ชาว​เปอร์เซีย​ใช้​บริการ​ไปรษณีย์​ของ​รัฐ​ใน​การ​ส่ง​จดหมาย​ทาง​ราชการ. หนังสือ​เอศเธระ​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​ให้​ราย​ละเอียด​เกี่ยว​กับ​ขั้น​ตอน​การ​ส่ง​ข่าวสาร​ของ​ชาว​เปอร์เซีย​ดัง​นี้: “มาระดะคาย​ได้​เขียน​หนังสือ​นั้น​ใน​นาม​ของ​กษัตริย์​อะหัศวะโรศ, และ​ได้​ประทับ​ตรา​ธำมรงค์​ของ​กษัตริย์, แล้ว​ฝาก​หนังสือ​นั้น​ให้​คน​ใช้​ไป​พร้อม​กับ​ม้า​สื่อ​สาสน์ ม้า​เร็ว​ของ​กษัตริย์.” (เอศเธระ 8:10) จักรวรรดิ​โรมัน​ก็​มี​บริการ​คล้าย ๆ กัน​เพื่อ​ส่ง​จดหมาย​ของ​ราชการ​และ​กองทัพ.

อย่าง​ไร​ก็​ตาม จดหมาย​ส่วน​ตัว เช่น จดหมาย​ที่​อัครสาวก​เปาโล​และ​คน​อื่น ๆ เขียน​ไม่​สามารถ​ใช้​บริการ​นี้​ได้. ถ้า​ผู้​ส่ง​เป็น​คน​มี​ฐานะ เขา​อาจ​ใช้​ทาส​คน​หนึ่ง​นำ​จดหมาย​ไป​ส่ง. แต่​คน​ส่วน​ใหญ่​จะ​ฝาก​จดหมาย​ไป​กับ​คน​รู้​จัก หรือ​แม้​แต่​คน​แปลก​หน้า​ที่​จะ​ผ่าน​ไป​เส้น​ทาง​นั้น​พอ​ดี. คน​ใน​ครอบครัว เพื่อน ทหาร หรือ​พ่อค้า​ล้วน​เป็น​บุรุษ​ไปรษณีย์​ได้​ทั้ง​นั้น. สิ่ง​สำคัญ​คือ คน​ที่​นำ​จดหมาย​ไป​ส่ง​ต้อง​เป็น​คน​ไว้​ใจ​ได้​และ​ดู​แล​จดหมาย​นั้น​อย่าง​ดี​จน​กว่า​จะ​ถึง​มือ​ผู้​รับ. บันทึก​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​แสดง​ว่า​เปาโล​อาจ​ฝาก​จดหมาย​ของ​ท่าน​บาง​ฉบับ​ไป​กับ​พี่​น้อง​คริสเตียน​ที่​เดิน​ทาง​ระหว่าง​เมือง​ต่าง ๆ.—เอเฟโซส์ 6:21, 22; โกโลซาย 4:7

ราย​ได้​ส่วน​ใหญ่​ของ​ประเทศ​อิสราเอล​สมัย​โบราณ​มา​จาก​การ​เพาะ​ปลูก เลี้ยง​สัตว์ และ​แลก​เปลี่ยน​สินค้า. บันทึก​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​แสดง​ว่า​มี​ตลาด​ตั้ง​อยู่​บริเวณ​ประตู​เมือง​ต่าง ๆ เช่น “ประตู​แกะ,” “ประตู​ปลา,” และ “ประตู​กอง​เศษ​หม้อ.” (นะเฮมยา 3:1, 3; ยิระมะยา 19:2, พระ​คริสตธรรม​คัมภีร์ ฉบับ 1971) ดู​เหมือน​ว่า ชื่อ​ของ​ประตู​เหล่า​นี้​บอก​ให้​รู้​ประเภท​ของ​สินค้า​ที่​ซื้อ​ขาย​กัน​ที่​นั่น. นอก​จาก​สินค้า​เหล่า​นี้​แล้ว พระ​คัมภีร์​ยัง​กล่าว​ถึง “ถนน​ช่าง​ทำ​ขนม” ใน​กรุง​เยรูซาเลม​ด้วย.—ยิระมะยา 37:21

ราคา​สินค้า​ล่ะ​เป็น​อย่าง​ไร? หนังสือ​อธิบาย​คัมภีร์​ไบเบิล​เล่ม​หนึ่ง​กล่าว​ว่า “ราคา​สินค้า​จะ​ปรับ​ขึ้น​ลง​ตาม​ยุค​สมัย และ​เป็น​เรื่อง​ยาก​ที่​จะ​รู้​ว่า​สินค้า​ชนิด​หนึ่ง​มี​ราคา​เท่า​ไร​ใน​ช่วง​เวลา​ใด​เวลา​หนึ่ง​หรือ​ใน​ที่​ใด​ที่​หนึ่ง.” อย่าง​ไร​ก็​ตาม ข้อมูล​จาก​เอกสาร​โบราณ​ต่าง ๆ รวม​ทั้ง​คัมภีร์​ไบเบิล​แสดง​ว่า​ราคา​สินค้า​มัก​ปรับ​สูง​ขึ้น​เรื่อย ๆ เนื่อง​จาก​เงิน​เฟ้อ. ตัว​อย่าง​เช่น การ​ค้า​ทาส​เป็น​เรื่อง​ธรรมดา​ใน​สมัย​โบราณ. โยเซฟ​ถูก​ขาย​เป็น​เงิน 20 แผ่น​หรือ 20 เชเกล ซึ่ง​อาจ​เป็น​ราคา​ปกติ​ของ​ทาส​คน​หนึ่ง​ใน​ศตวรรษ​ที่ 18 ก่อน​สากล​ศักราช. (เยเนซิศ 37:28) สาม​ร้อย​ปี​ต่อ​มา ราคา​ทาส​เพิ่ม​เป็น 30 เชเกล. (เอ็กโซโด 21:32, ฉบับ 1971) พอ​ถึง​ศตวรรษ​ที่​แปด​ก่อน ส.ศ. ราคา​ปรับ​ขึ้น​เป็น 50 เชเกล. (2 กษัตริย์ 15:20) สอง​ร้อย​ปี​หลัง​จาก​นั้น ใน​ยุค​ที่​เปอร์เซีย​เรือง​อำนาจ ราคา​ทาส​ขยับ​ขึ้น​ไป​ถึง 90 เชเกล​หรือ​มาก​กว่า​นั้น. เห็น​ได้​ชัด​ว่า ไม่​ใช่​แค่​คน​สมัย​ปัจจุบัน​เท่า​นั้น​ที่​ต้อง​รับมือ​กับ​ปัญหา​ของ​แพง​และ​เงิน​เฟ้อ.