กิจการของอัครสาวก 19:1-41

19 ตอนที่อปอลโล+อยู่ในเมืองโครินธ์ เปาโลเดินทางผ่านแถบภูเขามาที่เมืองเอเฟซัส+ และเจอสาวกบางคน ² เปาโลถามพวกเขาว่า “ตอนที่พวกคุณเข้ามาเชื่อ พวกคุณได้รับพลังบริสุทธิ์ไหม?”+ พวกเขาตอบว่า “พวกเราไม่เคยได้ยินเรื่องพลังบริสุทธิ์เลย” ³ เปาโลจึงถามว่า “แล้วพวกคุณรับบัพติศมาแบบไหนล่ะ?” พวกเขาตอบว่า “บัพติศมาของยอห์น”+ ⁴ เปาโลจึงบอกว่า “ยอห์นให้บัพติศมาที่แสดงถึงการกลับใจ+ และบอกประชาชนให้เชื่อในท่านผู้นั้นที่จะมาทีหลังเขา+ คือพระเยซู” ⁵ พอได้ยินอย่างนั้น พวกเขาจึงรับบัพติศมาในนามของพระเยซูผู้เป็นนาย ⁶ เมื่อเปาโลวางมือบนพวกเขา พวกเขาก็ได้รับพลังบริสุทธิ์+ จึงเริ่มพูดภาษาต่าง ๆ และพยากรณ์+ ⁷ สาวกกลุ่มนั้นมีผู้ชายประมาณ 12 คน ⁸ เปาโลเข้าไปพูดในที่ประชุมของชาวยิว+ด้วยความกล้าหาญเป็นเวลา 3 เดือน เขาบรรยายและพูดโน้มน้าวอย่างมีเหตุผลเรื่องรัฐบาล*ของพระเจ้า+ ⁹ แต่มีบางคนที่หัวดื้อไม่ยอมเชื่อ พวกนั้นพูดหยาบคายเกี่ยวกับทางนั้น+ต่อหน้าฝูงชน เปาโลจึงไปจากพวกเขา+และพาพวกสาวกที่เข้ามาเชื่อไปด้วย แล้วไปบรรยายในห้องประชุมโรงเรียนของทีรันนัสทุกวัน ¹⁰ เปาโลทำแบบนั้นอยู่ 2 ปีจนคนในแคว้นเอเชียทั้งคนยิวและคนกรีกทุกคนได้ยินคำสอนของผู้เป็นนาย ¹¹ พระเจ้าใช้เปาโลให้ทำการอัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่ต่อไป+ ¹² ถึงขนาดที่ถ้าใครเอาผ้าหรือผ้ากันเปื้อนที่ถูกตัวเปาโลไปให้คนป่วย+ คนป่วยก็จะหายโรค และปีศาจที่ชั่วร้ายก็จะออกมา+ ¹³ แต่ชาวยิวบางคนซึ่งเดินทางไปตามที่ต่าง ๆ เพื่อขับไล่ปีศาจก็พยายามใช้ชื่อพระเยซูผู้เป็นนายเหมือนกัน พวกเขาพูดกับคนที่ถูกปีศาจชั่วสิงอยู่ว่า “โดยอำนาจของพระเยซูผู้ที่เปาโลประกาศนั้น ขอสั่งให้พวกแกออกมา”+ ¹⁴ ลูกชาย 7 คนของเสวาปุโรหิตใหญ่ชาวยิวก็ทำอย่างนั้นเหมือนกัน ¹⁵ แต่ปีศาจชั่วพูดกับพวกเขาว่า “ข้ารู้จักพระเยซู+ และก็รู้จักเปาโล+ แต่พวกแกเป็นใคร?” ¹⁶ แล้วคนที่ถูกปีศาจชั่วสิงก็กระโจนใส่พวกเขา ทำร้ายทีละคนและชนะพวกเขาได้ พวกเขาวิ่งหนีออกจากบ้านตัวล่อนจ้อนและบาดเจ็บสะบักสะบอมกันทุกคน ¹⁷ คนที่อยู่ในเมืองเอเฟซัสทั้งคนยิวและคนกรีกก็รู้เรื่องนี้กันทั้งนั้น ทำให้ทุกคนกลัวมาก และชื่อของพระเยซูผู้เป็นนายก็ได้รับการยกย่อง ¹⁸ หลายคนที่เข้ามาเป็นสาวกก็มาสารภาพความผิดของเขาอย่างไม่ปิดบัง ¹⁹ และหลายคนที่เคยใช้เวทมนตร์คาถาก็เอาม้วนหนังสือของเขามากองรวมกันแล้วเผาต่อหน้าทุกคน+ พวกเขาคำนวณราคาม้วนหนังสือทั้งหมดนั้นรวมแล้วเป็นเงินถึง 50,000 เหรียญ ²⁰ เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ทำให้คำสอนของพระยะโฮวาแพร่ออกไปอย่างน่าทึ่งและไม่มีอะไรขัดขวางได้+ ²¹ เมื่อเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ผ่านไปแล้ว เปาโลตั้งใจว่าจะไปทั่วแคว้นมาซิโดเนีย+และอาคายา แล้วจะเดินทางไปกรุงเยรูซาเล็ม+ เปาโลพูดว่า “หลังจากไปที่นั่นแล้ว ผมจะต้องไปกรุงโรมด้วย”+ ²² เปาโลส่งผู้ช่วยสองคนคือทิโมธี+กับเอรัสทัส+ให้ไปที่แคว้นมาซิโดเนีย ส่วนเปาโลยังอยู่ในแคว้นเอเชียต่ออีกระยะหนึ่ง ²³ ตอนนั้น เกิดความชุลมุนวุ่นวายมาก+เพราะทางนั้น+ ²⁴ มีผู้ชายคนหนึ่งชื่อเดเมตริอัสเป็นช่างเงิน เขาเอาเงินมาทำเป็นวิหารจำลองของเทพธิดาอาร์เทมิส ทำให้พวกช่างฝีมือได้กำไรกันไม่น้อย+ ²⁵ เขาเรียกพวกช่างฝีมือที่ร่วมงานกับเขาและคนอื่น ๆ ที่ทำอาชีพเดียวกันมารวมตัวกัน และพูดว่า “พวกคุณก็รู้ว่า ที่พวกเราร่ำรวยกันได้ก็เพราะอาชีพนี้ ²⁶ แต่ตอนนี้พวกคุณก็เห็นและได้ยินว่า เปาโลคนนี้ได้ชักจูงผู้คนมากมายและล้างสมองพวกเขา ไม่ใช่แค่ที่เมืองเอเฟซัส+เท่านั้นนะ แต่เกือบทั่วแคว้นเอเชียเลย เขาบอกว่าพระที่มนุษย์ทำขึ้นนั้นไม่ใช่พระเจ้าจริง ๆ + ²⁷ ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป มันจะกระทบไม่ใช่แค่อาชีพของพวกเราเท่านั้น แต่วิหารของเทพธิดาอาร์เทมิสผู้ยิ่งใหญ่ก็จะถูกมองว่าไม่ศักดิ์สิทธิ์ แล้วเทพอาร์เทมิสที่คนกราบไหว้บูชากันตลอดทั่วแคว้นเอเชียและทั่วโลกก็จะเสื่อมไปด้วย” ²⁸ เมื่อพวกเขาได้ยินอย่างนั้นก็โกรธมากจึงพากันร้องตะโกนว่า “เทพธิดาอาร์เทมิสของชาวเอเฟซัสเป็นผู้ยิ่งใหญ่!” ²⁹ แล้วก็เกิดความชุลมุนวุ่นวายกันทั่วเมือง ผู้คนวิ่งกรูกันเข้าไปในโรงละคร ลากตัวกายอัสกับอาริสทาร์คัส+ชาวมาซิโดเนียเข้าไปด้วย สองคนนี้เป็นเพื่อนร่วมเดินทางของเปาโล+ ³⁰ เปาโลเองอยากจะเข้าไปพูดกับฝูงชนที่อยู่ข้างใน แต่พวกสาวกห้ามไว้ ³¹ แม้แต่พวกผู้ดูแลงานฉลองและการแข่งขันบางคนซึ่งรู้สึกชอบเปาโลก็ใช้คนไปขอร้องเปาโลไม่ให้เสี่ยงเข้าไปในโรงละคร ³² ที่นั่นผู้คนร้องตะโกนอย่างนั้นบ้างอย่างนี้บ้างจนสับสนกันไปหมด คนส่วนใหญ่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขามาชุมนุมกันทำไม ³³ พวกยิวผลักอเล็กซานเดอร์ออกมาข้างหน้าเพื่อจะให้เขาพูดกับฝูงชน อเล็กซานเดอร์จึงโบกมือให้เงียบและพยายามจะอธิบายกับฝูงชน ³⁴ แต่พอฝูงชนจำได้ว่าเขาเป็นคนยิวก็ตะโกนเป็นเสียงเดียวกันอยู่ประมาณ 2 ชั่วโมงว่า “เทพธิดาอาร์เทมิสของชาวเอเฟซัสเป็นผู้ยิ่งใหญ่” ³⁵ เมื่อนายกเทศมนตรีทำให้ฝูงชนเงียบลงแล้ว ก็พูดว่า “พี่น้องชาวเอเฟซัส มีใครบ้างที่ไม่รู้ว่าชาวเมืองเอเฟซัสเป็นผู้ดูแลวิหารเทพธิดาอาร์เทมิสผู้ยิ่งใหญ่และรูปปั้นของท่านซึ่งตกมาจากฟ้า ³⁶ ในเมื่อไม่มีใครเถียงเราได้ในเรื่องนี้ พวกคุณก็ใจเย็นกันก่อน อย่าทำอะไรวู่วามไป ³⁷ คนที่พวกคุณเอาตัวมา พวกเขาไม่ได้เป็นโจรปล้นวิหาร และไม่ได้หมิ่นประมาทเทพธิดาของพวกเรา ³⁸ ถ้าเดเมตริอัส+กับพวกช่างฝีมือที่มาด้วยกันมีปัญหากับใคร ศาลก็มี ผู้สำเร็จราชการก็มี ให้เขาไปฟ้องร้องกันเองเถอะ ³⁹ แต่ถ้าพวกคุณยังจะมีปัญหาเรื่องอื่นกันอีก ก็ต้องไปตัดสินกันในการประชุมตามกฎหมาย ⁴⁰ เพราะที่ทำกันอยู่ตอนนี้ ผมกลัวว่าพวกเราจะถูกฟ้องด้วยข้อหาก่อจลาจล เพราะพวกเราไม่มีข้อแก้ตัวสำหรับสาเหตุของความวุ่นวายในวันนี้” ⁴¹ พอเขาพูดจบแล้วก็สั่งให้คนที่มาชุมนุมแยกย้ายกันกลับไป

