özel konuşma için davet etti. İbadetin tüm kısımları, özellikle de ilahi söylemek bu adamın çok hoşuna gitti. Salondaki herkesin onu sıcak şekilde karşılamasından da çok etkilendi.

Adam Yehova’nın Şahitlerinin bir din okulu ya da üniversitesi olup olmadığını sordu. Birader insanlarla Kutsal Kitabı bire bir incelediğimizi ve isterse onunla da böyle bir inceleme yapabileceğini söyledi. Keşiş ertesi hafta Kutsal Kitap Aslında Ne Öğretiyor? kitabının birinci bölümünü okuyup bitirmişti. Kutsal Kitabı incelemeye devam etti, ibadetlere katılmaya ve Gözcü Kulesi İncelemesinde cevap vermeye başladı.

Bir çevre ibadetinde, Büro temsilcisi olan birader bu adamı Beytel’e davet etti. Sonraki hafta yaklaşık on saatlik bir yolculuktan sonra keşiş Beytel’e gitti. Oradaki kardeşler ona çok samimi davrandılar. Bu adam 2015 yılının Şubat ayının sonunda keşişliği bıraktı. Şimdi Kutsal Kitabı incelemeye ve ibadetlere katılmaya devam ediyor.

Kısa süre önce bazı öncüler, Hindistan’ın kuzeydoğusunda iyi haberin uzun yıllardır duyurulmadığı bir sahaya gönderildi. Bir öncü çift, sahada hakikate ilginin çok olduğunu görünce ibadet yapmak için uygun bir yer aramaya başladı. Bir tetkike giderken yolda inşaat halinde bir bina gördüler. Orayı biraz geçtikten  sonra geri dönüp bina hakkında bilgi almaya karar verdiler. Binanın arkasında yaşlı bir kadınla tanıştılar ve ona Yehova’nın Şahidi olduklarını söylediler. Birden kadının gözleri parladı. “Ben de Yehova’nın Şahidiyim” dedi ve kardeşleri evine davet etti. Onlara 1970’li ve 80’li yıllardan kalma yayınlarını gösterdi. Bu kadın 30 yıl önce öncülerle tetkik yapmıştı ve kocasının muhalefetine rağmen bazı ibadetlere katılmıştı. O zaman hakikati bulduğuna ikna olsa da öncüler oradan ayrıldıktan sonra kardeşlerle irtibatını kaybetmişti. Çocukları farklı kiliselere mensuptu ama o bir kiliseye üye olmayı reddetmişti.

Bir süre önce çocukları ona Katolik Kilisesine üye olması için baskı yapmaya başladı. Böylece öldüğünde Katolik âdetlerine göre gömülebilecekti. Kız kardeşi de kiliseye üye olması için çok ısrar etti, hatta onu kiliseye kayıt olmaya götürmek istedi. Fakat trafik o kadar yoğundu ki eve dönmek zorunda kaldılar. Kardeşi “Yarın tekrar gideriz” dedi ama ertesi gün hastalandı. Bu kadın tam da o gün öğleden sonra öncülerle karşılaştı. Yeniden inceleme yapmaya ve ibadetlere katılmaya başladı. Ayrıca hem çocuklarını hem de torunlarını tetkik yapmaya teşvik ediyor.