(1) อาจ​เป็น​เสา​รอง​รับ​โครง​สร้าง​หรือ​เสา​ค้ำ บาง​ครั้ง​มี​การ​ตั้ง​เสา​ไว้​เพื่อ​ระลึก​ถึง​เหตุ​การณ์​ใน​ประวัติศาสตร์ มี​การ​ใช้​เสา​เพื่อ​รอง​รับ​โครง​สร้าง​ของ​วิหาร​และ​วัง​ที่​โซโลมอน​สร้าง​ขึ้น คน​ที่​ไม่​นมัสการ​พระ​ยะโฮวา​ตั้ง​เสา​ศักดิ์สิทธิ์​เพื่อ​ใช้​ใน​การ​นมัสการ​เท็จ และ​บาง​ครั้ง​ชาว​อิสราเอล​ก็​ทำ​อย่าง​นั้น​ด้วย (วนฉ 16:29; 1พก 7:21; 14:23)—ดู​คำ​ว่า “หัว​เสา”

(2) อาจ​หมาย​ถึง​ไม้​ที่​ตั้ง​ตรง​ท่อน​หนึ่ง​ซึ่ง​เอา​ไว้​ตรึง​นัก​โทษ บาง​ชน​ชาติ​เคย​ใช้​เสา​เพื่อ​ประหาร​ชีวิต​และ​ใช้​แขวน​ศพ​เพื่อ​ประจาน​หรือ​เตือน​คน​อื่น​ไม่​ให้​เอา​เยี่ยง​อย่าง ชาว​อัสซีเรีย​ซึ่ง​ได้​ชื่อ​ว่า​เป็น​ชาติ​ที่​ทำ​สงคราม​อย่าง​โหด​เหี้ยม​จะ​ใช้​เสา​ปลาย​แหลม​แทง​ที่​หน้า​ท้อง​เชลย​ให้​ทะลุ​ลำ​ตัว​ขึ้น​ไป​ถึง​อก แล้ว​ปล่อย​ให้​ร่าง​เสียบ​คา​อยู่​บน​เสา​อย่าง​นั้น แต่​ตาม​กฎหมาย​ของ​ชาว​ยิว คน​ที่​ทำ​ผิด​ร้ายแรง เช่น หมิ่น​ประมาท​พระเจ้า​หรือ​ไหว้​รูป​เคารพ​จะ​ถูก​ประหาร​โดย​ใช้​หิน​ขว้าง​หรือ​ทำ​ให้​ตาย​ด้วย​วิธี​อื่น​ก่อน แล้ว​จึง​แขวน​ศพ​ไว้​บน​เสา​หรือ​ต้น​ไม้ เพื่อ​เตือน​คน​อื่น​ไม่​ให้​เอา​เยี่ยง​อย่าง (ฉธบ 21:22, 23; 2ซม 21:6, 9) บาง​ครั้ง​ชาว​โรมัน​ก็​มัด​นัก​โทษ​ไว้​กับ​เสา ซึ่ง​นัก​โทษ​อาจ​มี​ชีวิต​อยู่​หลาย​วัน แต่​ก็​ต้อง​ตาก​แดด อด​ข้าว​อดน้ำ และ​เจ็บ​ปวด​ทรมาน​จน​ตาย บาง​ครั้ง​พวก​เขา​ก็​ใช้​ตะปู​ตอก​มือ​และ​เท้า​นัก​โทษ​ติด​กับ​เสา เช่น ตอน​ที่​ประหาร​พระ​เยซู (ลก 24:20; ยน 19:14-16; 20:25; กจ 2:23, 36)—ดู​คำ​ว่า “เสา​ทรมาน”