เชิงอรรถ

^ หรือ “ราชอาณาจักร”

ข้อมูลสำหรับศึกษา

บัพติศมาของยอห์น: การบัพติศมานี้เป็นการประกาศอย่างเปิดเผยว่าใครคนหนึ่งกลับใจเนื่องจากเขาไม่ได้ทำตามกฎหมายที่พระยะโฮวาให้กับโมเสส ซึ่งเป็นกฎหมายที่ชาวยิวสัญญาว่าจะทำตาม (อพย 24:7, 8) แต่การบัพติศมาของยอห์นถูกยกเลิกหลังวันเพ็นเทคอสต์ปี ค.ศ. 33 ตอนที่สัญญาเกี่ยวกับกฎหมายสิ้นสุดลง (รม 10:4; กท 3:13; อฟ 2:13-15; คส 2:13, 14) ตั้งแต่ตอนนั้น การรับบัพติศมาแบบเดียวที่พระยะโฮวายอมรับก็คือการรับบัพติศมาที่พระเยซูสั่งให้สาวกทำ (มธ 28:19, 20) เหตุการณ์เกี่ยวกับอปอลโลที่พูดถึงในข้อนี้เกิดขึ้นประมาณปี ค.ศ. 52

บัพติศมาของยอห์น: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ กจ 18:25

ทางนั้น: คำนี้ในหนังสือกิจการมีความหมายได้ 2 อย่าง อย่างแรกก็คือการใช้ชีวิตแบบคริสเตียน และอย่างที่สอง คือประชาคมคริสเตียนในยุคแรก คำนี้อาจมาจากคำพูดของพระเยซูที่ ยน 14:6 ที่บอกว่า “ผมเป็นทางนั้น” คนทั่วไปมักเรียกสาวกของพระเยซูว่าพวก “ทางนั้น” เพราะพวกสาวกเลียนแบบพระเยซูและใช้ชีวิตตามแนวทางของท่าน (กจ 19:9) พระเยซูทุ่มเทชีวิตของท่านให้กับการนมัสการพระยะโฮวาพระเจ้าเที่ยงแท้องค์เดียวเท่านั้น นอกจากนั้น เพื่อคริสเตียนจะใช้ชีวิตแบบนี้ได้ พวกเขาก็ต้องมีความเชื่อในพระเยซูคริสต์ด้วย ไม่นานหลังปี ค.ศ. 44 ที่เมืองอันทิโอกในแคว้นซีเรียก็เริ่มมีการเรียกสาวกของพระเยซูว่าเป็น “คริสเตียน . . . ตามการชี้นำจากพระเจ้า” (กจ 11:26) ถึงแม้พวกสาวกจะได้ชื่อว่าเป็นคริสเตียนแล้ว แต่ลูกาก็ยังเรียกประชาคมคริสเตียนว่า “ทางนั้น”—กจ 19:23; 22:4; 24:22; ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ กจ 18:25; 19:23

