Birkaç erkek öğrencinin okul gezisinde bir erkek öğrenciye cinsel tacizde bulunduğu iddia edildi. Çocuklar Kanada’nın saygın özel okullarından birinde okuyordu. Olayın ardından, gazeteci Leonard Stern şöyle yazdı: “Zeki, eğitimli ve iyi bir sosyal konumda olmak gençleri kötü ahlaki kararlar vermekten alıkoymuyor” (Ottawa Citizen).

Bu gazeteci sözlerine şunları da ekledi: “Ebeveyn olmanın en önemli amacı, çocuğun ahlaki gelişimini sağlamaktır. Ama görünen o ki gerçekte birçok anne baba çocuklarının akademik ya da ekonomik gelişimine daha çok önem veriyor.”

Tabii ki okul eğitimi önemli. Ama en iyi okullarda verilen eğitim bile öğrencilerin yanlış arzularıyla ya da kötü eğilimleriyle mücadele etmesine yardım edemiyor. Öyleyse ahlaki konularda bize yaşam boyu yol gösterecek eğitimi nereden alabiliriz?

Kutsal Kitap ayna gibidir. Ona baktığımızda sınırlarımızı ve zayıflıklarımızı net şekilde görürüz (Yakup 1:23-25). Ama Kutsal Kitap bununla kalmaz. Bizi değiştirir, barış ve birliğe katkıda bulunan nitelikler geliştirmemize yardım eder. Bu nitelikler arasında iyilik, iyilikseverlik, tahammül, özdenetim ve sevgi vardır. Hatta Kutsal Kitap sevgiyi, “birliğin kusursuz bağı” olarak adlandırır (Koloseliler 3:14). Peki sevgi neden bu kadar özel? Kutsal Kitabın bu nitelik hakkında söylediklerine bakalım.

• “Sevgi tahammül eder ve iyilikle davranır. Sevgi kıskanç değildir, övünmez, kibirlenmez, çirkin davranışlarda bulunmaz, kendi çıkarını düşünmez, kolayca kızmaz. Yapılan kötülüğün hesabını tutmaz. Haksızlığa sevinmez, onun sevinci hakikatle birliktedir. Her şeye katlanır, . . . . her şeye dayanır. Sevgi asla son bulmaz” (1. Korintoslular 13:4-8).

• “Sevgi komşuya kötülük etmez” (Romalılar 13:10).

• “Her şeyden önce, birbirinize sevginiz güçlü olsun, çünkü sevgi birçok günahı örter” (1. Petrus 4:8).

Sizi seven insanlarla birlikteyken kendinizi nasıl hissedersiniz? Güvende ve rahat, değil mi? Evet, bilirsiniz ki onlar her zaman sizin iyiliğinizi ister, asla kasten size zarar vermezler ya da sizi incitmezler.

Sevgi insanların başkaları için özveride bulunmasını, hatta yaşam tarzında değişiklik yapmasını sağlayabilir. Örneğin Cemal * isimli bir adam yeni  doğan torunuyla bol bol zaman geçirmek istiyordu. Ama bir sorun vardı. Cemal paket paket sigara içiyordu ve damadı onun bebeğin yanında sigara içmesini istemiyordu. Peki sorun nasıl çözüldü? 50 yıllık sigara tiryakisi olan Cemal torununun hatırına sigarayı bıraktı. Sevgi ne kadar güçlü!

Sevgi, doğuştan sahip olduğumuz değil sonradan öğrendiğimiz bir niteliktir. Anne babalar çocuklarının sevmeyi öğrenmesinde büyük rol oynar. Çocuklarının karnını doyurur, onları korur ve canları acıdığında ya da hastalandıklarında yardıma koşarlar. İyi anne babalar çocuklarıyla konuşur ve onlara bir şeyler öğretir. Ayrıca çocuklarını terbiye ederler. Bunun bir yolu çocuklara doğruyu yanlışı ayırt etmelerine yardım edecek ilkeleri öğretmektir. İyi bir anne baba çocuklarına iyi bir örnek de olur.

Ancak ne yazık ki bazı anne babalar sorumluluklarını yerine getirmiyor. Peki onların çocukları kötü insanlar olmaya mı mahkûm? Kesinlikle hayır! Bazı yaşı ilerlemiş kişiler bile hayatlarında olağanüstü değişiklikler yaparak başkalarıyla ilgilenen güvenilir vatandaşlar oldular. Üstelik onlardan bazıları kötü ailelerde büyümüştü. Hatta sonraki makalede göreceğimiz gibi, kimisi çevreleri tarafından ıslah olmaz kişiler olarak görülüyordu.