แม้​พระ​เยซู​ทำ​งาน​หลาย​อย่าง​ตลอด​ช่วง​ที่​รับใช้​ใน​แคว้น​กาลิลี แต่​ตอน​ที่​ท่าน​พูด​ว่า “ผม​ต้อง​ประกาศ​ข่าว​ดี​เรื่อง​รัฐบาล​ของ​พระเจ้า​ที่​เมือง​อื่น​ด้วย” ท่าน​ไม่​ได้​คิด​ถึง​แค่​เมือง​ต่าง ๆ ใน​กาลิลี​เท่า​นั้น ท่าน​จึง​ไป “ประกาศ​ตาม​ที่​ประชุม​ของ​ชาว​ยิว​ใน​แคว้น​ยูเดีย” ด้วย (ลูกา 4:43, 44) นี่​เป็น​ช่วง​เวลา​ที่​เหมาะ​มาก​สำหรับ​การ​ประกาศ เพราะ​เป็น​ฤดู​ใบ​ไม้​ผลิ​และ​กำลัง​จะ​มี​เทศกาล​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม

เมื่อ​เรา​อ่าน​และ​เปรียบ​เทียบ​งาน​รับใช้​ที่​พระ​เยซู​ทำ​ใน​กาลิลี​กับ​ใน​ยูเดีย เรา​เห็น​ว่า​มี​บันทึก​เพียง​เล็ก​น้อย​เกี่ยว​กับ​งาน​ประกาศ​ของ​ท่าน​ใน​ยูเดีย แม้​ว่า​คน​ยูเดีย​อาจ​ไม่​ค่อย​สนใจ แต่​พระ​เยซู​ก็​ยัง​ประกาศ​อย่าง​กระตือรือร้น​และ​ทำ​การ​อัศจรรย์​เพื่อ​ช่วย​ผู้​คน​ไม่​ว่า​ท่าน​จะ​อยู่​ที่​ไหน

หลัง​จาก​นั้น​ไม่​นาน พระ​เยซู​ก็​ไป​ฉลอง​เทศกาล​ปัสกา​ปี ค.ศ. 31 ที่​เมือง​หลวง​ของ​แคว้น​ยูเดีย คือ​กรุง​เยรูซาเล็ม ใน​บริเวณ​ใกล้ ๆ ประตู​แกะ​ที่​มี​คน​พลุกพล่าน มี​สระ​น้ำ​ขนาด​ใหญ่​ซึ่ง​มี​เสา​ล้อม​รอบ สระ​นี้​ชื่อ​เบธซาธา คน​ป่วย คน​ตา​บอด และ​คน​พิการ​หลาย​คน​มา​ที่​สระ​น้ำ​นี้ เพราะ​อะไร? คน​ทั่ว​ไป​เชื่อ​ว่า​ถ้า​คน​ป่วย​หรือ​คน​พิการ​ลง​ไป​ใน​สระ​ตอน​ที่​น้ำ​กระเพื่อม​ก็​จะ​หาย​เป็น​ปกติ

วัน​นี้​เป็น​วัน​สะบาโต และ​พระ​เยซู​เห็น​ผู้​ชาย​คน​หนึ่ง​ข้าง​สระ​น้ำ เขา​ป่วย​มา​นาน 38 ปี​แล้ว ท่าน​ถาม​เขา​ว่า “คุณ​อยาก​หาย​ป่วย​ไหม?” เขา​ตอบ​ว่า “คุณ​ครับ ไม่​มี​ใคร​ช่วย​พา​ผม​ลง​ไป​ใน​สระ​เลย​ตอน​ที่​น้ำ​กระเพื่อม พอ​ผม​จะ​ลง​ไป คน​อื่น​ก็​แย่ง​ลง​ไป​ก่อน”—ยอห์น 5:6, 7

ผู้​ชาย​คน​นั้น​และ​คน​ที่​อยู่​รอบ ๆ ประหลาด​ใจ​มาก​เมื่อ​พระ​เยซู​พูด​ว่า “ลุก​ขึ้น เก็บ​เสื่อ​ขึ้น​มา แล้ว​เดิน​ไป​เถอะ” (ยอห์น 5:8) แล้ว​เขา​ก็​ทำ​อย่าง​นั้น​จริง ๆ เขา​หาย​ป่วย ลุก​ขึ้น​เก็บ​เสื่อ​แล้ว​เดิน​ไป​ทันที!

พวก​คน​ยิว​น่า​จะ​ดีใจ​ที่​ได้​เห็น​สิ่ง​มหัศจรรย์​แบบ​นี้ แต่​พวก​เขา​กลับ​ต่อ​ว่า​ผู้​ชาย​คน​นั้น​ว่า “วัน​นี้​เป็น​วัน​สะบาโต หอบ​เสื่อ​เดิน​ไป​แบบ​นี้​มัน​ผิด​นะ” เขา​จึง​พูด​ว่า “คน​ที่​รักษา​ผม​เป็น​คน​บอก​ผม​ว่า ‘เก็บ​เสื่อ​ขึ้น​มา แล้ว​เดิน​ไป​เถอะ’” (ยอห์น 5:10, 11) คน​พวก​นั้น​ไม่​พอ​ใจ​ที่​มี​คน​ได้​รับ​การ​รักษา​ใน​วัน​สะบาโต

พวก​เขา​อยาก​รู้​ว่า​ใคร​เป็น​คน​รักษา จึง​ถาม​ผู้​ชาย​คน​นั้น​ว่า “ใคร​เป็น​คน​บอก​คุณ​ว่า ‘เก็บ​เสื่อ​ขึ้น​มา แล้ว​เดิน​ไป​เถอะ’?” เขา​ตอบ​ไม่​ได้​เพราะ​ไม่​รู้​จัก​ชื่อ​ของ​พระ​เยซู และ​ท่าน “เดิน​หาย​เข้า​ไป​ใน​ฝูง​ชน​แล้ว” (ยอห์น 5:12, 13) แต่​ต่อ​มา​เขา​เจอ​พระ​เยซู​อีก​ครั้ง​ใน​วิหาร จึง​ได้​รู้​ว่า​ท่าน​เป็น​ใคร

ผู้​ชาย​คน​นั้น​ไป​บอก​พวก​คน​ยิว​ว่า​พระ​เยซู​เป็น​คน​รักษา พวก​นั้น​ก็​ไป​หา​ท่าน พวก​เขา​ไม่​ได้​อยาก​รู้​ว่า​พระ​เยซู​ทำ​การ​อัศจรรย์​ได้​อย่าง​ไร แต่​อยาก​จะ​จับ​ผิด​ว่า​ท่าน​ทำ​การ​อัศจรรย์​ใน​วัน​สะบาโต พวก​เขา​เริ่ม​หา​เรื่อง​ท่าน​ด้วย!