ทางนั้น: อย่างที่บอกในข้อมูลสำหรับศึกษาที่ กจ 9:2 มีการใช้คำว่า “ทางนั้น” เพื่อหมายถึงประชาคมคริสเตียนในยุคแรก แนวทางของคริสเตียนแท้เกี่ยวข้องกับการนมัสการพระเจ้าและการได้รับการชี้นำจากพลังของพระองค์ (ยน 4:23, 24) แนวทางนี้ไม่ได้เป็นแค่สิ่งที่เห็นภายนอกหรือรูปแบบการนมัสการเท่านั้น พระคัมภีร์ฉบับเพชิตตา ภาษาซีรีแอกใช้คำว่า “แนวทางของพระเจ้า” ส่วนฉบับวัลเกต ภาษาละติน (ฉบับแปลเคลเมนทีน) ใช้คำว่า “แนวทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า” และฉบับแปลบางฉบับที่แปลพระคัมภีร์คริสเตียนภาคภาษากรีกเป็นภาษาฮีบรูก็ใช้ชื่อของพระเจ้าในข้อนี้ซึ่งอ่านว่า “แนวทางของพระยะโฮวา”

ทางนั้น: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ กจ 9:2; 19:23 และส่วนอธิบายศัพท์

ห้องประชุมโรงเรียนของทีรันนัส: หรือ “ห้องบรรยายของทีรันนัส” พระคัมภีร์ไม่ได้ให้รายละเอียดว่าโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนอะไร แต่ดูเหมือนเปาโลได้รับอนุญาตให้ใช้ห้องประชุมในโรงเรียนนี้ ซึ่งอาจเป็นเวลานานหลายชั่วโมงต่อวัน สำเนาพระคัมภีร์เก่าแก่บางฉบับเพิ่มข้อความที่บอกว่า “ตั้งแต่ชั่วโมงที่ 5 ถึง ชั่วโมงที่ 10” ซึ่งก็คือตั้งแต่ประมาณ 11 โมงเช้า ถึง 4 โมงเย็น การที่ไม่มีข้อความนี้ในสำเนาพระคัมภีร์หลายฉบับในยุคแรกแสดงให้เห็นว่าไม่มีข้อความนี้อยู่ในต้นฉบับ แต่บางคนคิดว่าถึงจะไม่มีข้อความนี้อยู่ในต้นฉบับ แต่ช่วงเวลานี้ก็น่าจะเป็นไปได้และทำให้เราเห็นตารางงานรับใช้ของเปาโลในแต่ละวันที่เขาอยู่ในเมืองเอเฟซัส นี่แสดงว่าเปาโลชอบใช้เวลาที่คนส่วนใหญ่หยุดพักจากการทำงานเพื่อสอนสาวกซึ่งช่วงเวลานั้นเป็นช่วงที่มีอากาศร้อนแต่เงียบสงบ

แคว้นเอเชีย: ดูส่วนอธิบายศัพท์คำว่า “เอเชีย”

ผ้าหรือผ้ากันเปื้อน: ผ้านี้อาจเป็นผ้าเช็ดหน้าที่เปาโลคาดที่หน้าผากเพื่อกันไม่ให้เหงื่อเข้าตา ส่วนผ้ากันเปื้อนเป็นผ้าที่คนใช้แรงงานใส่กัน นี่แสดงให้เห็นว่าตอนที่มีเวลาว่างเปาโลมักจะทำงานเย็บเต็นท์ซึ่งอาจเป็นช่วงเช้าของทุกวัน—กจ 20:34, 35

เวทมนตร์คาถา: มาจากคำกรีก เพะริเออร์กา ที่แปลว่า “ความอยากรู้อยากเห็น” พจนานุกรมเล่มหนึ่งอธิบายความหมายของคำนี้ว่า “เกี่ยวข้องกับความอยากรู้อยากเห็นที่ไม่เหมาะสมหรือผิดทาง เช่น การใช้เวทมนตร์” (A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third Edition, 2000) มีการใช้คำนี้เพื่อพูดถึงการกระทำของคนที่ขอความช่วยเหลือจากวิญญาณชั่วเพื่อจะรู้สิ่งที่ไม่ควรรู้ ผู้คนมากมายในเมืองเอเฟซัสใช้เวทมนตร์คาถาและยุ่งเกี่ยวกับพวกผีปีศาจ ตอนที่เปาโลเขียนจดหมายไปถึงพี่น้องในเมืองเอเฟซัสเขากระตุ้นให้สวมเครื่องอาวุธครบชุดจากพระเจ้าเพื่อจะต่อสู้กับกองทัพปีศาจชั่วได้—อฟ 6:11, 12

50,000 เหรียญ: ถ้าเงินเหรียญที่พูดถึงในข้อนี้หมายถึงดรัคมาหรือเดนาริอัน คนงานสมัยนั้นต้องใช้เวลา 50,000 วัน หรือประมาณ 137 ปีเพื่อจะได้เงินจำนวนนั้นหากเขาทำงานทุกวันตลอดสัปดาห์

คำสอนของพระยะโฮวา: สำนวนนี้มาจากพระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรู ซึ่งมีคำฮีบรูรวมกัน 2 คำ คือ “คำสอน” และเททรากรัมมาทอน จึงรวมกันเป็น “คำสอนของพระยะโฮวา” มีสำนวนนี้และสำนวนคล้าย ๆ กันอยู่ในพระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรูประมาณ 200 ครั้ง (ตัวอย่างของสำนวนนี้อยู่ที่ 2ซม 12:9; 24:11; 2พก 7:1; 20:16; 24:2; อสย 1:10; 2:3; 28:14; 38:4; ยรม 1:4; 2:4; อสค 1:3; 6:1; ฮชย 1:1; มคา 1:1; ศคย 9:1) ในสำเนาหนึ่งของฉบับเซปตัวจินต์ ยุคแรก ที่ ศคย 9:1 มีการใช้คำกรีก ลอกอส ตามด้วยชื่อพระเจ้าที่เขียนด้วยอักษรฮีบรูโบราณ () ชิ้นส่วนของสำเนานี้ถูกพบในถ้ำแห่งหนึ่งที่ทะเลทรายยูเดียใกล้ทะเลเดดซี ในนาฮาล เฮเวอร์ ประเทศอิสราเอล สำเนานี้ทำขึ้นระหว่างปี 50 ก่อน ค.ศ. ถึงปี ค.ศ. 50 ถึงแม้สำเนาพระคัมภีร์ภาคภาษากรีกส่วนใหญ่จะไม่มีชื่อของพระเจ้าในข้อนี้ แต่ก็มีเหตุผลที่ดีที่ฉบับแปลโลกใหม่ ใช้ชื่อของพระยะโฮวาในข้อนี้—ดูภาคผนวก ก5

คำสอนของพระยะโฮวา: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ กจ 8:25

เทพธิดาอาร์เทมิส: เทพธิดาอาร์เทมิสแห่งเมืองเอเฟซัสเป็นเทพธิดาแห่งการเจริญพันธุ͌ ผู้คนในเมืองต่าง ๆ ทั่วเอเชียไมเนอร์นมัสการเทพธิดาองค์นี้ (กจ 19:27) ผู้คนมีความคิดเห็นต่างกันเกี่ยวกับรูปปั้นของเทพธิดาอาร์เทมิส บางคนคิดว่าลำตัวด้านบนมีสิ่งที่ห้อยเป็นพวงซึ่งดูเหมือนเต้านม แต่บางคนก็บอกว่าดูเหมือนไข่หรือลูกอัณฑะของวัวที่ถวายเป็นเครื่องบูชา ส่วนขาสองข้างของรูปปั้นชิดกันเหมือนถูกมัดไว้แบบมัมมี่และมีสัญลักษณ์ต่าง ๆ กับรูปสัตว์ติดอยู่ ถึงแม้คนกรีกจะมีเทพธิดาชื่ออาร์เทมิสซึ่งเป็นเทพีผู้บริสุทธิ์ที่ชอบล่าสัตว์ แต่เทพธิดาอาร์เทมิสของเอเฟซัสแทบไม่มีอะไรคล้ายกันกับเทพธิดาของกรีก เทพธิดาอาร์เทมิสมีชื่อโรมันว่าไดอาน่า

พวกผู้ดูแลงานฉลองและการแข่งขันบางคน: คนกลุ่มนี้เป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงหรือเป็นผู้นำของแคว้นเอเชียที่อยู่ภายใต้การปกครองของโรม พวกเขาน่าจะถูกเลือกให้นำหน้าเพราะพวกเขาเป็นคนที่มีอิทธิพลและร่ำรวย พวกเขาจะเป็นประธานและให้เงินสนับสนุนการแข่งขันกีฬาที่จัดขึ้นในแคว้นนั้น

ผู้สำเร็จราชการ: คือผู้ปกครองแคว้นที่สภาสูงของโรมันดูแล เขามีอำนาจในการตัดสินคดีและอำนาจทางการทหาร ถึงแม้สิ่งที่เขาทำต้องได้รับความเห็นชอบจากสภาสูงแต่เขาก็มีอำนาจสูงสุดในแคว้น แคว้นหนึ่งจะมีผู้สำเร็จราชการแค่คนเดียว เมืองเอเฟซัสเป็นเมืองหลวงของแคว้นเอเชียที่อยู่ภายใต้การปกครองของโรม และผู้สำเร็จราชการก็อาศัยอยู่ที่นั่น—ดูส่วนอธิบายศัพท์คำว่า “เอเชีย”

วีดีโอและรูปภาพ

ข้อความจารึกที่พูดถึงช่างเงินชาวเอเฟซัส

มีการพบข้อความจารึกจำนวนมากในเมืองเอเฟซัสที่พูดถึงช่างเงินของเมืองนี้ ในภาพนี้เป็นข้อความจารึกที่ทำขึ้นในศตวรรษที่ 3 ที่ยกย่องผู้สำเร็จราชการวาเลริอัส เฟสทัสว่าเป็นผู้ทำประโยชน์เพื่อสังคม และยกย่องเขาที่สร้างอ่าวของเมืองนี้ ข้อความจารึกยืนยันว่าช่างเงินเป็นกลุ่มคนที่มีบทบาทสำคัญมากและมีสมาคมเป็นของตัวเอง หนังสือกิจการบอกว่าช่างเหล่านี้ก่อจลาจลเพราะพวกเขาสูญเสียรายได้จากการขาย “วิหารจำลองของเทพธิดาอาร์เทมิส”—กจ 19:24

โรงละครในเอเฟซัสและพื้นที่โดยรอบ

โรงละครที่เห็นในวีดีโอนี้สามารถจุคนได้ถึง 25,000 คน จึงเป็นโรงละครที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียไมเนอร์สมัยเปาโล โรงละครนี้ตั้งอยู่บนทางแยกที่เป็นจุดตัดของถนนสายหลัก 2 สายในเอเฟซัส และเป็นส่วนสำคัญของชีวิตผู้คนในเมืองนั้น โรงละครโรมันไม่ได้ใช้เพื่อจัดแสดงละครเท่านั้น แต่เพื่อจัดการโต้วาทีด้วย หลังจากเดเมตริอัสที่เป็นช่างเงินกับพวกช่างฝีมือในเมืองนั้นก่อความวุ่นวายเพื่อต่อต้านเปาโล ฝูงชนก็ลากเพื่อนร่วมเดินทางของเปาโลเข้าไปในโรงละครนี้—กจ 19:23-28

1. โรงละคร

2. อากอรา

3. ถนนอาร์เคเดียน

4. โรงฝึกกีฬา (สร้างปลายศตวรรษที่ 1)

คัมภีร์ไบเบิลฉบับแปลโลกใหม่ (ฉบับศึกษา)

กิจการ 19

ไทย

อ่านคัมภีร์ไบเบิลออนไลน์

https://assetsnffrgf-a.akamaihd.net/assets/m/1001070103/univ/art/1001070103_univ_sqr_xl.jpg

ลมศษ

หน้าลิขสิทธิ์ของสิ่งพิมพ์นี้

เชิงอรรถ

ข้อมูลสำหรับศึกษา

วีดีโอและรูปภาพ

เลือกภาษาของคุณ

แชร์